98
Kornilov, başkanlıktan istifa etmiştir. Kornilov’un istifasını vermesinde halk etkili
olmuştur. Bu ayaklanma hareketine benzer ayaklanmalar diğer nahiyelerde de ortaya
çıkmıştır. Bunu Amuderya Bölümü, Rus mahkemesi hâkiminin verdiği kararlardan
anlayabiliriz. Örneğin 14 Mayıs 1899–1 Ocak 1900 yılları arasında birinci bölgede
buna benzer yirmi bir dosya incelenmiştir. Bu dosyaların incelenmesi sonucunda da
otuz bir kişi yargılanmıştır. İkinci bölgede ise beş dosya incelenmiş ve on kişi
yargılanmıştır.
276
1902 yılında Amuderya Bölümü’nde yerli yöneticilere karşı
çıktıkları için beş kişi, 1903’te ise on iki kişi suçlu bulunarak hapse girmiştir. Rus
yöneticilere karşı ayaklanmalar sadece halk tarafından yapılmamış aynı zamanda
balıkçılıkla ve hayvancılıkla uğraşanlar da bu ayaklanmalardan etkilenerek baş
kaldırmışlardır. Örneğin 1900 yılında Nökis nahiyesinde hayvancılıkla uğraşan
köylüler önceki yıldan kalma vergileri ödemeyi reddetmişler ve köy mahkemesine
bakan aksakalı yakalayarak onun yöneticilik belgesini elinden almışlardır.
277
5- 1903–1907 Ayaklanmaları
Rusya hükûmeti bütün Türkistan’da olduğu gibi Karakalpakistan’da da siyasî
suç işleyenleri Sibirya’ya yahut onların hâkimiyetinde olan bir başka bölgeye
sürgüne gönderiyordu. Rusya’nın hâkim olduğu bölgelerde siyasî suç işleyenlerin bir
kısmı da yine Karakalpakların yaşadığı Amuderya Bölümü’ne yahut Hive Hanlığı
bölgelerine sürgün olarak gidiyorlardı. Devlet suçluları yahut günahkâr kişiler olarak
adlandırılan bu sürgündeki insanlar çoğu zaman askerlik yapıyorlardı. Karakalpak
topraklarındaki sürgünler, genelde askerî filolarda hizmet etmekteydiler. Bunun
dışında ticaretle uğraşanlar ve zanaat dükkânlarında Amuderya Bölümü ve Hive
Hanlığı’na hizmet edenler de vardı. Örneğin 1880 yılında hükûmete karşı tavır alan
6. Filo askerî tayfası P. V. Gryaznov, Rusya Deniz Bakanlığının emri ile Aral
filosuna sürgün olarak gönderilmiştir. 13. Türkistan sınır ordusunda görevli N. İ.
Kozlyuk Zaleysky isyan etme eğiliminde olduğu için 1881’de yargılanmış ve
gözaltına alınmıştır. Gözaltında tutulan Fedor Kosık, İllarion Lyaşenko, İvan
Grinevitskiy, Mihail Pudkovsky, L. S. Bobrovskiy gibi kişiler de Petro-Aleks ve
Nökis’te sürgün olarak hizmet etmekteydiler.
278
1896 yılında Petersburg’ta ihtilâlci
276
ÖZROMA, fond: I–130, liste:1, dosya: P, s. 76–77.
277
ÖZROMA, fond: I–911, liste:1, dosya:360, s. 39–40.
278
R. Kosbergenov,
Karakalpakstannın Rossiyaga, s. 264.
99
düşüncelerinden dolayı yargılanan N. A. Andreyev ile 1898’de yargılanan A. S.
Safronov Hive’de sürgün hayatı yaşamışlar ve Çarlık Rusyası’na hizmet
etmişlerdir.
279
1890 yılında Kiev’de işçiler arasında bildiri dağıttığı için yargılanan
sağlık memuru N. S. Kosyanenko ve Ukrayna’da sürgün edilen Ş. A. Finkelşteyn, N.
Ş. Beyram Karakalpaklar arasında sürgün yaşamıştır.
280
Karakalpak topraklarında bu
şekilde Ukrayna’dan ve Rusya’dan sürgün edilen birçok siyasî suçlu bulunmuştur.
Rusya’nın hâkim olduğu memleketlerden siyasî suçlu oldukları için
Karakalpakların yaşadığı bölgelere sürgün edilen bu insanlar, Karakalpaklar arasında
da eskiden olduğu gibi faaliyetlerine devam etmişlerdir. Bu sürgünlerin
faaliyetlerinden çekinen Sırderya bölgesi valisi Korolkov, 1902–1903 yılları arasında
yazmış olduğu raporlarda bundan sonra siyasî sürgünlerin bu bölgeye
gönderilmemesini istemiştir.
281
Karakalpaklardan birçok kişi de işledikleri siyasî
suçlardan dolayı Sibirya’ya sürgüne gönderilmiştir. Sibirya’ya gönderilen bu insanlar
orada kaldıkları süre içerisinde diğer insanlardan etkilenerek birçok yeni fikirle
ülkelerine dönmüşlerdir. Türkistan’a gönderilen siyasî suçlu ve ihtilâlcilerin etkisiyle
Karakalpak topraklarında Ruslara karşı bir hareketlenme başlamıştır. Bu amaçla
birçok dergi ve gazete bu bölgelerde yayın hayatına başlamıştır. Bunlardan
kendilerini ihtilâlci sosyal demokratlar olarak adlandıran bir grup, “Rus Düşüncesi”
adıyla çıkardıkları bir dergiyi bu bölgede çalışan bütün Rusların okumasını
sağlamıştır.
282
Orta Asya’da ve Karakalpakistan’da Ruslara karşı ihtilâl düşüncesinin
gelişmesinde Puşkin Cemiyetinin rolü büyüktür. Bu cemiyetin büyük bir kütüphanesi
de Petro-Aleks’te kurulmuştur. Bu bölgede aynı zamanda kitap ticareti de yapılarak
halkın bilinçlenmesi sağlanmıştır. Bölgedeki ihtilâlci siyasî suçlular öncelikle
Puşkin’in şiirlerini Karakalpakça ve diğer Türk lehçelerine çevirerek
Karakalpakların, Kazakların, Türkmenlerin ve Ural Kazaklarının bunları dinlemesini
ve kitap okumalarını teşvik etmişlerdir. Puşkin Cemiyeti ve Türkistan’da yaşayan
Bolşevikler sayesinde özgürlük ve bağımsızlık düşüncesi bütün Türkistan’da kendine
taraftar toplamıştır. Ayrıca Karakalpakistan’da çıkan “Naçalo”, “Novaya Jizn”
279
Anatoliy Vladimiroviç Pyaskovskiy, Revolyutsiya 1905–1907 g.g. v Turkestane (1905-1907’deki
Türkistan İhtilâli), AN SSSR, Moskva 1958, s. 79.
280
Borba trudyaşihsya Karakalpakii, s. 52.
281
TGVİA RF, fond: 1276, liste:17, dosya: P, s. 308–318.
282
Sbornik materialov dlya statiskiki Sırdaryinskoy oblasti (Sırderya Bölgesine Ait İstatistikî Bilgiler),
Taşkent 1891, s. 210–233.