8
Bu təqdirdə, bütün okeanlar donar və Yer kürəsində
həyat olmazdı.
Havanın sıxlığı
Atmosferin ən əsas xüsusiyyətlərindən biri də nəfəs
almağımıza imkan verən ideal sıxlığıdır.
Havanın təzyiqi 760 mm civə sütunudur. Sıxlığı
dəniz səviyyəsində bir litrə bir qramdır. Havanın dəniz
səthindəki axıcılığı isə sudan 50 dəfə çoxdur. Adi
rəqəmlər kimi görünən bu ölçülər, əslində, insanın
həyatı üçün böyük əhəmiyyət daşıyır. Çünki hava ilə
nəfəs alan canlıların yaşaması üçün atmosferin əsas
xarakteristik xüsusiyyətləri – sıxlığı, axıcılığı, təzyiqi
və s. hal-hazırkı ölçülərdə olmalıdır.
Nəfəs alarkən ciyərlərimiz hava müqaviməti
adlanan qüvvəyə qarşı enerji sərf edir. Hava müqaviməti
havanın hərəkətə qarşı göstərdiyi sabitlikdir. Ancaq bu
müqavimət atmosferin xüsusiyyətləri sayəsində çox
zəifdir və ciyərlərimiz asanlıqla havanı qəbul edib xaric
edirlər. Bu müqavimətin bir az artması ciyərlərimizin
işini ağırlaşdırar. Bunu belə bir misalla açıqlaya
bilərik: şprisin iynəsi ilə su
çəkmək asandır, ancaq bal
çəkmək çox çətindir. Çünki
balın axıcılığı sudan azdır və
sıxlığı çoxdur.
Əgər atmosferin sıxlıq, axıcılıq,
təzyiq kimi ölçüləri bir az fərqli
olsaydı, nəfəs almaq bizim üçün iynə
ilə bal çəkmək qədər çətinləşərdi. “Şprisin
iynəsi qalın ola bilər”, yəni: “Ağciyər kanalları
genişlənə bilər”, -deyə düşünə bilərsiniz. Onda
ağciyərlərdəki kiçik kanallar olmazdı. Bu təqdirdə,
ciyərlərin hava ilə təmas edən sahəsi kiçilər və
ciyərlər bədən üçün kifayət qədər oksigen qəbul edə
bilməzdi. Yəni havanın sıxlıq, axıcılıq, təzyiq kimi
xüsusiyyətləri mütləq müəyyən ölçüdə olmalıdır.
Nəfəs aldığımız havanın dəyərləri məhz bu ideal
ölçüdədir.
Professor Maykl Denton bu mövzu haqqında belə
şərh verir:
“Əgər havanın sıxlığı və ya sabitliyi bir az çox
olsaydı, hava müqaviməti artar və hava ilə nəfəs
alan canlıya ehtiyacı olan oksigen miqdarını təmin
edən tənəffüs sistemi dizayn etmək qeyri-mümkün
olardı. Ehtimal olunan atmosfer təzyiqləri ilə oksigen
miqdarlarını müqayisə edərək həyat üçün uyğun rəqəm
axtardıqda, çox məhdud intervalla qarşılaşırıq.
Həyat üçün lazım olan şərtlərin hamısının bu
kiçik intervalda olması, əlbəttə, qeyri-
adi uyğunluqdur”. (Michael Denton,
Nature’s Destiny, s. 128.)
Atmosferin də-yərləri
təkcə nəfəs almağımız
üçün deyil, mavi
planetin
mavi
qalması üçün də
vacibdir. Əgər
atmosfer
www.dusuneninsan.net
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
8
9
təzyiqi indiki ölçüsündən beşdə
bir miqdar azalsaydı, dənizlərdəki
buxarlanma artardı. Atmosferdə yüksək
miqdara çatan su buxarı Yer kürəsində istixana
təsiri yaradaraq planetin temperaturunu həddindən artıq
yüksəldərdi. Əgər atmosfer təzyiqi indiki ölçüsündən
artıq olsaydı, onda atmosferdəki su buxarının miqdarı
böyük ölçüdə azalar və Yer kürəsindəki quru ərazilər,
demək olar ki, tamamilə səhralaşardı.
Ancaq bu ehtimalların heç bir baş vermir, çünki
Allah Yeri, Günəş sistemini və bütün kainatı qüsursuz
yaradıb. Yer kürəsindəki bütün müvazinətləri bizim
həyatımız üçün bir-birinə uyğundur.
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
9
10
Yer planeti, bildiyimiz kimi, Günəş sisteminin
bir hissəsidir. Bu sistem kainatdakı digər ulduzlarla
müqayisədə orta ölçülü ulduz olan Günəşin ətrafında
fırlanan 8 planetdən və bu planetlərin peyklərindən
ibarətdir. Yer sistemdə Günəşə ən yaxın üçüncü
planetdir.
Əvvəlcə, bu sistemin böyüklüyünü qavramağa
çalışaq. Günəşin diametri Yerin diametrindən 103
dəfə böyükdür. Bunu bir bənzətmə ilə açıqlayaq:
əgər diametri 12200 km olan Yeri kürəcik ölçüsündə
kiçiltsək, Günəş də futbol topundan iki dəfə böyük olan
kürə olar. Ancaq ən qəribəsi aradakı məsafədir. Həqiqətə
uyğun model qurmaq üçün kürəcik ölçüsündəki Yerlə
top böyüklüyündəki Günəşin arasında 280 m məsafə
qoymalıyıq. Günəş sisteminin ən kənarında yerləşən
planetləri isə kilometrlərlə uzaqda yerləşdirməliyik.
Ancaq bu qədər nəhəng ölçüdə olan Günəş sistemi
yerləşdiyi Südyolu qalaktikası ilə müqayisədə çox
kiçikdir. Çünki Südyolu qalaktikasında Günəş kimi
və əksəriyyəti ondan böyük olan təqribən 250 milyard
ulduz var. Bu ulduzların arasında Günəşə ən yaxın
olanı Alfa Sentavrdır. Əgər Alfa Sentavrı bir az əvvəl
müqayisə apardığımız modelə, yəni Yerin kürəcik
böyüklüyündə və Günəşlə Yer arasındakı məsafənin
www.qizilnisbet.com
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
10
11
280 m olduğu modelə yerləşdirsək,
onu Günəşdən 78.000 km uzaqda
yerləşdirməliyik!
Modeli bir az da kiçildək. Yeri
çətinliklə görünən toz zərrəciyi boyda
edək. Onda Günəş qoz böyüklüyündə
olar və Yerdən 3 m uzaqlıqda yerləşər. Bu
modeldə Alfa Sentavrı Günəşdən 640 km
uzaqda yerləşdirməliyik. Südyolu qalaktikasında
aralarında məhz bu qədər böyük məsafələr olan 250
ulduz var. Spiral formasında olan bu qalaktikanın
qollarından birində bizim Günəşimiz yerləşir.
Ancaq maraqlıdır ki, kosmosu ümumilikdə
götürdükdə Südyolu qalaktikası da çox kiçik yer tutur.
Çünki kosmosda başqa qalaktikalar da var, həm də
təxminlərə görə təqribən 300 milyard qalaktika var!..
Bu qalaktikaların arasındakı boşluqlar isə Günəş lə
Alfa Sentavr arasındakı məsafədən milyon dəfələrlə
böyükdür.
Göy cisimlərinin kosmosda yerləşməsi və
aralarındakı nəhəng məsafələr Yerdə canlı həyatın
mövcud olması üçün zəruridir. Göy cisimləri arasındakı
məsafələr Yerdəki həyatı dəstəkləyəcək şəkildə bir çox
universal qüvvə ilə uyğun hesabla nizamlanmışdır.
Bu məsafələr planetlərin orbitlərinə, hətta planetlərin
özünə birbaşa təsir edir. Bu məsafələr daha az olsaydı,
ulduzlar arasındakı cazibə qüvvəsi planetlərin orbitlərini
qeyri-sabit edərdi. Bu qeyri-sabitlik isə planetlərdə
kritik temperatur dəyişikliklərinə səbəb olardı. Əgər
məsafələr bir az çox olsaydı, supernovalarla kosmosa
atılan ağır elementlər az yayılar və Yer kimi dağlıq
planetlər əmələ gəlməzdi. Ulduzlar arasında hazırkı
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
Düşünən İnsan, Oktyabr 2014
11
Dostları ilə paylaş: |