76
sürətlənməsi müşahidə olunur. Effektiv antibakterial müalicə nəticəsində qandakı dəyişikliklər
normallaşır.
Ağciyərlərin infiltrativ vərəmi üçün bəlğəmin müayinəsi mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Belə
ki, bu zaman bəlğəmdə az miqdarda vərəm mikobakteriyaları aşkar etmək olur.
Vərəm mikobakteriyalarının bəlğəmdə aşkar olunması infiltrativ vərəmin diaqnozunda
böyük rol oynayır. Adətən bəlğəmdə və bronx yuyuntularında vərəm mikobakteriyalarının aşkar
olunması dağılma fazasına təsadüf edir. Dağılma boşluqları olmadıqda isə bəlğəm bir neçə dəfə
müayinə olunmalıdır. Bəlğəmdə Erlix tetradası da aşkar etmək olar ki, bu da infiltrat zonasında
köhnə ocaqların parçalanmasına dəlalət edər. Bəzi hallarda köhnə ocaqların parçalanması ağciyər
toxumasının xərçəngi və qeyri-spesifik sətəlcəm nəticəsində dağılmaya səbəb olur və belə
hallarda bir və bəzən də iki dəfə bəlğəmdə ölü vərəm mikobakteriyaları aşkar etmək olar. Belə
hallarda olduqca diqqətli olmalı və xəstənin diaqnozunda çaşqınlıq yaranmamalıdır.
İnfiltrativ vərəmin kəskin fazasında qanda sərbəst hidrokortizon və kortikosteronun miqdarı,
adətən arta bilir.
Belə hallarda sidikdə zülal, hialin silindrləri də aşkar olunur (toksiki böyrək).
Rentgenoloji müayinələr ağciyərlərin infiltrativ vərəmində həlledici rol oynayır.
Rentgenoloji müayinə zamanı ağciyərlərin infiltrativ vərəminin müxtəlif forma və strukturu
diametri l sm-dən böyük olan kölgə kimi görünür. Diametri 1,5-2 sm olan məhdud lobulyar
infiltrat yekcins görünüşlü ləkə və yaxud perifokal iltihabın kölgəsi ilə birləşmiş bir neçə
ocaqdan ibarət konqlomerat infiltrat tomoqrammada deşiyi görünən kiçik bronx ətrafında
yerləşir. Bu tipli infiltrat dəyirmi ola bilir.
Bronxoloji müayinələr zamanı xəstələrin 4-5%-ə qədərində, xüsusilə, infiltrativ vərəmin
dağılma fazasında bronxların vərəmi aşkar olunur. Yayılmış infiltratlarda yüksək intoksikasiya,
tənəffüsün funksiyasında və qan-damar sistemində kəskin dəyişikliklər aşkar olunur.
Diaqnozun müəyyənləşdirilməsində nəzərə almaq lazımdır ki, ağciyərlərin infiltrativ vərəmi
təzə ocaqların, yaxud postvərəm qalıqları olan ocaqların, yaxud da çapıq dəyişikliklərin fonunda
yaranır və bəzi hallarda başqa xəstəliklərə bənzəyir. Bu forma üçün xəstənin vəziyyəti
stetoakustik əlamətlərin zəifliyi, ağciyər toxumasının geniş yayılmış zədələnməsi ilə müşahidə
olunur. Diaqnozun müəyyənləşdirilməsində əsas rolu rentgenoloji müayinələr tutur ki, bu zaman
2 sm-ə qədər olan fokus kölgələr bir və ya bir neçə ağciyər payında müxtəlif bərkimə
dərəcəsində olan ocaqlar və ağciyər kökündə kalsinatlar aşkar oluna bilər. Vərəm
mikobakteriyalarının aşkar olunması və hiperergik tuberkulin sınağının olması xəstəliyin
diaqnozunun müəyyənləşdirilməsində mühüm rol oynayır. Xəstələrin bir qismində başlanğıc
mərhələdə qeyri-spesifik sətəlcəm diaqnozu qoyulduğu üçün adətən antibiotiklərlə aparılmış
müalicənin effektsiz olduğu da aşkar olunur. Odur ki, ağciyərlərin infiltrativ vərəminin diaqnozu
müəyyənləşdirilərkən xəstənin geniş müayinəyə və təhlilə ehtiyacı vardır.
Bir sıra xəstəliklərin eyni formada kliniki gedişi differensial diaqnostika zamanı aşağıdakı
halları nəzərə almağa əsas verir:
İlk növbədə infiltrativ vərəmi virus və yaxud virus-bakterial sətəlcəmdən ayırmaq lazımdır.
Qeyri-spesifik sətəlcəm üçün xarakterik olan əsas əlamətlər prosesin kəskin başlanması,
temperaturun tezliklə 39-40°C-yə çatması, güclü titrəmə, baş ağrıları, təngnəfəslik, əzginlik,
kollapsa qədər çatan adinamiya, bel nahiyəsində, oynaqlarda, döş qəfəsində ağrılar, iştahanın
zəifləməsi, ürəkbulanma, yanğı əlamətləridir. Adətən belə hallarda zökəm və yaxud burunun
tutulması, konyuktivit, laringit, traxeit, bronxit də müşahidə olunur. Xəstələr az miqdarda selikli,
bəzən qan qarışığı ilə bəlğəmli öskürəkdən şikayət edirlər. Ağciyərlərdə yayılmış quru və yaş
xırıltılar eşidilir. Hemotoloji dəyişikliklərdə leykopeniya və yaxud leykositoz, aneozinofiliya,