276
epikürçülər və stoiklər Sokrata gedib çıxan əxlaqi fəlsəfə ənənəsini
inkişaf etdirdikləri kimi.
Amma skeptisizm epistemoloji mənada kifayət qədər ikimənalı
anlayışdır. Elə buna görə də, skeptisizmin iki forması arasında fərqin
göstərilməsi faydalı olardı. Birinci (birbaşa və ya dolayısı olaraq)
təsdiq edir ki, biz heç nə bilə bilmərik (Bizim şərhi Qorgi ilə müqayisə
edin.). İkinci adekvat idrakın qabiliyyətsizliyi barədə heç nə təsdiq
etmir, amma müəyyən tədqiqat aparır, onun nəticələrinə münasibətdə
heç bir qiymət verməmək mövqeyində
durur (yunanca, skeptikos = "tədqiqatçı")
117
.
Antik skeptiklərin mühüm arqumentlərin müasir şərhlərini
ümumi cizgilərdə təsvir edək.
1) Hisslər bizə müəyyən biliyi vermir.
Bizim tərəfimizdən xarici obyektlərdən alınan hissi təəssüratlar
yalnız onlardan deyil, həm də onlarla bizim aramızdakı
münasibətlərdən (məsələn, məsafə), hiss orqanlarının vəziyyətindən
və bütövlükdə bizim vəziyyətimizdən (ayıqlıq, yuxu, dinclik, oyanış
və i.a.) asılıdır
118
.
Praktik olaraq biz bu problemlərlə o zaman rastlaşırıq ki, o
zaman hisslər "bizi aldadırlar", məsələn, bir emosional vəziyyətdən
başqasına keçid zamanı, obyektdən olan məsafənin, onun nəzərdən
keçirilmə bucağının dəyişilməsi zamanı və ya bizimlə obyekt arasında
müxtəlif mühitlərin (su, duman, buxar və i.a.) olması zamanı. Bütün
bunlar bizim hissi qavrayışımıza təsir göstərir. Bundan da daha çox
deyilsə, fərdlər arasında çoxsaylı fərqlər vardır – bir kəs üçün şirin və
ya soyuq olan şey, mümkündür ki, başqası üçün heç də belə olmasın.
Skeptiklər vurğulayırlar ki, biz heç bir zaman bu çətinliklərdən
xilas ola bilmərik. Bu çətinliklər, prinsipcə, bizim istənilən xarici
predmeti qavradığımız zaman yaranır. Obyektlərə elə bir neytral
yanaşma mövcud deyildir ki, bu zaman biz oxşar çətinliklərlə
rastlaşmayaq və obyektləri onlar əslində olduqları kimi dərk edək.
117
A.Ness (A. Naeess. Scepticism. - Oslo, 1969. P. 2-7) birinci skeptikləri
"akademiklər", ikinciləri isə - "skeptiklər" adlandırır. Bu müəllif Sekst
Empirikə əsaslanaraq Pirronu skeptikin ikinci formasına aid edir.
118
Uyğun arqumentləri Demokritdə (və Protaqorda) tapmaq olar. İnsan
tərəfindən xarici obyektləri hissi qavrama vasitəçi atomların obyektdən hiss
orqanlarına keçməsi sayəsində baş verir. Belə ki, bütün xarici şeyləri bizim
tərəfimizdən dərk olunması yalnız hiss orqanlarında yaranan hissi
qavrayışlardan asılıdır və bu səbəbdən də biz xarici obyektlər barədə düzgün
məlumat alıb-almamağımızdan əmin ola bilmərik. Ümumiyyətlə, hiss
orqanındakı hissi təəssüratlar həm obyektin qavranılmasından, həm də hiss
orqanının vəziyyətindən asılıdır.
277
Başqa cür deyilsə, elə bir instansiya mövcud deyildir ki, o, bizə
hissi qavrayışın həqiqi olmasına, onun qavranılan obyektə həqiqətən
də uyğun gəlməsinə təminat vermiş olsun.
Skeptiklərin fikrincə, adamların əksəriyyətinin çoxlu şeylərin
eyni hissi qavrayışına malik olmaları barədə razılığa gəlmələri heç də
bu epistemoloji məsələləri həll etmir. Bizdə belə bir təminat yoxdur
ki, hamı bütövlükdə səhv etmir. Bundan da daha çox deyilsə, belə bir
məsələni təsdiq etmək çox zaman çətin olur ki, insanlar eyni obyekti
qavradıqlarını danışdıqları zaman eyni şeyimi nəzərdə tuturlar.
Obyektlərə qərəzsiz münasibət tövsiyəsi yaxşı səslənir. Lakin
o, bizi irəliyə aparmır, çünki məsələnin əsas çətinliklərini
toxunulmamış saxlayır (baxmayaraq ki, oxşar münasibət praktikada
faydalı da ola bilər). Skeptiklərə görə, başlıca epistemoloji çətinlik
ondadır ki, hissi qavrayış heç də həmişə yalnız obyektdən öz
başlanğıcını götürən xalis və "qıcıqlanmamış" impulsun nəticəsi
olmayıb, müxtəlif cür təsir göstərən bir neçə amilin nəticəsidir.
Başqa sözlə, insanlar obyektlərin həqiqi təbiətini dərk etmək
iqtidarında deyillər. Biliyin alınması üçün bizdə elə bir metod yoxdur
ki, bu dilemmanın həllini mümkün etsin. Beləliklə, həqiqi və yalan
qavrayışlar arasında fərq problematikdir. Hisslər bizi həqiqi və
müəyyən biliyə aparmır
119
.
Qeyd etmək lazımdır ki, nəzərdən keçirilən arqument, görünür
onu nəzərdə tutmur ki, biz özümüzün gündəlik həyatımızda hisslərin
bizə verdiyi məlumatlara qarşı etinasızlıq nümayiş etdirməliyik.
Praktikada yaşamaq və özümüzü qoruyub-saxlamaq üçün biz hissi
qavrayışlarımızı nəzərə almalıyıq. Skeptiklərin fikrinə görə, yalnız o
inam təkzib olmalıdır ki, bizim hislərimiz bizi dünyanın əslində necə
olması haqqında biliyə aparır. Duzun şor olması (insanların
əksəriyyəti üçün) və odun yandırması (demək olar ki, hər bir kəsi)
bizə yalnız subyektiv müəyyənliyi verir, obyektin əslində necə olması
haqqında nəyisə təsdiq etmək hüququnu vermir.
2) İnduksiya etibarlı nəticə deyildir.
İnduksiya müəyyən növdən olan ayrıca halların sonlu sayında
bir sıra xassələrin olması mülahizəsindən bu növdən olan bütün
hallarda həmin xassələrin olması barədə çıxarılan nəticədir. "Bütün bu
vaxta qədər müşahidə olunan qatırlar (45 987 baş) boz-qəhvəyi idilər,
deməli, bütün qatırlar boz-qəhvəyidir". Amma induksiya etibarlı
nəticə deyildir, belə ki, bir dəfə başqa bir rəngli qatırın
doğulmayacağına heç bir qarantiya yoxdur. Deməli, induksiya bizim
119
Baxın. Hissi təcrübə və müəyyən bilik haqqında Dekartın mühakimələri,
Fəsil 10.