Sənət, sənətkar və zaman
277
«Əhməd Yəsəvi», «Nizami Gəncəvi və SSRİ xalqları
ədəbiyyatı» (məqalələr toplusu) və s elmi-nəzəri kitabların
müəllifidir. O, bədii tərcümə ilə də məşğul olmuş, tərcümələri
20-dən çox kitabda toplanmışdır. Dünya uşaq ədəbiyyatı
kitabxanası, 50 cilddə seriyasından buraxılan Migel de
Servantesin «Lamançlı Don Kixot» (1.11 kitablar) irihəcmli
əsərini, Herodotun «Tarix» kitabını və başqaları buna nümunə
göstərə bilərik.
Rəfael Hüseynov ədəbiyyatşünas, tərcüməçi, publisist,
mətnşünasdır. Nizami adına Ədəbiyyat institutunun direktoru
olmaqla yanaşı, dövri mətbuatda müntəzəm dəyərli mqalələri
ilə çıxış edir. Orta əsrlər fars və türkdilli poeziyanın müxtəlif
problemlərinə həsr edilmiş otuzdan artıq ədəbiyyatşünaslıq
əsərinin
müəllifidir.
Farscadan
Baba
Tahir
Üryanın
«Dübeytlər»ini dilimizə tərcümə etmiş, «Vaxtdan uca», «1002-
ci gecə», «Məhsəti necə varsa» və s kitabların müəllifidir. «İki
ömrün işığı» (Nigar Rəfibəyli və Rəsul Rza haqqında) xatirələr
kitabını, Məhsətinin rübailərindən ibarət kitablarını tərtib etmiş
Rəfael Hüseynov istedadlı şəxsiyyət, dəyərli alim kimi tanınır.
Aqşin Babayev ədəbiyyatşünas alim, həm də nasir, dra-
maturq, tərcüməçi kimi tanınır. «Azadlıq uğrunda» hekayəsi ilə
yaradıcılığa başlamışdır. «Cazibəli üfüqlər» (hekayələr),
«Həmişəbahar», «Ağ ulduzlar» hekayələr toplularının, «Bir
ürəyin hərarəti», «Bir parça həyat», «Dünya vəfalıdır», «Sünbül
ətri» «Kişilər az yaşadı» və s.hekayə və povestlər kitabının
müəllifidir. Əziz Nesinin hekayələrini, Haldun Tanerin
«Keşanlı Əli dastanı» pyesini, Terensin «Qardaşlar» pyesini,
Stefan Sveyqin «Naməlum qadının məktubu» əsərini dilimizə
tərcümə etmiş, özü də «Yaralar», «Cəza», «Tufan», «Bir parça
həyat» və s. səhnə əsərlərini yazmışdır. «Azərbaycan və türk
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
278
dünyası», «Türk ədəbiyyatı müntəxəbatı», «100 yaşlı Nazim
Hikmət» kimi ədəbiyyatşünaslıqla bağlı kitabların müəllifidir.
Aida İmanquliyeva, ədəbiyyatşünas, tərcüməçi, tənqidçi
kimi tanınır. «Mixail Nüaymə və X1X əsr qabaqcıl rus
ədəbiyyatı» adlı ilk mətbu məqaləsi 1964 -cü ildə «Azərbay-
can» curnalında dərc olunmuşdur. Şərq ədəbiyyatının görkəmli
nümayəndələrinin əsərlərini rus dilinə ərəb dilindən tərcümə
etmişdir. Livan yazıçısı M.Nüaymənin bir neçə hekayəsini ərəb
dilindən ruscaya çevirmiş, «Vostoçnı almanax»da (Moskva,
1979, VII buraxılış) çap etdirmişdir. Müasir ərəb ədəbiyyatının
aktual problemləri və rus-ərəb ədəbi əlaqələri haqqında dövri
mətbuatda, toplularda, elmi-kütləvi məcmuələrdə çap olunan
məqalələri ilə yanaşı, «Assosiasiya pera» i Mixail Nüayme»
(1975), «Cübran Xəlil Cübran» (həyat və yaradıcılığı) (1975),
«Korifei novo-arabskoy litreaturı» (1991), «Qələmlər Birliyi
və Mixail Nüaymə» (2002), «Yeni ərəb ədəbiyyatının
korifeyləri» (2003) adlı kitabların, ərəbcədən «İnsan və quş»
(hekayələr)
(1974),
«Ağ
günlərin
sorağında
(İraq
ədəbiyyatından
nümunələr)
(1983)
tərcümə
kitabların
müəllifidir.
«Ərəb filologiyası məsələləri» məcmuəsinin tərtibçisi və
redaktoru (1971-1973; 1979-1981), «Şərq şairləri Lenin və
Sovetlər ölkəsi haqqında» (1970), «Böyük Oktyabr və Şərq
xalqlarının
milli
azadlıq
mübarizəsi»
(1977),
«Sovet
Azərbaycanı və xarici Şərq» (1980), «Şərq filologiyası məsə-
lələri» (1986-1987), «Yaxın Şərq xalqları ədəbiyyatı impe-
rializmə qarşı mübarizədə» (1987), «Şərq ədəbiyyatında ənənə
və novatorluq» məqalələr məcmuələrinin müəlliflərindən,
redaktorlarından bir olan Aida İmanquluyeva Ərəb xalqlarının
ədəbiyyatını Azərbaycan oxucularına tanıtmışdır.
Sənət, sənətkar və zaman
279
Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində tərcüməçi kimi Beydulla
Musayevin xidmətləri böyükdür. O, dünya ədəbiyyatından
etdiyi tərcümələrlə Azərbaycan oxucularının dünya ədəbiyyatı
haqqında bilgilərinin artırılmasında böyük rol oynamışdır. 30-a
qədər tərcümə kitablarının müəllifi Beydulla Musayev A.
Dümanın «Üç muşketyor», Dostoyevskinin «Cinayət və cəza»,
V.Hüqonun «Səfillər», Covanyolinin «Spartak» romanlarını,
Saltıkov Şedrinin hekayələrini, L. N. Tolstoyun on dörd
cildliyinin III, IV cildlərini və s. dilimizə tərcümə etmişdir.
Şair, alim və tərcüməçi kimi Ənvər Rzanın fəaliyyəti
diqqəti cəlb edir. «Göz işığı» adlı ilk şeiri 60-cı illərdə «Ədə-
biyyat və incəsənət» qəzetində dərc olunub. «Sənsiz», «Kön-
lümə bahar düşüb», «Nə yaxşı görüşdük», «Bəxtəvər dustaq»
və s. kimi kitabları poetik və lirik zənginliyi ilə oxucu
kütləsinin rəğbətini qazanmış, şeirlərinə mahnılar bəs-
tələnmişdir. Şair oricinal tərcümələri ilə də ədəbiyyatımızda
yaşayır. «İngilis poeziyasının Azərbaycan dilinə tərcümə
məsələləri» elmi monoqrafiyanın müəllifidir. Bayronun «Şilyon
məhbusu», «Mazera», «Parizina» poemalarını dilimizə tərcümə
etmişdir. 48 illik ömrünü ədəbiyyatımıza, ədəbi dilimizin
inkişafına həsr edən nakam şair, alim zəngin bədii imkanlara
malik sənətkar kimi bu gün də oxucuların sevimli şairidir.
Azərbaycan şairlərinin əsərlərini ingilis dilinə tərcümə etmişdir.
S.Vurğunun «Azərbaycan» şeirini ingilis dilinə tərcümə edən
şair S. Vurğun dilinə, ahənginə, ritminə sadiq qalmaqla o dildə
də şairlərimizin əsərlərinin gözəl səsləndiyini, hər dildə
Azərbaycan poeziyasının sevilə biləcəyini sübut edir.
1960-cı illərdən bu günümüzə qədərki dram əsərləri
əvvəlki dövr ənənələrinin məntiqi davamıdır, müasirliyə,
yeniliyə yeni, oricinal baxışı ilə seçilir. «Müasirlik-yenilik ilk
növbədə rəngarəng, ziddiyyətli, çoxplanlı, müxtəlif xarakterli
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
280
mövzularda,
onların
psixoloci,
mənəvi-əxlaqi
cəhətdən
təqdimatında özünü göstərirdi. Əxlaq normaları, tərbiyə
məsələləri, təsərrüfat həyatı, əyintilərdən, ziddiyyət və nöqsan-
lardan xilas olmaq, ekologiya problemi, su, hava, torpaq və
digər yaşamaq amillərinə olan laqeyd münasibət dramatur-
giyada əsas mövzular sırasına daxil oldu. Torpaqla, insanla
bağlı
yeni
konsepsiyanın
davamlılığı,
tarixi-əfsanəvi
mövzuların dramaturgiyaya, səhnəyə tədrici gəlişi ənənəyə
çevrildi. Bu da 1960-90-cı illər dramaturgiyasında, o cümlədən
Azərbaycan teatr səhnəsində ideya və bədii mündəricə cəhətdən
imkanların xeyli dərəcədə artmasına, müasir ədəbi mərhələnin
tələb və ehtiyaclarının ödənilməsinə, əsasən də dram-səhnə
sənətkarlığının güclənməsinə təbii imkan və şərait yaratdı».
60-90-cı illər dramaturgiyasında həyatda baş verən ha-
disələr, zidiyyətlər, insanın mənəvi aləmi öz əksini tapırdı. Bu
illərin dram əsərlərində xüsusilə komediyalarının başlıca
mövzuları insanın hər cür vəziyyətdə belə öz ləyaqətini,
saflığını, mənəvi gözəlliyini qoruya bilmək məsələləri idi.
İ.Əfəndiyevin «Qəribə oğlan», A. Məmmədovun «Ulduzlar
görüşəndə», «Kişilər», «Həmyerlilər», S.Dağlının «Kölgələr
pıçıldaşır» və s. pyeslərdə müasir insanın mənəvi aləmini bir
sıra yeni üsullarla, psixoloci planda açmaq, kamillik proble-
minin müasir səviyyəsini göstərmək 60-90-cı illər dramatur-
giyasının əsas yaradıcılıq prinsiplərindən idi» (A. Abbasov).
Bu dövr dramaturgiyanın uğurlarının ekran dramaturgi-
yasının inkişafı ilə bağlı olduğu bildirilir. «Böyük dayaq», «Qa-
nun naminə», «Axırıncı aşırım», «Babək», «Dədə Qorqud»,
«Nəsimi»
kimi
əsərlərin
ekranlaşdırılması,
televiziya
tamaşalarının yayılması və bunların səhnələşdirilməsi diqqəti
cəlb edir.
Dostları ilə paylaş: |