Orxan pamuk
Yüklə 4,51 Mb. Pdf görüntüsü
|
694 «Cökə qaynadaq qonağıma!» – deyə məni yamsıladı, əlini qamıĢıma atdı. Açdığı yatağımın lap yaxınlığındakı yer dolabının dibində, gül qoxulu mələfələr arasındakı qəbzəsi əqiq daĢlı qılıncımı götürdüm, qınından çəkib çıxartdım. Bu qılıncın tiyəsi o qədər iti idi ki, üstünə ipək parça atsan, iki kəsər, qızıl təbəqə atsan, kəsdiyi parçalar xətkeĢlə kəsilmiĢ kimi düzgün çıxar. Qılıncımı gizlədib naxıĢ otağına geri qayıtdım. Qara əfəndi məni sorğu-suala tutmaqdan o qədər məmnun idi ki, əlində xəncəri qırmızı döĢəkcənin ətrafında hələ var-gəl eləyirdi. DöĢəkcənin üstünə yarısı nəqĢ edilmiĢ bir səhifə qoydum. «Buna bax», – dedim. Maraqla çökdü, baĢa düĢməyə çalıĢdı. Arxa tərəfinə keçdim, qılıncımı çəkdim, bir həmlədə belinə minib onu yıxdım. Xəncəri düĢdü. Saçlarından tutub baĢını yerə basanda xəncərimi xirtdəyinə dayadım. Ağır gövdəmlə üzüqoylu uzatdığım Qaranın arıq vücudunu əzir, çənəm və əlimlə baĢını qılıncın iti tiyəsinə dəyənəcən basırdım. Bir əlim kirli saçlarıyla doluydu, digər əlim qılıncı xirtdəyinin nazik dərisinə dayamıĢdı. Ağıllı tərpənib heç qımıldanmadı, çünki qanını dərhal axıda bilərdim. Qıvrım-qıvrım saçlarına,
695 baĢqa vaxt olsa, kobudluqla Ģapalaq vurmaq istədiyim gəl-gəl deyən ənsəsinə, çirkin qulaqlarına bu qədər yaxın olmaq əsəbimi daha da pozmuĢdu. «Səni buradaca öldürməməkdən özümü zorla saxlayıram», – sirr verən kimi qulağına pıçıldadım. Sözəbaxan uĢaqlar təki heç səsini çıxarmadan məni dinləməsi xoĢuma gəldi. «Əfsaneyi-Şahnamə»dən bilirsən», – pıçıldadım. «Ataları Firudin Ģah yanlıĢ iĢ görüb, ölkəsini üç yerə böləndə ən pis ölkələri iki böyük oğluna, ən yaxĢısı Ġranı da kiçik Ġrəcə verir. Ġntiqam almağa can atan Tur qısqandığı kiçik qardaĢı Ġrəci aldadır, xirtdəyini üzməmiĢdən qabaq saçlarını eynilə mənim indi elədiyim kimi tutur, eynilə indi mənim elədiyim kimi bütün bədəniylə qardaĢının belinə minir. Bədənimin ağırlığını üstündə hiss eləyirsənmi?» Cavab vermədi, amma qurbanlıq qoyun kimi baxan gözlərindən dinlədiyini baĢa düĢürdüm, bu dəfə ilham da gəlmiĢdi: «Mən yalnız rəsmdə deyil, qılıncı xirtdəyə dayayıb baĢı ləzzətlə kəsməkdə də Əcəm üslub və üsuluna sadiqəm. Bu çox sevilən məclisin bir baĢqa cürünü də ġah SiyavuĢun ölümündən danıĢan rəsmlərdə görmüĢəm». Sakitcə məni dinləyən Qaraya SiyavuĢun qardaĢlarının intiqamına necə hazırlaĢdığını, necə
696 bütün sarayını, malını-mülkünü yandırıb, arvadıyla halallaĢıb, atını minib orduyla səfərə çıxdığını, döyüĢü necə uduzduğunu, meyitlərlə örtülü döyüĢ meydanının tozu-torpağı içində necə saçlarından tutub, yerdə sürüklənib, özünün yatdığı kimi üzüqoylu yatırılıb, axırda boynuna xəncərin dayandığını, əfsanəvi Ģah bu vəziyyətdə olanda dostları və düĢmənlərinin aralarında necə «öldürəkmi, bağıĢlayaqmı» mübahisəsinə girdiyini, üzü torpağa basdırılmıĢ məğlub Ģahın bütün bu mübahisəni dinləməsini uzun-uzadı danıĢıb qurbanımdan soruĢdum: «O rəsmi sevirsənmi?» – dedim. «Yerə uzanmıĢ
SiyavuĢun mənim
kimi arxadan
yaxınlaĢıb, üstünə yıxılıb, xirtdəyinə qılıncı dayayan Geruy tərəfindən saçları belə dartılıb, xirtdəyi kəsilir. Az sonra axacaq qırmızı qanı əvvəlcə Ģoran torpaqda qara duman çıxaracaq, sonra orada çiçək açacaq». Bir az susdum, uzaqlarda, küçə aralarında fəryad qopara-qopara qaçan ərzurumilərin səsinə qulaq asdıq. EĢikdəki fəlakət və dəhĢət yerdə üst- üstə yatan bizi dərhal bir-birimizə daha da yaxınlaĢdırdı. «Amma bütün o rəsmlərdə, – Qaranın ovcumun içindəki saçlarını daha bərk sıxıb dedim, – vücudları bir-birinə qarıĢmıĢ, həm də bir-birinə
697 nifrət eləyən iki kiĢini zərifliklə çəkməyin çətinlikləri hiss olunur. Sanki o sehrli və Ģahanə baĢ kəsmə anından əvvəlki xəyanət, qısqanclıq, döyüĢlərin qarğaĢası o rəsmlərə bir az artıq çöküb. Qəzvinin ən böyük ustadları belə üst-üstə olan iki kiĢini çəkəndə çətinlik çəkir, hər Ģeyi bir-birinə qarıĢdırır. Ona görə bax biz səninlə daha ətli-qanlı, daha zərifik». «Qılınc kəsir», – inildədi. «DanıĢdığına görə təĢəkkür eləyirəm, canım, amma kəsmir. Diqqət verirəm, duruĢumuzdakı bu gözəlliyi pozacaq heç bir Ģey eləmirəm. Qədim böyük ustadlar bütün o eĢq, ölüm və döyüĢ məclislərində bir-birinə qarıĢan bədənləri sanki bircə bədən kimi çəkəndə bizim gözlərimizə ancaq yaĢ gətirə biliblər. Bax: baĢım boynunun ardına sanki sənin bədəninin bir parçası kimi yaxınlaĢıb. Saçlarının və boynunun ardının qoxusunu duyuram. Qıçlarım qıçlarının hər iki tərəfində elə yerli- yerində uzanıb ki, görən bizi dördayaqlı zərif heyvan saya bilər. Kürəyinin və qıçının üzərində ağırlığımın tarazlığını duyursanmı?» Sükut çökdü, amma
qılıncı basmadım, qanada bilərdi. «DanıĢmasan, bu qulağını diĢləyərəm», – o qulağına pıçıldayıb dedim. Gözlərindən danıĢmağa hazır olduğunu görəndə eyni sualı bir də verdim: «Üstündə ağırlığımın tarazlığını duyursanmı?» Yüklə 4,51 Mb. Dostları ilə paylaş:
|