www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
Biz mərkəzdə olarkən Farizi möhkəm başağrısı
tutmuşdu. Gözlərini aça bilmirdi. Köməyinə gəldilər.
Dava-dərman verib əvvəlki halına qaytarmaq istədilər.
Lakin mümkün olmadı. Fariz bildirdi ki, görünür
bədənimdə və başımda qalmış qəlpələrdir rahatlığımı alan.
Bununla belə, hər iki Vətən əsgəri bu gün də lazım gəlsə,
düşmənə divan tutmağa, ondan intiqam almağa hazır
olduğunu bildirdi. Təki Qarabağ, bütövlükdə işğal
olunmuş torpaqlarımız erməni qəsbkarlarından azad
edilsin. Bunu uğrunda canlarından keçib şəhidlik zirvəsinə
ucaldılmış oğul və qızlarımızın ruhu tələb edir...
ARIF QULIYEVI ARZULARINA KIM
QOVUSDURDU?
Azərbaycanın incəsənət aləmində komik aktyor
kimi özünü təsdiqləyən, tamaĢaçılara komik obrazları
ilə gülüĢ bəxĢ edən respublikanın xalq artisti Arif
Quliyev özünü tanıyandan həmiĢə xeyirxah adamların
dəstəyini hiss etmiĢ və onlar barədə yeri gələndə
ağızdolusu və minnətdarlıqla söhbət açmıĢdır. GülüĢ
ustası belə xeyirxahlığı üçüncü il ali məktəbə daxil
olarkən - taleyi həll olunacaq həmin vaxtda da öz
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
üzərində görmüĢ və həyat yolunu müəyyənləĢdirən bu
məqamı ekran qarĢısında bəyan etmiĢdir.
Yəqin bəzilərinin A.Quliyevin tərcümeyi-halı barədə
kifayət qədər məlumatı yoxdur. Xatırladaq ki, komik
aktyor ata qayğısı, ana nəvazişi, ana laylası görməyib,
eşitməyib. Heç vaxt onları tanımayıb da. O, Əli
Bayramlıda (indiki Şirvan şəhəri) doğulub. Oradakı uşaq
evində böyüyüb, tərbiyə alıb, orada sığınacaq tapıb.
Təbiidir ki, orta məktəbi də bu şəhərdə başa vurub. Sənət
seçmək məqamı gələndə, balaca Arif həmişə, hər yerdə
qəti fikrini bildirib: aktyor olmaq! İlləri yola saldıqca, bu
istək onu sanki müqəddəs arzusuna yaxınlaşdırırdı. Ona
dərs deyən sevimli müəllimlər də, həmyaşıdları olan
şagird dost-tanışları da onu məzəli, gülməli, komik aktyor
kimi görürdülər. Çünki Arif özünün bu keyfiyyətlərini
nəinki oxuduğu məktəb kollektivi, eləcə də şəhərdə təşkil
olunmuş müxtəlif tədbirlərdə nümayiş etdirmişdi.
Doğma müəllimlərə, məktəbə əlvida deyib, kamal
attestatı alan Arif "Niyyətin hara, mənzilin ora" atalar
sözünə sığınaraq Bakıya gəlir, tərəddüd etmədən
sənədlərini M.ƏIiyev adına Teatr İnstitutuna (indiki
Mədəniyyət və İncəsənət Universiteti) verir. Lakin ilk oxu
daşa dəyir. Qabiliyyət imtahanlarından keçsə də, başqa
fənlərdən müvəffəq qiymətlər ala bilmir. Beləliklə, birinci
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
il istəyinə yetə bilmir, arzusu ürəyində qalır. Amma
ruhdan düşmür, nikbinliyini qoruya bilir, qısası, ümidini
itirmir. Lakin ikinci il yenə eyni ali məktəbə qəbul
imtahanlarına gəlir. Bu dəfə də uğursuzluq! Nəhayət, bu
da üçüncü cəhd. Üçqat həyəcan, ürək döyüntüləri. Dost-
tanış qınağı gözləri önünə gəlir. Yenə əvvəlki vəziyyət!
Qabiliyyət
imtahanlarmdan
keçir.
Amma
yazılı
imtahandan bu dəfə də müvəffəq qiymət ala bilməyən
abituriyentin son ümidi də beləcə puça çıxır. Dünya
başına fırlanır. Özünü ən aciz məxluq və tənha hiss edir.
Nə etsin, hara getsin, kimə pənah aparsın? Kimi tanıyır ki,
bu qərib şəhərdə?! Özünü bir təhər teatrın qonşuluğundakı
Molokan bağına çatdırıb oturacaqların birində əyləşir. Bir
yandan, yayın nəfəsi təngidən istisi, bir yandan, aclıq və
susuzluq, başlıcası isə üçüncü cəhdin uğursuzluğundan
yaranan dilxorçuluq. Hər üç hal birləşib yorğunluq və
üzünütüyə çevrilir, arabir əsən həzin meh onu dərin
xəyaldan yuxu aləminə aparır və Arif şirin yuxu aləmində
nə qədər olduğunu bilmir.
Birdən... çiynində yumşaq və isti bir əlin təması onu
şirin yuxudan oyadır və hüzurunda iki nəfəri görür.
Onlardan birini tanıyır. Gənc, alovlu şair Tofiq Bayram
idi. İkinci nurani kişinin nüfuzedici baxışları onun qəlbinə
bir an içində işıq saçır. Onlar gəncin mövcud durumu ilə
maraqlanırlar. Vəziyyət onlara aydın olur. Arifdən
www.kitabxana.net
– Milli Virtual-Elektron Kitabxana
2017
İdris Hacızadə
―Dünyamızın bəzəyidir insanlar‖
uzaqlaşıb gedən iki nəfər bir neçə dəqiqədən sonra geri
qayıdanda, onu yenə əvvəlki pəjmürdə ovqatda görürlər.
Nurani kişi Arifə deyir ki, bu saat qalx get o kafeyə (əli ilə
yaxınlıqdakı kafeni göstərir), onun sahibinə tapşırmışam,
səni yedizdirib içizdirəcək, elə oradaca gecələyərsən,
səhər də 8 tamamda institututa rektorun yanına gedərsən,
sonrası ilə işin olmasın!
Bunu deyən nurani kişi və yanındakı şair Tofiq
Bayram Ariflə xudafizləşib ona uğurlar arzulayırlar...
Arif əvvəlcə eşitdiklərinə inana bilmir. Ona elə gəlir
ki, yuxu görür: "Bu nədir, bu asta-asta, şirin-şirin danışan,
aydın baxışlı, nurani kişi kimdir görərsən? Əsl möcüzəyə
oxşayır görüb eşitdiklərim". Handan-hana özünə gəlir və
taqətsizliyini unudub ayağa qalxır, nurani kişinin nişan
verdiyi kafeyə tərəf üz tutur...
Bütün gecəni isə çimir vurmur, səhəri necə deyərlər,
diri gözüylə açır. Vaxtın çatmasını səbirsizliklə gözləyir.
8-ə 10 dəqiqə qalmış instituta gəlir. Qapıçı onu içəri
buraxmır. Vaxt tamam olanda ali məktəbin rektoru,
teatrşünas alim, teatra aid çoxlu kitabın müəllifi Rahib
müəllimlə giriş qapısında rastlaşır. Rektor üzünə baxan
kimi onu tanıyir.
Dostları ilə paylaş: |