31
Yerfililər hər yay mal-qaranı İlxı yaylağına çıxarardılar. El
yaylağa qalxanda və yaylaqdan kəndə yığışanda Qeyblər ba
banı ziyarət edərdilər.
Pirə-Bənövşə nənə. Bənövşə nənə piri qayanın başındakı
ağacın yanındadır. Orada bir tikili yeri də vardır. Söhüb
kəndində də bu adda yer vardır. Deyilənə görə, Bənövşə nənə
deyilən qadın cavan gəlin olubmuş. Hörmət mənasında hamı
“nənə” çağırıb. Müəllim Sahib Əliyev deyir ki, biz qayanın
dibindəki evimizdə olanda qayadan gələn daşlardan qorun
maq üçün o pirin adına qurban kəsərdik. Həqiqətən də daşlar
bizim evin sağından, solundan keçər, başqa evlərin damına
düşər, bizə xətər yetirməzdi.
Savalan baba. Qayanın aşağısında böyük bir daş var.. O
daşın altından tutiyə götürürlər. Həmin yerə Savalan baba
deyirlər. Tarixi, kimliyi haqqında heç kim bilmir. Boğazında
çöp qalan uşaqları ora aparır, tutiyə verir, bir az da evə gətirib
uşağın boğazına yaxın üstünə tökürlər. Ondan sonra həmin
uşaqda heç vaxt çöp qalmaz.
Üç qardaş: Baba Rüstəm, Baba Ələmdar və Baba Qələndər.
Pir sayılan bu şəxslər kəndin solundakı qəbiristanlıqda ayrı-
ayrılıqda dəfn olunmuşlar. Onları ziyarət edib dua edərkən
hər üçünün adı birlikdə zikr edilir. Deyilənlərə görə, onlar
bayram namazlarını qılarkən Baba çayında dəstəmaz alar, ça
yın yaxınlığındakı bağda ağ libasda namaz qılarlarmış. Na
maz qılınarkən orda üç deyil, çoxlu sayda ağ libaslının namaz
qıldığını görüblərmiş.
Hacı Baba. Əvvəldə adını çəkdiyimiz Hacı Məhəmməd
digər hacılardan fərqli olaraq kəramət sahibi olduğundan onu
Hacı Baba adlandırırlar.
Kənddə Hacı Babanın yaşadığı ev saxlanılır. Ev çox sadə,
alçaq və kiçikdir. Adam bu evə daxil olanda düşünür: ”Bu ki
çik otağa sığan insana
Allah necə geniş qəlb, Allaha yaxınlıq,
mənəvi yüksəklik və bütün insanların ona sevgisini verib.
Var-dövlət yığmağı düşünən, Allaha sevgisi sərvətə görə olan,
imarətə sığmayan insana isə cılız qəlb, Allahdan uzaqlıq,
mənəvi alçaqlıq və bütün insanların nifrətini verib.
32
Yaşlıların dediklərinə görə, Hacı Baba özündə ruhi yük-
səkliyi duyduqda, həyatını Allaha ibadətə həsr edəcəyini, yal
nız Allah eşqi ilə yaşayacağının əmrini aldıqda arvadı Fatma
ya boşanacaqlarını bildirmişdir. Fatma Məhəmmədi başa
düşməmiş, bir qədər inamsız yanaşmışdır. Hacı Baba Fatmanı
boşamış, ona evdən nə istəyibsə vermişdir. Həyətdən çıxdığı
vaxt Fatma ürəyindən keçirdir ki, gərək o biri səhəngi də
götürəydim. Bunu Hacı Baba duymuş, Fatmanı geri çağırıb
səhəngi də vermişdir. Fatmada Babaya qarşı inam yaranmış,
son dəfə üzrxahlıq etmişdir. Fatma sonra Babaxanlılardan
birinə ərə getmişdir.
Xatırlamalar. Hacı Babanın səbət arıları olubmuş. Yazın
əvvəli imiş. Qış yemini yeyib qurtarmış arı səbəti bu vaxt yün
gül olur. İki nəfər gecə vaxtı gəlir ki, hərə bir arı aparsın. İpi
səbətə dolayıb özlərinə bənd edirlər ki, səbəti dallarına alıb
aparsınlar. Amma ha çalışırlar səbəti qaldıra bilmirlər. Tər-
pənə bilməyib yerlərindəcə qalırlar. Hava işıqlanmamış Hacı
Baba gəlir. Səbətlərin yanında çömbəlib qalmış iki nəfəri qal
dırıb evinə aparır. Onlara çay-çörək verib arıxanaya qaytarır
və deyir:
– Hava işıqlanıb, heç kəs deməz ki, oğurlamısız, bu arıları
mən sizə pay verirəm.
Həmin şəxslər utana-utana gecə apara bilmədikləri səbət-
ləri asanlıqla götürüb gedirlər.
İstər-istəməz adam düşünür: “Hacı Babadan oğurluq
etmək istəyən adamlar hər işi rüşvətlə görən əmlak sahiblərinə
tuş gəlsə idilər, yəqin ki, polisə verilərdi, polis də onların hər
birindən on arının
qiymətini almasa, əl çəkməzdi.”
Baxın! Mənəvi böyüklük budur! Cılız qəlblərə belə tərbiyəvi
hərəkətlər sığmır. Hacı Babanın qəbri Ağsudadır. Bir-neçə il
əvvəl həmin yerə sel gəlibmiş. Sel qəbrin hər iki tərəfindən
keçib, qəbirə toxunmamışdır. Hacı Məhəmməd və Hacı
Hacəlinin övladları olmamışdır. Hacıların kasıb, sənətkar,
dəyirmançı olan qardaşı Zeynalın iki oğlu olmuşdur: Eynal
və Əli. Əli bir müddət böyük şəxsiyyət, neft milyonçusu Hacı
Zeynalabdin Tağıyevin faytonçusu işləmişdir.