Sənət, sənətkar və zaman
125
Ümummilli liderimiz, ədəbiyyatımızın mənəvi dostu Heydər
Əliyev yazır: «Rəsul Rza yaradıcılığının səciyyəvi xüsusiyyəti
ondan ibarətdir ki, dünya ədəbiyyatının, inqilabi rus
poeziyasının ən yaxşı nümunələrinin təsiri altında, böyük
Mayakovskinin poetik irsinin səmərəli təsiri altında o, zəngin
milli
ədəbi
əməllərdən
istifadə
edərək,
Azərbaycan
poeziyasında bir novator kimi çıxış etmiş, Azərbaycan
poeziyasını yeni bədii ifadə vasitələri ilə, yeni şeir formaları ilə
zənginləşdirmişdir».
Rəsul Rza haqqında dövlət başçısı da, alim də, şair də,
bəstəkar da, rəssam da öz duyğularını bir oxucu kimi bölüşür.
Fikirlər, sözlər, düşüncələr bir nöqtəyə cəmləşir. Rəsul Rza
yaradıcılığının milliliyi və bəşəriliyi inkarolunmazdır. Toğrul
Nərimanbəyovun bu sözlərindəki bir həqiqəti etiraf etmək
hamımızın mənəvi borcudur: «Rəsulu oxuyanda hiss edirəm ki,
müasir dünyamızı düşündürən problem məsələlər hər dəqiqə
onu narahat edir. Şairin duyğu və düşüncələri bəşəri çeşmədən
qidalanır. Lakin bu əlamət Rəsulun poeziyasındakı xəlqiliyə,
milliliyə ziyan gətirmir, əksinə, onu yeni–yeni keyfiyyətlərlə
zənginləşdirir, inkişaf etdirir, tamamlayır. Rəsul haradan, nədən
yazırsa yazsın ilk sətirlərini oxuyan kimi duyursan ki, o, Azəri
şairidir. Bu torpağın oğludur, bu yerin havası ilə nəfəs almışdır.
Öz milli zəmini üzərində yüksələn sənətkar üçün bundan da
böyük xoşbəxtlik olarmı? Gələcəkdə onun dərin məzmunlu
əsərlərinə illüstrasiyalar çəkiləcək bir rəssam kimi məni
düşündürür».
Rəsul Rza müharibə illərində qələmiylə yanaşı süngüsüy-
lə də döyüşə girir. 1941-ci ildə Azərbaycan dilində qəzet
çıxarmaq üçün Krıma göndərilən Rəsul Rza müharibənin
dəhşətlərini gözləri ilə görür. «İntiqam, intiqam» (1943),
«Vətən» (1942), «Qəzəb və məhəbbət» (1943) kitablarında
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
126
qəzəbini, düşmənə nifrətini, düşməndən qisas almaq hissini ifa-
də edən əsərləri toplanıb. «Vəfa», «Sevgilim», «Bəxtiyar»,
«Azərbaycan döyüşçülərinə» şeirlərində bu döyüş ruhu, qəzəb,
nifrət «duyğusu», qələbəyə inam əsasdır.
Rəsul Rza döyüşlərdə, müharibədə təkcə bir şair kimi
şeirləri ilə çıxış etmirdi. Azərbaycan döyüşçülərinin qəhrəman-
lığını qələmə almırdı, onların igidliklə faşizmə qarşı mü-
barizədə hünər və cəsarətini tərənnüm etmirdi, o həm də
minlərlə stalinizm siyasətinin qurbanı olan müharibədə də guya
«yetərincə
döyüş
komandirlərinin
sözünü
eşitməyən,
intizamsız» adlandırılan, əslində isə bütün varlığı ilə faşizmə
qarşı vuruşan Azərbaycanlı döyüşçülərin qayğılarını, problem-
lərini dövlət səviyyəsində qaldıran qorxmaz, cəsarətli
«döyüşçü» idi. «Vəfa» pyesində də, cəbhədən yazdığı şeirlərdə,
oçerklərdə də məhz azərbaycanlı əsgərlərin, zabitlərin, ko-
mandirlərin, pilotların, sanitarların, şəfqət bacılarının hünə-
rindən ağız dolusu danışarkən, ardıcıl surətdə yazarkən R.Rza
yalançı bir mifi-guya azərbaycanlıların vuruşmaq istəmədikləri,
döyüşə
bilmədikləri,
rəşadətsizliyi,
hətta
fərariliyi,
xəyanətkarlığı haqqında bəzi sovet dairələrinin qəsdən,
bilərəkdən yazdığı və yaydığı mifi darmadağın etmək istə-
yirdi». Onun Krım cəbhəsindən qayıdan kimi Azərbaycan
hökumətinin başçısına ünvanladığı məktubu cəsarətli şairin
vətəndaş səsi idi.
«Bakı danışır», «Vətən, «Leninqrad», «Yurdumun qəh-
rəmanı», «And», «İntiqam», «Pilot qardaş», «Sovet tankı», «Üç
oğul», «Əsgər anasının sözləri», «Əsirin dedikləri», «416»,
«Gəlsə də, gəlməsə də», «Vətənə hədiyyə» kimi əsərlərində
müharibə, onun ağrısı, acısı, faciəsi, «ciddi düşündürücü sosial
siyasi situasiyalar» əks etdirilir.
Sənət, sənətkar və zaman
127
Müharibədən sonra da yazdığı bir çox əsərlərində sülh,
demokratiya əsas mövzusudur. Dünyanın bir çox yerlərində
olan, xalqların milli azadlıq uğrunda mübarizələrinə biganə
qalmayan,
Afrika
ölkələrinin
qara
dərili
zəncilərinin
müstəmləkə zəncirindən qurtulması üçün apardığı mübarizələri
görən narahat qəlb sahibi bunları şeirlərinin, iri həcmli
poemalarının mövzusuna çevirir. Bu da şeirlərində, əsərlərində
Rəsul Rzanın «insan konsepsiyası»nın, «əvəzsizliyi»nin bir
problem kimi qoyulması haqqında fikirlərin doğruluğundan
xəbər verir. «Ümid yollarında», «Güllük», «Qara dəniz
sahilində», «Ömür keçdi, gün keçdi» kimi əsərlərində «bu
problemin həlli» məsələləri əsasdır.
Rəsul Rzanın poemaları yaradıcılığında mühüm yer tutur.
«Almaniya», «Ana», «Lenin», «Qızılgül olmayaydı», «Füzuli»,
«Bir gün də insan ömrüdü», «Hilal» kimi poemaları epik
poeziyanın gözəl nümunələridir. Bu poemalar ədəbi tənqidin
təhlilində əsas mövzulardır. Bu poemalardan «Qızılgül
olmayaydı»
poeması
repressiya
qurbanı,
Azərbaycan
poeziyasının qüdrətli nümayəndəsi Mikayıl Müşfiqə həsr
olunub.
Əsərin
oricinal
keyfiyyətləri,
Rəsul
Rza
yaradıcılığındakı özünəməxsusluq, düşünmə, düşündürmə
bacarığı diqqəti cəlb edir.
«1418», «Bir gün də insan ömrüdür» poemasında şairin
«oricinal, maraqlı priyomlar vasitəsilə həqiqi insan, əsl
vətəndaş obrazı yaratmağa müvəffəq olduğu, «1418»də «fakt
və sənədlərdən», hadisə və epizodlardan daha çox müharibə
dövrünün özü, psixologiyası, hiss və təfəkkürlərdə dərki» şairi
«maraqlandırdığı» tənqidçilərin fikirlərində əsasdır.
Ümumiyyətlə, Rəsul Rzanın «Pəncərəmə düşən işıq»,
«Duyğular, düşüncələr», «Mənim fikrimcə», «Vaxt var ikən»,
«Kövrək budaq», «İşıqlar üşüyəndə», «Calasan günü günə»,
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
128
«Hava haqqında», «Seçilmiş əsərləri» 4 cilddə, «Güneylər,
quzeylər», «Çöl quşları», «Lirika», «Seçilmiş əsərləri (5
cilddə), «Mən torpağam» kimi əlliyə yaxın kitablarında
toplanan əsərləri haqqında tənqidçilər həqiqəti deyir ki:
«R.Rzanın çox zəngin poetik yaradıcılığı Azərbaycan
poeziyasında mühüm bədii hadisələrdən biridir. Ümumilikdə
şairin yaradıcılığı Azərbaycan sovet dövrü poeziyasının keçdiyi
inkişaf mərhələlərini, onun ümumi, spesifik cəhətlərini, uğur və
nöqsanları əks etdirmək baxımından səciyyəvidir. R. Rza
poeziyasına novatorluq, cəmiyyətin sosial-mənəvi yüksəlişi ilə
bağlı çevik şəkildə dəyişmə, yenilik və təzəlik xasdır. Bu onun
şeirlərinin müasirliyini şərtləndirən əsas cəhətlərdəndir. Bu
müasirlik bir çox komponentlərdən-mövzu və onun bədii həlli,
ideya-siyasi problematika, lirik qəhrəmanın daxili dünyası,
forma, dil, üslub baxımından qabarıq şəkildə duyulur».
Sərbəst şeirin müəyyən nəzəri problemlərinin həlli za-
manı tənqidçilər, ədəbiyyatşünaslar, onun yaradıcılığından
material kimi gen–bol istifadə edə bilir. O, təkcə keçmiş SSRİ
məkanında deyil, dünyada tanınırdı. Kanadalı yazıçı, ictimai
xadim, nəşriyyat redaktoru D.Karter «Sovetskaya literatura»
curnalının redaksiyasına yazırdı: «Sizə Rəsul Rzanın üç şeirini
göndərirəm. Nəşriyyatımız bunları təqribən bir il bundan əvvəl
çap etmişdi. Bizə təəccüblü gəldi ki, həmin əsərləri ikinci dəfə,
indi isə üçüncü dəfə nəşr etməli oluruq. Ola bilər ki, bu sizi
təəccübləndirməsin: ancaq Kanadada poeziyanı az oxuyurlar və
şeiri çox nadir hallarda təkrar nəşr edirlər. Amma Rəsul Rzanın
şeirləri elə yüksək humanizmə malikdir ki, Kanadada və
ABŞ-da minlərlə oxucu onları cəmi bir neçə ay ərzində alıb
oxudu».
Şairlərimiz, ədiblərimiz ədəbiyyatın inkişafı naminə, dün-
ya miqyasına çıxa biləcək ədəbiyyatın uğrunda mübarizə
Dostları ilə paylaş: |