çayınadək getmişdi. Oradan dəxi Tiflisə getməyi məsləhət bilməyib,
İrəvan vilayətinə getmişdi. Mayor Lisaneviç də ki, qalada idi, batalyonu
götürüb Mehdiqulu ağa ilə Zəngəzur mahalına gedib, orada var idilər.
Əbülfət xan ki, o vaxtlarda Qapan mahalından köçüb Arazın o tərəfinə
keçmişdi. Bəd əz an Qapan və Zəngəzur və sair o tərəflər təmamən yenə
Qarabağ hakimi İbrahim xana müti oldular. Sərdar Sisianov dəxi Xanaşen
mənzilinə gəlib məlum oldu ki, Fətəli şah köçüb gedibdir. Oradan geri
qayıtmalı oldu. Bu əsnada Məhəmmədhəsən ağa varisi-Qarabağ İbrahim
xanın əmri ilə gedib oradan sərdar Sisianovu qalaya götürdü. Lazımeyi-
çeşn və qonaqhq və şadyanəlik əmələ gətirdilər. Çünki sərdara məlum
olunmuşdu ki, İbrahim xanın əmizadələri Mirzə Əli bəy, Feyzi bəy və
Məhəmmədhəsən bəy və onlara tabe olanlar Əbülfət xana maildirlər.
Hərçənd onu xan edib; və ona itaət etməyi zahirən özlərinə xiffət
bilirdilər ki, İbrahim xanı və Məhəmmədhəsən ağanı tərk edib, Əbülfət
xanı böyük edib, ona baş endirələr. Amma müstəqillən sahibi-hörmət
olmağın istərdilər. Onu Məhəmmədhəsən ağaya və Mehdiqulu ağaya
həmçeşm qərar verdilər. Ona görə sərdar Sisianov qalaya varid olan
vaxtda Mirzə Əli bəyi və Feyzi bəyi tutdurub, buyurdu ki, gərək
evlərinizi götürüb, köçüb Tiflis şəhərinə gedəsiniz. Axırül-əmr İbrahim
xan xahişmənd olmağa görə onlan buraxıb, amma Mirzə Əli bəyin böyük
oğlu Behbud bəyi və Feyzi bəyin bir oğlu ki, qulluqçudan olmuşdu 15
yaşmda, hər ikisini zaval alıb Gəncə şəhərində Məhəmmədhəsən ağanın
oğlu Şükrulla ağa ilə zaval saxladı. Ondan sonra bir para bəylərə ki,
Əbülfət xana meyil idilər, onlara təhdid və pareyi-itab-xitab və qadağan
eylədi. Bir para qərardadlar bina edib, haman üç nəfər dəxi qızılbaş
xanlarından ki, İbrahim xan yanına Fətəli şah tərəfindən yuxarıda məzkur
olunan mətaliblərdən elçiliyə gəlmişdilər, onlan da tutub; Qarabağdan
kəmali-razı və xoşhallıq ilə yola düşüb Gürcüstana və şəhri Tiflisə rəvanə
oldu.
201
İYİRMİ BİRİNCİ FƏSİL
MƏHƏMMƏDHƏSƏN AĞANIN VƏFAT
ETMƏYİN VƏ SƏRDAR SİSİANOVUN
BADKUBƏ SƏMTİNƏ GETMƏYİN VƏ
ORADA QƏTLƏ YETMƏYİN BƏYAN EDƏR
Çün salari-əzəm knyaz Sisianovun ümdə fikirləri bu imiş ki, Böynəlnəhreyn
əldə ola və ətrafı guşadə qıla, ta tərəddüdinam hər iki dəryadan müyəssər ola. Bu
səbəbə Meqril (Minqreliya) torpağında Yeddiqat qalasını və Qara dəryanın
kənarında bina elədi. Ondan sonra əzmi bu oldu ki, sahəti-Badkubəni təsərrüfə
gətirsin. Elə ki Qarabağdan darüssürur Tiflisə müraciət qıldı, ondan ləşkər
münəqid edib ciyuş və bəhri-şuriş və əsakiri-cövşənnuş ilə Badkubə təsxirinə
azim oldu. İbrahim xandan dəxi kömək istəmişdi. Xan da buradan oğlu
Mehdiqulu ağanı pareyi-Qarabağın bəyzadələri ilə və qoşunu ilə sərdarın
hüzuruna göndərdi ki, orada əsakiri-padşahi üə müttəfiq olub, müqərrər olunan
xidmətlərə canfəşanlıq ilə qiyam və iqdam edələr. Pəs haman ilin qış
mövsümündə Gürcüstandan çıxıb gəlib Şəkiyə və Şəki hakimi Səlim xan dəxi ki,
İbrahim xanın damadı idi və dövlətə müti və münqad idi, o da sərdara görə
lazımeyi-ixlas və iradət və yaxşı peşkəşlər və tədarüklər edib Şəki vilayətindən
yola saldı. Çünki sərdarın əzmi əvvəl Şirvan vilayətini təsxir edib və Mustafa
xan şirvanlını itaətə gətirmək idi. Sonra Badkubəni və Qubanı və Dərbəndi
müsəxxər eləmək idi. Pəs Şəkidən keçib, Şirvan sahətinə varid olub, Mustafa
xanı itaətə təklif qıldı. Mustafa xan dəxi əgərçi əvvəl dəfə də bir para öz
dövlətinə və möhkəm olan məqamlarına etimad edib sərdara görə məğruranə
cavablar və hərəkətlər eləmişdi, ləğv cavablar söyləmişdi
1
. Amma sonra
müşahidə etdi ki, şöylə ləşkəri-əzimə və Şəkinin və Qarabağın qoşunlarına və
müxalifətinə müqavimət etməyə qadir ola bilməyəcəkdir. Əlavə Qarabağ qoşunu
Şirvanın kəndlərini çalıb-çapıb və qarət qılmağa əl açdılar. Axırül-
1
Hələ 1804-cü ildə və 1805-ci ilin yazında Sisianov Mustafa xandan Şirvanın Rusiyanın
himayəsinə daxil olmasını istəmişdi və rədd cavabı almışdı. 1805-ci ilin oktyabrında razılıq
vermişdisə də, Sisianovun ayağına gedib, orada müqaviləyə qol çəkməkdən imtina etmişdi.
202
əmr Mehdiqulu xanın və Səlim xanın dəlalətləri ilə o da itaətə gəlib necə
ki, İbrahim xan və Səlim xan əhdnamə yazıb qərardad bina etmişdilər.
Haman qərar ilə o da əhdnamə yazıb, zahirdə itaət qılıb, Rusiya dövləti-
əleyhi-Rusiya təhtinə daxil oldu1. Bu əsnada general-mayor
Məhəmmədhəsən ağa - İbrahim xanın böyük oğlu ki, qəleyi-Şuşada
sahibi-azar və naxoş idi, vəfat edib, mərhum oldu. Elə ki bu məlalətamiz
qəziyyə Qarabağda vaqe oldu, əhaliyi-vilayəti-Qarabağ üçün çox yəsi-
tamam və pərişanlıq və qəmginlik üz verib, ənduh və məlali-külli əmələ
gəldi. Pəs o şəxslər ki, batinən Rusiya dövlətinin itaətinə razı deyildilər
və bəziləri də ki, Əbülfət xana mayil və raqib var idilər, Məhəmmədhəsən
ağa vəfat edəndən sonra ki, onu çox sayardılar, həqiqətdə biqüsur əmir idi
və hər vilayətdə avazəsi var idi. Və sərdar Sisianovun da ona çox etimadı
və meyli-məhəbbəti var idi. Və hər gunə səlahdidini pəsənd etmişdi, onun
bu cür qəziyyəsinə görə və həm də Mehdiqulu ağanın vilayətdən kənar və
uzaqda olmağına binaən İbrahim xan da ki, qoca və müsini və kəmqüvvət
və naxoş və pərişanhal olmuşdu. Haman şəxslər cari olub, bir para
əhdnaməyə müxalif olan hərəkətlərə başladılar. Pəs bu əhval vaqiat
sərdari-əzəm knyaz Sisianov hüzuruna və Mehdiqulu ağaya yetişəndən
sonra sərdar səlah görüb, Mehdiqulu ağanı və Qarabağ qoşunlarını
mürəxxəs edib, ezaz və ehtiram ilə və layiq olan ümidi-nəvid və ənam ilə
Qarabağa rəvanə elədi. Dəxi necə ki, mərhum general Məhəmmədhəsən
ağaya kamali-məhəbbət və ülfəti-səmimi qəlb ilə mehribanhğı var idi.
Çox ənduhi-tamam və böyük təəssüf ilə onun oğlu, hörmətli general-
mayor Cəfərqulu ağaya təziyənamə yazıb kəmali-dilsuzluq və
mehribanlığı və təəhüdati-pərəstarlıq etmişdi. Elə ki Mehdiqulu ağa
bəyzadələr ilə və qoşun ilə Qarabağa gəldi və pədəri-mehribani İbrahim
xanın xidmətinə varid oldular və sərdarın məhəbbətamiz nəvidatını və
peyğamlarım yetirdilər. Bundan sonra şərarət kiş və bədəndiş kəslərin dəf
və rəfinə və dövləti-əleyhinin ixlas və iradatının istehkam qəvaidinə
məşğul oldular. Dəxi bir az günlər bu müqəddimədən keçmişdi ki, xəbər
yetişdi ki,
_______________
1
Rus qoşunları Mustafa xanın Fit dağındakı qərargahına yaxınlaşarkən Şirvan xanı
onlara qarşı müharibə etməyin çətin olduğunu görüb, 27 dekabr 1805-ci ildə Şirvanın
Rusiyaya tabe olması haqqında müqaviləyə qol çəkməyə məcbur oldu.
203
Dostları ilə paylaş: |