www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
təsəvvüründə
metamorfoza
yarandı:
Azərbaycanın
əməkdar artisti V.Mustafazadə birdən-birə dünya
əhəmiyyətli musiqiçi kimi yüksəldi. Həmvətənləri öz
müasirlərinin əsl qiymətini belə dəyəndirləndirməyə
başladılar.
Görkəmli
Amerika musiqiçi və tənqidçisi
V.Konover
onun
barəsində
belə
demişdir:
―V.Mustafazadə ekstraklass pianoçudur‖. İsveç pianoçusu
B.Yuxonson
V.Mustafazadənin
əsərləri
haqqında
söyləyib: ―Onun musiqisi son dərəcədə müasirdir, eyni
zamanda onun musiqisində bir neçə nəslin şairlərinin
oxuduğu əsrarəngiz qədim Qafqazın melodiyaları
yelpiklənir. Bu, Şəhrizadın nəql etdiyi 1002-ci gecə
nağılıdır‖.
Vaqif 16 dekabr 1980-ci ildə Daşkənddə, elə
səhnədəcə, pianino arxasında dünyasını dəyişdi. ―Əzizəni
gözləyərkən‖ – bu, onun qızına həsr etdiyi son vida
kompozisiyası idi.
Artıq 29 ildir ki, o, aramızdan gedib. 29 ildir ki, bu
özünəməxsus sənətkarın və şəxsiyyətin ürəyi əbədi
dayanıb. Yaradıcılığının aşıb-coşduğu bir zamanda
həyatdan getdi – cəmi 40 yaşında
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
Onun yaradıcılıq bioqrafiyasında 1300 musiqi əsəri
yer alıb. Ən böyük arzusu isə özünə qırmızı rəngli royal
almaq idi. Məsələ bunda idi ki, 1979-cu ildə İspaniyada
mükafat fondu 25 min olan pianoçuların beynəlxalq
müsabiqəsində Azərbaycan cazmeni birinci yerə layiq
görülür. Lakin Vaqif bu mükafatdan imtina edir, çoxdan
arzusunda olduğu qırmızı royal üzərində dayanır. Amma
arzusu ürəyində qalır: böyük cazmen vəfat edir. 1980-ci
ilin yanvarında isə münsiflər heyəti onun qırmızı rəngli
royalını Bakıya göndərməyi qərara alır...
02.01.2011
Ġldırımlı yollrda keçmiĢ ömür
Elə adamlar var ki, xalqının, Vətəninin azadlığı,
müstəqilliyi uğrunda ölüm-dirim mübarizəsinə qoşulur, bu
müqəddəs yolda müxtəlif əzab-əziyyətlərə, hətta
işgəncələrə məruz qalsa da, əqidəsindən, amalından
dönmür, ömrünün sonunadək həmin əqidəyə xidmət edir.
Elələri var ki, mayası halallıqla yoğrulur, yalnız
halallıqla qazandığına qane olur, həmişə el-oba yanında
alnıaçıq, üzüağ gəzirlər. Bu gün elə adamlarla üzləşirik ki,
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
ürəkdən bağlandıqları peşəsinin mahir ustası kimi
fəaliyyət ğöstərir, adı hörmət-izzətlə çəkilir.
Elələri var ki, dağı-dağ üstə qoysalar da, həmişə
təvazökarlıq edir, özü haqqında danışmağı sevmir,
tərifdən uzaq yaşayır. Haqqında söhbət açmaq istədiyimiz
soydaşımız-mənalı və şərəfli ömür yolu hamımıza
nümunə olan xalq yazıçısı, tanınmış və yorulmaz
tədqiqatçı alim, təcrübəli müəllim Gülhüseyn Hüseynoğlu
yuxarıda sadaladığım ən gözəl insani keyfiyyətləri özündə
ehtiva edir. Onu çoxdan tanısam da (1963-68-ci illlərdə
BDU-da təhsil aldığım illərdə hörmətli müəllimim kimi
yadımda qalıb), keşməkeçli ömür tarixçəsinə kifayət qədər
bələd olsam da, həmişə onunla həmsöhbət olanda bütün
bunlardan bəhs etsək də, söylənilənlər barədə oxuculara
məlumat vermək istəyimə qarşı çıxmışdı. Axır ki sonuncu
dəfə necə deyərlər, ―saqqızını oğurlaya bildim‖, barəsində
yazmağıma necə icazə verdisə, özüm də təəccüb etdim,
yamanca sevindim də.
“ĠçəriĢəhərli oğlan”
O, Masallı rayonunun Mollaoba kəndində doğulub.
Amma hələ 4 yaşında ikən ailəliklə Bakıya köçür və
İçərişəhərdə məskunlaşırlar. Uşaqlıq və gənclik illəri
Bakının bu unikal, bənzərsiz hissəsində keçir. O illər indi
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
də yadına düşəndə, uşaq kimi kövrəlir, bu cənnətməkan
guşənin hər dolanbac küçəsi, tini gözləri önündə canlanır.
Balaca Gülhüseyn Bakıda məşhur olan 132 saylı orta
məktəbdə təhsil alır və 1942-ci ildə bu təhsil ocağını əla
qiymətlərlə başa vuran gənc ―içərişəhərli‖ elə həmin il o
vaxtkı
məşhur
Azərbaycan
Dövlət
Darülfununa
imtahansız qəbul olunur. Mətbuata, jurnalistikaya sonsuz
həvəs göstərən Gülhüseyn təhsilini əyani şöbədə davam
etdirməklə yanaşı, həm də o vaxtkı ―Kommunist‖
qəzetinin sənaye şöbəsində ədəbi işçi kimi fəaliyyət
göstərir. Amma əyani şöbədə oxuduğu üçün redaksiyadan
uzaqlaşdırılacağı məsələsi ortaya çıxanda, yaxşı əməkdaş
olduğu üçün onu əldən buraxmaq istəmirlər. Bu işdə
―Kommunist‖in məsul katibi xeyirxah insan Nəsir
İmamquliyevin təkidi də öz işini görür.
G.Hüseynoğlu ali məktəbi 1947-ci ildə bitirir. O, hələ
dövlət imtahanı verərkən, dekan Həbibulla Səmədzadə
sevimli gənc tələbəsinə ərklə belə söyləyir: - ―Bala, bir az
da üzərində çalış, biz səni aspiranturada saxlamağı qərara
almışıq‖.
Belə də olur. Gülhüseyn həyatını ali məktəblə
bağlayır. Bu ali təhsil ocağında uzun illər ərzində elm
aləminə baş vurduqca, pillə-pillə yüksəlir. Tələbəlikdən
Dostları ilə paylaş: |