248
yunansayağı deyildir. Etika siyasətdən ayrı başa düşülməyə başladı.
Hər bir insan öz daxili dünyasını cəmiyyətdən və ətrafından asılı
olmayaraq özü formalaşdırdı. Cəmiyyətdən ayrı olan xüsusi əxlaq
haqqında təsəvvür yaranır.
Görünür ki, epikürçülük heç bir zaman çoxlu ardıcıla malik
olmamışdır, stoisizm isə böyük nüfuza malik idi, özü də yalnız Roma
zamanında yox. Stoiklərin etik və hüquqi ideyaları orta əsr
fəlsəfəsində mühüm rol oynamışdır.
Stoisizm bircinsli hərəkat deyildi. O, yunan stoiklərindən
Roma stoiklərinə keçid zamanı fundamental dəyişikliklərə məruz
qalmışdır.
Kiniklər
104
cəmiyyətdən uzaqlaşmışdılar, sadə və çox zaman
primitiv həyat tərzi sürürdülər, bu sadə və primitiv həyat tərzini onlar
insan üçün təbii hesab edirdilər (insanın belə bir anlamı insan
təbiətinın Aristotel tərəfindən anlaşılmasının tam əksliyi idi). Belə ki,
kinik Sinoplu Dioqen (Diogenes from Sinope, b.e.ə. təqribən 404-324
illər) "təbii"ni tərifləyərək və sünini pisləyərək boçkada yaşamışdır.
Kiniklərin təlimi az miqdarda "nemətə" malik olan aşağı
ictimai siniflərin, demək olar ki, ideologiyası idi. O, faydasız bunt
çağırışı əvəzinə adamları nemətlərə malik ola bilmədikləri halda elə
nemətlər olmadan da məmnun olmağa səsləyirdi
105
.
Əgər radikal hedonizm yüksək siniflərin eskapizmidirsə
106
,
ayrı-ayrı hedonistlər (Hegesiy) məyus olan aşağıların özünü məhv
ideologiyasını təbliğ edirdilərsə, kiniklər aşağılara "malik olduqları
ilə qane olmağı", öyrədirdilər, hətta əgər onlara daha nəyisə əldə
etmək çətin olsa da.
Ellinistik (yunan) stoisizm - Sitionlu Zenon (Zenon Citium,
b.e.ə. təqribən, 336-264), Kleanf (Cleanthes, b.e.ə. 331-232) və
Xrisipp (Chrysippus, b.e.ə. təqribən, 278-204) - "orta sinfin" haradasa
fərqləndirici cəhəti oldu. Burada vacib amillər olaraq dünyadan yalnız
asketik imtina deyil, həm də borc hissi və xarakterin tərbiyəsi
104
Kiniklər sokratik məktəb adlanan bir antik cərəyanın nümayəndələri
olaraq məşhur idilər. Onun adı ellinist-Roma dövründə "həyati fəlsəfə"
məktəbləri ilə Sokrat (və sofistlər) arasında müəyyən əlaqənin olduğunu
göstərir.
105
Onların müasir hippiyə oxşarlığı da elə burada bitir. Hippi əsasən
istehlakçı kapitalist cəmiyyətinin nümayəndələrinin uşaqlarından ibarətdir.
Onlar bu cəmiyyətin maddi istehlakla bağlı olan bəzi aspektlərindən özlərini
könüllü olaraq kənarlaşdırırlar və eyni zamanda cəmiyyətdən tamamilə imtina
etdiklərini düşünərək parazit həyat tərzi sürürlər.
106
Eskapizm = qaçma.
249
nəzərdən keçirilmişdir. Bundan başqa, stoiklər insanların hamısı üçün
qüvvəyə malik olan təbii hüquqi qanun barədə danışmağa başladılar.
Stoisizm əsasən yuxarıların ideologiyası olduqdan sonra da
dəyişməkdə davam etdi. Borc hissinin və xarakter tərbiyəsinin
stoiksayağı vurğulanması və ümumi qanunlara stoiksayağı inam
yüksək Roma sinifləri üçün cazibəli oldu və onlar stoisizmi, son
nəticədə, Roma imperiyasının özünəməxsus ideologiyasına çevirdilər.
Bununla eyni zamanda aşağılarda kinizmin o aspektlərindən imtina
baş verdi ki, bunlar, dünyadan ayrılmanı nəzərdə tuturdu və onları
dövlət əxlaqını dəstəkləyən borc hissinə və güclü və məsuliyyətli
xarakterin tərbiyəsinə əsaslanan aspektlər əvəz etdi. Dünyadan
ayrılmanın ilkin kinik konsepsiyasından yalnız daxili olanın, özəl
olanın xarici olandan, ictimai olandan fərqləndirilməsi qaldı.
Tənhalıqda qalan insan (filosof Mark Avreli) öz məhrəm fikirlərini
qələmə aldı və eyni zamanda öz vətəndaş borcunu aktiv olaraq yerinə
yetirdi (imperator Mark Avreli ).
Bir daha vurğulamaq lazımdır ki, daxili və xarici, öz
daxilindəki məhrəm fikirlər və xarici yazıq dünyanın idarə olunması
işinin ağır məsuliyyəti arasındakı bu bölgü o zaman indi olduğundan
daha anlaşıqlı idi. İmperator Avreli başqa nə edə bilərdi? Minimal
əmək haqqı və xəstəlik üzrə vəsaitmi? Kifayət qədər inkişaf etməmiş
texnologiyaya malik olmayan quldarlıq cəmiyyətindən buna oxşar bir
şeyi gözləmək qəribə olardı
107
.
Roma stoiklərində - Siseron (Cicero, 106-43 b.e.ə.), Seneka
(Seneca, 4 b.e.ə. -65 sonra R. X.), Epiktet (Epictetus, təqribən, 50-
138), Mark Avreli (Marcus Aurelius, 121-180) - ilkin asketiktik və
zahidlik askeza (özünüməhdudlaşdırma) və siyasi borc arasındakı
gərginliklə əvəzlənir. Roma stoikləri həmçinin əsas yunan siyasi
anlayışlarını da inkişaf etdirirlər. Kobud deyilsə, insan artıq qrupun
üzvü tərkib hissəsi deyil, ümumi dövlətin daxilində bir fərd kimi və
ümumi hüququn bir subyekti kimi çıxış edir. Prinsipcə, bütün fərdlər
qanun qarşısında bərabərdir. Fərdin hüququ onun funksiyası ilə deyil,
hər yerdə və həmişə tətbiq oluna bilən universal qanunla
müəyyənləşirlər. Təbii hüquq ideyası burada özünün inkişaf etmiş
formasında çıxış edir.
107
Biz müəyyən bir zehni eksperiment apara və özümüzdən soruşa bilərik:
qulların mövcudluğu və varlılar və yoxsullar arasındakı son dərəcə böyük
fərqlər zəruri idimi? Məgər, məsələn, sosial antropoloqlar bizi öyrətmirlərmi
ki, təbiətşünaslıq və sənaye olmadan da sosial və maddi olaraq təmin olunmuş
cəmiyyəti yaratmaq mümkündür?