SeyfəDDİn qəNİyev tariyel qəNİ
Yüklə 2,34 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Əfqanidə , Söyl ərəm hər anidə, bilməm ki, Allah varmıdır 1948
- Əfqanım
- ƏHMƏD CƏFƏRZADƏNİN XATİRƏ VƏ HEKAYƏLƏRI
*** Söyl əyirkən, ey Xuda, bilməm ki, şahdır, ya gəda, Qalmışam mən uyquda, bilməm ki, Allah varmıdır? Ah ç əkirkən hər səhər, canım üzürkən qəm, kədər, Fikr edir k əndü şəhər, bilməm ki, Allah varmıdır? Çox görüb insanları, aqilləri, nadanları, Seyr edib zindanları, bilməm ki, Allah varmıdır? Artıq olmuş qüssələr, itmiş, tükənmiş nəşələr, Ac qalırkən körpələr, bilməm ki, Allah varmıdır? H əddi yoxdur zillətin, dövrü bəla bu həsrətin, N ami batmış millətin, bilməm ki, Allah varmıdır? Yatmada üsyanımız, qalxır göyə əfqanımız, T ərk olur imanımız, bilməm ki, Allah varmıdır? Tapdanır ustadlıq, rövnəq tapıb bədxahlıq, L əğv olub azadlıq, bilməm ki, Allah varmıdır? Gün keçir zindanid ə, can qalmamış Əfqanidə, Söyl ərəm hər anidə, bilməm ki, Allah varmıdır? 1948 *** Nec ə qan ağlamayım, sevgili cananım ölür, Cismi cavan ki, ölür, bird əfəlik canım ölür. Ey dilim, at əşə yan, həsrəti-dildari danış, Susma bir l əhzə aman, Yusifi-Kənanım ölür. ~ 103 ~ M ənə tən eyləməyin, sübhü məsa 1 ah edir əm, Çünki t ərsa oluram, beyətü imanim ölür. Taleyim döndü q əfil, yaxdı atam xanəsini, Gün əşim etdi qürub, səhnidə tərlanım ölür. G əncliyim keçdi hədər, kimsə əlac eyləmədi, Tari-zülm ətdə qalıb bağidə bağbanım ölür. Sizi tari buraxın kəşti-biyaban dolanım, B əlkə bir çarə qılam, hakimi-Loğmanım ölür. Ey xuda! R əhm elə bir, zülmü bəla həddən aşıb, Sevgilim etdi v əfat, indi də Əfqanım ölür. 10.01.1955 *** Göz əlim, sən kimi dilbər olarmı dünyadə, Neç ə biçarələr eşqində dönüb Fərhadə. Bu m əlahət, bu nəzakət, bu lətafət hardan? Af ərin sən kimi rəna yetirən ustadə. C əmi zindani nicat istərkən aləmdə, E şq əsiri fəqət olmaq diləməz azadə. Bir k ərəm qıl, dayan zəmanə Leylasi, N ə qədər aşiqi Məcnun elədin səhradə, 1 Məsa - axşam ~ 104 ~ Lütf edib gün kimi baş verməz isən hərdəm sən, Ged ər Əfqani kimi çoxların ömrü badə. *** F ələk zülmilə dövr eylər, bizə verməz aman, Allah! Sa ralmış mah rüxsarlar, olub bellər kaman, Allah! Düşübdür ayrı qardaşlar, tökülmüş üzlərə yaşlar, İtirmiş əğlini başlar, olubdur bir salam, Allah! Solubdur lal əzar bağlar, çəkilmiş sinəyə dağlar, T əbiət yas tutub ağlar, hala yox bir yaman, Allah! İtirmiş şəklini üzlər, xəyanət eyləyir gözlər, Xilafi- əhd olub sözlər, nə pismiş bu zaman, Allah! Olubdur v əhşi insanlar, axır hər gün nahaq qanlar, Dolubdur qar ə zindanlar, nicatə yox güman, Allah! Ölüb çoxlar, qalan azdır, qalan matəmləri sazdır, Biri yox, cüml ə qanmazdır, tapılmaz bir qanan, Allah! 1957 ~ 105 ~ RÜBAİLƏR *** Bir çoban edibdir m ənə ustadlıq. Daimi borcumdur ona ö vladlıq. On il t ədris etdi mənə bir elmi: M əhəbbət, sədaqət, bir də azadlıq. 1947 *** Yanıram hicrində sənin, ay gözəl, Deyim d ərdlərimi, bir-bir say, gözəl. S əhər yatağımdan durub gedəndə, Axır göz yaşlarım, olur çay gözəl. 1947 *** Q əlbimdə iztirab, gözümdə həsrət, D ərdindən çəkirəm min cürə zillət. F əqət deyirlər ki, əsəbdir xəstəliym, Bir d ə alovlanmaz sönmüş məhəbbət. 1949 *** Ey m əni hər anda yandıran oda. Getdi cavan ömrüm x əzana, bada. B əlkə görüşmədik bir də həyatda, Barı öz yuxunda məni sal yada. 1949 ~ 106 ~ *** Z əmanə köksümü hər an dağlayır, Zindandan qapını açmır, bağlayır. Bu geniş dünyalar dar olmuş mənə, Gözl ərim gülsə də qəlbim ağlayır. 1954 *** H əyatın qədrini öləndə bildim. Ağladım, göz yaşım siləndə bildim. Nam ərd dostlarımın iti xəncəri, Bağrımın başını dələndə bildim. 1955 ~ 107 ~ ƏHMƏD CƏFƏRZADƏNİN XATİRƏ VƏ HEKAYƏLƏRI ~ 108 ~ Yüklə 2,34 Mb. Dostları ilə paylaş:
|