Haci səbuhi İbrahimov heydəR ƏLİyev
Yüklə 192 Kb. Pdf görüntüsü
|
Amma milçək yenə bu tikənin üstünə qondu. Bu yeddi dəfə təkrar olundu. Digər bir rəvayətə görə bu yetmiş dəfə təkrar olunmuşdu. Nəhayət, kefi pozulmuş və köməksiz hökmdar acığından və pərtlikdən qızararaq süfrənin arxasından durub öz qəzəbini Təmleyxa və onun yoldaşlarmın üstünə tökdü və onlara qışqırdı: “Nəyə hamınız durub baxırsınız və bir milçəyi də kənara qova bilmirsiniz ki, mən yemək tikəmi udum”. Nəhayət, Təmleyxa milçəyi qovdu və Dağ Yunus öz tikəsini birtəhər uddu. “Sən necə allahsan ki - Təmleyxa öz ürəyində dedi, zəif və kiçik bir milçəkdən gələn zərəri özündən kənar edə bilmirsən? Mən belə allaha bu dünyada nifrət edirəm və o dünyada da nifrət edəcəyəm”. Dağ Yunus gününü birtəhər təbiətin qoynunda keçirib səhəri şəhərə qayıtdı. Təmleyxa isə baş verən hadisə haqqında düşünür, gecə və gündüz bu fikirlərdən əl çəkə bilmirdi. Ertəsi gün Dağ Yunus öz yatağında uzanıb uzun müddət yatdı. Təmleyxa əlində yelpik onun yatağının yanında durub onu yelləyirdi. Qalan gənclər də orada idilər. Onlardan biri sərin su bardağını, digəri sərinləşdirici içki ilə dolu bardağı hazır tutmuş, üçüncü ətir çiləyir, dördüncü isə müşk və ənbər yandırırdı. Bir sözlə, bütün altı yeniyetmənin hamısı adəti üzrə hər hansı bir işlə məşğul olur və səylə öz ağasma qulluq edirdi. Birdən allahın iradəsilə dünənki milçək peyda oldu və birbaşa yatmış hökmdarın sifətinə qondu. Dağ Yunus bundan dəhşətə gələrək öz yatağından göyə tullandı və döşəməyə düşdü. Bu zaman onun başı və üzü əzildi və sifətindən qan fışqırdı. Öz sahibini belə vəziyyətdə görərək Təmleyxa bərk qorxdu və qışqırdı: “Bu allahın başına nə iş gəldi ki, belə balaca və zəif bir milçəyin qarşısında köməksiz qaldı”? Ulu Tanrı öz müdrikliyinə görə milçək kimi elə zəif və zərərsiz bir məxluq yaratmışdır. Lakin görünür ki, bəzən onun qarşısında mənim sahibim kimi qüdrətli hökmdarlar və yeni yaramnış allahlar əsim- əsim əsirlər. Axı Quranda deyilmişdir ki, “Ey insanlar! - ibrətli hekayə deyilir, ona qulaq asm. Həqiqətdə allah kimi hesab etdiyimizin hamısı bir yerə yığışsa da heç zaman milçəyi belə 110 yarada bilməzlər. Əgər milçək onlardan nə isə oğurlasa, onlar onu ondan ala bilməzlər. Zəif və iltimas edəndir və bağışlanandır. Bəli, sanki, Ulu Yaradan milçəyi bu dünyanın qüdrətli və güçlülərini alçaltmaq üçün yaratmışdır ki, onlar öz zəifliyini, gücsüzlüyünü və acizliyini bilsinlər. Onlar özlərini dərk etsinlər və bilsinlər ki, hətta milçəyi belə qova bilməzlər. Onlar hər şeyə qadir olmağa iddia etməsin və özündən zəiflərə zor göstərməsinlər”. Alçaldılmış, didilib yaralanmış və pərt olmuş Dağ Yunus qalxdı, başındakı və üzündəki yaraları yudu və yuxudan məhrum oldu. Dağ Yunusun köməksizliyini və acizliyini görərək Təmleyxa öz ağasının allahlığını tanımağı qəti olaraq rədd etdi və öz ürəyində dedi: “Mən qorxudan kiçicik milçək qarşısmda yuxudan məhrum olmuş, qorxudan döşəməyə yıxılan, başını və üzünü yaralayan belə allaha nifrət edirəm. Mən ona nifrət edirəm və nə yeməyə, nə də yuxuya ehtiyacı olmayan Allah qarşısında baş əyirəm”. Bütün günü Təmleyxa fikrə daldı. Şübhələr və quşqular onun qəlbini doldurmuşdu. Gecə düşəndə o, Dağ Yunusun yatmağını gözləyib yoldaşları ilə bildikdə dama qalxdı. Qaranlıq göyə və ulduzlara baxaraq Təmleyxa düşünür və öz-özünə deyirdi “Təəccüblü işdir! Bu nəhəng göylərin və parlaq ulduzların öz yaradıcısı vardır ki, müqayisə olunmaz dərəcədə aciz və yalançı Dağ Yunusdan qüdrətlidir. Mənim Allahım bu göyləri, ulduzları və kainatı yaradandır”. Bütün gecəni Təmleyxa fikirlə keçirdi. Səhər açılanda isə öz adəti üzrə Dağ Yunusa xidmət etməyə getdi. Daxilən ona nifrətlə, amma zahirən bütün qayda-qanuna riayət edərək o, öz vəzifəsini yerinə yetirirdi. Lakin ürəyi və fikirləri ilə o, daim yer və göyün Allahı ilə zaman və fəzanm yaradıcısı ilə birlikdə idi və öz-özünə deyirdi: “Mənim Allahım bütün bizləri yaradandn* və acizlik, zəiflik və həqarətin nə olduğunu bilməyəndir”. Təmleyxa hələ bir müddət də beləcə yaşadı. Qəlbində o, Dağ Yunusu allah kimi tanımırdı. Amma öz sirrini heç kəsə açmırdı. Səhərdən axşama o, Dağ Yunusa xidmət edir, gecələr 111 səhərə qədər isə o, öz Yaradanına ibadət edirdi. O, gecələr yatağında fikirdən gözlərini yuma bilmirdi. Yuxusuzluq, ağır düşüncələr və fasiləsiz fikrə dalmış o yerə göstərdi ki, o çox arıqladı. Üzünün zərifliyini və özünün mütəhərrikliyini itirdi. Solğun və xəstəhal oldu, onun ürəyini yeyən kədər və şübhələr sifətində əks olunurdu, onun bədəni zəiflədi yanaqları saraldı, mənəvi əzabların daxili didişmələrin ağırlığı altında o, elə bir vəziyyətə gəlib çatdı ki, onu içəridən gəmirirdi. Dağ Yunusun vəzir xacibləri onun xəstə halını görür və bir-birinə deyirdi: “Bu gəncin daha əvvəlki təravəti yoxdur. Onun gözəlliyindən və zahiri görkəmindən heç nə qalmamışdır. Ona nə isə bir bədbəxtlik üz vermişdir. Zira onun zahiri görkəmi onun daxili xəstəliyindən xəbər verir və onun qəlbində nə isə uğursuzluq yaranmışdır. Sifətin kədərli olanda dostunun, У Ağır xəstəlik ürəyini yeyib-tökür yəqin. Solmuş yanaqlarm saralmış rəngi, Mənəvi əzabdan xəbər verəndi”. Biz bu rəngin taleyi haqqında yaxşıca düşünüb nə baş verdiyini aydınlaşdırmalıyıq. Bundan sonra hər kəs öz mülahizələrini, fərziyyə və gümanını deməyə başladı. Onlardan biri dedi: “Mənə elə gəlir ki, bu gənc kiməsə vurulmuşdur”. Digəri ehtimal etdi ki, nəsə gizli bir bədən xəstəliyi vardır və bu xəstəlikdən getdikcə əriyir. Üçüncü fərz etdi: “Yəqin ki, o. Hansısa ağır günah işlətmiş qorxudan xəstələnmişdir. Vəzirlər bu ruhda müxtəlif fikirlər söylədilər, amma müəyyən bir fikrə gələ bilmədilər. Nəhayət onlardan ən ağıllısı dedi: “Mən hesab edirəm ki, o, gizlincə başqa Allaha itaət edir və biz gərək bu haqda öz allahımız Dağ Yunusa məlumat verib, onu inandıraq. Biz təcili məlumat verməliyik bu başqa birisinin məlumat verməsindən daha yaxşı olar, yoxsa Dağ Yunus bizi lənglikdə və fərasətsizlikdə günahlandırar”. Hamı müdrik vəzirin bu sözləri ilə razılaşdı, dərhal Dağ Yunusun yanına getdilər və öz şübhələri barədə ona məlumat verdilər. “Bəli - Dağ Yunus ucadan dedi-artıq çoxdandır ki, mənim ağlıma eyni fikirlər gəlirdi, indi mən onun qəlbində hansı 112 Yüklə 192 Kb. Dostları ilə paylaş:
|