278
lazımdır. Vergi riski müəyyən ölkədə vergi siyasətinin dəyişməsi ilə, yeni
vergitutma formalarının tətbiqi ilə, gəlir (mənfəət) vergisinin dərəcələrinin
dəyişilməsi ilə, yeni gömrük rüsumlarının tətbiqi ilə, vergi güzəştlərinin ləğvi ilə
və sair bu qəbildən olan hallar ilə əlaqədar ola bilər.
Vergi riskləri sığorta olunmur və tam şərti olaraq onları gözlənilən və
gözlənilməyən risklərə bölmək olar. Gözlənilməyən risklər adətən, siyasi
məsələlərlə bağlı olur. Gözlənilən riskləri isə ölkənin vergi siyasətindəki
meyllərə əsasən qabaqcadan proqnozlaşdırmaq olur.
Azərbaycan Respublikasında fəaliyyət göstərən xarici və müştərək müəs-
sisələrin vergiyə cəlb edilməsi də mühüm məsələlərdən biridir. Ölkəmizin zən-
gin təbii sərvətləri, əlverişli iqlim şəraiti və yüksək ixtisaslı kadr potensialı xa-
rici investorlara iqtisadiyyatımıza öz sərmayə qoyuluşlarını artırmaq üçün
şərait yaratmışdır.
Statistik məlumatlara əsasən son on ildə 1995-2005-ci illər Azərbaycan
iqtisadiyyatına yönəldilən xarici sərmayə qoyuluşu 375, 1 mln. dollardan 4893,
2 mln. dollara yüksəlmişdir. 2006-cı ildə isə daha 3333, 1 mln. AZN
qoyulmuşdur. Bunun böyük bir hissəsi neft sənayesinə, qalan hissəsi isə
iqtisadiyyatın digər sahələrinə yönəldilmişdir. [44, s. 490]
Bu gün Azərbaycanda 796-dan çox xarici investisiyalı müəssisə fəaliyyət
göstərir və ölkə üzrə bütün müəssisələrin ümumi sayında onların xüsusi çəkisi 5
faizdən artıq təşkil edir. Bu müəssisələrin istehsal etdikləri məhsulun və xid-
mətlərin həcmi 1999-cu ildə 2880 milyard manatdan (təxminən 720 milyon
ABŞ dollarından artıq) 2005-ci ildə 7081 milyard manata çatmışdır. [37, s. 46-
51]
Ötən illər ərzində dövlət büdcəsinə daxilolmalarda xarici investisiyalı
müəssisələrdən ödənilən vergilərin xüsusi çəkisi də xeyli artmışdır. Əgər bu gös-
tərici 1995-ci ildə cəmi vergi daxilolmalarına nisbətən 2, 4 faiz olmuşdursa,
1999-cu ildə 23, 6 faizə, 2000-ci ildə isə 21, 7%-ə qədər yüksəlmiş və sonrakı
illərdə mütəmadi olaraq artır.
Təbii ki, xarici investisiyaların iqtisadiyyatımıza cəlb olunmasına təsir
edən amillərdən biri də xarici investorlar üçün əlverişli vergi mexanizminin ya-
radılmasıdır. Dövlətin vergi siyasətinin başlıca istiqamətlərindən biri də məhz,
ölkədə xarici investorların və iş adamlarının normal işləməsi üçün əlverişli
iqtisadi şəraitin yaradılması, onlar üçün vergiqoymada müəyyən güzəştlərin
nəzərdə tutulmasıdır.
Çünki Ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin apardığı uzaqgörən
siyasətin prioritet istiqamətlərindən biri milli bazarın dünya bazarı ilə, milli
iqtisadiyyatın dünya iqtisadiyyatı ilə intensiv inteqrasiyanın düzgün təşkil
edilməsi olmuşdur. [80, s. 13]
Azərbaycan Respublikasının Vergi Məcəlləsində mülkiyyət və təşkilati-
hüquqi formasından asılı olmayaraq, bütün vergi ödəyiciləri üçün eyni
vergiqoyma şərtləri nəzərdə tutulmuş və ayrı-ayrı vergi ödəyicilərinə
münasibətdə diskriminasiya halları yolverilməzdir. Xarici investisiyalı
müəssisələr də yerli vergi ödəyiciləri kimi eyni vergilərin ödəyiciləridirlər və
vergi qanunvericiliyində nəzərdə tutulmuş imtiyaz və güzəştlər onlara da
şamildir. Bundan başqa, xarici hüquqi şəxslərin mənfəətinin investisiyaya
279
yönəldilən hissəsi vergiyə cəlb olunmadan azaddır. Yuxarıda göstərildiyi kimi
onların Azərbaycan Respublikasındakı mənbələrdən dividend və faizlər
şəklində əldə etdikləri gəlirlər, habelə qeyri-rezidentin xeyrinə köçürülən hər
hansı məbləğlər 10 faiz, nümayəndəlik yaratmadan Azərbaycan Respublikası
ərazisində iş və xidmətlərin göstərilməsindən əldə etdikləri gəlirlər - 15 faiz,
lizinq əməliyyatları üzrə ödəmələr və sığorta ödəmələri - 4 faiz, beynəlxalq
rabitə və beynəlxalq daşımalardan əldə etdikləri gəlirlər isə - 6 faiz dərəcə ilə
ödəmə mənbəyində vergiyə cəlb olunur.
Eyni zamanda, Vergi Məcəlləsində Azərbaycan Respublikası ərazisində
neft sazişləri əsasında karbohidrogen fəaliyyətini həyata keçirən xarici şirkətlər
üçün xüsusi rejimli vergitutma mexanizmi nəzərdə tutulmuşdur. Bu şirkətlər
üçün vergiqoyma məsələləri Azərbaycan Hökuməti ilə podratçı-xarici şirkətlər
arasında bağlanmış müvafiq protokollarla tənzimlənir. Bu protokollara əsasən
Azərbaycan Respublikası ərazisində karbohidrogen fəaliyyətini həyata keçirən
xarici subpodratçı şirkətlər gördükləri iş və xidmətlərə görə əldə etdikləri
gəlirlərdən yalnız ödəniş mənbəyində tutulan mənfəət vergisinin ödə-
yiciləridirlər. Bu verginin dərəcələri neft konsorsiumlarından asılı olaraq
müəyyən edilmiş və 5 faiz, 6, 25 faiz və ya 8 faiz təşkil edir. Ödəniş mənbəyində
tutulan mənfəət vergisindən başqa, bu şirkətlər karbohidrogen fəaliyyətindən
əldə etdikləri gəlirlərindən respublika vergi qanunvericiliyində müəyyən
edilmiş digər vergiləri ödəməkdən azaddırlar. Neft sazişləri üzrə podratçı tərəf
sayılan xarici şirkətlərin karbohidrogen fəaliyyətindən əldə etdikləri gəlirləri
isə həmin sazişlərlə müəyyən olunan dərəcələrlə yalnız mənfəət vergisinə cəlb
olunmalıdırlar.
ATƏT-in eksperti Boqdan Marçevskinin fikrinə görə, “Azərbaycanın
vergi sistemi qeyri-adidir, çünki iqtisadiyyatın üç müxtəlif sahəsində üç cür
vergi sistemindən istifadə olunur. Birinci sistem ölkənin 1 yanvar 2001-ci il
tarixində qüvvəyə minən yeni Vergi Məcəlləsində əks olunmuşdur. Bu yeni
qanun bir neçə vergi növünü geniş əhatəli vahid bir məcəllədə toplamışdır.
Yeni Məcəllə “Hasilat Bölgüsü Müqaviləsinə uyğun olaraq Azərbaycanın neft
və qaz sənayesi ilə bağlı Gürcüstan və Türkiyə ərazisindən keçəcək əsas neft
kəmərinin çəkilməsilə əlaqədar fəaliyyət göstərən müəssisələr istisna olmaq
şərti ilə hamıya şamil edilir. İkinci vergi sistemi əsas boru xətti ilə əlaqədar
fəaliyyət göstərən şirkətlər, üçüncü sistem isə “Hasilat Bölgüsü Müqaviləsində
müəyyən edilən iqtisadi fəaliyyətə aid edilir. [317, s. 15]
Hazırda Azərbaycan Respublikasının Vergi Məcəlləsində ölkəmizdə
xarici investorların və iş adamlarının normal fəaliyyəti üçün vergiqoymada
kifayət qədər imtiyaz və güzəştlər nəzərdə tutulmuşdur.
Beləliklə, yuxarıda göstərildiyi kimi beynəlxalq vergitutma milli vergitut-
maya nisbətən daha mürəkkəbdir. Qlobal iqtisadiyyatda vergi ödəyicisinin
rezident olduğu ölkə ilə gəlir mənbəyi olan ölkənin maraqları üst-üstə düşür.
Bu sahədə müvafiq sazişlər imzalamış bütün tərəflər üçün və ayrı-ayrı vergi
ödəyiciləri üçün məcburi olan beynəlxalq hüquq normaları mövcuddur.
Beynəlxalq iqtisadi münasibətlərdə vergilər həm xarici iqtisadi
fəaliyyətin tənzimlənməsi vasitəsi kimi, həm də dövlət gəlirlərinin əsas
mənbələrindən biri kimi çıxış edərək sahibkarlar üçün əsas xərc amillərindən
Dostları ilə paylaş: |