Azərbaycan Tarixi
409
güllələndi və həbs olundu. Azərbaycan Demokrat Partiyasının
və Milli hökumətin Təbrizdə qalan rəhbərləri tutulub edam
edildilər. Milli hökumət dövründə az-çox siyasi fəallıq göstərən
ziyalılar, fəhlələr, kəndlilər və bir çox sahibkarlar təqiblərə
məruz qaldılar. Cəza tədbirlərindən xilas olmaq üçün on
minlərlə fədai, Azərbaycan vətənpərvəri mühacirətə qaçmağa
məcbur oldular. Onların bir qismi Sovet Azərbaycanında siyasi
sığınacaq tapdı. Azərbaycan fədailərinin çox hissəsi İranın
cənub bölgələrinə sürgün edildilər. Sürgün edilənlərin sayı 300
min nəfərə yaxın idi, öldurülənlərin sayı isə 25-30 min nəfər
təşkil edirdi. "Mərdom" qəzetinin 1947-ci il 5 iyul tarixli
nömrəsində xəbər verilirdi ki, təkcə Təbriz şəhərinin
küçələrində dar ağaclarından asılanların və güllələnənlərin sayı
760 nəfər olmuşdur.
Mərkəzi şah hökuməti Azərbaycana "bir məğlub ölkə",
azərilərə isə "məğlub bir millət" baxımından yanaşaraq Milli
hökumətlə bağlanmış sazişi ləğv etdi. Qısa müddətdə milli-
demokratik hərəkatın nailiyyətlərinin üstündən xətt çəkildi.
Əyalət əncüməninin fəaliyyəti dayandırıldı. Təbriz Universiteti,
milli teatr, filarmoniya radio, kitabxanalar və s. bağlandı,
Səttarxan və Bağırxanın heykəlləri dağıdıldı.
Cənubi Azərbaycanda milli istiqlal mübarizələrinə qarşı
aparılan siyasi repressiyaların davamı Şimali Azərbaycanda da
özünü göstərdi. Sovet Azərbaycanına pənah gətirmiş
S.C.Pişəvəri 1947-ci ildə müəmmalı avtomobil qəzası nəticə-
sində həlak oldu.
Beləliklə, 1945-1946-cı illər Cənubi Azərbaycan milli-
demokratik hərəkatı məğlubiyyətə uğradı. Onun məğlubiy-
yətinin bir sıra daxili obyektiv və subyektiv səbəbləri ilə yanaşı,
o zaman böyük təsir gücünə malik olan xarici səbəbləri də var
idi. Xarici səbəb SSRİ, ABŞ və İngiltərənin İrandakı siyasətilə
bağlı idi. Əks mövqelərdən çıxış edən bu dövlətlər Cənubi
Azərbaycanda
milli-demokratik
hərəkatı
ilk
vaxtlar
Qəzənfər Rəcəbli
410
dəstəkləsələr də, sonralar öz imperiya maraqlarına qurban
verdilər. Deməli Cənubi Azərbaycan Milli hökumətinin süqutu
zamanın hökmü idi. Odur ki, milli-demokratik hərəkatın
məğlubiyyətinin onun ayrı-ayrı rəhbərlərinin səhmləri ilə izah
etmək doğru olmazdı.
24.3. Milli hökumətin fəaliyyəti dövründə Cənubi və
Şimali Azərbaycan əhalisinin bir-birinə yenidən yaxınlaş-
masının təməlinin qoyulması və onun İran İslam
inqilabından sonrakı illərdə milli hərəkata təsiri. Cənubi
Azərbaycanda 1945-1946-cı illər milli-demokratik hərəkatının
məğlubiyyətinə baxmayaraq, onun çox böyük tarixi əhəmiyyəti
olmuşdur. Bu hərəkat, ilk növbədə, Cənubi Azərbaycan
əhalisinin milli mənlik şüurunun və milli özünüdərkin inkişafı
və möhkəmlənməsi prosesinə ciddi təsir göstərdi. Milli
hökumətin fəaliyyəti dövründə diktatura rejimindən xilas olmuş
və azadlıq badəsini içmiş xalq onun əsas təzahürlərindən biri
kimi ana dilində danışmağa, yazıb-oxumağa, yaratmağa
başladı. Azəri dili Cənubi Azərbaycanda məişət ünsiyyəti
vasitəsindən çıxaraq ictimai-siyasi, mədəni və ədəbi inkişaf
vasitəsinə çevrilməyə başladı. Qısa tarixi bir dövrdə milli dil
ideyası əlçatmaz bir arzudan ümummilli ideya səviyyəsinədək
yüksəldi və artıq təşəkkül dövrünə qədəm qoymuş milli şüurun,
milli azadlıq ideologiyasının atributlarından biri oldu.
Əhəmiyyətli cəhət odur ki, hərəkatın ilk çağlarında milli dil
ideyasını xalqın geniş demokratik təbəqələri - müəllimlər,
incəsənət xadimləri, mətbuat işçiləri və b. öz təşəbbüsləri ilə
həyata keçirməyə başladılar. Məktəblərdə, dövlət idarələrində
və ictimai təşkilatlarda doğma azəri dilində danışılır, qəzet və
jurnalların nəşrinə başlanmışdı. Milli-demokratik hərəkatın
rəhbəri Pişəvəri milli dil ideyasına yüksək qiymət verərək
yazırdı: "Dil məsələsi ölüm-dirim məsələsidir. Bu məsələdə
güzəştə getmək olmaz".