125
1571-ci ildə sultanın venetsiyalıların hakimiyyəti altında olan Kipr
adasını işğal etməsi Venetsiya, İspaniya və Vatikanın daxil olduğu
antitürk “müqəddəs ittifaqın” yaranmasını sürətləndirirdi.
Göstərildiyi kimi, təxminən elə o zaman Venetsiya öz
diplomatı Vinçentso Alessandrini osmanlılar əleyhinə ittifaq
bağlamq təklifi ilə Səfəvilərin sarayına göndərmişdi. Sonrakı ildə
(1572) papa V Piy I Şah Təhmasibə məktubunda bildirirdi ki, şahın
xristian müttəfiqləri ilə özünün qəddar düşməninə qarşı birgə çıxış
etməsi üçün əlverişli məqam çatmışdır. Katolik kilsəsinin başçısı, I
Şah Təhmasibi II Səlimə qarçı hərbi əməliyyatlara başlamağa
çağırır, ona Mesopotamiya və Suriyanı ələ keçirməkdə
müvəffəqiyyətlər vəd edir, birgə çıxış edən Avropa
dövlətləriqoşunlarına qarşı vuruşan türklərinn həmin əraziləri
qoruya bilməyəcəyini göstərirdi
179
.
Səfəvilərlə bütün bu diplomatik əlaqələr nəticə vermədi.
Çünki I Şah Təhmasib bu dövrdə qəti qərara gəlmişdi ki, Osmanlı
Türkiyəsi ilə münasibətləri pisləşdirə biləcək hərəkətlərə yol
vermək olmaz. Eyni zamanda Səfəviləri Türkiyə ilə müharibəyə
təhrik edən Qərbi Avropa hökmdarları özləri həmin müharibədə
ciddi iştirak etmək barədə düşünmürdülər. Onlar yalnız Səfəvilər
dövlətindən istifadə edərək Türkiyəni uzun sürən müharibəyə cəlb
etmək, bununla da özləri və torpaqları üçün sultan tərəfindən
gözlənilən təhlükəni zəiflətmək istəyirdilər. Bu münasibətlə, papa
XIII qriqorinin (1572-1585) Vatikanın arxivində saxlanılan, Səfəvi
şahının yanına gedəcək elçisi üçün yazdığı təlimatlar maraqlıdır.
Elçiyə göstərişlər verilirdi ki, 100-150 min skudi məbləğində pul,
həmçinin də 2 min odlu silah və 15-20top göndərməyi vəd etməklə,
şahın yaxın 2-3 ildə hərbi əməlyyatlara başlamasına nail olmaq
lazımdır
180
.
Hadisələrin sonrakı gedişi də bu fikri təsdiq edir. Belə ki,
1578-ci ildə Osmanlı Türkiyəsi öz ordularını Səfəvilər dövlətinə
qarşı yeritdi.Şah Məhəmməd Xudabəndə Portuqaliyaya nümayəndə
126
heyəti göndərmiş və Sultan III Murada
181
qarşı birgə çıxış etmək
çağırışı ilə Avropanın bütün xristian krallarına müraciət etmişdi.
Türkiyə, demək olar ki, bütün Cənubi Qafqazı işğal
etmişdi.Səfəvilər dövləti üçün ağır olan bu şəraitdə nə Portuqaliya,
nə də İspaniya Türkiyəyə qarşı müharibəyə qoşulmadılar.1582-ci
ildə papa XII Qriqorini və II Filippi təmsil edən, Hörmüzdə
Avqustluların prioru olan Simon, Şah Məhəmməd Xudabəndənin
yanına göndərildi. Simon papaya məktubunda xəbər verirdi ki, şah
türklərlə müharibəni davam etdirməyə hazırdır və əgər xristian
dövlətlərinin sultanla vuruşmaq istədiklərini bilsəydi, öz elçisini
ispan kralının yanına göndərərdi
182
. Artilleriya, pul və Avropa
dövlətlərinin birdə çıxışını vəd etməklə, Səfəvi dövlətini Türkiyə
ilə müharibəyə təhrik etmək vəzifəsi də Simonun qarşısına
qoyulmuşdu.
1586-cı ildə Səfəvilər dövlətinə Şah Məhəmmədin yanına
göndərilmiş digər papa elçisi – Ciovanni Battista Vekyettinin
qarşısında da belə bir vəzifə qoyulmuşdu.
Azərbaycan Səfəvilər dövləti və Moskva knyazlığı
Azərbaycan Səfəvilər dövlətinin Moskva dövləti ilə ilk
diplomatik əlaqələri I Şah İsmayıl hakimiyyətinin son illərinə
aiddir. 1521-ci ildə Səfəvi nümayəndəliyinin Moskvaya gəlməsi və
Moskva knyazından “çoxlu top, ustalar və yaraq-əslahə” alması
183
barədə, Krım xanının Sultan I Süleymana verdiyi məlumat
saxlanmışdır. Bu, rus arxiv sənədlərinin qeydə aldığı ilk əlaqə
faktıdır. Məlumat həm də buna görə maraqlıdır ki, Çaldıran
vuruşmasında I Şah İsmayılın ordusunda çatışmayan odlu silah və
top almaq cəhdlərinin olduğunu göstərir.
Moskva dövlətinin Azərbaycan Səfəvilər dövləti ilə
diplomatik əlaqələr yaratmasına qonşular – Osmanlı Türkiyəsinə
127
meyl edən Volqaboyu xanlıqlar, həmçinin Krım tatarlarının
viranedici basqınları mane olurdu. XVI əsrin ortalarında Moskva
dövləti Xəzərin şimal sahillərinə çıxmağa, Xəzər dəniz yolunu ələ
keçirməyə cəhd göstərir, Volqa boyunca cənuba doğru irəliləyirdi.
Bizə həmçinin məlumdur ki, 1553-cü ildə Seyid Hüseynin
başçılıq etdiyi Səfəvi nümayəndə heyəti Moskvaya gəlmişdi
184
.
əlimizdə danışıqların məzmunu haqqında məlumat olmasa da
güman etməyə əsas var ki, danışıqlarda Türkiyə əleyhinə hərbi
ittifaq haqqında məsələyə də toxunulmuşdur. Məhz bu zaman
Sultan Süleymanın qoşunlarıüçüncü dəfə Azərbaycana
soxulmuşdular və I Şah Təhmasib düçmən basqını ilə ağır və qeyri-
bərabər mübarizə aparmalı olurdu. Səfəvi şahı Krım tatar
süvarilərinin Dağıstan və Dərbənddən hücumunun qarşısını almaq
üçün məhz şimalda müttəfiq axtarırıdı.
1561-ci ildə Moskvaya (adı naməlum qalmış) Səfəvi
nümayəndəsi gəlmişdi. Bu barədə 1562-ci ilin iyununda onunla
birlikdə Moskvadan Həştərxana gəlmiş Cenkinson çəlumat verir
182
.
1563-cü il noyabrın 1-də Şirvan bəylərbəyi Abdulla xan Ustaclının
nümayəndəliyi Moskvaya gəlmişdi
186
.
Ehtimal etmək olar ki, I Şah Təhmasib Osmanlı Türkiyəsi
ilə 1555-ci il sülhünün uzun sürəcəyinə şübhə edir və Moskva
dövləti ilə yaxınlaşmağa səy göstərirdi. Moskva dövlətinin başı
üzücü Livoniya müharibəsinə qarəşmışdı və çar sultanla
münasibətləri kəskinləşdirmək istəmirdi. Lakin IV İvan 1569-cu
ildə Aleksey Xoznikovun nümayəndəliyini I Şah Təhmasibin
yanına göndərmişdi. Xoznikov Səfəvilər üçün xeyli hərbi texnikanı
– 100 top və 500 tüfəngi Qəzvinə gətirmişdi
187
.
IV İvanın Kazan və Həştərxan xanlıqlarını Moskva
dövlətinə birləşdirməsi, I Süleymanın sarayında ciddi narahatlığa
səbəb olmuşdu. Türkiyə ğzü Volqa hövzəsində və Şimali qafqazda
işğallara can atırdı. Lakin cənub-şərqi Avropa və Azərbaycan
Səfəvilər dövlətinə qarşı müharibələrə başı qarışan Sultan
Dostları ilə paylaş: |