41
Bəsrə körfəzindəki digər ərəb ölkələri bölgədəki millətçi qrupları maliyyə
baxımından dəstəkləməyə davam etmiĢlər (15, s.364).
Xuzistanda neftin kəĢfindən və Abadanda Neftayırma Zavodu qurulmadan
öncə bölgə əhalisinin çoxunluğu ərəblərdən ibarət idi. Ancaq bölgəyə köç
dalğasının sürətlənməsi ilə birlikdə Xuzistanın əhali yapısı da dəyiĢimə uğramıĢdır.
Xuzistan bölgəsi əhalisinin sırf ərəblərdən ibarət olduğunu söyləmək doğru olmaz.
Ərəblərin yanında bu bölgədə qaĢqaylar, lorlar, əfĢarlar və b. qəbilələr yaĢayırlar.
Ərəblər əsasən Xuzistan və BuĢehr ostanlarında, habelə qonĢu ostanlar –
Hürmüzgan Fars, Boyer Əhməd və Çahalmahalda, habelə dağınıq olaraq Ġlam,
Kirman, Xorasan, Tehran və Semnan ostanlarında məskundurlar. Xuzistan
ostanında yaĢayan ərəblər Bəsrə körfəzi, güneydə Mərhələnd Ruddan (ġartül-Ərəb)
quzeydə ġiĢ Ģəhərinədək uzanan bölgədə lor bəxtiyarilərinin qərbində yerləĢmiĢlər.
R.Blaga, dəqiq olmamaqla birlikdə Ġrandakı ərəblərin sayının 400.000-1.200.000
olduğunu bəlirtmiĢdir (4, s. 333). Ərəb qaynaqları isə ərəb əhalinin 2.000.000 –
2.500.000 olduğunu irəli sürürlər.
Yusuf Bənitorof, ġeyx Xəzəl üsyanının bastırılmasından bu günədək ərəblər
arasında 3 cərəyanın mövcud olduğunu bəlirtmiĢdir: 1) istiqlalçılar; 2) Xuzistan
ərəblərinin baĢqa ərəblərlə birləĢməsi tərəfdarları; 3) Muxtariyyət yanlıları, yəni
Ġranın içində avtonomiyadan yana olanlar. Ġkinci cərəyan tərəfdarları yox deyəcək
qədər azdır. Ġstiqlal tərəfdarları olmuĢdur və hələ də mövcuddur. Abdel Naserin
öndərliyindəki Ərəb Millətçiliyi Ərəb ölkələrində milli oyanıĢa səbəb olduğu kimi
Xuzistan ərəbləri üzərində də etkili olmuĢdur. Bunun sonucunda Al Cibhe Tahrir
Ərəbistan (Ərəbistan Azadlıq Cəbhəsi), Al Cibhe al Şabiye Tahrir al Ahvaz
(Əhvazın Azadlığı Uğrunda Xalq Cəbhəsi) və Al Harəke al Suriye al Demokratiye
(Ġnqilabçı Demokrat Hərəkatı) kimi təĢkilatlar ortaya çıxdı (16).
Bənitorof, Ġslam Ġnqilabından sonra Xuzistan ərəbləri arasındakı çeĢidli
cərəyanları belə təsnif etməkdədir:
“Ġstiqlalçı və ayrılıqçı cərəyanın həm ölkə içində, həm də ölkə dıĢında
tərəfdarları vardır. Demokratik rejim iĢ baĢına gəldikdən sonra ərəblər milli
haqlarına qovuĢacaq və dolayısıyla ayrılıqçı fikirlərdən vaz keçəcəklər. Milli
məsələnin çözümündə ən məntiqli yol olaraq görünən üçüncü cərəyan – avtonom
idarədən yana olanlar çoxunluqdalar. Avtonomiyanın növü və hüquqi bağlamda
yapısı bir neçə faktorla yaxından bağlıdır. 1) Ərəblərin milli haqları digər milli
azınlıqlar olan türklər, kürdlər və b. ilə eĢit olmalıdır. 2) Hüdudları içində yaĢayan
milli azınlıqlara bütün milli haqlarını tanımıĢ olan ölkələrin təcrübələrindən
yararlana bilərik. 3) Ərəbcə təhsilin (ilk, lisə və universitet səviyyəsində) yanında
farscanın ikinci dil, təhsil dili olaraq qəbul edilməsi; Ərəbcə basın və yayın;
Məhkəmələrdə farsca bilməyənlərin ərəbcə danıĢa bilməsi; yerəl idarələrdə əhali
oranına görə təmsilin sağlanması; bölgənin idarə Ģəkli, büdcəsi, ordu məsələsi,
42
muxtariyyətin qapsamı və b. xüsuslar baĢqa ölkələrin təcrübələrindən yararlanaraq
təyin edilməlidir” (16).
Bu gün etnosiyasi mobilizasiyası davam edən Xuzistan ərəbləri, mərkəzə
qarĢı siyasi, iqtisadi və mədəni sahələrdə rəqabət içindədirlər. Nurullah Qeysəri,
mövzu ilə bağlı olaraq Xuzistan əyalətindəki sorunları incələmiĢ və bu sorunları
dörd sahə içində toplamıĢdır:
1. Sosial sorunlar: əhalinin sıxlığı, sağlıq sisteminin yetərsizliyi, evsizlik
sorunları, iqlimin olumsuz Ģərtləri və imkanların qısıtlı olması, gənclər arasında
narkotik bağımlılığı, iĢsizlik və b.
2. Mədəni sorunlar: təhsil imkanlarının yetərsizliyi və məktəblərin və
universitetlərin sayının azlığı, müəllim yetərsizliyi,
3. Siyasi sorunlar: bölgə idarəsinin sorunlara duyarsızlığı, qanunsuzluq,
ədalətsizlik, dövlət idarələrində rüĢvət,
4. Ġqtisadi sorunlar: iqtisadi krizis, gəlir azlığı, bahalıq, peĢə sahələrinin
darlığı, bölgəyə yatırım əksikliyi və b.
Habelə, Qeysəri, ərəblər arasındakı sorunları faizlə ifadə edərək, bu
sıralamanı etmiĢdir. Bu sıralamaya görə: 1-cı sırada 88.7% oranla sosial sorunlar,
2-ci sırada 65.5% oranla iqtisadi sorunlar, 3-cü sırada 40.2% oranla mədəni
sorunlar və 4-cü sırada 34.5% oranla siyasi sorunlar yer almaqdadır (17, s.62).
Mocteba Maqsudi, Xuzistan ərəblərinə aid təĢkilatları təsnif edərkən, dini
və dini olmayanlar olmaq üzrə iki cür təĢkilatdan bəhs etməkdədir. AraĢdırmaçı,
dini olmayan təĢkilatlara İttihadiyeyi Arabi Xüzistan (Xuzistan Ərəb Birliyi),
Combuşi Nasiyaalisti Arab (Ərəb Millətçi Hərəkatı), Cəbheyi Tahriri Xuzistan,
Fedayani Xalg və Hizbi Kargarani Sosyalisti (Sosialist Fəhlələr Partiyası)
təĢkilatını örnək göstərməklə birlikdə, bu təĢkilatların inqilabın ilk aylarından
etibarən açıq fəaliyyət göstərdiyini, ancaq Ġran-Ġraq savaĢının baĢlaması ilə bir
çoxunun gizli fəaliyyətə keçdiyini bəlirtməkdədir. Dini təĢkilatlara Sazmani Siyasi
Arabi Müsəlmanı (Müsəlman Ərəblərin Siyasi TəĢkilatı) örnək olaraq göstərən
Maqsudi, bu təĢkilatın Xuzistan ərəblərinin haqlarının geri verilməsi tələbində
bulunduğuna, habelə Cümhuriyyətin qurulduğu dönəmdə Xubriqan Məclisinin
(Uzmanlar məclisi) qanuni olmadığı fikrini də uzun sürə müdafiə etdiyinə də
diqqət çəkməkdədir. Al Cibhe Tahrir Ərəbistanın (Ərəbistan Azadlıq Cəbhəsi)
uzun illər Ġraq tərəfindən dəstəkləndiyini irəli sürən araĢdırmaçı, təĢkilatın
liderlərinin Xuzistan üçün istiqlal tələb etdiklərini və bölgənin adını da Ərəbistan
olaraq dəyiĢdirdiklərini bəlirtmiĢdir. Bölgədəki əĢirət rəislərinin bir qismi
tərəfindən də dəstəklənən təĢkilat, inqilabdan sonra fəaliyyətlərini geniĢlətmiĢ və
bir çox üzvü rejim tərəfindən yaxalanaraq edam edilmiĢdir (15, s.357).
Xuzistan ərəblərindən olan araĢdırmaçı Ali Əl-Tai çağdaĢ Ġranda etnik
haqlar mövzusunu ələ alaraq, dövlətin rəsmi dil siyasətini tənqid etməkdədir. Əl-
Dostları ilə paylaş: |