103
ildə general M.Teylor tərəfindən irəli sürülmüş «Çevik münasibət»
doktrinasını qəbul etdi.
1963-cü ilin payızında ABŞ-da vəziyyət kəskinləşdi. Ultrasağ
qüvvələr hökumətdən daxili və xarici siyasətdə kəskin
dönüş tələb
edirdilər. Prezident seçkiləri ilə əlaqədar olaraq mübarizə daha da
gücləndi.
ABŞ L.Consonun prezidentliyi dövründə
(1963-1968-ci illər)
1963-cü il noyabrın 22-də C.Kennedi növbəti prezident
seçkiləri kampaniyası ilə əlaqədar ölkəni gəzərkən Texas ştatının
Dallas şəhərində öldürüldü. Onun ölümü «Əsrin faciəsi» hesab
edildi. Bu məsələ indiyə qədər müəmmalı bir şəkildə qalır. Con
Kennedinin ölümündən sonra vitse-prezident Lindon Conson
prezident kürsüsünə əyləşdi. Qərarlarını həyata keçirmək üçün hər
cür üsuldan, hətta yalvarmaqdan belə çəkilməyən Lindon Conson
yaxşı dərk edirdi ki, Con Kennedidən
sonra nüfuz qazanmaq üçün ən
yaxşı vasitə onun başladığı işi davam etdirməkdir. Onun konqresə
təklif etdiyi proqramda federal büdcə kəsirini ləğv etmək, vergi işini
nizama salmaq, mülki məsələyə dair qanunvericilik aktı qəbul etmək,
yoxsulluğa qarşı müharibə elan etmək və digər məsələlər öz əksini
tapmışdı. 1964-cü ilin fevralında Lindon Conson vergi islahatı
haqqında qanunu konqresdə keçirməyi bacardı. Həmin qanuna görə
gəlirin 15-20%-i qədərində vergi müəyyən edillirdi.
1964-cü ilin martında yoxsulluğa qarşı müharibə, iyulunda isə
mülki hüquq haqqında qanun qəbul olundu. Mülki hüquq haqqında
qanuna əsasən işə götürülmədə, ictimai yerlərdə ağlarla
qaralara eyni
hüquq verilirdi. 1965-ci ildə seçki hüququ haqqında qanununun
qüvvəyə minməsi ilə zənci əhalinin seçkilərdə iştirakı təmin edilmiş
oldu. Minimum saat-hesabı əmək haqqı 1961-ci ildəki 1,25 dollardan
1968-ci ildə 1,70 dollara çatdırıldı. 1967-ci ildə hər həftəlik orta
əmək haqqı 102 dollar təşkil edirdi, iş həftəsi isə 38,2 saat oldu.
Fermerlərə subsidiyalar və kreditlər artırıldı. 1964-cü ildə verilmiş
«Vətəndaşların bərabər hüquqları haqqında» qanunda cinsi
əlamətlərə görə ayrı-seçkilik qadağan edildi. Bütün bunlar Consona
və demokratlar partiyasına rəğbət yaratdı. 1964-cü ilin prezident
seçkilərində o respublikaçılar partiyasından
namizədliyi irəli
104
sürülmüş Harri Qolduoterə qarşı səslərin 61%-nı toplayaraq qalib
gəldi. O, prezident kürsüsünə yenidən əyləşdikdən sonra 1965-ci ildə
konqresdə «Böyük cəmiyyət qurmaq» proqramı ilə çıxış etdi. Bu
proqram 80-ə qədər təklifi əhatə edirdi. Lindon Consonun «böyük
cəmiyyət qurmaq» arzusu əslində kağız üzərində qaldı. Onun sosia-
lizmin alternativi olan bir cəmiyyət yaratmaq istəyi reallığa
çevrilmədi. Onun yoxsulluqla mübarizə planı da tam həyata
keçirilmədi. «Böyük cəmiyyət» qurmaq məqsədi ilə büdcədən
ayrılmış 99,7 milyar dollardan, demək olar ki, ancaq 3,2 milyard
dolları «böyük cəmiyyət qurmaq» işinə, 50 milyard dollardan çoxu
isə silahlanmaya xərcləndi. Kennedinin dövründə raket texnikasının
inkişafı üçün 12 milyard dollar ayrılmışdısa, Lindon Conson
dövründə bu rəqəm daha da yüksəldi.
1967-ci ilin yayında ABŞ-ın 100 şəhərində «irqi» müharibə
oldu. 1968-ci ildə zənci hərəkatının
görkəmli xadimlərindən olan
Marten Lüfer Kinqin başçılığı altında Vaşinqtona yürüşə hazırlıq
başlandı. Lakin 1968-ci ilin aprelin 4-də Memfisdə onu öldürdülər.
L.Consonun inzibati idarəsi nüfuzdan düşməmək üçün zəncilərin
ağlarla hüquq bərabərliyini dövlət səviyyəsində təmin etməyə məcbur
oldu. 60-cı illərdə ABŞ-da «yeni sol hərəkat» adlanan sosial etiraz
hərəkatının yeni dolğası başlandı. Bu mübarizənin əsas
istiqamətlərindən biri cəmiyyətin nöqsanlarına qarşı mübarizə aparan
radikal gənclər hərəkatı idi. 60-cı illərdə ABŞ fəhlə hərəkatında isə
böhran təmayülləri gücləndi. 1966-cı ildə qadınların milli təşkilatı
yaradıldı. 60-cı illlərin əvvəllərində ölkədəki qadınların yalnız 36%-i
işləyirdi.
1924-cü ildə qəbul edilmiş mühacirat haqqında qanun 1965-ci
ildə təxirə salınması ABŞ-a mühacir axınını genişləndirdi.
Lindon Conson xarici siyasətdə sərt mövqe tutdu.Consonun
hakimiyyəti illərində «Quruculuq», «Körpülər salma» doktrinası
meydana çıxdı. Bundan məqsəd ABŞ başda olmaqla qərb dövlətləri
ilə bəzi sosialist ölkələri arasında hərtərəfli münasibətləri inkişaf
etdirməklə bu ölkələrdə millətçilik əhval-ruhiyyəsinin artmasına,
onların bir-birindən, xüsusilə, Sovet İttifaqından təcrid olunmasına
nail olmaq idi. Conson Latın Amerikasında «böyük dəyənək»
siyasətinə qayıtdı. 1964-cü ilin əvvəllərində Panama ilə ABŞ
arasında münaqişə yarandı, 1965-ci ilin
aprelində Dominikan
Respublikasına hərbi qüvvələr göndərildi. Yaxın Şərq münaqişəsində
105
İsraili müdafiə etdi. Tankin körfəzində Amerika gəmilərinə Vyetnam
gəmilərinin güya hücumu haqqında bəhanədən istifadə edərək 1964-
cü ilin aprelində Vyetnam səmasını bombalamağa başlamaq haqqında
əmr verdi. Əslində bundan məqsəd Sakit Okean və Uzaq Şərqdə
ABŞ-ın mövqeyini daha da gücləndirmək idi. Məhz bu məqsədlə
1965-ci ildə ABŞ Vyetnamda 550 minə qədər qoşun kontingenti
yerləşdirdi. Müharibə ölkə daxilində real əmək haqqının aşağı
düşməsinə səbəb oldu. Ölkədə Vyetnamdakı müharibə əlyehinə
hərəkat gücləndi. 1965-ci ildə ABŞ-ın 100-ə qədər şəhərində
Vyetnam günləri keçirildi. Artıq 1968-ci ilin payızı üçün Veytnamda
ABŞ hərbçilərindən 30 min nəfər ölmüş, 180 min nəfər yaranmış və
itkin düşmüşdü. 1966-cı il iyulun 12-də Conson «Asiya doktrinası»nı
irəli sürdü. Bu, doktrinaya əsasən ABŞ Asiyada sülhsevərlik
missiyasını öz üzərinə götürdü. Lindon Consonun daxili və xarici
siyasəti onu nüfuzdan saldı.
ABŞ Riçard Niksonun
prezidentliyi dövründə
(1968-1974-cü illər)
1968-ci ilin noyabrında keçirilən prezident seçkilərində
respublikaçılar yenidən təşəbbüsü öz əllərinə aldılar. Riçard Nikson
Respublikaçılar partiyasından ABŞ-ın prezidenti seçildi. Həmişə
düşünərək qərar qəbul etməyi sevən Riçard Nikson 1974-cü ilin
avqustuna qədər ABŞ-ın prezidenti oldu. 1969-cu ilin ikinci
yarısından etibarən sənaye istehsalı nəzərə çarpacaq şəkildə aşağı
düşməyə başlamışdır. Sənaye məhsulları istehsalı 1969-cu ilin
sentyabrına nisbətən 1970-ci ilin noyabrında 8,3%, illik sənaye
istehsalının göstəricisi 1969-cu ildə 110,7% təşkil etdiyi halda, 1970-
ci ildə 107,8% aşağı düşmüşdü. Əgər 1969-cu ilin dekabr ayında
işsizlərin ümumi sayı ABŞ-da 2,8 milyon nəfər təşkil edirdisə, 1971-
ci ilin yanvarında onların sayı artaraq 8 milyon nəfərə çatmışdı ki, bu
da ölkədə ümumi işçi qüvvəsinin 6%-ni təşkil edirdi.
1969-1970-ci illərin iqtisadi böhranı təkcə sənayeni əhatə
etmirdi. O, hər şeydən öncə müharibədən sonrakı dövrdə daha çox
kredit-birja böhranı kimi müşayiət olunurdu. Birjalarda olan
səhmlərin dəyəri 300 milyard dollar aşağı düşmüşdü.
Korporasiyaların mənfəəti aşağı düşmüş, iri firmaların müfsizləşməsi
prosesi tezləşmişdi.
106
1970-ci ilin sonunda ölkənin iqtisadiyyatında
olan böhran daha
da dərinləşmişdi. Sənaye istehsalının göstəricisi 1967-ci illə
müqayisədə 1971-ci ildə 109,6% təşkil edirdi. 1972-ci ildən etibarən
ölkənin iqtisadiyyatı dirçəlməyə başladı vəsənaye məhsullarının
həcmi yüksəldi. 1970-ci il ilə müqayisədə sənaye məhsullarının
həcmi 1973-cü ildə 17% yüksəlmişdi. Bununla yanaşı, ölkənin
iqtisadi vəziyyəti ağır olaraq qalırdı. İşsizlərin sayı artır, inflyasiya
gündən-günə güclənirdi. Ölkədə hələ 60-cı illərin sonundan enerji
çətinliyi yaranmışdı. İri inhisarların nəzarəti altında olan Amerika
energetikası yanacağa tələbatın ödənilməsi səviyyəsində deyildi.
1973-cü ilin payızında Yaxın Şərqdə siyasi vəziyyətin yenidən
kəskinləşməsi ilə əlaqədar, həmin ərazinin
neft istehsal edən ölkələri
Birləşmiş Ştatları neftlə təmin etməkdən imtina etdilər və bununla da,
ölkədə dərin enerji böhranı başladı.
Elektrik təchizatının pisləşməsi əsas sənaye sahələrinin
dayanmasına və qiymətlərin yenidən artımına səbəb oldu. Artıq
1974-cü ilin sentyabr ayında ABŞ-da işsizlərin ümumi sayı
yüksələrək 5,8%-ə çatdı. Digər tərəfdən enerji böhranı ölkədə
inflyasiyanı sürətləndirdi. Ancaq 1973-cü ilin aprelindən 1974-cü ilin
aprelinədək olan dövrdə Birləşmiş ştatlarda həyat səviyyəsi 10%
yüksəlmişdi. Təsadüfi deyildir ki, prezident R.Nikson 1974-cü ilin
fevral ayında Konqresə özünün iqtisadi məsələlərlə əlaqədar
müraciətində 1973-cü ili «amerika iqtisadiyyatının mürəkkəbləşməsi
və tərəqqisi ili kimi» adlandırmışdır.
İqtisadiyyatın böhranlı vəziyyəti və güclü sosial ziddiyyətlərlə
bağlı Amerika ictimaiyyəti respublikaçılar hökumətini federal dövlət
hakimiyyətinə doğru çəkilməyə məcbur edir və həmin hökuməti vaxtı
çatmış sosial iqtisadi və siyasi problemlərin həllinə sövq edirdi.
Prezident Nikson özünün iqtisadi görüşlərində demokrat-
neoliberalların iqtisadiyyatın artımının stimullaşdırılması ideyasına
əsaslanırdı. O, 1970-ci ilin əvvəlində Konqresə iqtisadi müraciətində
qeyd
edirdi ki, «iqtisadi siyasətimizdə bizim əsas dayağımız
ölkəmizin istehsal ehtiyatlarından tam şəkildə səmərəli istifadə
etməkdir. Biz iqtisadiyyatımızın artımını və dinamikliyini daim təmin
etməliyik». 1969-1970-ci illərdə onun siyasəti birinci növbədə
inflyasiyanın aradan qaldırılmasına və ölkə iqtisadiyyatının
sağlamlaşdırılmasına yönəldilmişdi. 1971-ci ildə avqust ayının 15-də
prezident R.Nikson «yeni iqtisadi siyasət»ə keçid elan etdi. Nikson