G
ĠRĠġ
“Hakimlərin davranıĢı üzrə Banqalor prinsipləri”ndə məhkəmə orqanlarının rəhbər tutmalı olduğu
altı əsas dəyər və ya göstərici müəyyən edilmiĢdir: müstəqillik, obyektivlik və qərəzsizlik, vicdanlılıq və
ələalınmazlıq, etik normalara riayət edilməsi, bərabərlik, həmçinin səriĢtəlilik və çalıĢqanlıq. Onlar
hakimlərin peĢə etikası standartlarının yaradılmasına imkan verməlidir. “Banqalor prinsipləri” hakimlər
tərəfindən öz vəzifə borclarının icrası zamanı onlar üçün rəhbər müddəalar qismində hazırlanmıĢdır və
məhkəmə orqanlarına hakimlərin davranıĢını tənzimləmək üçün müəyyən çərçivələr təqdim edir. Bundan
baĢqa, onlar icra və qanunverici orqanların nümayəndələrinin, habelə vəkillərin və geniĢ ictimaiyyətin
məhkəmə sisteminin rolunu daha yaxĢı anlamasına kömək etməli və cəmiyyətə məhkəmə orqanlarının
fəaliyyətinin müəyyənləĢdirilməsi və qiymətləndirilməsi üçün müvafiq standartı təklif etməlidir.
“Banqalor prinsipləri”nin Ģərhi bu prinsipləri daha dəqiq və dərindən anlamağa kömək etməyə
yönəlmiĢdir.
“Hakimlərin davranıĢı üzrə Banqalor prinsipləri”nin “Prinsiplərin tətbiq edilməsi” bölməsində
deyilir:
“Məhkəmə vəzifəsinin xüsusiyyətlərini nəzərə alaraq, əgər onların yurisdiksiyası çərçivəsində belə
mexanizmlər hələ mövcud deyilsə, milli məhkəmə orqanları tərəfindən bu prinsiplərin tətbiq edilməsi
mexanizmlərinin yaradılması üçün səmərəli tədbirlərin görülməsi zəruridir”.
Bəzi yurisdiksiyalar çərçivəsində müvafiq mexanizmlər və prosedurlar artıq mövcuddur; onlar
qanunvericiliyin müvafiq müddəalarına və ya hakimlərin davranıĢ etikası standartlarının müəyyən
edilməsi üçün məhkəmənin reqlamentinə əsasən təsis edilmiĢdir. BaĢqa ölkələrdə belə mexanizmlər hələ
yaradılmamıĢdır. Müvafiq olaraq, Məhkəmə orqanlarının vicdanlılığı və ələalınmazlığının
möhkəmləndirilməsi məsələsi üzrə Hakimlər Qrupu bu tədbirlər kompleksini “Hakimlərin davranıĢı üzrə
Banqalor prinsipləri”nin praktikada səmərəli həyata keçirilməsi üçün rəhbər göstəriĢlər və oriyentirlər
kimi təklif edir.
Bu sənəd iki hissədən ibarətdir. Birinci hissədə məhkəmə orqanları tərəfindən həyata keçirilməli
olan tədbirlər təsvir edilir. Ġkinci hissədə məhkəmə orqanlarının müstəqilliyinin təminatına yönəldilmiĢ və
dövlətin müstəsna səlahiyyətlərinə daxil olan institusional tədbirlər nəzərdən keçirilir. Doğrudur,
hakimlərin müstəqilliyi xeyli dərəcədə məhkəmə cəmiyyəti üzvlərinin peĢə amalları və dəyər
oriyentasiyaları sistemi ilə müəyyən edilir, bununla belə, dövlət hakimlərin və məhkəmə orqanlarının
baĢqa iĢçilərinin öz dəyər oriyentasiyalarına uyğun hərəkət etmələrinə imkan verən institusional qaydanı
təmin etməlidir. Ədalət mühakiməsinin aparılması sistemini siyasi təsirdən və ya müdaxilədən təkcə
hakimlərin gücü hesabına qorumaq mümkün deyildir. Hakim icra və ya qanunverici hakimiyyətlə
lazımsız əlaqə və münasibətlərdən azad olmalıdır, lakin məhkəmə hakimiyyəti sisteminin hakimiyyətin
digər iki qolundan müstəqilliyi məhz dövlət tərəfindən institusional qaydada təmin edilməlidir.
97
“Hakimlərin davranıĢı üzrə Banqalor prinsipləri”nin tətbiq edilməsi üzrə tədbirlərə dair bu bəyanat
hazırlanarkən, baxılan məsələlər dairəsi ilə əlaqədar geniĢ milli və beynəlxalq konsensusu əks etdirmək
məqsədilə bir sıra milli konstitusiyaların müddəaları, həmçinin müvafiq regional və beynəlxalq
təĢəbbüslər nəzərə alınmıĢdır. Ġstifadə edilmiĢ materiallar arasında aĢağıdakıları qeyd etmək lazımdır:
(a) Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyi Prinsiplərinin (“Sirakuz prinsipləri”) Layihəsi, ekspertlər
komitəsi tərəfindən 1981-ci ildə hazırlanmıĢdır;
97
Ġnsan hüquqları üzrə Komitə özünün 32 (2007) №-li Ümumi Ģərhində göstərir ki, Mülki və siyasi hüquqlar haqqında
Beynəlxalq Paktın 14 (1) maddəsində təsbit edilmiĢ müstəqillik tələbi, xüsusilə, hakimlərin təyin edilməsi proseduruna və
bunun üçün zəruri
olan ixtisas səviyyəsinə, həmçinin onların müəyyən edilmiĢ pensiya yaĢınadək və ya vəzifədə olmanın təsbit
edilmiĢ müddəti qurtaranadək vəzifədə olmasına dair təminatlara, onların vəzifəsinin artırılması, baĢqa vəzifəyə keçirilməsi,
səlahiyyətlərinin dayandırılması və ya ona xitam verilməsini tənzimləyən Ģərtlərə, habelə hakimiyyətin icra və ya qanunverici
qolları tərəfindən siyasi müdaxilədən real müstəqilliyə aiddir. Müvafiq olaraq, dövlətlər məhkəmə orqanlarının müstəqilliyinə
təminat verən, qərarların qəbul edilməsi prosesində hakimləri siyasi təsirin istənilən formalarından ya konstitusion normalar
əsasında, yaxud hakimlərin vəzifəyə təyin edilməsi, pul mükafatı, vəzifədə olma müddəti, xidmət üzrə irəliləyiĢi,
səlahiyyətlərinin dayandırılması və ya vəzifədən kənar edilməsi, həmçinin hakimlər barəsində tətbiq edilən intizam
sanksiyaları üçün dəqiq prosedurlar və obyektiv meyarlar müəyyən edən qanunların qəbul edilməsi vasitəsilə müdafiə edən
konkret tədbirlər görməlidirlər.
(b) Hakimlərin müstəqilliyinin Minimal Standartları, Beynəlxalq HüquqĢünaslar Assosiasiyası
tərəfindən 1982-ci ildə qəbul edilmiĢdir;
(c) BirləĢmiĢ Millətlər TəĢkilatının Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyinə aid Əsas Prinsipləri,
1985-ci ildə qəbul edilmiĢdir;
(d) Ədalət mühakiməsinin müstəqilliyinə dair Ümumi Bəyannamənin Layihəsi (“Sinqxvi
Bəyannaməsi”);
(e) Avropa ġurası Nazirlər Komitəsinin Hakimlərin müstəqilliyi, səmərəliliyi və rolu haqqında R
(94) 12 №-li Tövsiyəsi, 1994-cü ildə qəbul edilmiĢdir;
(f) Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyi prinsipləri haqqında Pekin Bəyanatı, 1995-ci ildə Asiya-
Sakit okean regionu ölkələrinin baĢ hakimlərinin Konfransı tərəfindən qəbul edilmiĢdir;
(g) Hakimlərin statusu haqqında Avropa Xartiyası, 1998-ci ildə qəbul edilmiĢdir;
(h) Hakimlər haqqında Ümumi Xartiya, 1999-cu ildə Beynəlxalq Hakimlər Assosiasiyası tərəfindən
qəbul edilmiĢdir;
(i) Millətlər Birliyi üçün parlamentin aliliyinə və məhkəmə orqanlarının müstəqilliyinə aid Rəhbər
Prinsiplər, 2001-ci ildə Leytimer-Hausda təsdiq edilmiĢdir;
(j) Avropa hakimlərinin Məsləhət ġurasının rəyləri:
- Rəy № 1 (2001): Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyi və hakimlərin dəyiĢilməzliyi ilə bağlı
standartlar haqqında;
- Rəy № 2 (2001): Məhkəmə orqanlarının səmərəliliyinin təmin edilməsi və insan hüquqlarının
müdafiəsinə dair Avropa Konvensiyasının 6-cı maddəsinin yerinə yetirilməsi üçün məhkəmələrin
maliyyələĢdirilməsi və idarə olunması haqqında;
- Rəy № 3 (2002): Hakimlərin peĢə davranıĢını, xüsusilə etik normaları, vəzifəsi ilə bir araya
sığmayan davranıĢı və qərəzsizliyi tənzimləyən
prinsiplər və qaydalar;
- Rəy № 10 (2010): Məhkəmə orqanlarının Ģurası haqqında;
(k) hüququn aliliyi/hakimiyyətin bölünməsi haqqında Blantir rəsmi məlumatı, inkiĢaf üzrə Cənubi-
Afrika Birliyi regionunda (SADC) hakimiyyətin üç qolunun nümayəndələri tərəfindən 2003-cü ildə
dərc edilmiĢdir;
(l) Məhkəmə orqanlarının müstəqilliyi haqqında Qahirə Bəyannaməsi, 2003-cü ildə Ədalət
mühakiməsi məsələləri üzrə ikinci ərəb Konfransının iĢtirakçıları tərəfindən qəbul edilmiĢdir;
(m) Hakimlərin müstəqilliyi və ədalət mühakiməsinin əlçatanlığı prinsipləri haqqında Suva
Bəyanatı, 2004-cü ildə hakimlər kollokviumunun iĢtirakçıları tərəfindən qəbul edilmiĢdir;
(n) “Ədalət mühakiməsi mühüm əhəmiyyətə malikdir” - Ġrlandiyada hakimlərin müstəqilliyi və
məsuliyyəti haqqında Ġrlandiya VətəndaĢ Azadlıqları ġurasının
məruzəsi, 2007-ci il;
(o) Ġnsan hüquqları üzrə Komitənin Mülki və siyasi hüquqlar haqqında Beynəlxalq Paktın 14-cü
maddəsinin mənası haqqında 32 (2007) №-li Ümumi Ģərhi;
(p) Venesiya Komissiyasının hakimlərin təyin edilməsi
məsələsinə dair Məruzəsi, 2007-ci il;
(q) Hakimlərin vicdanlılığının möhkəmləndirilməsi məsələsi üzrə rəhbər müddəaların Layihəsi,
BirləĢmiĢ Millətlər TəĢkilatının Narkotiklər və cinayətkarlıq üzrə Ġdarəsi, oktyabr 2009-cu il.
1-ci hissə
M
ƏHKƏMƏ
O
RQANLARININ
Ö
HDƏLĠKLƏRĠ