Sənət, sənətkar və zaman
229
Zərdüştizmin onun xalqına, vətəninə aid olduğunu, Allahı
yaradıcı qəbul edən ilk din-inam meyarlarına söykənərək
yaşayan, inkişaf edən, yaradan bir soya, millətə mənsubluğunu
sübut etməyə çalışır və bununla fəxr etməkdə haqlıdır. Çünkü
onun dili, mədəniyyəti, tarixi doqquz min ildən də qabaq
yaranmış olsa da, o yaşayır. Onu yaşadan varisləri, bu dilin
sahibi olan müasir türk xalqlarıdır. Xalqın varlığı elə tarixin
özüdür. Xalq özü bu tarixi kitabı, min illərin, minilliklərin
maddi və mənəvi mədəniyyətini yaşadır, qoruyur, cilalayır,
püxtələşdirir. Dünya sivil mədəniyyət tarixinə bu xalq Dədə
Qorqud, Nizami, Füzuli kimi böyük dühalar bəxş edib. Onlar
öz kökü üstündə şaxələnib, qabiliyyəti, istedadının işığında
yetişib.
Hələ
kağızlara
köçürülməyib,
sinədanlarında
minilliklərin həyat hadisələrini yaşadan, qoruyan, istəyi
düzlük, haqq-ədalət, insanlığa sevgi üzərində pərvəriş tapan, bu
yolda çalışan, çarpışan Allah yolu tutan xalqımın parlaq, şərəfli
əcdadlarından görüb, götürüb. Şeirə, sənətə, sözə, hikmətə tanrı
hikməti, tanrının göndərdiyi qüdrət kimi baxan, insana, insan
ağlına, zəkasına, istedadına yüksək qiymət verən bu xalqın
övladıdır AzərAzər də. Onu yaşadan, qoruyan var:
Tanrımdır, xalqımdır, birdə ki, bəşər,
Ölümdən, itimdən gözləyib məni
Yaradana yaxın, onu özünə əziz bilən, doqquz min ildir
(bəlkə də daha çox) ki, düzlük yolunda əyrilərlə pəncə-pəncəyə
olan xalqının ilkin yaradılışının ən qədimliyini misralarında
şair poetik dillə tərənnüm edir, onun həyat vəsiqəsini, həyata
gəlişi, doğum vəsiqəsini yazır, aşağıdakı bu dörd misra özü
yazılmamış təbiətin qanunları kimi, həqiqət ölçüsü kimi
oxucunun diqqətindədir:
Göydən bir daş düşüb dənizə bir gün
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
230
Qoşaboğaz dəniz dibdən alışıb.
Mən onda anadan olmuşam, oğul,
Taleyim o gündən onda qarışıb.
Dünya yaranandan türk-azəri deyilən bir xalqın möv-
cudluğunu bu gün özünün varlığında da duyan şair daş
kitabələrin, "Qobustan nağılı" deyilən qayaüstü naxışlar,
cizgilər, "Ana hökmdar", "Sevgi əfsanəsi", "Qızıl qan" deyilən
yadigarların o əsrlərdən, minilliklərdən xəbər verdiyini, o
minillikləri bü gün də özündə yaşatdığını, indiyə kimi nəsildən-
nəslə ötürülərək saxlanılıb, kitablara çevrildiyini və özünün də
onları gələcək nəsillərə çatdırma borcunu başa düşür. Yaratdığı
«Epos»u xalqının, soyunun tarixini, mədəniyyətini, milli-
mənəvi dəyərlərini, onunla bağlı müxtəlif əsrlərdə deyilən
qiymətli tarixi məlumatları, mənbələri, xüsusi ilə də sinədəftər
xalqının keçdiyi həyat yolunu, həqiqətləri özündə yaşadan
folklorunu dərindən öyrənməklə, ömrünün müdrik çağında
əlinə qələm götürüb xalqının, millətinin dastanını yazmağa
cürət edən, istədiyinə nail olan və bu yolda böyük bir sənət
əsəri yaratmaqla indiyə qədər fikirlərini, yazdıqlarını bir
nöqtəyə toplayıb xalq, vətən, millət mənafeyini əsas götürən
vətən ziyalısının öz ulusuna, uruq-turuğuna hörmət və
məhəbbətin ifadəsi kimi qəbul etsək, onun gələcək nəsillərə
soyuna, kökünə bağlılığa çağırışı kimi qiymətləndirsək, səhv
etmərik.
Gülhüseyn Hüseynoğlu böyük Vətən müharibəsinin son-
larında ədəbiyyata gəlmiş, mənsur şeir müəllifi, Azərbaycan
nəsrinin görkəmli nümayəndəsidir. Onun «Bir ömrün
çıraqları»,
«Etiraf»,
«Nigarançılığın
sonu»,
«Ay
nur
çiləyəndə», «Yanacaq üçün», «İnsan», «Gözəl», «Mücrü»,
«Seçilmiş əsərləri», «Ömrümüz boyu», «İnsanlar və dalğalar»,
«Qatar gedir», «Xəzərin qoynunda», «Poylunun gənc çobanı»
Sənət, sənətkar və zaman
231
oçerklər kitabı çap olunmuşdur. Onun yaradıcılığı üçün aparıcı
canr mənsur şeirdir: «mənsur şeir dünya ədəbiyyatında nadir
poetik canrlardan biridir. «Mənsur şeiri çətin canr sayanlar
haqlıdırlar. Şeiri nəsrlə yazmaq xüsusi istedad tələb edir. Vəzn
və qafiyədən başqa əsl şeirə xas bütün poetik incəliklər mənsur
şeirdə də vardır. Əslində mənsur şeirin vəznə və qafiyəyə heç
ehtiyacı da yoxdur. Bu canr bədii nəsrin qısalıq, lakonizm və az
sözlə dərin məna ifadə edən məziyyəti ilə şeirin hikmətli
sözlərlə, aforizmlərlə dolu lirik poetik vüsətini özündə
birləşdirir» Bu canrda yazılmış əsərlərin özünü də, onların
müəllifini
də
barmaqla
saymaq
olar...
Azərbaycan
ədəbiyyatında bu canrı G.Hüseynoğlu təmsil edir.
Nəriman Həsənzadə yaradıcılığa lirik şeirlərlə başlamış,
ədəbiyyatımızda,
poeziyamızda
lirik-dramatik
poemalar,
mənzum dramlar ustası olub, Azərbaycan tarixinin müxtəlif
dövrlərini özündə əks etdirən əsərlərini qələmə almış, tarixçi-
filosof, şair-filosof müdrikliyi ilə ədəbi yaradıcılığında
tanınmışdır. Onun müasir mövzulara həsr olunan şeirlərindəki
səmimilik, incə lirizm, ailə-məişət xarakterli əsərləri «ən yeni
dövr Azərbaycan poeziyasının uğuru» sayılır.
Nəriman Həsənzadə oricinal poetik keyfiyyətə malik
şairdir. Qorki adına Ədəbiyyat instututunda aldığı təhsil «onun
poetik istedadının cilalanmasında, düşüncənin, ideyalarının
daha da demokratikləşməsində» böyük rolu olmuşdur,
dövrünün ədəbi mühitinə dərindən bələd olan lirik şairin 50-ci
illərdə ilk kitabı nəşr olundu. «Dostlar gözləyir məni», «Qız
ürəyi», «Hardasan» kiçik şeirlər kitabı ilə yanaşı mükəmməl
yaradıcılıq keyfiyyətlərini özündə əks etdirən «Sizdən
ayrılmadım», «Könlüm şeir istəyir», «Yadına düşəcəyəm»,
«Niyə demədiniz?», «Nəriman», «Zümrüd quşu», «Nabat
xalanın çörəyi» və s. əsərlərin müəllifidir. «Mənim gecəm-
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
232
gündüzüm», «Sən bağışladın», «Bir az möhlət istəyirəm
ömürdən», «Fikir eləmə», «Kimin sualı var», «Seçilmiş
əsərləri», «Bütün millətlərə» (1991), «Gəlimli-gedimli dünya»
və s. kitabları Azərbaycan ədəbiyyatına qiymətli nümunələrdir.
«Nabat xalanın çörəyi» povesti onun poetik düşüncələriylə
zəngin nəsr əsəridir. Rus, alman, italyan dillərinə tərcümə
olunmuş
bu
povest
zəngin
yaradıcılıq
məhsuludur.
N.Həsənzadənin tərcüməçilik fəaliyyəti də yaradıcılığında
mühüm yer tutur. Onun rus, ukrayna, türkmən, çin, kalmık
dillərindən tərcümələri yaxşı nümunələrdir.
N.Həsənzadənin yaradıcılığındakı «kövrəklik də, həsrət
də, hicran da məhz onun ürəyindən süzülüb gələn poetik bir
dillə ifadə olunduğu üçün oxucunu» düşündürür. Xəlil Rza
yazır: «şair cəsurluğunun atributlarından biri səmimiyyətdir.
Nəriman Həsənzadə təpədən-dırnağacan səmimi şairdir, onun
daxilən işıqlı, mən deyərdim ki, günəşli poeziyasında bircə yad
xala, ürəkdən qopmayan ifadəyə rast gəlmək çətindir».
Tədqiqatçı alimlər onun yaradıcılığını yüksək qiymətlən-
dirir. N.Cəfərov fikirlərində haqlıdır ki, «şairlik N.Hə-
sənzadənin stixiyasıdır-o təkcə şeirində, nəsrində, dramatur-
giyasında deyil, adi məişətində də şairdir, yazanda da, yaz-
mayanda da şairdir». Yaradıcılığındakı mövzu rəngarəngliyi
insana ehtiram və məhəbbət konsepsiyası», təbiətin əsrarəngiz
gözəlliyinə məftunluq, vətənə ülvi bağlılıq, qadın ləyaqətinə
hörmət və s. N.Həsənzadənin şeirlərinin «ana xəttini» təşkil
edir. Şairin beynəlxalq mövzuda yazdığı əsərləri oxucu
kütləsinin sevdiyi əsərlərdir, bu əsərlərdə o, fərdi poetik
ümumiləşdirmə tipinə malik təkrarsız bir şairdir. Siyasi lirika
da onun yaradıcılığında əsas mövzulardandır. Məsələn,
«Tarixdən imtahan götürmədilər» şeirində Sovet dövlətinin
faciəli taleyi poetik şəkildə verilir:
Dostları ilə paylaş: |