Sənət, sənətkar və zaman
133
etdirmiş, M.Ə.Sabirə nəzirələr yazmış, sonrakı illərdə digər
mətbuat orqanlarında dərc etdirdiyi şeirləri ilə istedadlı sənətkar
kimi tanınmışdır. Müasir dövrümüzdə daha geniş şəkildə
inkişaf etdirilməyə başlayan meyxana canrının ən yaxşı
nümunələrini yazmışdır. Lakin yaradıcılığında müasir dövrün
qəzəl ustadı kimi tanınmış, qəzəlləri kütləvi tiraclarla nəşr
olunmuş,
xanəndələrin
dillər
əzbəridir.
Böyük
Vətən
müharibəsi illərində öz odlu şeirləri, düşmənə nifrət ruhunda
satirik
şeirləri
ilə
xalqı
mübarizəyə
ruhlandırmışdır.
«Meyxana», 1939, 1942, 1944, 1945, 1954, 1956, 1961, 1964-
cü illərdə nəşr olunmuş «Qəzəllər» kitabları məşhurdur.
Sonralar şairin «Seçilmiş əsərləri» (2 cilddə, 1975; 1982) nəşr
olunmuşdur.
Bu dövr sənətkarlarımızın yaradıcılığında insan kimi
təbiət də canlandırılırdı, canlandırılmış təbiət hadisələrində
fəlsəfi məna və çalarlar zəngin verilirdi. Yaranan lirik əsərlərdə
«lirik romantik», «lirik emosional analitik, intellektual meyil və
təmayülə, üsluba, ifadə, yazı tərzinə» meylin artdığını, bir çox
hallarda «mürəkkəb assosiativ, ekspressiv- romantik təsvir və
boyalar» olduğunu, o dövrün lirikasının real mənzərəsini
alimlər araşdırır, təhlil və tədqiqini aparırlar. Bu cəhətdən
Səməd Vurğun, Mikayıl Müşfiq, Rəsul Rza, Süleyman Rüstəm,
Məmməd Rahim, Osman Sarıvəlli, Zeynal Xəlil kimi
sənətkarlar həyata, insana, təbiətə aydın baxışları ilə, obrazlı
dili, lirik romantik üslubu ilə, ciddi fərdi şair xarakteri və insani
keyfiyyətləri ilə seçilirdilər. Bu dövrdə Zeynal Xəlil
(1914-1973) ədəbi prosesin düzgün istiqamətdə inkişafına
qoşulan, zamanın nəbzini əsərlərində tuta bilən, oxucunun
məhəbbətini yaratdığı bədii cəhətdən mükəmməl əsərləri ilə
qazanan şairlərimizdən idi. On dörd poema, bir roman, beş
mənzum dram müəllifi olmaqla yanaşı, çoxlu sayda publisistik
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
134
məqalələrin müəllifi idi. Bir tərcüməçi kimi də tanınmış Zeynal
Xəlil R.Antoqolski, R.Həmzətov, D.Quramişvili, Q.Qulam və
b. xarici ölkə yazıçılarının əsərlərini dilimizə tərcümə etmişdir.
Sülhsevər lirikanın ən yaxşı nümunələrini yaradan Zeynal
Xəlilin özünəməxsus lirikası vardır. Tədqiqatçılar onun
yaradıcılığında «obyektlə subyekt arasında olan möhkəm əlaqə
və bağlılıq, müqayisə və bənzətmələrin çoxmənalılığı, bir–
birini tamamlamaq, fikri, mətləbi təsdiq etmək, konkret lövhə
yaratmaq xarakteri»ni şairin «bədii kateqoriyalara bələdçiliyi,
sədaqəti və istifadə məharəti ilə» bağlayırlar. Eyni zamanda
tənqidçilər, tədqiqatçılar onun vətənə, torpağa, əmək və yara-
dıcı adamlara məhəbbətini, «müqəddəs əxlaq normaları, da-
şınılan adət –ənənələri qorumaq, ulu tarix, doğma ana dilinə
məhəbbət»nin də onun müasirliyinin əsasını təşkil etdiyini
nəzərdən qaçırmırlar. «Dünya, ey gözəl dünya», «Şair olmaq
istəyirəm», «Atılıb yol üstə qalan bir daşa», «Sən nə gözəlsən»,
«Külək və ağac», «Dəniz kənarında», «Açıl, çiçəklər açıl»,
«Bulaq», «Mən» kimi lirik əsərlərində, «Ulduzlar» romanında,
«Dağlar oğlu» pyesində və digər əsərlərində, təbiətlə insan
arasındakı ülviyyəti yaşadır.
Oricinal yaradıcılıq üslubu ilə seçilən, ədəbiyyatımızın
inkişafına öz gözəl töhfələrini verən sənətkarlarımızdan biri də
Osman Sarıvəllidir. «Dəmir sətirlərim», «Bənövşə» , «Şairin
hədiyyəsi», «Gətir, oğlum, gətir», «Gənclik eşqi» , «Şeirlər»,
«Bahar çiçəkləri», «Yeni dünyanın qapısı», «Seçilmiş əsərləri»,
«Balaca dostlar», «Misirli qardaşlar», «Seçilmiş əsərləri» (II
cilddə 1958-62), «İqlimdən iqlimə», «Mən sabaha gedirəm»,
«Bizim balalar, bizim nəvələr» və s. kitabları nəşr olunmuş,
əsərləri rus dilinə tərcümə olunmuşdur, «fərdi üsluba, oricinal
yaradıcılıq yoluna» malik bir şair kimi, yüksək dəyərləndirilir:
«təravət, şuxluq, nikbinlik, obrazlılıq, yüksək şeiriyyətlə
Sənət, sənətkar və zaman
135
bərabər təbii gözəlliklərə vurğunluq, xalq poeziyasına yaxından
bağlılıq, doğma paytaxtımız Bakı şəhərinə, kənd həyatına, onun
qabaqcıl adamlarına, Vətənimizin böyük gələcəyinə dərin inam
və sonsuz məhəbbət hissləri hakim»dir.
Onun müharibə illərində düşmənə nifrət, qəzəblə dolu
«Vətən eşqinə», «Kişisən dayan», «Vur, başına dönüm, vur»,
«Qafqazdan Dona doğru» əsərləri, cənub mövzusunda («Arazın
o tayında», «Son qar», «Təbriz gözəli», «Dəvə karvanı»,
«Panamalı dilənçi» və s.), beynəlxalq mövzuda («Burcua
diplomatlarına», «Sadəcə suallar», «Ana» və s.) əsərləri,
yaşadığı dövrün tələblərindən doğan ictimai–siyasi lirikası
(«Bayraqlar», «Qurultay açılır», «Üç saz», «Marslı qardaşlar
arasında»), cəmiyyətdə inkişafı, yeniliyi («Var olsun birləşən
qələmlərimiz»,
«Mən
sabaha
gedirəm»,
«Yaşımız»,
«Yolumuz», «Minnətdaram» və s.), doğma Azərbaycanın
bərəkətli,
füsunkar
gözəlliklərindən,
zəhmətkeş,
sadə,
qonaqpərvər adamlarından bəhs edən əsərləri dəyərlidir.
Bunlarla yanaşı satirik (Yazıq şair», «Hələ yol gedir», «Sabiri
andım», «Fərsiz oğul», «Canavar», «Daş», «Görmək və
götürmək» və s.) əsərlərin müəllifidir.
Uşaqlar üçün yazdığı («Bahar nəğməsi», «Qaranquşlar
gələndə», «Qara çuxa», «Çal papaq», «Quşların da dili var» və
s.) şeirlərində «şair balaca oxucularla onların psixologiyasına,
mənəvi dünyalarına, yaş səviyyələrinə uyğun bir dillə danışır,
təsvirlərində sadə, təbii, təsirli boyalar işlədir, son dərəcə əlvan,
rəngarəng bədii ifadə vasitələrinə müraciət edir, misraların
ahənginə, ritmə, axıcıllığa xüsusi fikir verir. Uşaqlarımızın
həyat, təbiət, heyvanat aləmi haqqındakı təsəvvürlərini
genişləndirməyə, onlarda Vətən məhəbbəti, dostluq, sədaqət,
böyüklərə hörmət, insani həqiqət kimi nəcib əxlaqi keyfiyyətlər
Gülxani Pənah, Salatın Əhmədli
136
tərbiyə etməyə çalışır...». Osman Sarıvəlli nəcib insan,
istedadlı sənətkar kimi ədəbiyyat tariximizə daxil olub.
Məmməd Rahim coşqun el sənətkarıdır. Ədəbiyyata
gəldiyi gündən şeirin, sənətin vəzifəsini, mahiyyətini anlamış,
xalq üçün yazıb-yaratmış, yaradıcılığının ilk dövrlərində yeni
həyatını, zəhmətkeş xalqımızın əməyini, zəhmətini tərənnüm
etmiş, xalqının xoşbəxt, azad gələcəyini, yaşayışını vəsf edən
şeirlərini yaratmışdır. Səməd Vurğun yazır: «Hələ birinci lirik
şeirlərində Məmməd Rahim göstərmişdir ki, onun şeir
ilhamının mənbəyi həyatdır. Xalqımızın həyatı, Azərbaycan
torpağının gözəl və rəngarəng təbiətidir, şair də xalqımızın
ruhu ilə nəfəs alıb yaşayır. Onun ən yaxşı arzusu və meyillərini
ifadə edir». Dövrünün Vurğun, Rüstəm, Rza, Sarıvəlli kimi
böyük sənətkarları ilə çiyin-çiyinə çalışan sənətkardır.
«Arzular» şeirlər kitabı 1930-cu ildə çap edilmişdir. «İkinci
kitab», «Partizanın tüfəngi», «İldırımın kitabı», «Nübar»,
«Arzu qız», «Vətən sevgisi», «Onu Don qucaqladı», «Ölməz
qəhrəman», «Xəzər sahilində», «Leninqrad göylərində»,
«Abşeron torpağında», «Məhəbbət baharı», «Arzular gül
açanda», «Tonqal başında», «Seçilmiş əsərləri» üç cilddə,
«Dayağım» və s. kimi otuzdan çox kitabın müəllifidir. «Yeddi
gözəl» poemasını farscadan, Şota Rustavelinin «Pələng dərisi
geyinmiş pəhləvan» poemasının birinci hissəsini, Y.M.
Lermontovun əsərlərini, Puşkinin «Ruslan və Lyudmila»
əsərini, Aleksandr Blokun «On ikilər» əsərini və digər xalqların
əsərlərini dilimizə tərcümə etmişdir.
Onun ictimai–siyasi lirikasında («Lenin Bakıda», «Zəfər
təranəsi», «Kür salındı kəməndə», «Partizanın tüfəngi»,
«Görmüşəm», «Mən sülhə səs verirəm») və s. əsərlərində və-
təninin müasir həyatı, onun əmək adamları, keçmişlə müasir
həyatın müqayisəli təsviri, beynəlxalq mövzu əsas yer tutur.
Dostları ilə paylaş: |