www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
77
hökuməti təşkil etsin və bütün hüquqlarına ona verməklə,
özünü ləğv etsin [154, 99-101]. Fikrimizcə, Ə.Ağaoğlunun
Milli Şuraya qarşı tutduğu kəskin mövqe həm o zaman, həm
də sonralar onun ayrı-ayrı müstəqil türk dövlətlərinin deyil,
vahid islam-türk dövləti ideyasının tərəfdarı olması mülahizə-
sinin yaranmasına səbəb olmuşdur.
Ümimiyyətlə, etiraf etmək lazımdır ki, Azərbaycanın
milli istiqlalı məsələsində Ə.Ağaoğlu bir qədər ziddiyyətli
mövqe tutmuşdur. Belə ki, istər Nuru paşanın «siyasi
müşaviri» və ilk Parlamentin millət vəkili olduğu dönəmlərdə
Azərbaycanın Milli İstiqlalı bağlı fərqli mülahizələrdən çıxış
etmişdir. «Siyasi müşavir» kimi Milli Şuranın ləğvinə və
Türkiyə ilə birləşmək istəyən «ilhaqçılar»a meyilli yeni höku-
mətin təşkilinə nail olan Ə.Ağaoğlu, Türkiyədən gələn türk
əskəri Azərbaycanı tərk etməyə məcbur olduqdan sonra,
Bakıda çıxan rusdilli qəzetlərdən birinə verdiyi müsahibəsində
Azərbaycanın yenidən Rusiyanın tərkibinə qayıtmasını ən
məqbul variant kimi göstərmişdi: «Azərbaycan türklərinin
indiyə qədər arxalandıqları Türkiyə, Dünya müharibəsi
nəticəsində məğlub olmuşdur. Azərbaycan müstəqil yaşaya
bilmədiyi üçün Rusiya ilə Türkiyədən birinə arxalanmalıdır.
Türkiyə məğlub olduqdan sonra Azərbaycanın öz taleyini
Rusiyaya bağlamaqdan başqa çarəsi qalmır. Özü də mədəni
cəhətdən Rusiya Türkiyə ilə müqayisədə daha yüksək pillədə
durur. Bütün bu mülahizələri nəzərə alaraq, eləcə də
Azərbaycan məsələsinin Avropadakı sülh konfransında qəti
həllini tapmayacağı təqdirdə, Azərbaycan xalqı ÜmumRusiya
Federasiyasının tərkibinə daxil olmağa razılaşmalıdır» [51,
148].
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
78
78
Ancaq Azərbaycan Parlamentinin yaranması və
mövcud siyasi böhranın aradan qalxmasından sonra, artıq
millət vəkili kimi Ağaoğlu Azərbaycan Cümhuriyyətinin
istiqlalını dəstəkləmişdir. Bunu, Ə.Ağaoğlunun parlamentin
iclaslarındakı çıxışları da təsdiq edir: «Hökumətin
bəyannaməsində söylədiyi Azərbaycan istiqlalı bizim
hamımzın əfzəl (birinci) amalımızdır! Hər bir öz şərəfini, öz
amalını bilən azərbaycanlı bunu duymalı və bu yolda
olmalıdır!» [34, 129]. Onun fikrincə, Azərbaycanın bir coğrafi
isim deyil, yer üzündə yaşayan bir millətin yurdu, dövləti
olmasını artıq bütün dünyaya, o cumlədən Avropaya da
tanıtdırmaq lazımdır [34, 130]. Bütün bunlarla yanaşı, qeyd
edək ki, Ağaoğlunun siyasi-ideoloji görüşlərindəki bu kimi
ziddiyyətlər sonralar da davam etmişdir.
Ə.Ağaoğlu, Y.Akçuraoğlu və başqaları ilə yanaşı,
1900-1910-cu illərdə islamçılığın və türkçülüyün, xüsusilə
İslam-Türk birlyinə əsaslanan “Osmanlı türkçülüyü”
ideyasının böyük davamçılarından biri də Azərbaycan türk
ideoloqu Əli bəy Hüseynzadə olmuşdur. O, hələ 1-ci Rusiya
inqilabına (1905) qədər, əsasən mədəni türkçülüyü və mədəni
turançılığı təbliğ etmişdir [109, 32]. Bu baxımdan ilk turançı
hesab olunan Ə.Hüseynzadə, ancaq turançılığı şiddət və
qətiyyətlə müdafiə etməmişdir; yəni o, daha çox mədəni,
şairanə turançı olmuşdur. Fikrimizcə, bir çox müəlliflərin
(Y.Akçuraoğlu və b.) də təsdiqlədiyi kimi Ə.Hüseynzadədə
əsil milliyyətçilik, türkçülük fəaliyyəti Rusiya-Yaponiya
müharibəsi ərəfəsində meydana çıxmışdır [22, 208].
Ümumiyyətlə,
Ə.Hüseynzadənin
nəzəri-fəlsəfi
yaradıcılığının Azərbaycan dövründəki (1905-1910) iki
istiqaməti: 1) «islamlaşmaq, türkləşmək və avropalaşmaq»
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
79
kimi formulə edilən «üçlük» düsturu; 2) və «Osmanlı
türkçülüyü» ideyalarını fərqləndirmək lazım gəlir.
Ə.Hüseynzadə ilk olaraq 1904-cü ilin noyabrında
Misirdə nəşr olunan «Türk» qəzetinə göndərdiyi «Məktubi-
məxsus» məqaləsində, bəzi istisnaları nəzərə almasaq,
bütövlükdə Y.Akçuraoğlunun «Üç tərzi-siyasət» əsərindəki
«osmançılıq, islamçılıq və tükçülük» ideolojisi ilə razılaş-
dığına işarə etmişdir. Belə ki, Ə.Hüseynzadə də Y.Akçuraoğlu
kimi «osmanlı milləti» ideyasını rədd edərək, diqqətini müasir
ruhlu islamçılıq və türkçülük üzərində cəmləşdirmiş, yeni
ideyanın islam-türk anlayışlarının bütövlüyü ətrafında
yaranmasını vacib saymışdır. Bununla bərabər, Ə.Hüseynzadə
Yusif bəyin «üçlük» proqramında islamçılıq və türkçülüyün
vəhdəti halından kənara çıxarılaraq, ayrı-ayrılıqda götürülüb
siyasiləşdirilməsinə etiraz etmişdir. Ə.Hüseynzadə hesab
edirdi ki, hələlik bu məsələnin siyasiləşdirilməsi, xüsusilə də
islamçılıq və türkçülüyə bölünməsi doğru deyildir. Bu
mənada, o, ayrı-ayrılıqda «islamçılıq» və «türkçülük»
ideyalarının yaranmasının əleyhdarı kimi çıxış edir: «Süni
olaraq ayrıca pantürkizm, panislamizm adları ilə məslək
icadına nə lüzum vardır?» [109, 30]. Sadəcə, Ə.Hüseynzadə
hələlik mədəni türkçülük və mədəni islamçılıqdan çıxış
edərək, hər iki ideyanın bütövlüyünü, birliyini irəli sürür, bu
mənada bütün türk millətlərinin milli-dini birliyini zəruri
hesab edirdi. Əsilində o da yaxşı anlayırdı ki, türklərin
həyatında vəhdət təşkil etməklə yanaşı, islamçılıq və
türkçülüyun ayrı-ayrılıqda özünəməxsus yeri və rolu vardır.
Bu baxımdan Hüseynzadə mədəni birlik kimi islamı və
türklüyü bütöv şəkildə gördüyünü ifadə etsə də, siyasi
cəhətdən türk millətinin milli kimliklərini (türklüklərini) və
Dostları ilə paylaş: |