Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
55
55
olmuşdur:
yumorist,
ssenarist,
jurnalist,
kommunizm,
imperializm, kapitalizm, komandir, briqadir və s. Sovet İttifaqı
dövründə Azərbaycan dilinin lüğət tərkibinə rus dilindən və
rus dili vasitəsi ilə xeyli söz daxil olmuşdur. Rus dilindən və
onun vasitəsi ilə alınan sözlər Azərbaycan dilinin lüğət
tərkibini xeyli zənginləşdirmişdir (9, 21).
Azərbaycan-tat dil əlaqələri nəticəsində də dillərin
qarşılıqlı təsiri hadisəsi baş vermişdir. Bu təsir daha çox leksik
sistemdə iz buraxmışdır. Azərbaycan dilinin təsiri tat dilinin
Quba ləhcəsində də özünü göstərir. Tat-Azərbaycan dil
əlaqələri qədim köklərə malikdir. Bu baxımdan Azərbaycan
dilinin daha qədim dövrlərinə aid sözlər bir zamanlar tat dilinə
keçmiş və bu dildə işlənmişdir. Tat dilinin Quba ləhcəsində elə
türk-Azərbaycan sözləri var ki, onlar müasir Azərbaycan dili
üçün arxaikləşmişdir. Tat dilinin Quba ləhcəsində isə həmin
sözlər işləkliyini saxlamışdır.
T.Əhmədov müasir Azərbaycan dili üçün arxaik sayılan
qayğulu, qajğun, qazğan, yalaq, qabaq, sırt sözlərinin tat
dilinin Quba ləhcəsində işlənməsini qeyd etmiş, bu sözlərlə
bağlı etimoloji təhlil aparmışdır (47, 54-60).
Tat
dilinin
Qonaqkənd
ləhcəsinin
leksik
xüsusiyyətləri.
M.Hacıyev tat dilinin Qonaqkənd ləhcəsinin tatların
yaşadığı aşağıdakı kəndləri əhatə etdiyini göstərmişdir:
Qonaqkənd, Cimi, Xaşı, Afurca, Xaltan, Güləzi, Dərəkəndo,
Ərduc, Gümür, Dəhnə, Puçuq, Çiçi, Xırt, Nohurlar, Kunxırt,
Çinarlar, Sərqaravul, Zeyvə, Utuq, Muçu, Rəngidar, Nütəh,
Atuc, Fırıq, Ruçuq, Dürahi, Zıxır (59, 5).
Müəllif
Qonaqkənd
ləhcəsinin
tat
dilinin
digər
ləhcələrindən leksik fərqlərindən danışarkən, bir sıra sözlərin
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
56
56
məhz bu ləhcədə qeydə alınmasını qeyd etmişdir. Lakin onun
nümunə kimi gətirdiyi sözlər çox deyil. Qeyri-müəyyən miqdar
sayı və «nə üçün» sual əvəzliyi kimi çıxış edən qəy, varaftən
«döymək», «toxunmaq»; gaf «söz», qaf saxtən «danışmaq»
leksik vahidləri belə spesifik sözlər sırasına daxildir. Müəllifin
təqdim etdiyi spesifik sözlər, çox güman ki, bu ləhcəyə aid
olan spesifik sözlərin hamısı deyil. Yəqin ki, belə sözlərin sayı
çox olmalıdır.
Qonaqkənd ləhcəsində işlənən sözlərin bir qismi
ümumiran mənşəlidir, digər ləhcə və şivələrdə də ya eyni
şəkildə, ya da müəyyən fonetik dəyişikliyə uğramış şəkildə
qeydə alınır. Lakin müasir fars dilinə aid olan bir sıra sözlər
Azərbaycan tatlarının, demək olar ki, bütün ləhcələrində
işləndiyi halda, Qonaqkənd ləhcəsində özünü göstərmir: yaftən
«tapmaq», gereftən «tutmaq», «götürmək», rəftən «getmək»,
amuxtən «öyrənmək», pursirən «xəbər almaq», dərəvardən
«çıxartmaq», poxtən «bişirmək» və s. (59, 5).
Qonaqkənd ləhcəsində tat dilinin özünə məxsus sözləri
kimi aşağıdakı sözlər göstərilir: rast «düz»; kəllə «sürü»; siyə
«qara»; tölərzə «qızdırma»; bazu «qol»; dəs «əl»; fərzənd
«övlad»; ziba «gözəl»; büz «keçi»; kələzən/pirəzan «qarı»;
kələmərd/pirəmərd «qoca kişi»; xug «donuz»; södəgər
«alverçi»; pənt «düymə»; bibinə «çimdik»; ambar «çoxlu»; ru
«surət», «üz»; xunə «ev»; çin «oraq»; xürs «ayı»; çarpa
«heyvan» (< hərfən: «dördayaqlı»); dumor «kürəkən»; mürs
«zülm»; tarik «qaranlıq»; mihmun «qonaq» və s. Lakin bu söz-
lərin bilavasitə tat dilinə, o cümlədən Qonaqkənd ləhcəsinə aid
olması barədə mülahizə düzgün deyil. Bu sözlərin
əksəriyyətini müxtəlif İran dillərində tapmaq mümkündür.
Şübhəsiz ki, həmin sözlərdən bəzilərində fonetik səs
dəyişiklikləri müşahidə olunur. Məsələn, fərzənd sözü «uşaq,
övlad» mənalarında gilyan dilində də işlənir (207, 93). Müasir
Gülsüm Hüseynova. Tat dilinin leksikası
57
57
fars dilində də bu söz «oğul, övlad, uşaq» mənalarındadır.
Azərbaycan ədəbiyyatında işlənmiş ərəb və fars sözləri
lüğətində fərzənd sözü də var. Bu onu göstərir ki, o, klassik
ədəbiyyatımızda fars dilindən alınma söz kimi işlənmişdir (56,
671). Fərzənd tat dilində istifadə olunan sözlərdəndir. Fərzənd
«övlad» (Quba). Xubə fərzənd çü bəxastən ə mal piyər. «Yaxşı
oğul neynər ata malını?!».
Başqa bir nümunəni də nəzərdən keçirək. Qonaqkənd
ləhcəsinin spesifik sözü kimi qeyd olunan mihmun «qonaq»
sözü gilan dilində həmin mənada meman/mehman fonetik
variantlarında işlənir (207, 160).
Mehman sözü tarix boyu Azərbaycan dilində də işlənmiş
və hal-hazırda poeziya nümunələrində və başqa bədii
nümunələrdə «qonaq» sözü ilə müvazi olaraq işlənir. Mehman
sözünün derivatı (törəməsi) olan mehmanxana sözü müasir
Azərbaycan dilinin aktiv fonduna daxildir. Bu söz tacik dilində
mexmon (288, 116), müasir fars dilində isə mehman şəklində
işlənir (272, 114). Maraqlıdır ki, talış dilində mehman sözü və
ya onun başqa fonetik variantı işlənmir. Bu dildə həmin
mənada Azərbaycan dili mənşəli ğonəğ//ğünəğ//qonəğ fonetik
variantları işlənməkdədir (255, 61).
Məlumdur ki, söz ikiplanlı vahiddir. Onun həm səslənmə
forması, həm də mənası var. O, ətraf gerçəkliyin predmet və
hadisələrini ifadə edən dil işarəsidir (306, 60). Zaman keçdikcə
sözün səs cildində, eləcə də mənasında dəyişikliklər baş verə
bilir. Həmin dəyişikliklər eyni bir dilin sözlərində də özünü
göstərir. Qohum dillərdə isə belə fərqlər daha tez-tez müşahidə
olunur.
Mehman//meman//mexmon//mihmun
kimi
fonetik
variantlar ayrı-ayrı İran dillərində eyni mənada istifadə olunan
sözlərdir. Bu söz daha qədim dövrlərdə işlənmiş və müxtəlif
İran dillərində qalmışdır.
Mihmun fonetik variantının Qonaqkənd ləhcəsində
Dostları ilə paylaş: |