34
orqanizmlərdən olan yaşıl bitkilər fotosintez prosesində Günəş
enerjisindən bilavasitə istifadə edir və qeyri üzvi birləşmələrdən üzvi
birləşmələr (karbohidratlar, amin turşuları, zülallar və s.) yaradır.
ASSOSİASİYA (yun. associatio - birləşmə) – fitosenozun, yaxud
biosenozun əsas təsnifat vahidi. Quruluşu, növ tərkibi, maddələr
mübadiləsi, torpaq örtüyü eyni olan, həm orqanizmlərlə, həm də orqa-
nizm ilə mühit arasında qarşılıqlı əlaqələri oxşar olan fitosenozlar bir-
liyi. A. relyef, su və torpaq şəraitinin dəyişilməsi, habelə bilavasitə (ot
biçini, meşənin məhv edilməsi və s.) və ya dolayı təsir (mal-qara
otarılması) nəticəsində kökündən dəyişilə bilər. İlkin və törəmə A.-lar
ayırırlar. A.-lar adi hakim bitkilərə görə müəyyən edilir. A.-nın
öyrənilməsi bitki örtüyü sahələrinin yararlılıq dərəcəsini, onların
səmərəli istifadəsi və yaxşılaşdırılması yollarını müəyyən etməyə imkan
verir. İri miqyaslı bitki örtüyü xəritələri çəkildikdə ayrı-ayrı A.-lar, mi-
qyas kiçildikdə isə A. birlikləri göstərilir.
ASTMA – nəfəsalmanı çətinləşdirməkdə özünü göstərən
allergiyanın variantlarından biri.
ASTROBİOLOGİYA – Kainatda həyatın
hər cür təzahür
formalarını öyrənən elm sahəsi. A. astronomiya, biologiya və biokimya
nailiyyətlərinə əsaslanır. Bəzi məsələləri isə insanın kosmik fəzaya fəal
müdaxiləsi nəticəsində meydana gəlmiş kosmik biologiya və kosmik
tibb ilə birlikdə həll edir.
AŞI BİTKİLƏRİ – sənayedə istifadə etmək üçün tərkibində kifayət
qədər aşı maddələri və tannidlər olan bitkilər. Tannidlər bitkilərin ən
mühüm biokimyəvi reaksiyalarında iştirak edir, həmçinin bitkiləri
heyvanların yeməsinə (məhv etməsinə), bitki toxumlarında parazit
göbələklərin və bakteriyaların inkişafına mane olur. Azərbaycanda,
əsasən, nar qabığı, dəvədabanı kökü, sumaq yarpağı və şabalıdın
qərzəyindən istifadə edilir. A.b. həm də dərman, boyaq və yeyinti
sənayesi üçün xammaldır.
AŞINMA – Yer səthində və onun ən üst qatlarında süxurların fiziki,
kimyəvi və bioloji amillərin təsirilə parçalanması və kimyəvi dəyişməsi
prosesi.
Fiziki A. temperaturun dəyişməsi, su, külək və bitki köklərinin təsiri
ilə süxurların kövrəkləşməsi, mexaniki parçalanmasıdır. Kimyəvi A.
hava, su və üzvi aləmin kimyəvi aktiv birləşmələrinin (O
2
, SO
2
və s.)
təsiri ilə süxurların kimyəvi dəyişməsidir. A. bitkilərin və heyvanların
həyat fəaliyyəti nəticəsində süxurların mexaniki dağılmasına və ya
kimyəvi dəyişilməsinə deyilir. A. relyef prosesində böyük rol oynayır.
35
ATLAS (coğrafi) – müəyyən sistemlə yığılıb, ümumi proqram
əsasında albom və ya kitab şəklində tərtib edilən coğrafiya xəritələri
məcmuəsi. A.-dan müxtəlif sorğu və tədris məqsədi ilə istifadə olunur.
“Dünyanın fiziki atlası” (1964), “Dünyanın kiçik atlası” (1975),
“Azərbaycanın atlası” (1949, 1963) nəşr olunmuşdur. Azərbaycan
respublikasının müxtəlif istiqamətli yeni atlaslarını Azərb. MEA akad.
Həsən Əliyev adına Coğrafiya institutu nəşrə hazırlamışdır.
ATMOBİONTLAR – meşə döşənəyinin üst qatında həyat sürən
növlər, bitkilərin aşağı hisələrinə qalxma qabiliyyətinə malik olub iri
ölçülü, tam inkişaf etmiş gözləri, nisbətən uzun çıxıntıları (antenna
ayaqlar və hoppanma qarmağı) olur.
ATMOSFER (yun. atmos – buxar və spharia - təbəqə) – yerin ha-
va-qaz təbəqəsi. A. başlıca olaraq azot (78%), oksigen (21%) və arqon-
dan (1%-ə qədər) ibarətdir. Karbon qazı – 0,03%, hidrogen, helium,
kripton, ksenon, neon və s. qazlar 0,01% təşkil edir. A.-in alt sərhədi
qurunun səthi (okean səviyyəsi) hesab olunur, üst sərhədinin hündürlüyü
1300 km-ə qədərdir. Yuxarı qalxdıqca A. seyrəkləşir, təzyiqi düşür və
tərkibi dəyişir.
Hazırda A. beş əsas təbəqəyə bölünür: birinci təbəqə troposferdir.
Onun hündürlüyü qütblərdə 8-km-ə, ekvatorda 18 km-ə, Azərbaycanda
12-14 km-ə çatır. Troposferdə hava sıxdır və bütün A. kütləsinin
təqribən 75%-i buradadır. Troposferdən yuxarıda-stratosfer yerləşir,
onun üst hissəsi 20-40 km hündürlükdə ozonosferi təşkil edir.
Stratosferdən üstdə – 40-80 km arasında mezosfer, mezosferdən
yuxarıda – 80 ilə 1000 km arasında termosfer (ionosfer) yerləşir.
Axırıncı təbəqə ekzosfer adlanır. O, 1000 km-dən yuxarıda yerləşir.
ATMOSFER AKUSTİKASI – akustikanın bir bölməsi; atmosferdə
səs dalğalarının yayılmasını öyrənir və atmosferi akustik üsullarla tədqiq
edir. A.-a-nın mühüm vəzifələri atmosferin Yer səthinə yaxın və yuxarı
təbəqələrini tədqiq etmək, səs-küyün aradan qaldırılması yollarını, səs
dalğalarının yayılmasını və s.-ni öyrənir.
ATMOSFER AMİLİ – atmosferin fiziki vəziyyəti və kimyəvi
tərkibi ilə bağlı amil. (atmosferin seyrəkliyi, temperaturu, tərkibi,
çirklənməsi və i.a.).
ATMOSFER ÇÖKÜNTÜLƏRİ (YAĞINTILARI) – buludlardan
damcı (yağış) və ya bərk halda (qar, dolu) yerə tökülən və havadan yer
səthinə və ya əşya üstünə çökən (şeh, qrov) su. Yağıntının miqdarı
düşən suyun əmələ gətirdiyi qatın qalınlığı ilə, mm-lə ölçülür. A.ç. Yer
kürəsində qeyri-bərabər, lakin qanunauyğun paylanır. Azərbaycanda
yağıntıların miqdarı və rejimi müxtəlifdir. Yağıntının orta illik miqdarı