80
dəqiqləşdirilmişdir. Qeyd edim ki, bütün məsələlər “Gözün hərəki
aparat sinirləri” monoqrafiyasında tarixi-elmi baxımdan araşdırılır.
Yeri gəlmişkən qeyd etməliyəm ki, müvafiq incə məsələləri aydın-
laşdırmaq üçün mən dəfələrlə M. S. Abdullayevlə görüşmüşdüm;
nəticədə çətin anlaşılan fikirlər açıqlanırdı. Mövcud tədris kitab-
larında hələ də yazılır ki, eninəzolaqlı əzələ lifləri həm animal, həm
də vegetativ (simpatik) sinirlərlə innervasiya olunur. Kitabda bu
haqda geniş məlumat verilir, bir çox alimlərin adı çəkilir. Əlavə
edim ki, bu haqda onun Azərbaycan Tibb jurnalının səhifələrində də
(1967 və 1968-ci illərdə) ətraflı çıxış etmişdir. Burada dünya miq-
yaslı iki alimin adı tez-tez təkrar edilir. Bunlardan biri Hollandiyalı
neyrohistoloq Buke, digəri isə sovet neyrofizioloqu L.A.Orbelidir
(25.06.1882-09.12.1958).
1909-cu ildən başlayaraq Buke əzələlərin simpatik innervasi-
yasına konkret toxunaraq yazır ki, hər bir eninəzolaqlı əzələ lifi iki
sinir sistemi ilə (somatik və simpatik) innervasiya olunur. Bunlar-
dan biri mielinli (somatik), ikinci isə mielinli lifi müşayət edən mie-
linsiz lifdir və Buke sonuncuya əlavə lif adı verir. Bu ideya sonralar
anatomlar və histoloqların çoxu tərəfindən qəbul olundu və hətta
tədris kitablarına da salındı. Mülahizəni möhkəmlətmək üçün
morfoloqlar neyrofizioloji tədqiqatlara əl atırlar. Əslində isə onlar
L.A.Orbelinin fikrindən düzgün istifadə etmirdilər. M. S. Abdulla-
yev göstərirdi ki, Bukenin və onun ardıcıllarının (Kunts, 1927;
V. N. Murat, 1947; T. N. Rodostina, 1973) fikri düz deyildir; sim-
patik sinirlər eninəzoloqlı əzələ liflərini bilavasitə innervasiya etmir,
onları yalnız animal (somatik) sinirlər innervasiya edir. Təəssüf ki,
monoqrafiyanın digər problemləri üzərində dayanmaq imkanı
yoxdur. Lakin gətirilən qısa qeydlərdən aydın olur ki, “Gözün
hərəki aparat sinirləri” monoqrafiyası nevrologiya elminə, bütünlük-
də oftalmonevrologiya və ümumiyyətlə oftalmologiya sahəsinə
yeniliklər gətirmişdir. Kirpik qanqlionu və onun təbiəti haqqında
aparılan tədqiqatın nəticələri də monoqrafiyanın geniş profilliyinə
sübutdur.
81
Yetmişinci illərin əvvəllərində Ştutqartda çap olunan
jurnallarda M. S. Abdullayevin elmi əsərləri geniş formada nəşr
olundu: “Modern Medisina” jurnalı onun “Binokulyar görmə za-
manı gözün hərəki aparat sinirlərinin morfologiyası” və “İdeen des
Ekzakten Vissens” jurnalı “Periferik sinirlərin daxili quruluşu” adlı
əsərlərini alman dilində çap etdirdi. Hər iki jurnalda həmin
məqalələrin sonunda müəllifin dərc olunan problemlər sahəsindəki
şəxsi əsərlərinin bəziləri və özü haqqında qısa məlumat verilir.
1972-ci ildə Almaniyanın anatomiya sahəsində məşhur jurnalı
sayılan “Anatomişer antsiaynqer” onun “Gözün hərəki aparat
sinirlərinin morfofunksianal xüsusiyyətləri haqqında müasir təsəv-
vür” adlı daha böyük əsərini dərc etdi. Ətraflı illüstrasiya ilə verilən
bu məqalə xarici görünüşü ilə də diqqəti cəlb edir. Almaniyada çap
olunan bütün məqalələr istər elmi cəhətdən, istərsə də jurnalistik
cəhətdən dövrün bütün tələblərinə son dərəcə yüksək səviyyədə
cavab verirdi. Məhz həmin dövrlərdən başlayaraq M. S. Abdullayev
müxtəlif ölkələrdə keçirilən elmi konqreslərə dəvət olunur. 1973-cü
ildə o, Bolqarıstan anatomlarının V konqresində “Gözün hərəki
aparat sinirlərinin “özgə” lifləri haqqında” adlı mövzu ilə məruzə
edir. Elə həmin ildə onu Ştutqartda nəşr edilən “İdeen des Ekzakten
Vissens” jurnalının redaksiya kollegiyasına üzv seçdilər. 1974-cü
ildə həmin jurnal onun “Bəzi kəllə sinirlərinin” topoqrafiyası” adlı
başqa bir məqaləsini çap edir. 1975-ci ildə Ştutqartda nəşr olunan
jurnal yeniləşirdirilir və “Ekzakt” adı ilə buraxılır. M. S.
Abdullayev bu jurnalda da redaksiya kollegiyasına üzv seçilir.
1975-ci ildə o, anatomların Yaponiyada keçirilən X Beynəl-
xalq konqresinə dəvət olunur. Tokioda ingilis dilində “Periferik
sinirlərdə postnatal mielinizasiya” adlı məruzə ilə çıxış edir.
Göründüyü kimi həmin vaxtlardan başlayaraq M. S. Abdullayev
nevrologiyanın yeni morfoloji problemi-mielinizasiya məsələləri ilə
məşğul olub. O, bu problem sahəsindəki tədqiqatlarını ömrünün
sonuna kimi davam etdirmişdir.
1976-cı ildə onu Almaniyaya dəvət etdilər və orada Rostok
şəhərində (Varnemünde) “Postnatal mielinizasiya rəqəmlərlə” adlı
82
mərizə ilə çıxış etdi. Məruzə maraqla dinlənilmişdi və bir ildən
sonra, yəni 1977-ci ildə “Verhand anatomişer qezelşaft” (“Anatom-
lar cəmiyyətinin xəbərləri”) toplusunda çap edildi. Qeyd olunan
məqalədə insan anadan olandan sonra onun sinirlərində mielinli
liflərin necə artıb formalaşmasından söhbət gedir. Sonra o, həmin
(1977) ildə Polşa anatomlarının XI qurultayına dəvət olundu və Bia-
lastok şəhərində “Miqdari analiz üsulu ilə mielinli liflərin morfoloji
və funksional xüsusiyyətlərinin aşkar edilməsi” adlı məruzə ilə çıxış
etdi. Mielinli lifləri hərtərəfli öyrənən M. S. Abdullayev onların
riyazi analizinə çox fikir verirdi. Bu məruzədən bir il əvvəl o, öz
elmi məqaləsində müxtəlif diametrli mielinli liflərə malik sinirlərin
funksional xüsusiyyətlərini öyrənməkdən ötəri orta diametrli
modernləşdirilmiş lifləri (dx) müəyyən etmək qərarına gəlir və
bunun üçün xüsusi formul da təklif etmişdir. Bu formul əsasında
təkamül prosesində mielinli liflərin diferensiasiya dərəcəsini və
funksional dəyişiklik zamanı bu liflərdə impulsun nəql olunması
dərəcəsində baş verən irəliləyişi aşkara çıxarırdı.
1978-ci ildə onu Koşitse şəhərində keçirilən Çexoslovakiya
anatomlarının XXI konqresində Sovet ölkəsinin yeganə nümayən-
dəsi kimi iştirak edib, və birinci gün konqresin plenar iclasında
“Qan cərəyanı pozulanda sinirlərin regenerasiyası zamanı mielinləş-
mənin gedişi” adlı məruzə ilə çıxış etmişdir.
M. S. Abdullayevin Beynəlxalq elmi-fəaliyyətində ən böyük
hadisə 1979-cu ildə baş vermişdir. Həmin ilin sentyabrında Avropa
anatomları özlərinin V konqresini Praqa şəhərində keçirildi. Həmin
konqres onu həm məruzəçi kimi dəvət etdi, həm də periferik
sinirlərin incə quruluşunu öyrənmək sahəsində onun görkəmli alim
olduğunu nəzərə alaraq konqresin müvafiq bölgəsinə birinci sədr
təyin etmişdilər.
M. S. Abdullayev nevrologiya sahəsində geniş miqyaslı
təcrübələr aparmışdır.
Bu vaxta qədər elmə sinir liflərinin yalnız bir degenerasiya
forması məlum idi; onu da 150 il bundan əvvəl ingilis alimi Uoller
(Valler) kəşf etmişdir. Uoller qurbağa və digər heyvanlarda siniri
Dostları ilə paylaş: |