176
Dedi:
– İkinci vəsiyəm odur ku, getdin gördün bir adam bazarda elə
şey satır ki, ona hamı gülür. Onda o dediyinnən bir az artıx ver, o
satdığın al, amma aldığın şeyi atmaginan, özündə saxla. Vaxt olar o
saa qismət olar. Soora bir də oğul, məsləhətim budu, gördün bir
yerdə əlinnən elə bir xata çıxır ki, o ölümnən nəticələnir. Onda üş
dəfə şeytana lənət elə, özü saxla. Ola bilsin ki, o elədiyinnən də
artıx cəza verə bilərsən, ola bilsin ki, o elədiyinin qarşısında günaha
batarsan da, bala.
Dedi:
– Yaxşı.
Nəysə, bunnan aralandı. Bir az da gələnnən soora gördü me-
şənin qırağında bir dəstə adamdı oturub: mal, qoyun, var-dövlət...
Oturublar, hamısı əli belə qoynunda qəm dəryasındadı. Gəldi salam
verdi, heş bunu dindirən olmadı. Otdu. Bir az oturannan soora
yaxınnaşdı sizin kimi hörmətdi adama. Dedi:
– Qardaş, baxıram, içinizdə xəstə yox, ölən yox, bir şey yox.
Sən allah, niyə belə hamınız qəm dəryasına batmısınız?
Dedi:
– Pis adamın üzü qara olsun. Yoldaşdarımıza vedrəni, səhəngi
vermişdik ki, bağla dəvənin cihazına, düşəndə bir yerdə su götürərik.
İndi o da vedrəni nətəər bağlıyıbsa, vedrənin arxası yırtılıb, bura da
quyudu da, quyudan su çəhməyə imkanımız yoxdu.
Dedi:
– Ağaaz kimdi?
Dedi:
– Neynirsən?
Dedi:
– Ona denən məni salsın quyuya, mən vedrəni lığlıyım, dol-
durum, çəkin.
İndi gör bu nə günə düşüb kü, bu boyda padşahın oğlu, bu
qədər varı-dövləti, hamısı zəlzələdə batıb, indi bı bir qarın yeməyə
görə quyuya düşməyə razıdı.
177
Nəysə, gətdilər bunu saldılar quyuya. Bu suyun lığın yığdı,
vedrəni lığladı, doldurdu. Bunlar çəkənnən soorasına gördü kü, bu
quyunun altında belə də yol var, belə də. Yavaş-yavaş bir az irəlilədi,
bir də gördü ayağı büdrədi, yıxıldı. İbişkanı çaldı, gördü üş dənə
cavan oğlandı, bir-birinnən qoçağ, iyid. Üçün də öldürüblər, meyidi
yerdədi. Bu, dəhşətdi şəkildə gəldi qapının ağzında bir az durdu,
gördü vedrə tıkqıldadı. Genə lığladı, bunnar çəkənnən soora dedi,
indi bu tərəfə gedim. Genə bir az getdi, bir beş-altı addım getmişdi,
burulanda gördü işıx gəlir. Məhətdəl qaldı bu nə olar? Burulanda
gördü kü, bir dənə gözəl, nağıllarda, əfsanələrdə deyilir e, gözəl bir
qızdı oturubdu, bir oğlan da başın qoyub bunun dizinin üstə, qız
bunun başın sığallıyır. Qız səsə başın qaldıranda gördü kü, bir nəfər
gəlir. Əliynən belə elədi ki, qayıt qaç. Bı istədi dönə, əyağı düşdü
suya, suyun şırıltısına oğlan qalxdı. Qılıncı çəvirdi, dedi:
– De görüm burda nəəzirsən?
Dedi:
– A qardaş, vallah təsadüfən gəlmişəm.
Dedi:
– Ə, kəlmə-şəhadəti oxı.
Nəkqədərə elədi, dedi:
– Ə, kəlmə-şəhadəti oxı, bu saat süründürəjəm.
Dedi:
– Ay qardaş, vallah mənim günahım yoxdu.
Dedi:
– Onda saa bir sual verəjəm, sualıma cavab verdin, səni boşlı-
yajam, verməsən yox.
Dedi:
– Nədi?
Əl atdı sudan bir qurbağa götdü, dedi:
– De görüm bu qız gözəldi, yoxsa bu qurbağa? – deyəndə bu
öz-özünə dedi ki, ə, bu dəlidi, nədi. Bu gözəllikdə qızı gör nəyə
oxşadır. Bir az fikirrəşəndə birdən bı kişinin sözü yadına düşdü kü,
iki şeyin müqayisəsi olanda birinə yaxşı, birinə pis demə də. Ya
ikisinə də pis, ya ikisinə də yaxşı de. Dedi:
178
– Qardaş, ikisi də gözəldi.
Dedi:
– Nətər gözəldi? Bu gözəllikdə qız bu qurbağadan gözəldi?
Dedi:
– Qardaş, ədaləti pozma. Bu qızı da yaradan bir Allahdı, qur-
bağanı da yaradan bir Allahdı. O özünə görə gözəldi, o da özünə.
Mənim nə ixtiyarım var deyəm bu yaxşıdı, o pis? – deyəndə bu
oxudu, qurbağa bu qızdan da gözəl qız oldu. Dedi:
– Anan namaz üsteydi, səni öldürmədim. Bunnan qabağ üç
oğlan gəlib, onların üçün də orda öldürmüşəm. – Yadına düşdü ki,
orda ölənnər kimdi. – İndi saa hörmət eliyirəm. Burdan çıxannan
soora bu quyudan gün çıxan tərəfə yox, gün batan tərəfə əlli addım
gedərsən, orda bir sakqız ağacı var, o sakqız ağacın gün batan tərə-
finə yox, gün çıxan tərəfinə iki addım gəlib yeri qazarsan, orda bir
balaca mücrü var, onu götür, get dolan.
Dedi:
– Yaxşı.
Gəldi quyunun ağzına, gördü vedrəni sallıyıblar. Vedrəni lığ-
ladı, onlar çəkənnən soorasına ipi saldılar, oğlanı çıxartdılar. Gör-
dülər ki, bəyaxkı oğlan deyil, qapqara qaralıb, yazıx bax belə əsir.
– Ə, noolub sana, noolub sana?
Dedi:
– Hamısı qorxudandı da, neynim.
Tay demədi nədi. Bılar çay-çörəyi uje hazırrıyıblar. Gətdilər,
bı da oturub yeyib qutarannan soora dedilər ki, qoşul bizə, gedək.
Bu bəyaxkı vəziyyət olsa qoşulardı, amma indi qızıl söhbəti var axı.
Dedi:
– Qardaş, çox sağ olun. Mən burda yetiməm, mal-heyvan ota-
rıram. Gedirəm o tərəfə, görüm kim var, onuynan gedəm.
Bunlar gedənnən soora, təmiz aralanannan soora durdu addı-
mın saya-saya gəldi bu ağacı tapdı. Bunnan da iki metr addıyannan
soorasına balaca bir dəmir parçası tapdı, qazdı. Qabağına torba
nədi, – qızdarı ərə verəndə sandıx verillər ey, – gördü belə bir san-
dıxdı. Sandığı aşdı baxdı, gördü burda iki put, üş put qızıl var. Dedi:
Dostları ilə paylaş: |