Sənət, sənətkar və zaman
217
Fikrət Qoca yaradıcılığında mövzu çoxdur. Biri o birini
təkrar etməyən ideyalarla, məzmunla zəngindir. O, sənətkar,
şair haqqında əsl sənət adamı kimi danışır, sənətkar qəlbinə,
sənətkar düşüncəsinə, duyğu və hisslərinə dərindən bələddir. O,
böyük sənətkarların yaşadığı hissləri gözəl başa düşür.
Nəsimiyə,
Nəimiyə,
Məhəmməd
Füzuliyə
və
digər
sənətkarlarımıza münasibətində şair taleyi haqqında düşünəndə
damla-damla əriyir:
Şairlik ən böyük dərddi.
Böyük dərdi olan kəslər
Ölür can qurtarır barı.
Böyük dərdli şairləri
Ölməz yaradıbdı Tanrı,
-deyir. Bu deyimdə «böyük dərdli şairləri» dedikdə dünyanın
dərdini, kədərini öz şəxsi dərdi kimi qəbul edən, qeyri-bərabər
hüquqlu cəmiyyətdə əzilən, məhv olan, arzu və istəklərinə
qılınc çəkilən insanların mənəvi, cismani, ağrı-acılarını onlar
kimi yanaşmağı bacaran, qəflət pərdəsini gözlər qabağından
götürmək istəyən, bu istəklə mübarizə meydanına atılan
cismən, mənən şam kimi dərd əlində əriyən Füzuli də, dərisi
soyulan Nəsimi də, Həllac Mənsur da, Nəimi də, neçə-neçə
dahi şəxslər də yada düşür. Bəşər dərdini, sevgisini yaşadan
misralarında, əsərlərində şair gördüyü böyüklüyü, yüksəkliyi
duyur. Bu duyumda sevgi, hörmət, sənətə, sənətkara ustad
gözüylə baxmaq F.Qoca yaradıcılığında əsasdır.
Fikrət Qocanın «Cənnətdən qovulanlar» əsərində to-
xunduğu məsələlər çoxdur. Bu əsər bir həyat fəlsəfəsi, insan
fəlsəfəsi, vətən, millət fəlsəfəsi, humanizm fəlsəfəsidir. Bu
əsərdə bütöv Azərbaycan eşqi var, o tayda-Güneyimizdə gedən
milli azadlıq hərəkatına rəğbət var, bu azadlıq hərəkatının verə
biləcəyi səadətə, xoşbəxtliyə inam var:
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
218
Orda böyük Azərbaycan tarixi yazılır.
Qanla yazılır.
Tariximdən qara ləkələri yuyur qan.
Farsın hökmranlığından,
mənim əsarətimdən gedir zaman.
Lap yaxındadır o gözəl gələcək….
Özünü dağa, daşa, oda, suya vuran şair o taylı, bu taylı,
Qarabağlı, Zəngəzurlu, İrəvanlı, Göyçəli bir Azərbaycanını
«cənnət» adlandırır və özünü, millətini cənnətdən qovdu Allah
«Azərbaycan kimi bir cənnətə doğru» –deyir və bu vətənin
qədrini
bilməyə
çağırır
millətini,
torpağını
sevənləri-
Azərbaycan vətəndaşını!
Fikrət Qocanın ədəbiyyata gəldiyi illər Azərbaycan
nəsrinin sürətlə inkişaf etdiyi bir dövr idi. Müharibə, onun
dəhşətləri, xalqların faşizmə qarşı nifrəti, müharibəyə düçar
olan torpaqlarda faşizmə qarşı aparılan partizan hərəkatı, ön
cəbhə, arxa cəbhədə olan insanların faciəli həyatı, qələbəyə
inam üstündə köklənmiş xalqların dəyanəti, əzmkarlığı və s.
mövzular bu illərdə yaranan nəsr, şeir, dram əsərlərinin əsas
mövzularını təşkil edirdi.
Azərbaycan nəsri, Azərbaycan hekayəsi öz rəngarəngliyi
ilə diqqəti cəlb etmişdir. Mehdi Hüseyn, M. İbrahimov,
İ.Hüseynov, Ə.Məmmədxanlı, Mir Cəlal, Əbülhəsən, Ə.Və-
liyev, İ. Şıxlı, İ. Əfəndiyev, İ. Hüseynov və b. adını çəkmədi-
yim onlarla nasirimiz cəmiyyətdə baş verən hadisələri, yeni-
likləri özündə əks etdirən gözəl nəsr nümunələri yaratmışdılar.
Fikrət Qocanın «Qoca söyüd də yıxıldı», «Bir gecə» və
başqa hekayələri, «Dəniz altındakı xatirələr», «Qar əriyir»,
«Mavi dünyanın adamları» povestləri, həmçinin «Taleyin ağır
taleyi» romanı… psixoloci səpkidə yazılmış əsərlərdir…
Sənət, sənətkar və zaman
219
Ümumiyyətlə, F. Qocanın nəsr əsərlərində belə bir xətt
daha qabarıq nəzərə çarpır: müasir dövr keçmişlə üz-üzə
qoyulur, burada qarşılaşdırma yox, sadəcə olaraq ayrı-ayrı
dövrlərin və hər dövrün yetirməsi olan insanların psixologiyası
araşdırılır.
F.Qocanın nəsr əsərlərinin hər biri zərurətdən yaranıb.Və
həyatda baş verən bu prosesləri ancaq nəsr dili ilə vermək
olardı.
Nizami Cəfərov yazır: «Bizdə ədəbi inkişaf elədir ki, nəsr
təfəkkürü ardıcıl olaraq şeir təfəkküründən qidalanır. Lakin
Fikrət Qocanın poetik marağı elədir ki, bir sıra hallarda nəsr
materialına da nüfuz edir, poeziyada nəsr kökündə də düşünür,
eksperimentlər aparır, bütün eksperimentlər isə əsas bir
məqsədə-klassik normativliyi zədələmədən şeir təfəkkürünün
hüdudlarını genişləndirmək məqsədinə xidmət edir»
Fikrət Sadıq gənc yaşlarından şeirə, ədəbiyyata həvəs
göstərmiş, şeirlər yazmış, univesitetdə oxuduğu illərdə mət-
buatla yaxından əlaqə saxlamış, universitetin nəşriyyatının
buraxdığı almanaxlarda şeirləri ilə çıxış etmiş, 60-cılar
nəslindəndir.
İlk şeri 1946-cı ildə Bakıda "Azərbaycan gəncləri"
qəzetində dərc olunan "Bahar" şeri idi. "Cığır" (1963), "Ömrün
bir günü" (1965), "Dəniz küçəmizə gəlir" (1968), "Sevgi
yağışı"(1970), "İşığın yaşı" (1974), "Ağ cığır" (1979), "Yerdən
göyə ümid" (1981), "Məndən soruşsalar" (1985), "Dünya öz
işindədir" (1989), "Seçilmiş əsərləri" (1991), "İşlə ev arasında"
(1997), "Gözlədiyim ömür", "Taleyin acığına" (2003) və s.
kitabların müəllifidir.
Sonrakı illərdə şair bütün ömrünü yaradıcılığına bağlamış,
otuzdan çox kitab nəşr etdirmişdir. O, nəsr sahəsində də
qələmini sınamış "Xırdaca gəlin", "Daş balkon", "İlk məhəbbət
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
220
haqqında daha bir hekayə», "Sinif-sinif oyunu" və s.
hekayələrini yazmışdır.
Fikrət Sadıq qələmini publisistika sahəsində də sınamış
uğurlu nəticələr əldə etmişdir. Belə ki, onun yazıdığı bu ədəbi-
bədii publisistik yazılar ədəbiyyatımızın düzgün inkişafı
məsələlərilə, bir çox sənətkarların ədəbi-bədii yaradığıcılığı
haqqında dəyərli fikirlərlə zəngindir. "Məmməd Arazdan yeddi
söz", "Müşfiqin işığında yol getmək olar", "Adını de, səni
tanıyım", "Ümmandan damla", "Rəsul Rza", "Vətənə qayıt",
"Balaş Azəroğlu", "Xəlil Rza kimdir?", "Söz haqqında söz",
"Təbiəti qoruyun" kimi çoxlu sayda publisistik yazıların
müəllifidir.
Uşaqlar üçün bir-brindən mənalı əsərlər yazmışdır. O,
"Cırtdan hara getmişdi" (1970), "Bala kirpi" (1972), "Göydə nə
var" (1978), "Göydən alma düşmədi" (1982), "Gəlin dənizi
yuyaq" (1988), "Şeirli əlifba" (1988), "Bir parça vətən" (1998)
kitabları ilə uşaq ədəbiyatını daha da zənginləşdirmişdir.
"Yumaq top" Bakıda Kukla teatrında, "Bir parça vətən"-
Bakıda, Gənc Tamaşaçılar teatrında, "Oğul"-Şamaxıda, "Biri
vardı,
biri
yoxdu"-(Alp
Ağuz)
Lənkəranda
tamaşaya
qoyulmuşdur."İçəri
şəhər",
"Naxçıvan-50",
"Süleyman
Rüstəm" sənədli filmlərinin "Cırtdanın yeni sərgüzəştləri" cizgi
filminin ssenarilərini yazmışdır.
Şairin əsərləri dünyanın bir çox dillərinə də tərcümə
edilmişdir. "Raneniye doma" (1970), "Veçernaya pesnya"
(1974), "Semisvetni klubok" (1981), "Nadecda ot zemli do
neba" (1995), "Belaya tropa" (1995), Ukrayna, rus, belarus, es-
ton, litva, qazax, özbək, macar və digər dillərdə tərcümə
olunmuş şeirlərin müəllifidir.
Dostları ilə paylaş: |