113
tamaşada H. Qurbanova üçün mürəkkəb və cazibəli bir cəhətə
çevrilir. Amandanın xatirələrini danışarkən keçirdiyi coşqun hisslər,
sonra onun çaxnaşmalı, təlaşlı məqamları, dərdli anları, sadəlövlüyü,
zərifliyi rejissor və aktrisa tərəfindən dəqiq işlənmişdir.
Hökümə Qurbanovanın Amandası həyatsevərdir, ancaq
yaşamağı bacarmır, keçmişi xatırlamaqla günlərini başa vurur. Onu
bu günlə bağlayan Lauranın taleyi ilə əlaqədar nigaranlığıdır.
Amanda oğluna daha təsir edə bilmədiyi üçün əzab çəkir. Aktyor
onun gələcək qarşısındakı qorxu hissini, daxilən zərif ola-ola bəzən
zahirən qəddarlaşmasının səbəblərini də izahsız qoymur. O, teatrın
mayasını təşkil edən əsl sirayətedici oyun nümayiş etdirir...
Tamaşada H.Qurbanovanın ifasında biz əvvəllər ərini, sonralar
isə qızı üçün adaxlı gözləyən bədbəxt bir qadınla tanış oluruq”.
Müəyyən yaş həddində olan bir sənətkarın belə mürəkkəb
obrazı ifa etməsi, şübhəsiz istedadın böyüklüyünə dəlalət edir.
Hökümə Qurbanova kimi dahi bir aktrisanın ifa etdiyi bütün rolları
kimi, Amanda obrazıda aktrisanın yaradıcılıq tərcümeyi-halında
xüsusi yer tutan bitkin səhnə qəhrəmanıdır.
Əfsuslar olsun ki, bu gözəl tamaşa və bu mükəmməl ifa cəmi
bir dəfə nümayiş olundu. Yersiz səbəblərə görə tamaşanın göstəril-
məsi bir daha baş tutmadı. Təəssüf...
* * *
1987-ci may ayının 21-də Hökümə Qurbanovanın kiçik qızı,
respublikanın əməkdar artisti, Dövlət mükafatı laureatı Vəfa Nüsrət
qızı Fətullayeva 42 yaşında həyatla vidalaşdı. Bu ağır itkidən sarsılan
Hökümə xanım 1988-ci ildə noyabr ayının 2-də 75 yaşında dünyasını
dəyişdi.
SSRİ xalq artisti, Dövlət mükafatı laureatı Hökümə Qurbano-
vanın ölümü, o dövrün çox millətli sovet teatrı üçün ağır itki idi. O
dövrün respublika mətbuatında Hökümə Qurbanovanın vəfatı ilə
əlaqədar nekroloqlar imzalandı. Hökümə xanımın tabutu Akademik
Milli Dram Teatrında postamentin üzərinə qoyuldu. Onu son dəfə
114
görməyə tamaşaçılar axın-axın gəldilər, böyük sənətkarla göz yaşla-
rını boğa-boğa vidalaşdılar. Hökümət nümayəndələri və pərəstişkar-
ları Hökümə Qurbanovanın cənazəsini çiyinlərində aparıb, birinci
Fəxri xiyabanda torpağa tapşırdılar.
115
IV FƏSİL
AKTRİSANIN KİNO FƏALİYYƏTİ
Mən hər dəfə Hökümə xanımın
yeni bir roluna baxdığım
zaman ürəyimdən bir arzu keçir:
bu sənətkarın böyük imkanları
səviyyəsində bədii obraz yaratmaq!
Xalq şairi, akademik Bəxtiyar Vahabzadə
Hökümə Qurbanovanın kinoya gəlişi teatrdan əvvəl baş verib.
Lakin o da Əzizə Məmmədova, Mərziyə Davudova, Sona Hacıyeva,
Barat Şəkinskaya kimi filmə çox çəkilməyib. Bu adlarını çəkdiyim
sənətkarlar sırf teatr aktrisası olublar.
1934-cü ildə çəkilişə başlanan “Almaz” filmində Yaxşı roluna
dəvət alan Hökümə xanım o günləri belə xatırlayırdı; ““Azərbay-
canfilm” kinostudiyasında C. Cabbarlının ssenarisi və rejissorluğu
ilə “Almaz” filmi çəkilirdi. O, təsadüfən fotoqraf vitrinində mənim
şəklimi görüb Yaxşı roluna sınamaq üçün soraqlaşmışdı. Sınaq
uğurlu oldu. Çəkildim. Film də müvəffəqiyyət qazandı” (16).
“Cəfər Cabbarlı, Yaxşı rolunu ifa edəcək adamın məhz Hökü-
mə Qurbanova olacağını qət etdi. Hökümənin sifəti, iri qara gözləri,
pərişan baxışları Yaxşı roluna uyğun gəlirdi. Cəfər Cabbarlı studi-
yaya qayıdıb “Almaz” filminin quruluşçu qruppası adından Hökümə
Qurbanovanı studiyaya dəvət etdi. Hökümə xanım məşq etdi. Onun
aydın diksiyası, daxili coşqunluğu, ifa edəcəyi vəziyyəti dərindən
hiss edib tamaşaçılara çatdırmaq bacarığı, qəşəng xarici görünüşü ilə
ayrılmaz bir vəhdət təşkil edirdi. Quruluşçu qruppa Yaxşı rolunu
yekdilliklə Hökümə Qurbanovaya tapşırdı” (8).
C. Cabbarlının ölümündən təxminən iki il vaxt keçmişdir.
1936-cı ildə dekabr ayının 25-də “Almaz” filminin ekranlara çıxma
vaxtı çatdı. Film ekranlara buraxılmazdan əvvəl yaradıcı heyyət
116
Cəfər Cabbarlının məzarı üstə gedib, filmin hazır olması barədə
böyük dramaturqa raport verdilər.
Film C. Cabbarlının eyni adlı əsəri əsasında ekranlaşmışdır.
Bu filmə C.Cabbarlı özü quruluş verməli idi. Hətta filmin ekranlaş-
dırılması ilə əlaqədar bütün hazırlıq işlərini də görüb tamamla-
mışdır. Ancaq amansız ölüm onun bu arzusunu yarımçıq qoydu və
Almaz kinomuzun sonuncu səssiz filmi oldu.
Dram janrında çəkilmiş “Almaz” filminin quruluşçu rejssorları
Ağarza Quliyev və Qriqori M. Braginski, ssenari müəllifi C.
Cabbarlı, bəstəkarları Niyazi və Zülfüqar Hacıbəyov idi.
Bu filmdə biz görürük ki, Hökümə Qurbanovanın ifa etdiyi
Yaxşı incə duyğulara, sevən ürəyə, gözəl təbiətə malik kəndli
qızıdır. Onun qəlbinə təmiz xalq mənəviyyatı hakimdir. Yaxşı-Qur-
banova təmiz və saf məhəbbətə, zəngin daxilə malikdir. Yaxşıda
olan bütün bu gözəl keyfiyyətləri Almaz ilk görüşdə hiss edir. Lakin
buna baxmayaraq Yaxşı-Hökümə xanım azad deyil, onun heç bir
hüququ yoxdur, o, acizdir. Onu sevmədiyi bir insana zorla ərə ver-
mişlər, cəhalətin qara yelkəni öz işini görmüşdür. Əri uzun müddət
Sibirdə olduğu zamanlarda Yaxşı-Qurbanovanın bir övladıda dünya-
ya gəlmişdir. Bu uşaq onu kənddə biabır edir, cahil insanlar ona
təhnə edirlər. Almaz bu işlərə qarışır, ona kömək edir. Almaz Yax-
şının köməyinə gəlir, uşağı ondan alıb özü saxlayır, Yaxşını fəla-
kətdən qurtarır.
Yaxşı-Hökümə xanımın ilk ekran işi olmasına baxmayaraq
ona böyük uğur qazandırdı. Azərbaycan incəsənətinə yeni və böyük
bir istedadın gəldiyini təsdiqlədi.
“Almaz” filmi daxil olmaqla Hökümə Qurbanova irili-xırdalı
beş filmə çəkilib ki, bunlara “Bir ailə” də Leyla (rej. Qriqori Alek-
sandrov, ssenari Yev Vaysenberq, Mir Cəlal, İosif Prut., 1943);
“Onu bağışlamaq olarmı?” filmində professor Kəmalə xanım (rej.
Rza Təhmasib, ssenari Məmmədhüseyn Təhmasib., 1959); “Həyat
öyrədir” də həkim (rej. Zeynəb Kazımova, ssenari V. Bulov., 1961);
“Əmək və qızıl gül” də Bikətu (rej. Tofiq Tağızadə, ssenari İdris
Bazorkin, T. Tağızadə., 1962); “İnsan məskən salır” filmində
117
Şamama (rej. Arif Babayev, ssenari İmran Qasımov., 1967) rolları
aiddir.
Dram janrında çəkilmiş “Bir ailə” filmində Hökümə xanımın
ifa etdiyi Layla son dərəcə təbii və inandırıcıdır. Böyük Vətən müha-
ribəsinin ağır illərində bəhs edən bu filmdə ki, Hökümə Qurbanova-
nın yaratdığı Leyla təbii və inandırıcı olmaqla yanaşı həmdə gözəl və
ismətlidir. Aktrisa Leylanın faciəsini, keçirdiyi əzablı və işgəncəli hə-
yatını düşünülmüş şəkildə, inandırıcı boyalarla tamaşaçılara çatdırır.
Onun əri ilə olan kadrları misilsizdir. Xüsusən son kadrlarda Hökümə
xanımın nikbin ruhunu unutmaq çətindir. Bu obraz sənət aləminə yeni
gəlmiş gənc bir aktrisanın sözün tam mənasında qələbəsi sayıla bilər.
Hökümə xanımın bu obrazdakı mimikaları, pauzaları son dərəcə
inandırıcı və düşündürücüdür. Aktrisa obrazı düzgün dərk edib, ifa
etməklə tamaşaçılarda ona qarşı dərin sevgi yarada bilmişdir.
1959-cu ildə Bakı kinostudiyası Məmmədhüseyn Təhmasibin
qələmə aldığı “Bahar” pyesinin motivləri əsasında “Onu bağışlamaq
olarmı?” (rej. R. Təhmasib, ssenari M. Təhmasib) filmini istehsal
edib, tamaşaçıların sərancamına verdi. Bu filmdə görkəmli aktyor-
lardan Veriko Ançaparidze, İsmayıl Talıblı, Mehdi Məmmədov,
Qriqori Tonuns, Həsənağa Salayev, Məmmədrza Şeyxzamanov və
bir neçə görkəmli sənətkarlarla yanaşı Hökümə xanımda bu filmdə
Tərlanın bacısı professor Kəmalə xanım (Laçın) obrazına çəkilmiş
və bu rolu öz sənətinin yüksək zirvəsinə qaldıra bilmişdir.
Dram və detektiv janrda çəkilmiş bu filimdə Hökümə Qurbano-
vanın ifa etdiyi professor Kəmalə xanım obrazı son dərəcə mənalı və
ürək titrədəndir. Aktrisa bu balaca epizod rolu o qədər təkmilləşdirib,
ətə-qana gətirmişdir ki, onu baş rollar səviyyəsinə ucaldıb, Azərbay-
can kinosunda ən dolğun obrazlar səviyyəsinə qaldırmağa müvəffəq
olmuşdur. Filmdə cəmi 3-4 dəfə görünən bu kiçik bir rol aktrisanın
yaradıcılıq tərcümeyi halında xüsusi yer tutur. Bircə bu filmdə ki,
Kamələ xanım-H. Qurbanovanın ifası, onun böyük sənətini işıqlan-
dıran nadir sənət hadisələrindən biridir. İndinin özündə də bu filmə
baxanda Hökümə xanımın böyük sənətinə valeh olmamaq olmur.
Onun qardaşı və anası ilə olan səhnələrində ürək parçalayan kədər
118
vardır ki, onu da ancaq Hökümə xanım kimi nadir sənətkarlar
tamaşaçıların qəlbinə hakim edə bilər. Aktrisanın kiçik, lakin böyük
sənət əsəri olan Kəmalə xanım obrazı, Azərbaycan kinosunun nadir
incilərindəndir. Hökümə xanım bu obraz ilə tamaşaçılara öz böyük
sənətini az da olsa nümayiş etdirə bildi.
1962-ci ildə T. Tağızadə bioqrafik janrda “Əmək və qızıl gül”
(“Mən rəqs edəcəyəm”) filmini (ssenari İ. Bazorkin və T. Tağızadə)
çəkib, tamaşaçıların müzakirəsinə verdi.
Məşhur balet artisti, xoreoqraf, estrada rəqqası, SSRİ xalq
artisti (1974), Sosialist Əməyi Qəhrəmanı (1984) Mahmud Esemba-
yevə (15.07.1924-07.01.2000) həsr olunmuş bu filmdə Hökümə Qur-
banova Mahmudun anası Bikətu obrazını ekranda canlandırır. Bu fil-
mə dörd SSRİ xalq artistləri çəkilib: Mahmud Esambayev (Mahmud),
Vladimir Txapsayev (Mahmudun atası-ƏliSultan), Hökümə Qur-
banova (Mahmudun anası-Bikətu), Adil İsgəndərov (klub müdiri).
Hökümə xanımın bu filmdə ki, ana obrazı, öz səmimiliyi və
istiqanlığı ilə fərqlənirdi. Elə bil obrazda bir istilik, təmizlik var.
Bikətu-Qurbanova əri ilə oğlunun arasındakı dağa bənzəyir. Hər
ikisi öz şikayətlərin ona deyirlər. Bəzən onun üstünə acıqlanırlar da.
Lakin, Bikətu-Hökümə xanım onlara təmkinlə, səbirlə cavab verir,
doğru yol göstərməyə çalışır. Ərinin yanında oğlunun, oğlunun
yanında ərinin tərəfini saxlayır. Haqqın, ədalətin pozulmasına mane
olur. Bu kiçik həcmli obrazda Hökümə xanım böyük iş görür. Bu
obrazı tamaşaçılara sevdirir.
1967-ci ildə İmran Qasımovun ssenarisi əsasında rejissor Arif
Babayev böyük kinoda ilk müstəqil işi olan “İnsan məskən salır”
filmini tamaşaçılara təqdim etdi. Dram janrında çəkilmiş bu filmdə
Hökümə Qurbanova yenə də ana obrazını – Şamamanı ifa edirdi.
Dəniz qəhrəmanlarının həyatından bəhs edən bu film də biz
Şamama-Qurbanova ilə ilk dəfə filmin proloqunda rast gəlirik. Onun
həkim Şirəli (bu rolu xalq artisti İsmayıl Əfəndiyev ifa edirdi) ilə
olan dialoqunda nə qədər paklıq və mehribanlıq vardır. Bikətudan
fərqli olaraq Şamamada bir az ötkəmdir. Bu onun ikinci kadrda oğlu
ilə olan söhbətlərində hiss olunur. Şamama-Hökümə xanım ərini
119
cəbhədə itirmiş və oğlu Ramizi (bu rolu Ələsgər İbrahimov ifa edir-
di) canından artıq istəyən anadır. Onun oğlu ilə olan kadrlarında o
qədər istilik var ki, ana-övlad məhəbbətini bundan artıq tamaşaçılara
çatdırmaq mümkün deyil.
SSRİ xalq artisti Hökümə Qurbanovanın yaradıcılığı Azərbay-
can kinosu çox az işlənib. O, özü də buna o qədər əhəmiyyət vermə-
yib. Çünki teatrda işi həddindən artıq çox olması, həm də tamaşalarda
ifa etdiyi obrazlara son dərəcə məsuliyyətlə yanaşması, onun kino
sahəsində ki, fəaliyyətini ləngidib. Lakin, buna baxmayaraq Azər-
baycan kinosunda Hökümə xanımın bir səs obrazı var ki, bu səs ol-
masa idi, əksər filmlərin baş qəhrəmanlarının ifası sönük görünərdi.
“Qara daşlar”da (1956) Lətifə (Nəzakət Hüseynova), Qızmar
günəş altında” (1957) filmində Nərminə (Töhfə Əzimova), “Uzaq sa-
hillərdə” (1958) filmində Anjelika (Aydar Yelikoyeva), “Ögey
ana”da (1958) Dilarə (Həcibə Məlikova), “Kölgələr sürünür”də
(1958) Afət (Sürəyya Qasımova), “Onun böyük ürəyi” (1958) fil-
mində Səmayə (Tamilla Ağamirova), “Aygün”də (1960) Aygün (Nə-
cibə Məlikova), “Bizim küçə” (1961) filmində Sara (Rimma Məm-
mədova), “Böyük dayaq”da (1962) Maya (Tamilla Rüstəmova),
“Romeo mənim qonşumdur” (1963) filmində Nona (Ariadna
Şengelaya), “Əhməd haradadır”da (1963) Leyla (Töhfə Əzimova)
Hökümə Qurbanovanın səsi ilə danışırlar. Mən cəsarətlə deyə bilərəm
ki, əgər müxtəlif xarakterli bu obrazları Hökümə Qurbanova səslən-
dirməsəydi, bəlkə də onlar böyük ictimaiyyətə bu qədər sevilməzdi.
120
NƏTİCƏ
Hökümə Qurbanovanın mövqeyi Azərbaycan teatrında
elə bir əlçatmaz zirvədədir ki, hər aktyor və aktrisa
ora sahib ola bilməz.
Fəlsəfə doktoru İmran Axundov
XX əsr aktyorluq sənətinin ən görkəmli nümayəndələrindən
biri olan SSRİ xalq artisti Hökümə Qurbanovanın fövqəladə aktyor-
luq qabiliyyəti Azərbaycan teatrının kimliyini təyin edir. Bu böyük
yaradıcılığın kökü dərinə işləyərək, zirvəsi buludlarla görüşən
nəhəng bir ağaca bənzəyir. “İstedad və əməksevərlik, yaradıcılıq
işinə şüurlu münasibət, öz əməyindən ilham almaq bu kamil sənət-
karın əsas xüsusiyyətləridir. Onun öz sənət və həyat prinsipləri var.
Hər hansı obraz olursa olsun, bu misilsiz istedad sahibi ona ciddi
yanaşır. O, obrazın dili-diksiyası üzərində çalışmağı, hər sözün, hər
pauzanın və vurğuların yerli-yerində olmasını aktyor yaradıcılığının
əsas şərtlərindən hesab edir. Təbiət H. Qurbanovaya kamil sənətkar-
lara xas olan bütün xüsusiyyətləri vermişdir. O, öz istedad xəzinə-
sinin incilərindən böyük ustalıqla, səmərəli istifadə edir.
Hökümə Qurbanova səhnədə başqalaşmağı, yaratdığı obrazın
simasını almağı bacarır. Sünilik ona yaddır. O, həmişə sadə, təbii və
inandırıcıdır”(12).
H. Qurbanova öz üzərində daim çalışan, sənətinə düşüncə ilə,
həvəslə münasibət bildirən sənətkar idi. O, yaxşı başa düşürdü ki,
ərsəyə gələn hər bir obraz aktyor üçün böyük bir imtahandır. “...
aktrisa Azərbaycan səhnəsinə misilsiz töhfələr vermişdir. Onların
içərisində Səhər, Südabə, Kleopatra kimi zəngin yaradıcılıq tacına
həkk olunmuş ləl, cəvahir, gövhər vardır” (16).
“Aktrisa sözsüz düşüncələri, sükutları ilə səhnədə çox mənalı
görünür. O, obrazın forma ilə mündəricəsi arasında harmoniya
yaradır. Onun səhnədə istifadə etdiyi bədii vasitələr xarakterin
şərhinə xidmət edir, səhnə materialını cana gətirir, xarakterin idrak
121
əhəmiyyətini yüksəldir. Belə hallarda onun yaratdığı obraz özü bir
tamaşaya çevrilir. Aktrisanın güclü istedadı, duymaq, dərk etmək
bacarığı obrazı ümumiləşdirməyə, onu tamamlamağa imkan verir.
Hökümə xanımın Germionası, Kleopatrası, Sevinci, Bənövşəsi məhz
bu cəhətdən səciyyəvidir” (1).
Hökümə xanım qüdrətli bir sənətkar olduğundan Azərbaycan
teatrında yaşayan realist və romantik ənənələrdən məharətlə istifadə
edərək, ifa etdiyi obraza navator prinsipi ilə yanaşır, onu öz sənət
süzgəcindən keçirib, yüksək bədiilik səviyyəsinə çatdıra bilirdi. Bu
yol böyük və həqiqi bir istedadlı sənətkarın yoludur. SSRİ xalq
artisti Hökümə Qurbanova daim bu yol ilə gedərək, sənət aləmində
öz cığırını açmış, öz sözünü demiş, nadir sənətkarlardandır.
2014
122
İSTİFADƏ OLUNMUŞ ƏDƏBİYYAT
1. Allahverdiyev M. Müasir teatrda ənənə və novatorluq məsə-
lələri. Bakı, Azərnəşr, 1974, s. 39, 81.
2. Cəfərov C. Əzizbəyov adına Azərbaycan Dram Teatrının 75
illiyi. Bakı, Azərnəşr, 1949.
3. Cəfərov C. Azərbaycan Dram Teatrı. Bakı, Azərnəşr, 1951.
4. Cəfərov C. Azərbaycan Dram Teatrı. Bakı, Azərnəşr, 1959.
5. Cəfərov C. H. Azərbaycan Teatrı. Bakı, Azərnəşr, 1974.
6. Cəfərov M. C. Sənət yollarında. Bakı, Gənclik, 1975,
s. 311, 313 və 326.
7. Əlioğlu M. Tənqidçinin düşüncələri. Bakı, Azərnəşr, 1968,
s. 139-173.
8. Əyyubov T. Hökümə Qurbanova. Bakı, Az.TC, 1964.
9. Hüseyn M. Ədəbiyyat və sənət məsələləri. Bakı, Azərnəşr,
1958, s. 557 və 576-577.
10. Hüseynov R. Cəfər Cabbarlının tarixi dramlarının səhnə
təcəssümü. Bakı, Maarif, 1971, s. 201 və 287.
11. İbrahimov M. Ədəbi qeydlər. Bakı, Azərnəşr, 1970, s. 286,
291 və 295-296.
12. İsmayılova A. Azərbaycan qadınları səhnədə. Bakı, İşıq.
1977, s. 107-111.
13. Kərimov İ. Azərbaycan peşəkar teatrının tarixi və inkişaf
mərhələləri. Bakı, Maarif, 2002.
14. Kərimov İ. Azərbaycan-Türkiyə teatr əlaqələri.
Bakı, 2000, s. 112.
15. Məmmədov M. Teatrlar. Aktyorlar. Tamaşalar.
Bakı, Azərnəşr, 1966, s. 165-172.
16. Məmmədov M. Onun sənət ulduzu. Bakı, İşıq, 1983.
17. Mərdanov M. Əlli il Azərbaycan səhnəsində.
Bakı, Uşaqgəncnəşr, 1959.
18. Mərdanov M. Xatirələrim. Bakı, Azərnəşr, 1964.
19. Rəhimli İ. Akademik Milli Dram Teatrı. Birinci kitab,
Bakı, Qann-Poliqraf, 2002.
123
20. Rəhimli İ. Akademik Milli Dram Teatrı. İkinci kitab,
Bakı, Qann-Poliqraf, 2002
21. Rəhimli İ. Səhnəmizin fədailəri. Birinci kitab, Bakı, Qann-
Poliqqraf, 2002, s. 213-218.
22. Səfərov C., Babayev A. Şərəfli yol. Bakı, Azərnəşr, 1974.
23. Səfərov C. Teatr və dramaturgiya. Bakı, Yazıçı, 1982,
s. 83-87.
24. Təhmasib.T. Hüseyn Cavid və teatr. Bakı, İşıq, 1988,
s. 96.
25. Vahabzadə B. Sadəlikdə böyüklük. Bakı, Yazıçı, 1978,
s. 192-197.
26. Юсифбейли Т. Шекспир на сцене театра им. Азиз-
бекова. Баку. 1964.
124
BAŞLIQLAR
GİRİŞ ............................................................................................. 3
I FƏSİL
Həyatı və axtarışlar dövrü (1913-1943) ......................................... 4
II FƏSİL
Məhsuldar dövr (1944-1960) ......................................................... 20
III FƏSİL
Sənətin zirvə dövrü (1961-1988) ................................................... 75
IV FƏSİL
Aktrisanın kino fəaliyyəti (1936-1967) ......................................... 115
NƏTİCƏ ........................................................................................ 120
İstifadə olunmuş ədəbiyyat ............................................................ 122
125
126
127
Имран Адиль оглы Ахундов
ОКЮУМА КУРБАНОВА
монография
(на азербайджанском языке)
Баку – Мутарджим – 2015
128
Üz qabığının dizaynı – Мятанят ГАРАХАНЛЫ
Kompyuter operator – Xədicə TAĞIYEVA
Чапа имзаланыб: 06.03.2015
Формат: 60x84 1/16. Гарнитур: Тимес.
Щяъми: 8 ч.в. Тираж: 100. Сифариш № 47.
ТЯРЪЦМЯ
ВЯ НЯШРИЙЙАТ-ПОЛИГ РАФИЙА
МЯРК ЯЗИ
Аз 1014, Бак ы
, Рясул Рза к цч., 125
596 21 44; 497 06 25; (055) 715 63 99
e-mail: mutarjim@mail.ru
www.mutercim.az
Dostları ilə paylaş: |