Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,24 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
- NÜŞABƏNİN XİLAS EDİLMƏSİ
_______________ Milli Kitabxana ________________ 368
Soyulmuş, talanmış azca bir miqdar Salamat qurtarıb geri qaçdılar. O qədər qənimət aldı İskəndər, Olmadı sayını bilən bir nəfər. Hədsiz qızıl, gümüş, xəz, inci, gövhər, Tövlələr dolusu canlı dəvələr. İskəndər düşmənə çalınca zəfər, Işləri oldu şux lövhədən dilbər. Endi öz atından "zəfərdir" deyə, Bildi ki, qovuşmuş bütün diləyə. Üz sürtdü torpağa, dedi: Ey rəhbər! Mən qara torpağam, səndəndir zəfər!" Dedi: "Haqq vermiş bu böyük zəfəri", Yoxsula payladı xəzinələri. Dünya boşalınca kinli düşmandan, Dincəlmək fikrinə düşdü hökmüran.
Qalx, saqi, saf gövhər saçan camından Mənim tərkibimə gövhər saç bir an! Onunla islansın quru can tası, Gövhərlə silinsin gövhərin pası.
Elə ki, Feyləqus oğlu İskəndər Dincəldi, üzünə gülüncə zəfər, O yerdə aradı eylə bir məkan, Oturan kəslərə verməsin ziyan. Ağacı tubadan olsun sevimli, Süsəndən sərt olsun otunun dili. Axan saf çeşmələr versin səs-səsə, Içimi mey kimi, mey halal isə. Ətəyi yamyaşıl, ox ormanlığı, Hər yandan bürümüş budaq budağı. Bu suda, havada pərvəriş edən _______________ Milli Kitabxana ________________ 369
Belə yer keçincə ələ, tacidar Tutdu bu mübarək bucaqda qərar. Qurdu Rum büsatı şən əməllərlə, Şənliyə başladı şux gözəllərlə. Məclisdə şahlarla doldu dörd yanı, Nəşəylə qaynadı məclisin canı. Əmr etdi: "Qənimət saxlayan ərlər Qarətin sayından versinlər xəbər! Rus, Bərtas və başqa xalqdan alınan Silsilə dağ kimi xəzinə, saman. Katiblər hesaba etsinlər diqqət, Öyrənsin nə qədər vardır qənimət". Qənimət çəkənlər durmadı daha, Qədərsiz qənimət çəkdi dərgaha. Açıldı hər başı bağlı xəzinə, Baxdıqca fərəhdən çırpındı sinə. Yüklərdə o qədər daş, gövhər vardı, Sayı yox, sayanlar hey yanılardı. Saf mədən qızılı, civə gümüşü, Məhtabı işıqdan salır görüşü. Batmanla zəbərcəd, xalvarla gövhər, Qızıl qalxan, nəhəng donlu zirehlər. Xüsusi toxunmuş mitqal və kətan, Silsilə dağ kimi qalanmış hər yan. Zər ilə işlənmiş qədərsiz paltar, Ulduztək parlayan saysız qalxanlar. Qılınc, tüklü dəri dağ kimi durur, Saya gəlməyirdi zil qara samur. Saf qaqum o qədər yüklənmiş, görcək, Nə saymaq mümkündür, nə də söyləmək. Al tülkü dərisi, sincablar parlaq, Hələ nal görməmiş bir ilxı daylaq. Saf vaşaq dəridən məclis olur şən, Gündüzə xal düşmüş qara gecədən. Bunlardan başqa çox xəzinə, saman, Ürək sıxılırdı onu saymaqdan. _______________ Milli Kitabxana ________________ 370
Bir cənnət baharı gəldi nəzərə. Onları tanıdı bir-bir hökmüdar, Hər mətah nə kimi işə yarayar. Gördü parça-parça sincabla samur, Eləcə üst-üstə tökülmüş durur. Ən başda asılmış bir köhnə dəri. O qədər köhnədir getmiş tükləri. Nəzərdən keçirdi o dəriləri, Bilmədi nədir o asılmış dəri. Sordu ki: "Bu köhnə dərilər nədir? Nə kimi bəzəyə bunlar əl verir?" Çox incə bir cavab verdi rus ona: "Gördüyün mətahlar borcludur buna! Dəriyə xor baxma, "köhnədir" deyə, Dəyərli sərvətdir bizim ölkəyə. Zahirdə çirkinsə bu köhnə dəri, Bizcə hər dəridən çoxdur dəyəri. Hər bir dəri yığan çıxsa bazara, Bazarda bu tüksüz dəridir para. Sabit deyilsə də bu sim ilə zər, Çünki dövran onu tez-tez dəyişər. Bizim sikkəmizdir bu köhnə dəri. Tük qədər əksilməz bunun dəyəri". Bu işə çox heyrət etdi tacidar, Bu əmrə, bax, necə boyun qoydular. Vəzirə söylədi: "Hər bir dövlətin Qolunu siyasət etmişdir mətin. Bax, nələr yaradır xalq siyasəti. Dəriyə verir bir qızıl qiyməti. Bu yerdə gördüyüm bütün şeylərdən Yalnız mən bu işə deyərəm əhsən. Bu xalqda olmasa belə bir gövhər. Bu yerdə bir şəxsə kim boyun əyər? Hər kim etməmişsə bir hünər izhar, Yalnız bu hünərlə rus şahlıq qurar." Vurulunca başa qənimət günü _______________ Milli Kitabxana ________________ 371
Tanrının şükrünü edincə tamam, Məclisi bəzədi, ələ aldı cam. Xoş nəğmə, dadlı mey edincə əsər O bahar buludu yağdırdı gövhər. Ordunun çalışan böyüklərinə Xalvarla dağıtdı ipək, xəzinə. Qızıl paylamaqdan daşdı var, dövlət, Hamıya yenidən payladı xələt. Orduda qalmadı kəcavə çəkən Məfrəşi olmasın xaradan, zərdən. Istədi o dili bağlı kişini, Zənciri açılmış çöllü vəhşini. O dağ, daş dolanan çöllü yetişdi, Şahın qarşısında səcdəyə düşdü. Heyrətlə süzdü şah başdan-ayağa, Başını oynatdı o mətin dağa. Verdi çox hədiyyə o canavara, Dəyərli çox daş-qaş, gümüş, zər, xara. Rədd etdi ki, belə sərvət, xəzinə, Ey şahim, nə gərək bu çöl əhlinə? Bir qoyun başını atdı oduntək, Göstərdi ki, mənə bu qoyun gərək! Padişah əmr etdi: yeməli olan, Çöllərdə bəslənmiş kök qoyunlardan Bir sürü verdilər, aldı o kişi, Padşaha təşəkkür edərək vəhşi O böyük sürünü önünə saldı, Sevinclər içində evə yol aldı. Qəlbaçan, quşların oynağı olan Bu yeri bəyəndi böyük hökmüran. Dünyada alırdı çalğı, meylə kam, Çərx ona baş əyib verirdi salam. Şərabdan o sərxoş olduğu zaman Üzü rəng alırdı gül rəngli sudan. Rusların şahını çağırtdı bir də, Oturtdu onu ən layiqli yerdə. Yüklə 2,24 Mb. Dostları ilə paylaş:
|