114
Amma Falesin baxışları ilə bağlı şərhə son olaraq onu da qeyd
edək ki, Falesin fəlsəfi suala verdiyi cavab ("su bütün dəyişikliklərin
daimi elementidir") sualdan və arqumentlərdən məntiqi olaraq alınmır.
Məhz bu hal Falesin Milet sakinləri tərəfindən tənqidinə səbəb
olmuşdu.
Anaksimandr və Anaksimen
Həyatları. Onlar da həmçinin Milet sakinləri idilər.
Anaksimandr (Anaximander) b.e.ə. təqribən 610 və 546 illər arasında
yaşamışdır və Falesin daha gənc müasiri idi. Anaksimen
(Anaximenes), yəqin ki, b.e.ə. 585 və 525 illər arasında yaşamışdır.
Əsərləri. Anaksimandra aid edilən yalnız bir fraqment bizim
zəmanəyə qədər saxlanılmışdır. Bundan başqa, digər müəlliflərin,
məsələn, iki əsr sonra yaşayan Aristotelin onunla bağlı şərhləri də
mövcuddur. Anaksimendən isə bizə üç kiçik fraqment gəlib çatmışdır,
onlardan da biri, ehtimal ki, ona aid deyildir.
Anaksimandr və Anaksimen, çox yəqin ki, o müqəddəm
şərtlərdən başladılar və o sualları öz qarşılarına qoydular ki, bunu
onlardan öncə Fales etmişdi. Lakin Anaksimandr suyun dəyişilməz ilk
əsas olması barədə müddəa üçün inandırıcı bir zəmin tapmadı. Əgər
su torpağa çevrilirsə, torpaq da suya çevrilirsə, əgər su havaya
çevrilirsə, hava da suya çevrilirsə, bu o deməkdir ki, hər şey hər şeyə
çevrilir. Elə buna görə də, suyu və ya torpağı və yaxud hər hansı başqa
bir şeyi «ilk başlanğıc elan etmək də məntiqi olmuş olardı.
Anaksimandr Falesin cavabının əleyhinə belə etirazları irəli sürə
bilərdi.
Anaksimandr da öz tərəfindən ilk əsasın apeyron (apeiron)
olduğunu təsdiq etdi. Apeyron qeyri-müəyyənlik və hüdudsuzluqdur
(məkanda və zamanda). Bu qayda ilə o, yuxarıda xatırlananlara analoji
olan etirazlardan yəqin ki, yaxa qurtara bildi. Lakin bizim nöqteyi-
nəzərdən, o, nəsə vacib bir şeyi "itirdi". Apeyron, sudan fərqli olaraq
müşahidə oluna bilmir. Nəticədə, Anaksimandr hislərlə qavranılanı
(obyektləri və onlarda baş verən dəyişiklikləri) hislərlə qavranılmayan
apeyronun köməyi ilə izah etməyə məcbur idi. Oxşar izah
eksperimental elm nöqteyi-nəzərindən nöqsanlıdır, baxmayaraq ki,
belə bir qiymətləndirmə, əlbəttə ki, anaxronizmdir və Anaksimandr
elmin empirik tələblərinin müasir anlamına çətin ki, sahib ola bilərdi.
Mümkündür ki, Anaksimandr üçün ən mühüm olan - Falesin
cavabının əleyhinə nəzəri arqument tapmaq idi. Anaksimandr, hər
halda Falesin universal nəzəri müddəalarını təhlil edərək və onların
115
müzakirəsinin polemik imkanlarını nümayiş etdirərək, onu "ilk
filosof" adlandırdı.
Miletin üçüncü naturfilosofu olan Anaksimen Fales təliminin
başqa bir zəif yerinə diqqət yetirdi. Su özünün differensasiya
olunmamış vəziyyətindən differensasiya olunmuş vəziyyətə hansı
yolla çevrilir? Bizə məlum olduğu dərəcədə, Fales bu suala cavab
verməmişdir. Anaksimen bir cavab olaraq təsdiq edirdi ki, onun
tərəfindən "ilk əsas" kimi nəzərdən keçirilən hava soyudulan zaman
qatılaşaraq suya çevrilir və sonrakı soyudulma zamanı isə qatılaşaraq
buza (və torpağa!) çevrilir. Qızdırılan zaman isə hava seyrəlir və oda
çevrilir. Beləliklə, Anaksimen keçidlərin müəyyən fiziki nəzəriyyəsini
yaratdı. Müasir terminlərdən istifadə edərək təsdiq etmək olar ki, bu
nəzəriyyəyə uyğun olaraq, müxtəlif aqreqat halları (buxar və ya hava,
adi mənada su, buz və ya torpaq) temperaturla və sıxlıq ölçüsü ilə
müəyyənləşirlər, onların dəyişiklikləri aqreqat halları arasında
sıçrayışvari keçidlərə gətirib çıxarır. Bu tezis ilk yunan filosofları
üçün son dərəcə səciyyəvi olan bir ümumiləşdirmə nümunəsidir.
Vurğulayaq ki, Anaksimen dörd substansiyanın varlığını
göstərir. Bu dörd substansiya da sonradan "dörd başlanğıc (element)"
adlandırıldılar. Bunlar - torpaq, hava, od və sudur.
Falesi, Anaksimandrı və Anaksimeni həmçinin Milet
naturfilosofları da adlandırırlar. Onlar yunan filosoflarının birinci
nəslinə məxsus idilər. Sonra biz görəcəyik ki, sonrakı filosoflar onlar
tərəfindən söylənilən fikirləri onların məntiqi sonluğuna çatdıracaqlar.
Heraklit və Parmenid
Heraklit (Heraclitus) və Parmenid (Parmenides) yunan
filosoflarının ikinci nəslinə məxsusdurlar. İlk filosof, Fales, obrazlı
deyilsə, "öz ağlının gözlərini açdı" və təbiəti (physis) gördü. Bu
mənada Parmenid və Heraklit "öz ağıllarının gözləri" qarşısında yalnız
physisi deyil, həm də filosofların birinci nəslinin nəzəriyyələrini də
görürdülər. Artıq biz qeyd etmişdik ki, bütün dəyişikliklərin daimi
elementi haqqında məsələ ilk dəfə olaraq Fales və Anaksimandr
arasında daxili dialoq zamanı yaranmışdır. Parmenid və Heraklit isə,
əksinə olaraq, onların sələfləri tərəfindən bölüşdürülən əsas
müqəddəm şərtlər ətrafında mübahisəyə girişdilər.
Naturfilosofların birinci nəsli belə hesab edirdi ki, dəyişiklik
mövcuddur. Bu, onlar üçün bir müqəddimə, bir güman idi. Belə bir
müqəddimədən, belə bir gümandan çıxış edərək, onlar bütün
dəyişikliklərin daimi elementinin nə olduğunu soruşurdular. İkinci
nəsil filosoflar bu müqəddəm şərti şübhə altına aldılar, dəyişikliyin