Sənət, sənətkar və zaman
209
etmədiyim yeni çalarlar, qoxular, rənglər duyur, görürəm.
Məncə, həqiqi poeziyanın yolu budur».
Öz köhnə yolları ilə gedən «quruluşa səcdə edir, cəmiy-
yətdə gedən yeniləşməni, cəbhələnməni görmür, «bəziləri isə
gah nala, gah da mıxa vuraraq dumanlı, mübhəm bir xaos
yaradır» və bütün bunlarla yanaşı, «hazırda çağdaş şeirimizin
klassikləri, komandanları adlandırıla biləcək, öz xalqına,
vətəninə həmişəki kimi təmənnasız xidmət edən digər
şairlərimiz yenə də günün ən aktual problemlərinə əks-səda
verir, insanları düşündürən, cəmiyyətə lazım olan mövzuları,
mətləbləri ön plana çəkirdi. Bunlar hazırda yaşlaşmış, lakin
yenə
də
yazıb-yaratmaqdan
doymayan,
şeirimizin,
ədəbiyyatımızın qeyrətini çəkən söz ustaları idi».
60-cılar nəslinin nümayəndələri bu dövrün tənqidinin
zəifliyindən, ədəbiyyata gələn bu nəslin şair və yazıçılarının öz
tənqidçilərinin yetişməməsindən gileylidirlər. Çox maraqlı
haldır ki, məhz həmin altmışıncılarla yanaşı bir dövrdə
ədəbiyyatşünaslar, alimlər, tənqidçilər nəsli fəaliyyət göstərirdi,
ancaq nədənsə onların sosializm realizmi metoduna-kommunist
ideologiyasına zidd getməyə cəsarətləri çatmırdı.
Məhz bu altmışıncılar nəslinin bəzi nümayəndələrinin
yazdıqları əsərlərin Yazıçılar İttifaqının Natəvan klubunda
müzakirəsində iştirak etmək mənə nəsib olub. Yadımdadır,
Xəlil Rzanın kitabı «qayçılananda» acıqlı, qəzəbli səsi, hətta
söyüşləri.. Məmməd Arazın əsəbi halda tez-tez yerindən qalxıb
oturması.... Məhz bu yeni ovqat narahatlıq doğururmuş... Nə
isə, bu ayrıca bir tədqiqat işinin mövzusudur...
60-cılar nəslinin yaradıcılığı az da olsa son illərdə tədqiq
və tədqiqata cəlb edilir. Amma bu dövrün ədəbi prosesinin
Azərbaycan ədəbiyyatının ümumbəşəri keyfiyyətləri, dünya
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
210
ədəbiyyatı arenasındakı yerini üzə çıxarmaq üçün obyektiv,
vicdanlı tənqidçilərinin yolunu gözləyir.
Şairlərin yaradıcılığında ana Vətən, onun müasir ictimai
yaraları, dünya, kainat, insan, müharibə, sülh, həyata, insana
sevgi hissləri, özünə, soykökünə qayıdış, yeniləşməyə,
tərəqqiyə, dünyəviliyə meyil güclü idi. 60-cılar nəslinin
görkəmli şairlərindən olan Fikrət Qoca ədəbiyyata 1956-cı ildə
«Kirpi» curnalının səhifələrində nəşr edilən «Bacıqızı» şeiri ilə
gəlmiş və tez bir zamanda ədəbi ictimaiyyətin diqqətini cəlb
etmişdir. Moskvada beş illlik Qorki adına «Ədəbiyyat»
institutunu müvəffəqiyyətlə bitirib Azərbaycana qayıdan şair
1963-cü ildə «Qağayı» adlı ilk şeir kitabını nəşr etdirir.
Rəsul Rzanın sənətə, ədəbiyyata sonsuz məhəbbətinin
nəticəsidir ki, gənc nəslin nümayəndələrinə mənəvi ata olmuş,
onların ədəbiyyat aləmində tanınması, əsərlərinin dərc
olunması, işıq üzü görməsi, xalqın onu tanıması, qiymət-
ləndirməsi üçün əlindən gələni əsirgəməmişdi. Bu gənclərdən
biri də məhz Fikrət Qoca olub. Onun «Haqq tərəzisi»,
«Körpə», «Nadanın qocalığı», «Mənim məsləkim», «Tənha
ağac», «Vallah, adam qocalmaz» və digər lirik şeirlərində
novator şairin nəfəsi duyulur.
Fikrət Qocanın lirik şeirləri ilə yanaşı irihəcmli poemaları
da zəngin yaradıcılıq imkanlarından xəbər verir. «Yaralı
çiçəklər»,
«Ulduzlu
düşüncələr»,
«İnsan
səviyyəsi»,
«İstanbulda bir ceviz ağacı var» və digər poemalarında şairin
insan, dünya haqqında bədii–fəlsəfi düşüncələri əks olunur.
Əsərləri bir çox xalqların dillərinə tərcümə olunmuşdur, keçmiş
sovet respublikalarında, onun hüdudlarından kənarda istedadlı
qələm sahibi kimi tanınır. Əsərləri Avropa, Asiya xalqlarının
dillərinə tərcümə edilmiş Fikrət Qoca Avropa, Asiya, Afrika və
Amerika qitələrinin bir sıra ölkələrində, SSRİ dövründə bütün
Sənət, sənətkar və zaman
211
respublikalarda müxtəlif nümayəndə heyətlərinin tərkibində
yaradıcılıq ezamiyyətlərində olmuş, yazdığı əsərlərdə şairin
görüşləri, gördüyü yerlər, eşitdiyi hadisələr dəyərli bədii
əsərlərinin mövzusuna çevrilmişdir. Onun «Vyetnam suitası»,
«Ünvansız məktub», «Xose Risal» «Viktor Xara», «Amilkar
Kabral» poemalarının mövzusu dünya xalqlarının həyatından
götürülmüşdür.
Onun «Hamıya borcluyam», «Dənizdə ay çiməndə»,
«Yatmadığım
gecələrdə»,
«Adi
həqiqətlər»,
«Seçilmiş
əsərləri», «Günlərin bir günü», «Gül ömrü», «Özümə məktub»,
«Hələlik, qiyamətəcən» «Ömrümdən anlar» və başqa kitabları
müxtəlif illərdə çap edilmişdir.
Fikrət Qoca hansı canrda yazmasından asılı olmayaraq
bütün əsərlərində həyatı, insanları, baş verən ictimai-siyasi
hadisələri əks etdirmiş, özünəməxsus, oricinal qələmi, düşüncə
tərzi ilə seçilmişdir. Bəkir Nəbiyev yazır: «Zaman bu nəslin
boynuna çox ağır bir tarixi yaradıcılıq vəzifəsi qoymuşdu.
Onlar ədəbiyyatımıza təzə ab-hava, təzə obrazlar, yeni fikirlər,
təravətli təsvir və ifadə vasitələri gətirməli, sadə, adi insanların,
sıravi vətəndaşların taleyini, duyğu və düşüncələr aləmini öz
əsərlərinin leytmotivinə çevirməli idilər. Onlar bir daha öz
əsərləri ilə sübut etməli idilər ki, problem heç də təkcə hansı
canr, forma və ölçülərdə yazmaqda yox, ilk növbədə nədən və
necə yazmaqdadır. Üzərindən on illər keçdikdən sonra
yaşadığımız çağlarda ədəbi prosesə ümumən nəzər salan, onun
inkişaf qanunauyğunluqlarını diqqətlə izləyən hər bir qərəzsiz
təfəkkür sahibi təsdiq edə bilər ki, altmışıncılar bu böyük
missiyanı uğurla yerinə yetirmişlər. Avtoportret təsiri
bağışlayan «Adi insan» şeirində Fikrət Qoca altmışıncıların
yaradıcılığında
əsas
yer
tutan
adı,
sıravi
insanı
ümumiləşdirməyə, ondakı böyüklüyün mahiyyətini açıqlamağa
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
212
uğurlu bir təşəbbüs göstərmişdi: «Bir içimlik su deyiləm içiləm,
bir aşırım yol deyiləm birnəfəsə keçiləm. Düzdü, adi insanam,
sənin boyda deyiləm ki, kiçiləm. Adi insan olmaq özü
böyüklükdür, qardaşım. Bu adı daşımaq özü bir insan ömrü
üçün böyük yükdür, qardaşım!». Şairin bu misralarındadır
insan.
Fikrət Qoca tərcümələri ilə də tanınır. O, Lermontovun,
Şevçenkonun, Mecelaytisin, İ. Voklerin, X. Risalın və
başqalarının əsərlərini yüksək səviyyədə tərcümə etmişdir.
Lirik şeirlərlə yanaşı iri həcmli poemaların, nəsr əsərlərinin-
hekayələrin, roman və povestlərin də müəllifidir. O yaratdığı
nəsr əsərlərində də insan psixologiyasını, baş verən həyat
hadisələrini qələmə alıb. O, «Dəniz altındakı xatirələr», «Qoca
söyüd də yıxıldı», «Kələfin ucu», «Mavi dünyanın adamları»,
«Taleyin ağır taleyi», «Ölüm ayrılıq deyil», «Qar əriyəndə»,
«Hələlik, qiyamətəcən» və digər nəsr əsərlərini yazmışdır.
Fikrət Qoca gənc yaşlarından ədəbi orqanlarda məsul
vəzifələrdə çalışmışdır. «Azərbaycan gəncləri» qəzeti redak-
siyasında şöbə müdiri, uzun illər «Qobustan» curnalının baş
redaktoru olmuşdur. 1997-cı ildə Azərbaycan Yazıçılar
Birliyinin katibi, 2004-cü ildə birinci katibi seçilmişdir. Öz
təşkilatçılıq fəaliyyəti ilə də böyük nüfuza malikdir. Xalqımız,
dövlətimiz onun əməyini yüksək qiymətləndirmiş, ədə-
biyyatımızın inkişafında xidmətlərinə görə Azərbaycanın ən
yüksək fəxri adlarından biri olan «Xalq şairi» adına layiq
görülmüşdür. Əməkdar incəsənt xadimi, Xalq şairi Fikrət Qoca
«Şöhrət ordeni» ilə də təltif edilmişdir.
Son illərdə şairin latın qrafikasıyla çap edilmiş altı cildlik
əsərləri də Azərbaycan ədəbiyyatına zəngin töhfədir.
İnsana, həyat hadisələrinə münasibət cəhətdən poeziya-
mızın qarşısında duran vəzifələrin öhdəsindən məharətlə gələn
Dostları ilə paylaş: |