________________Milli Kitabxana________________
Bu qoca kaftarın tez qaç yanından.
Solğun üzlü və qoca kaftar - dünyaya işarədir.
Səh. 52.
Hərənin Dəccaltək bircə gözü var.
Dəccal dini əfsanəyə görə insanları aldadan hiyləgər bir fırıldaqçı olub, guya qeyb
olmuş 12-ci imam zühur edərək, insanları onun şerrindən xilas edəcəkdir.
Səh. 53.
Məhəmməd Mahmudun möhrüylə yeksər,
Damğalı qul oldu bütün ölkələr.
XII əsr Abbasi xəlifələrindən Müqtəfibillahə işarədir.
Səh 53.
Bənzət Buqubeysi Əlvənd dağına.
Buqubeys İraqi-ərəbda, Əlvənd isə Həmədan yaxınlığında olan dağdır.
Səh. 55.
Onu qeyd edərlər aydın: baği-dad.
Baği-dad - ədalət bağı.
Səh. 58.
Yazmış hər birinə Müqtəfı sözü.
Müqtəjibillah - Abbasi xəlifələrindən birinin adıdır.
Səh. 61.
Bir "mim"dən elə bil bir "sin" qurmuşdur,
Ya da bir "əlif"dir, halqa vurmuşdur.
Ərəb əlifbasında "mim" hərfinin başı kiçik bir dairə təşkil edir. "Sin" hərfi isə dişli
olur. Birinci misrada Xaqani iplərin quyunun kənarını kəsməsini "mim"in (dairənin) "sin"
olmasına bənzətmişdir.
İkinci misrada ərəb əlifbasında "əlif'in düz yazıldığı qcyd edilir, bu hərf də burularsa,
"mim" və ya dairə halına düşə bilər.
Bu beytdə
müəllifin məqsədi, İraqi-ərəbdə olan məşhur Zəmzəm quyusunun
kənarını ip kəsdiyindən, onun diş-diş olmasını göstərməkdir.
Səh. 62.
Əl atıb fələyin doluna dərhal,
Ayın şüasıyla bu quyuya sal.
Fələyin dolu - XI bürc - Dolça (Dəlv) bürcünə işarədir.
Səh. 62.
Gahi "dal", "gah "əlif", gah da olsun "lam".
Xaqani namaz qılarkən alınan vəziyyəti hərflərin şəklilə müqayisə edir.
Səh. 63.
Açdı dodağından Rum kilidini.
Yəni: ərəbcə danışmağa başladı.
Səh. 64.
Mahmud öz qəmini dağıtsm deyə,
Fil ilə mat verdi o, Ünsüriyə.
Mahmud – məşhur Sultan Mahmud Qəznəvi, Ünsüri isə onun saray şairidir (X əsr).
Sonrakı beytdə Xaqani özünü də böyük şahmat ustadı hesab edir.
Səh. 65.
Xurma bağlarını əkmiş Cəbrail,
________________Milli Kitabxana________________
Suvarmış onları hər gün İsrafil.
Cəbrail və İsrafıl dini xurafata görə Allaha ən yaxın mələklərin adlarıdır.
Səh. 66.
Əlinə kim Gavə dirəfşi alsa.
O, iki ilandan xovf etməz əsla.
Gavə - qaniçən Zöhhakı taxtdan salan dəmirci Gavə, dirəfş - onun bayraq kimi
qaldırdığı döşlük, iki ilan - Zöhhakın ciyinlərində bitən və insan beyni yedirilən ilanlara
işarədir ("Şahnamə" surətləri).
Səh. 67.
Həyatım bir zaman divə tuş oldu,
İyirmi iki il ömrüm puç oldu.
Şair 22 il şahlara mədh yazdığına təəssüf edir.
Səh. 67.
Bir yer var, orada xətər mahaldır,
Süheylin yeridir o yer - şimaldır.
Süheyl - şimal qütbündə görünür və xoşbəxtlik ulduzu hesab edilir.
Səh. 69.
Simurğam mən dinin o Qaf dağında,
Simurğ - xilaskar əfsanəvi quş. Qafdağı - Qafqaz dağları silsiləsində bir zirvə.
Əfsanəyə görə Simurğ (yaxud Ünqa) bu dağın zirvələrində yaşamışdır. Burada Xaqani
özünü dinin Simurğu adlandırır.
Səh. 69.
Hüma quşu kimi sümük yedim mən.
Əfsanələrə görə hüma səadət quşu hesab edilir və guya o ancaq sümük yeməklə
dolanır. Nağıllarda hüma quşu kimin başına qonarsa, (və ya kölgə salarsa) onu padşah
edərlərmiş.
Səh. 71.
Mənhus adlansa da, adı Keyvanın,
Zöhrədən kəm deyil şəni, inanın.
Keyvan (Zühəl - Saturn) Günəş sistemində böyük səyyarədir ki, qədim astrologiyada
o, bədbəxtlik ulduzu hesab edilmişdir.
Zöhrə (Nahid - Venera) isə məhəbbət ilahəsi və səadət ulduzudur. Xaqani demək
istəyir ki, Keyvan öz böyüklüyü ilə üstündür.
Səh.72.
Tərk et bu iki mıx, yeddi pərdəni...
İki mıx - gecə və gündüz, yeddi pərdə - yeddi təbəqəli Yer. Xaqani demək istəyir ki,
bu dünyanı tərk et!
Səh. 73.
Şamın ayağını qoparıb haman,
Başına qoymuşdur Misr utanmadan.
Şamın ayağı (son hərfi) "mim" hərfidir ki, Misrin başında yazılır. Beytin mənası:
Şamın ayağı Misrin başı qədər şərafətlidir.
Səh. 73.
Misrə nöqtə qoysan, tez müzürr olar.
Ərəb əlifbasında Misir sözünün üzərinə nöqtə qoyduqda o, müzürr oxunar. Burada -
Xaqani Misirin öz zatında bir müzürrlük olduğuna işarə edir.
________________Milli Kitabxana________________
Qeyd: XII əsrdə İsmaililər firqəsi Misirdə bərkiyib, İslam dininin bəzi ehkamları
əleyhinə getdikləri ücün Xaqani Misiri pisləyirdi. İraq (Şam) isə bu zaman İslamiyyəti
onlardan müdafiə edirdi.
Səh. 74.
Məsulun torpağı dördüncü səma,
Bu göydə mövcuddur Günəş və İsa.
Qədim astrologiyaya görə Günəş dördüncü göydə hərəkət edir və İsa da guya göyə -
Allahın yanına gedərkən, onun yaxasında anası Məryəmin iynəsi sancılmış olduğundan,
yer maddəsinin göyə ləyaqətli olmadığı səbəbinə, o da dördüncü göydə ilişib qalmışdır.
Buna görə də Günəş və İsa, guya, eyni göy halqasında yerləşmişlər.
Səh. 75.
Əli möcüzələr göstərən dəmdə,
Cam da heyran qalır bu sehrə, Cəm də.
Cəm - eramızdan əvvəl yaşamış mifik İran padşahlarından Cəmşidin ixtisarla deyilmiş
adıdır.
Cam - onun dünyanı əks edən sehrli camı.
Səh. 75.
Cam özü bəladır xalqa, xilqətə,
Onunçün düşmüşdür özü illətə.
Burada illət sözü cam kəlməsində olan əlifə işarədir. Ərəb dilində üç hərf illətli
(xəstə) hesab olunur: "əlif", "vav", "yay".
Xaqani demək istəyir ki, "cam" sözündə xəstə hərf olduğu üçün o, insanlara zərər və
xəstəlik gətirir.
Səh. 76.
Ona Nizamülmülk ad qoydu zaman,
Sonra dediyindən oldu peşiman.
Nizamülmülk - məşhur "Siyasəmamə" əsərinin müəllifi və Məlik şah Səlcuqinin
vəziridir. O, dövlət quruluşunda böyük islahatlar yaratması ilə məşhurdur. Xəyyamla
müasirdir.
Burada Xaqani Cəmaləddini Nizamülmülklə müqayisə edərək, onu bir az da yüksək
qiymətləndirir.
Səh. 76.
Bununçün dünyanı düzəldənlər, bil,
Ona ad verdilər ikinci Xəlil.
Xəlil - İbrahim Xəlilullaha işarədir. O, Kəbədə bütləri sındırıb, bütpərəstliyə son
qoyduğu üçün şöhrət qazanmışdır.
Səh. 76.
Mədəsi İsatək, vücudu - Yəhya.
İsa, Yəhya - peyğəmbər adlarıdır.
Səh. 77.
Sənin gövhərini bu cərxi-fələk
Dörd gövhər başına tac qoydu, bişekk.
Dörd gövhər - dörd ünsür (su, od, torpaq və hava).
Səh. 77.
Tutub Abbasilər sayəndə qərar.
Dostları ilə paylaş: |