169
Artıq belə bir nəticələrdən sonra qeyd etmək olar ki,
“Zic Şah Cahani” əsərinin müəllifi hind astronomu Əbu
Mulla Fərid Dəhləvi və “Zic Məhəmməd Şahi” əsərinin
müəllifi Hindistanın böyük alimi Savoy Cay-Sinq belə bir
astronomik kataloqları tərtib edərkən, Tusinin fəaliyyətini
və Marağa rəsədxanasında aparılan astronomik müşahidə-
ləri dərindən öyrənərək, özləri üçün müsbət nəticə əldə
etmişdilər. Nəzərə almaq lazımdır ki, Savoy Cay-Sinq öz
kataloqunu yaradarkən artıq XVIII əsrin ortası idi və qeyd
etməliyəm ki, “Zic Elxani”nin yaradılmasından 500 il
keçməsinə baxmayaraq, hələ də dünya astronomları bir
mənbə kimi Tusinin əsərindən istifadə edirdilər. Həmin
dövrə qədər Avropanın rəsədxanalarında fəaliyyətdə olan
astronomik cihazların tam təkmilləşməsi prosesi gedirdi.
Yəni, optikalı cihazların istehsalı baş verirdi. Asiyanın
rəsədxanalarında çalışan astronomlar müşahidələr aparmaq
üçün bilavasitə Avropada istehsal olunan cihazlardan
istifadə etməyə üstünlük verməyə başlamışdılar.
Hindistanın görkəmli dövlət xadimi Cavaxarlal Nehru
Savoy Cay-Sinq haqqında belə bir fikir söyləyib: “Vaxtilə
Savoy Cay-Sinq hələ astronomiya müşahidələrinə başla-
mazdan əvvəl Avropada astronomiyanın nəzəri və təcrübə
səviyyəsi ilə tanış olur və belə qərara gəlir ki, Şərq alim-
170
lərinin bu sahədə nailiyyətləri Avropa alimlərinin işlərin-
dən geri qalmır və o, optikasız astronomik cihazlar qurur”.
Maraqlı odur ki, Tusi astronomiyaya dair “Zic İlxani”-
dən hələ xeyli qabaq elmi baxımından çox dəyərli bir əsər
yazmışdır. 1235-ci ildə tamamladığı həmin əsəri alim,
Kuhistan ismaililərin rəhbəri Nəsirəddin Möhtəşəmin oğlu
Muinəddin Əbu aş-Şəmsin şərəfinə “Muiniyyə” (Risale
“Muiniyyə fi elm əlhayya”) adlandırmışdır. N. Ə. Əbdül-
qasımova qeyd edir ki, bu əsərdə N. Tusi planetlərin
yerləşməsini qabaqcadan hesablamaq məqsədilə Ptolomey
tərəfindən işlənmiş kinematik modelə xeyli dəyişikliklər
etmişdir. Bu dəyişikliklər sonralar müsəlman alimləri və
Kopernik tərəfindən davam etdirilmişdir... Bir qədər sonra
monqolların istilası ərəfəsində Tusi həmin əsərə əlavə
olaraq fars dilində “Hall” əsərini yazmışdır. Hər iki əsərin
Qahirə və Tehran variantları indiyə kimi saxlanmaqdadır.
Bu əsər “Zic Elxani” əsərinin yaranmasında stimulyator
rolunu oynamış və alimlər tərəfindən geniş təhlil edilirdi.
1
“Muiniyyə” bütünlüklə astronomiyaya aid olduğundan
tərkibində olan hər dörd bölməni (hissələr) fəsilləri ilə
birlikdə sadalamağı oxucular üçün maraqlı olar.
1
Azərbaycan Beynəlxalq Universiteti. Nəsirəddin Tusinin 800 illik
yubileyinə həsr edilmiş Respublika konfransının materialları. Bakı, 2001.
Professor N. Əbdülqasımovanın məruzəsi, səh. 375
171
I bölmə iki fəsildən ibarətdir: Birinci fəsil astronomi-
yaya girişdən, yəni astronomiyanın şərhi üçün lazım olan
əsas həndəsi anlayışlardan, ikinci fəsil isə fizikanın bəzi
məsələlərindən (xüsusilə mexaniki hərəkətin iki növündən
düzxətli və dairəvi hərəkətdən) bəhs olunur.
II bölmə on dörd fəsildən ibarətdir: Bunlar Göy
cisimlərinin quruluşundan bəhs edir.
1. Yerin və Göyün kürəvi olması haqqında; parlaq göy
cisimlərinin görünməsi və yox olması haqqında; doğub-
batan (qütbdən uzaqlaşdıqca) göy cisimlərinin görünməsi-
nin və yox olmasının müddəti haqqında; Göy cisimlərinin
yerləşməsi, hərəkəti haqqında;
2. Ulduzların məxsusi hərəkəti, Göy sfrasının əsas
dairələri və nöqtələri haqqında;
3. 8-ci sferada yerləşən hərəkətsiz ulduzların vəziyyəti-
nin izahı haqqında;
4. Göy cisimlərinin həmçinin Günəşin hərəkəti
haqqında;
5. Ayın hərəkəti haqqında;
6. Günəşdən daha uzaqda yerləşən (Yer və Venera)
planetlərin hərəkəti haqqında;
7. Göy cisimlərinin və Merkurinin hərəkəti haqqında;
172
8. Göy cisimlərini və ekliptik enliyi məlum 6 planet, (5
planet – Merkuri, Venera, Mars, Yupiter və Saturun – R.
D.), Günəş, Ay, aşağı və yuxarı planetlər) haqqında;
9. Göy cisimlərinin yerləşdiyi sektorlar haqqında;
10. Planetlərin düz və tərs hərəkəti haqqında; planetlərin
görünməsi və yox olması haqqında; onların görünən
dayanacaqları haqqında; göy cisimlərinin hərəkətinin
yavaşılması, sürətlənməsi və stabilləşməsi haqqında;
11. Aşağı planetlərin parallaksı haqqında;
12. Ayın fazalarının görünmə şərtləri haqqında;
13. Ayın və Günəşin tutulması və tutulmaların növləri
haqqında;
14. Göy cisimlərinin görünməsi, yox olması haqqında.
III bölmə on iki fəsildən ibarətdir: Bunlar riyazi
coğrafiyaya həsr olunub.
1. Yerin kürəviliyi və onun Kainatda mərkəzliyi haqqın-
da; Yer ekvatoru haqqında; Yerin şimal və cənub yarım-
kürələri haqqında; coğrafi uzunluq və enlik koordinatları
haqqında; Yeddi iqlim haqqında;
2. Yer ekvatorunda yerləşən sahələr və onların xüsusiy-
yətləri haqqında;
3. Enliyin ekliptikanın meyl bucağından kiçik olan
sahələrin xüsusiyyətləri haqqında;
Dostları ilə paylaş: |