282
kifayət qədər əsas əldə etmiş olur. Hətta əgər hadisə haqqında həqiqət
müəyyənləşməmişsə də, onun haqqında biliyin bu və ya digər
dərəcədə əsaslandırılmış olduğunu qiymətləndirmək olar.
Ehtimala xüsusi əhəmiyyət verən mötədil skeptisizmdən yeni
informasiyanın sistematik olaraq yığılması və onun mövcud biliklə
uyğunlaşdırılması ideyasına kimi isə bir o qədər də çox məsafə
yoxdur. Buradan empirik tədqiqatlara kimi yalnız bir-neçə addım
vardır. Amma, Karnead görünür ki, ayrıca insanın artıq malik olduğu
informasiyanın yoxlanılma tövsiyəsindən uzağa getməmişdir. Hər
şeydən öncə demək lazımdır ki, yeni informasiyanın sistematik olaraq
yığılma arzusu və ya tələbi Karneada yaranmamışdı. Bununla belə, o,
mülahizələrin miqdarına və uyğunluğuna əsaslanaraq onların doğruluq
ehtimalının daimi olaraq yoxlanılmasının vacibliyini vurğulayır. Hətta
əgər şeylərin həqiqi mahiyyəti bu yolda açılmasa da, o, praktik
nöqteyi-nəzərdən kifayət qədər daha yaxşı biliyə aparıb çıxarır.
Bu paraqrafın başlanğıcında qeyd olunmuşdu ki, antik
skeptisizm sofistlərə gedib çıxır. Sonra skeptisizm tərəfindən formulə
edilmiş problemlərlə Orta əsrlərin başlanğıcında teoloq və filosof
Avqustin, Yeni dövrün başlanğıcında isə rasionalist Dekart və
empiriklər
124
- Lokk və Hyum - məşğul olurlar.
Skeptisizmin Avqustin tərəfindən təkzib olunması
Skeptiklər deyirdilər ki, müəyyən bilik bizim üçün əlçatmazdır.
Avqustin isə hesab edirdi ki, o, belə bir biliyin əslində mümkün
olduğunu nümayiş etdirməklə bu mülahizəni təkzib edə bilər. Dörd
sahəni göstərək ki, Avqustinin fikrincə, burada müəyyən bilik tapıla
bilər.
1) Hətta bizim hisslərimiz belə bizi aldadır və biz deyirik ki,
bizim hiss etdiyimiz hər bir şey şübhəlidir, biz öz şübhəmizə də və
deməli, öz mövcudluğumuza şübhələnə bilmərik. Belə ki, mən
şübhələnirəm və mən bir şübhələnən olaraq da zəruri olaraq
mövcudam. Deməli, biz təkzib oluna bilməyən, bütün mümkün
şübhələrdən yüksəkdə duran həqiqətə malikik: kim şübhə edirsə,
mövcuddur. Beləliklə, bu sahədə müəyyən bilik vardır ki,
skeptisizmin onun qeyri-mümkünlüyü barədə mülahizəsini təkzib edir.
124
Qərb ədəbiyyatında qəbul olunmuş ənənəyə uyğun olaraq, müəlliflər
empirizm terminindən o fəlsəfi mövqeni işarə etmək üçün istifadə edirlər ki, o,
bütün biliyi təcrübəyə aparıb çıxarır. Empirizm termini eyni zamanda o
mövqeni də işarə edir ki, o, təcrübi tədqiqatın və sınağın mühüm olduğunu
verğulayır.
283
(Burada biz o məsələyə toxunmayacağıq ki, skeptisizmin elə mötədil
formaları mövcuddur ki, bu arqumentlə təkzib olunmur).
Avqustinin bu fikir yönümü Dekartın 1200 il sonra söylədiyi
məşhur ifadəni xatırladır: Cogito, ergo sum (düşünürəm, deməli
mövcudam. Baxın. Fəsil 10). Subyektin özündən ötəri bilavasitə
gerçəkliyinin müəyyən biliyin bazisi olaraq nəzərdən keçirilməsi
Avqustin təfəkkürünün "modernist" (müasir) cizgisidir (baxın. Fəsil 7).
2) Avqustin deyir ki, biz şübhəni mümkün olduğu qədər
uzaqlara yaysaq, onda biz yalnız "mən mövcudam" biliyi ilə deyil,
həm də "mən arzulayıram", "mən hiss edirəm", "mən bilirəm" (ki,
mən şübhələnirəm, arzu edirəm, düşünürəm, . . .) biliyi ilə qalmış
olarıq. Qısa deyilsə, biz dərk edən bir varlıq olaraq özümüz haqqında
bir sıra mübahisəsiz biliklərlə qalmış oluruq. O zaman ki, dərk edən
varlıq özünə öz mental vəziyyətlərini dərk etdiyini deyir, artıq o,
bunun müəyyən bir bilik olduğunu dərk etmiş olur. O zaman ki, mən
arzulayıram, o zaman ki, mən sevirəm, o zaman ki, mən şübhələnirəm
və o zaman ki, mən bütün bunlar haqqında bilirəm (ki, mən
mövcudam, mən sevirəm, mən şübhələnirəm), onda mən əminliklə
təsdiq edə bilərəm ki, mən müəyyən biliyə malikəm.
Beləliklə, Avqustin güman etmişdir ki, skeptisizm bizim
mental vəziyyətlərimizin idrakına münasibətdə təkzib oluna bilər.
İntrospeksiya (xarici şeylərin və hadisələrin hissi təcrübəsinin əksinə
olaraq) bizi müəyyən biliyə aparır.
Burada etiraz etmək olar ki, skeptiklər, ehtimal ki, inkar
etməzdilər ki, mental vəziyyətlər barədə bir anlıq mülahizələr kifayət
qədər müəyyən bilik təqdim edə bilər (o vaxta qədər ki, biz hiss
etdiyimizi ifadə etmək üçün dildən istifadə edərkən səhvə yol
vermirik). Bəs uyğun emosional vəziyyət ötüb keçdikdən sonra
onların doğurduğu bir anlıq belə mülahizələr həqiqi olaraq tanına
bilərmi? Avqustin, görünür, düşünmüşdür ki, fərdin öz daxili
vəziyyəti barədə mülahizələri hətta zaman ötdükdən və yaranmış
vəziyyətlər başqaları ilə əvəz olunduqdan sonra da müəyyən bilik
olaraq qalacaqdır. Bu, o deməkdir ki, biz özümüz barədə ötəri biliklə
yanaşı, müəyyən biliyə də malik ola bilərik. Amma bu halda biz öz
yaddaşımıza və bizim daxili təcrübəmizin dilin köməyi ilə ifadəsinə
etibar etməliyik, baxmayaraq ki, yaddaşımız səhv edə bilər və dil, ola
bilər ki, heç də həmişə düzgün istifadə olunmasın və anlaşılmasın.
Amma Avqustin əmin idi ki, bizim introspeksiyaya əsaslanan
və ani təcrübənin sərhədləri kənarına çıxan müəyyən biliyə malik
olduğumuzu göstərə bilmişdir. İntrospeksiya, ən azı müəyyən mənada,
bizə bizim daxili həyatımız barədə xarici hadisələr haqqında hislərin
köməyi ilə aldığımız bilikdən daha etibarlı olan bilikləri verir.