Microsoft Word isk?ND?Rnam?-S?R?Fnam?-nizami doc
Yüklə 2,24 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
_______________ Milli Kitabxana ________________ 356
Bu qorxunc oyundan qorxdu İskəndər, Qorxdu ki, bu işdən məhv olsun əskər. Dedi fərzanəyə gözündə hiddət: "Məndən üz çevirdi bu bəxt, bu dövlət! Bəxtim üz döndərmiş, bax bu gedişə, Bilsəydim girməzdim qorxulu işə. Ucalar göylərin uğursuz əli, Nazdan məhrum edər bir çox gözəli. Şah gətir-götürü sürər az zaman, Hər ildə bir kərə qızışar aslan. Dinclik yox, çapmaqdan yoruldu atım, Beləcə keçəcək bütün həyatım... Vəziri tədbirlə verdi çox ürək, Dedi: "Ey şəhriyar, səbr etmək gərək! Zəfərlə olarsan yenə bəxtiyar, Sənin həm tədbirin, həm qılıncın var. Çarəmiz bağlansa qara daşlara, O daşdan qılıncla taparıq çara. Elə ki, taleyin qucaqlar səni, Salarsan bəndə yüz belə fitnəni. Sənin bir tükünün, şanlı hökmüran, Dəyəri artıqdır bütün ordudan. Belədir ulduzlar göstərən əsrar: Elə ki, düşmənlə şah hərbə başlar, Bəxtinin gücüylə bu güclü insan Şiddətlə torpağa verəcəkdir yan. Doğrudur, bu qaya gövdəli yağı Vücudca qabadır, bərkdir ayağı, Gövdəsi tunc kimi olsa da qatı, Sarsıtmaq olur bu canlı poladı. Ona kar etməyən qılıncı unut! Dəmirlə dağılmaz göydəki bulud. Hünərlə başını gətir kəməndə, Sal kəmənd altında zəncirlə bəndə. Ona ox və qılınc etməyirsə kar, Çünki bərk arxası, qalın gönü var. _______________ Milli Kitabxana ________________ 357
Yoxsa bu qılınc, ox etməz bir təsir." Bu böyük müъdədən uca padişah Şükr etdi, tanrıya apardı pənah. Tanrıdan görüncə səadət, kömək, Atıldı atına, oldu bir şimşək. Onu Çin xaqanı vermişdi Çində, Doğmuş böyük Çinin göy tövləsində. Bir kəmənd istədi, atının başı Çevrildi o qaraürəyə qarşı. Saldırdı o qorxunc divə İskəndər, Necə ki, dağlara bir bulud çökər. O nəhəng yerindən qımıldanmadı, Qolunu bağladı İskəndər adı. Düşməni bağlayan kəməndi birdən, Çərxi-çənbəritək atdı filbədən. Boynundan salınca bəndə yağını, Yer öpdü padşahın mərd ayağını, Boynundan kəməndə keçincə düşmən, Div tutan İskəndər vermədi aman. Kəməndlə aşağı çəkdi boynunu, Ordugaha doğru sürüdü onu. O div ceyran kimi yerdə süründü, Tazı qarşısında ceyrana döndü. Elə ki, qüvvətli o vəhşi maral Düşməkdən, qalxmaqdan əzildi, dərhal Padşahın ordusu qopardı nərə, Yüksəldi səsləri uca göylərə. Təbillər gurladı, o coşğun səsə, Uyaraq, yer-göy də başladı rəqsə: Elə ki, İskəndər bəxtin gücüylə Divqılıq insanı gətirdi ələ, Oturtdu düşmənlər oturan yerə, Qoşdu zindanında yatan divlərə, O igid padşahın bu qüvvətindən Ürkərək, qorxuya düşmüşdü düşmən. Rus şahı Qıntal bir yumşaq mum oldu, _______________ Milli Kitabxana ________________ 358
Yenidən başlandı məclis çalğısı, Açıldı dünyaya şənlik qapısı. Dinlərkən çalğını o məclis boyu. Qədəhdə qaldırdı gül rəngli suyu. Andıqca talein səadətindən O gülgün şərabı içirdi şən-şən. Gecə göy qıfılı xəznəyə vurdu, Müşkü kafur çəkən tərəzi qurdu. O müşkin badəni içir hökmüran, Mütrüb o pərdədən çalardı hər an. Içirdi ərinmiş ləli qədəhlə, Dinlərdi o yeni ləli fərəhlə. Içdikcə ürəkdən silindi kədər, Istəyən kimsəyə saçardı gövhər. Məclisdə hər yandan qissə dinlərkən Bir çox şey soruşdu hər bir qissədən. Yenidən söz açdı ulu hökmüran Atı yel qanadlı qılınc vurandan: "Bilmirəm, onu bu div gövdəli şir Öldürdü, yoxsa ki, götürdü əsir.- Qalırsa, bəndini tez qırmaq gərək, Nizənin gücüylə qurtarmaq gərək! Getmişsə, getmişi olmaz unutmaq, Onu bir qədəhlə gəl xatırlayaq!" Içkidən beynində qan alovlandı, O zindan xalqına ürəyi yandı. Əmr etdi o dilsiz əsiri yenə Alsınlar padşahın şən məclisinə. Padşahın əmriylə o bağlı nəhəng Məclisdə dikəldi uca bir dağtək. İskəndər gücüylə vücudu əzgin Məclisdə göründü solğun və qəmgin. O dilsiz ağrıdan yaman inlədi, Əz dilsiz tövrüylə şəfa dilədi. O vəhşi divgövdə inləyincə zar Dilsizə acıdı uca tacidar. _______________ Milli Kitabxana ________________ 359
Zənciri açdılar divin əlindən. Buraxdı başına onu hökmüran, Bu azad etməkdən görmədi ziyan. Yedirtdi, içirtdi, hörmətli tutdu. Bir neçə qədəhlə onu yar etdi, Meylə öz qəlbini aşikar etdi. Kəlləsi qızınca sərxoş çağında, Kölgətək süründü taxt ayağında. Kimsəyə isinməz vəhşi qəlbilə Ona dost olanı tanıdı belə. Tələsik dişarı çıxdı məclisdən, Güclünün olmadı tozunu görən. İskəndər heyrətlə düşdü təşvişə, Hər kəsdən bir fikir sordu bu işə. Şərabdan olunca bunun könlü xoş, Nə üçün məclisdən çıxdı bu sərxoş?! Dövlət böyükləri qaldılar heyran, Hər biri bir fikir eylədi bəyan. Birisi dedi: "Bu vəhşidir hələ, Zənciri açınca üz qoydu çölə." O biri dedi: "Mey edincə əsər, Buradan çıxınca evinə gedər." İskəndər məclisdə gizlin, ya açıq Söylənən sözlərə dinmədi artıq. Düşündü, fələyə əyərək boyun, Gecə pərdəsindən doğar nə oyun? O qədər keçmədi, o fil gövdəli Girdi əllərində bir gəlin beli. Şahın qarşısında qoydu şəfqətlə. Diz çökdü, torpağı öpdü hörmətlə. Gətirdi belə bir gözəl şikarı. Yenə də məclisdən çıxdı dişarı. Bu işdən heyrətə düşdü hökmüran, Gördü yar belinə sarılmış ilan. Padşahdan utandı o nazlı mələk, Yüklə 2,24 Mb. Dostları ilə paylaş:
|