Sənət, sənətkar və zaman
329
söhbətlərindən və bircə «qış...» kəlməsi ilə «dəymə, dəymə»
təkririnin müqabil tərəfindən ardıcıl təkrarlanması «tapşırığı»
möhkəmlətməklə, həm də uşaqlara məxsus şeirə oynaqlıq,
axıcılıq gətirir».
Nəsihətçilik, didaktik mövzuda yazılmış şeirlərində də
onun yaradıcılığına xas xüsusiyyətlər («Ağ çay», «Ay can»,
«Aşıq, nə aşıq», «Tərs», «Tağlar», «Armud payı», «Arx»,
«Suallar, suallara cavablar»), mövzuya uyğun tapdığı bən-
zətmələr, əlvan boyalar, qələmə aldığı mövzuya uşaqlarda
maraq yaratmaq keyfiyyətləri M. Əliyevin poetik imkanları
uşaqlar üçün yazdığı əsərlərdə onu uşaq ədəbiyyatında öz dəsti-
xətti, üslubu ilə seçilən şair kimi tanıdıb. «Nəğməli qovaq»
şeirlər kitabı Lenin komsomolu mükafatına, «Çalğıçı qızlar»
kitabına və «Ovçu İbişin macəraları» silsiləsinə görə
Azərbaycan SSR Dövlət Mükafatı laureatı adına layiq görülüb.
Məstan Əliyevin qələm dostlarından biri, uşaq şeirləri
müəllifi kimi tanınan Tofiq Mahmuddur. 1961-ci ildən
«Göyərçin» curnalının redaksiyasında işləyirdi, uşaq ədəbiyyatı
ilə ardıcıl məşğul olmaq imkanlarına malik idi. Pionerlərin,
məktəblilərin həyatından bəhs edən «Alpinistlər» poemasından
əvvəl şair «Utancaq oğlan», «Dibçək» adlı ilk uşaq
kitabçalarını nəşr etdirmişdir. Uşaqların alpinist olmaq arzuları,
Azərbaycan torpağına bəslədikləri məhəbbət poemada əsasdır.
«Süsən gəzir Abşeronu» poeması Abşeron torpağına, onun
gözəlliklərinə həsr olunub. «Süsən adi balaca bir qız elektrik
qatarında Abşerona gəlir, hər yerdə qeyri-adi gözəlliklərlə
üzləşir. Dəniz sahilindəki qayalar, tut ağacı, üzüm bağları, əncir
ağacı, gül-çiçək və sair öz bədii əksini tapmışdır. Poemada
doğma təbiətin gözəlliklərini görən və duyan insanın iftixar,
fərəh hissləri əksini tapmışdır». Bu poema ilə kifayətlənməyən
şair Abşeron haqqında ikinci bir poema «Süsən, Toplan və
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
330
sehrli maşın» poemasını yazdı. Xalqının qəhrəmanlıq dolu hə-
yatını uşaqlara sevdirməyə çalışan, «Bu torpağı tanı sən» silsilə
şeirləri də şairin yaradıcılığında mühüm yer tutur. T.Mahmud
uşaqlar üçün şeirlərlə, poemalarla yanaşı hekayələr, nağıllar,
əfsanələr («Dalğalar» kitabı) da yazmış, çap etdirmişdir.
Təbiətin gözəlliyi, insanın nəcib əməlləri, insani keyfiyyətləri
əks olunan «İgid təyyarəçinin qardaşı», «İgid çapar»,
«Maşinist», «Adada hadisə» kimi hekayə və əfsanələri bu
cəhətdən yüksək qiymətləndirilir. Onun uşaqlara həsr etdiyi
şeirləri bir sıra xalqların dillərinə tərcümə olunmuş, Tofiq
Mahmud da A.Barto, V. Berestov, Y.Akim və başqa
sənətkarların
əsərlərini
dilimizə
tərcümə
etmiş,
uşaq
ədəbiyyatımızın zənginləşdirilməsi üçün bütün yaradıcılıq
imkanlarından istifadə etməyə çalışmışdır.
Məmməd Aslanın 70-ci illərdə uşaq poeziyasına gəlib,
uşaqlar üçün yazdığı «Dağ ürəyi», «Böyürtkən-böyrütikan»,
«Səhəri kim açır», «Dəvələr niyə köyşüyür», «Durnalar lələk
salır» şeir topluları nəşr olunub. «Göyərçin», «Azərbaycan
pioneri», «Pioner», «Ulduz», «Azərbaycan gəncləri» kimi uşaq
mətbu orqanlarında müntəzəm çıxış edən şair şifahi uşaq
poeziyasına diqqət yetirir, «xalq arasında bu gün unudulmaqda
olan, tək-tək misraları qalan poetik irsi sözün əsl mənasında
bərpa etməyə, eldən itəni elə qaytarmağa» çalışdığı
diqqətindədir. Məsələn,
Dildə, ağızda gəzən
Durna kimi üzməyi var,
Nazlı balam şuxlucadır-
beytlərini götürür, poetik misralarda davam etdirir:
Yanaqları şəfəq saçır,
Sənət, sənətkar və zaman
331
Aynadan işıqlıcadır.
Nəğmə deyən şirin dili
Bala bulaşıqcadır.
Mənim balam tək yaranıb,
Gildən yaraşıqlıcadır.
«Quzunu hardan alırsan?», «Biz ovçuyuq», «Bir qom
bənövşə», «Ditdili mindim çay keçdim», «Tənha qurbağa»
şeirlərində şairin xidməti «köhnə nəğməyə təzə ruh verməkdən
ibarət olmuşdur». Belə şeirlərinin dilinin «yığcam»lığı, kövrək
və şirəli»liyi diqqəti cəlb edir. Mükalimələrin uşaq marağına
uyğun uşaq danışıq dilində qurulması onu «yaddaqalımlı» edir.
Tənqidçilər onun folklordan bəhrələnmə imkanlarını
yüksək qiymətləndirir. Uşaqlar üçün yazdığı şeirlərin ölçüsü,
biçimi, onların miniatür misralarının sayının çox olmaması, bu
xüsusiyyətin,
mətləbi
uzatmadan
çatdırmağa,
boyaları
əlvanlandırmağa»
imkan verdiyi,
«bütövlük», «tamlıq»
yaratdığı da diqqətdən qaçmır. Təbiət şairi kimi tanınmış
M.Aslanın uşaqlar üçün qələmə aldığı «Dəvələr niyə gövşəyir»,
«Səhəri kim açır», «Qoca müəllim», «Qorxulu səfər» adlı
poemalarında da ən çox təsvir olunan və öyülən təbiətdir. Bu
əsərlərdə təbiət öz şəfalı ab-havası, ecazkar gözəlliyi ilə
qarşımızda dayanır. Şair kiçik oxucuların mənəvi-estetik
tərbiyəsi üçün təbiət hadisələrini təbiətdən seçib alır».
Məmməd Aslanın həm uşaq ədəbiyyatına məxsus əsərləri və
həm də digər əsərləri onun Azərbaycan xalqının vətəninə,
torpağına, türk dünyasının birliyinə sığınan şair kimi tanıdıb.
«Ulduz», «Azərbaycan təbiəti» curnalında, «Ədəbiyyat və
incəsənət» qəzetində, «Azərbaycan gəncləri» qəzetində çalışan
«Yazıçı» nəşriyyatında böyük redaktor, Azərbaycan Dövlət
Teleşirkətinin
«Ekran-efir»
qəzetinin
baş
redaktoru,
televiziyada «Dərədən-təpədən» verilişinin rəhbəri Məmməd
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
332
Aslan 60-cı illərdə ədəbiyyata gəlmiş, «Ömrün yarı yaşında»,
«Sazla izimi dünya», «Nur içində nur», «Allahın Rəsulu», «Bir
sultan yaşardı Sultantəpədə», «Ərzurumun gədiyinə varanda»
və s. kitabların da müəllifidir və bunlar onun zəngin
yaradıcılığının, bədii təxəyyülünün zənginliyindən xəbər verir.
«Türk xalqları şeirlərindən seçmələr» (1980), «Yunis İmrə,
aşıq Veysəl, iki zirvə» kitabları türk dünyasına, soykökünə,
tarixinə qırılmaz tellərlə bağlı Azərbaycan sənətkarlarının
amalında, əməli məfkurəsində türkçülük ideyalarına sadiqliyin
təzahürüdür.
Bu gün uşaqların sevə-sevə oxuduğu Zahid Xəlilin ilk
kitabı «Uçan çıraqlar»dır (1969). Bu kitabdakı kiçik şeirlər və
nağılları tənqidçilərin diqqətini cəlb etmişdi, «bu kitab
ədəbiyyatımıza maraqlı bir uşaq şairin gəldiyindən xəbər ve-
rirdi. Gənc müəllif ənənəvi nəsihət poeziyasından ustalıqla
imtina edərək, uşağa əhvalatın özünü göstərir, nəticə çıxarmağı
isə onların ixtiyarına verir» (Q. Namazov).
Tezliklə uşaqlar arasında geniş yayılan bu kitabın müvəf-
fəqiyyət qazanması şairi daha da ruhlandırdı. «Mən rəngləri
tanıyıram» kitabını çap etdirdi və bu kitabı da onun «maraqlı
axtarışlarının nəticəsi» kimi dəyərləndirildi. Əsərlərində
quşların, böcəklərin xasiyyətini, xarici görünüşünü, yaşayış
tərzlərini poetik bir dillə uşaqlara çatdıran şair burada da öz ilk
şeirlərindəki ənənəni davam etdirir. «Göydən üç alma düşdü»
(1974) kitabında yeni keyfiyyətlər üzə çıxdı. Əvvəlki
kitablarında təbiəti təsvir edirdisə, bu kitabında «təbiəti
danışdırmağa başladı»:
Qanqal bir gün söylədi,
-Tikanım var, kirpiyəm.
Çiçəklərim gözümdür,
Dostları ilə paylaş: |