www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
191
söylədikləri «bağımsızlıq» («istiqlal»-F.Ə.) ideyası I Dünya
savaşı illərində bilginlərin başında yaranaraq devrim (inqilab
– F.Ə.) günlərində siyasi bir çağrış biçiminə girir, daha uyğun
bir gündə «bütünlüklə bağımsızlıq» çağrışına keçmək
yetənəyində bulunan siyasi bir prorqama çevrilirdi» [189, 56].
O hesab etmişdir ki, Azərbaycan milli ideyası –
azərbaycançılıq yalnız türkçülük uğrunda savaş aparan
müsavatçıları deyil, sosialistləri, islamçıları və başqalarını da
öz ətrafında birləşdirə bilər. Əslində son hədəfi müstəqil türk
dövləti yaratmaq olan türkçülərin ölkənin «Azərbaycan»
adlandırılması bir tərəfdən türklüyün ifadəsi, digər tərəfdən isə
siyasi-ideoloji gediş idi. Rəsulzadə yazır: «…Güney Doğu
Qafqaz torpaqlarının bütünlüklə Azərbaycan adı altında
yaranmış siyasi quruluşlarda olması tutalqasından (sübutundan –
F.Ə.) başqa Azərbaycan türklərinin yaşadıqları bir ölkə olduğu
üçün buraya Azərbaycan deməkdə heç bir sıxıntı görülməmişdir.
Bu adın yeni Türk Cümhuriyyətinə verilməsində ən böyük
tutalqa sözsüz bu türklük olmuşdur» [189, 61].
Deməli, bu dövlətin bir türk dövləti olması, onun dilinin
və millətinin türk adı daşıması kimi, «Azərbaycan» sözünün də
türklüyü ifadə etməsi heç kəsdə şübhə doğurmamış, başda
Azərbaycan türkləri olmaqla bütün azərbaycanlılar tərəfindən
birmənalı şəkildə qəbul edilmişdir. Sadəcə, siyasi-ideoloji
mənada «Azərbaycan», «Azərbaycan Cümhuriyyəti» anlayışları
yalnız türklüyü ifadə etməklə məhdudlaşmamış, Azərbaycanda
yaşayan bütün vətəndaşların (türk və türk olmayan) vətəni və
dövləti kimi daha geniş məna daşımışdır. Sosialistlərdən Aslan
bəy Səfikürdlü parlamentdəki çıxışlarının birində bunu belə
ifadə etmişdi: «Bu gün kiçik bir Türk parlamenti açılıbdır. Bizim
bu parlamentimiz gözlərdə bir ağ kimidir. Çox imperialistlər onu
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
192
192
görmək belə istəmirlər. Cümhuriyyətimizə Türk Cümhuriyyəti
deyil, Azərbaycan Cümhuriyyəti dedik ki, bütün vətəndaşlara
ümumi bir vətən olsun» [34, 46].
Beləliklə, 1918-1920-ci illərdə və sonralar da M.Ə.Rə-
sulzadə
«Azərbaycan
məfkurəsi»,
«Azərbaycan
milli
məfkurəsi», «Azərbaycan fikri», «Azərbaycan milli ideyası»,
«Azərbaycan məfhumu», «azərbaycançılıq», «Azərbaycan
ideyası» dedikdə, türkçülüyün milli özünütəyin ifadəsi olan
bugünkü azərbaycançılıq ideyasının nəzərdə tutmuşdur: «Rus
istibdadı pəncəsindən dağılmış xanlıqlar şəklində deyil, müttəhid
və milli bir kütlə surətində nicat arayan Azərbaycan türklüyü bu
istiqlalını tərtəmiz edəcək bayrağa əsrin məfkurəsi ilə mütənasib
bir məna vermək istəyirdi. Bu mənanı da «türkləşmək,
islamlaşmaq və müasirləşmək» məfhumlarında tapdı: bayrağı
mavi, al (qırmızı) və yaşıl rəngli qumaşlardan düzəldildi» [185,
8].
Ancaq Azərbaycan milli ideyasının reallaşması kimi,
onun qorunub yaşadılması da Rəsulzadənin qarşısında əsas
vəzifə kimi dayanmışdır. Çünki xüsusilə ilk dövrlərdə,
Azərbaycan Cümhuriyyəti adlı müstəqil bir türk dövlətinin
müstəqilliyi bəyan olunmasına baxmayaraq istər daxildə, istərsə
də onun xaricində onu azadlığını tanımaq istəməyən xeyli sayda
qüvvələr (bolşeviklər, «ittihadçılar»-«ilhaqçılar» və b.) var idi.
Milli istiqlalın əleyhinə olan bolşeviklər və «ittihadçılar»-
«ilhaqçılar» (dini qüvvələr) müvafiq olaraq Azərbaycanı
Rusiyadan və Osmanıldan ayrı təsəvvür etmirdilər. Təsadüfi
deyil ki, həmin dövrdə Azərbaycanın bir hissəsi bolşeviklərin
əlində olduğu halda, digər hissəsi isə faktiki olaraq
Azərbaycandakı Osmanlı dövlətinin qoşunlarının komandanı
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
193
Nuru paşanın və onun ətrafına toplanmış Azərbaycanın
Türkiyəyə birləşməsinin tərəfdardlarının təsiri altında idi.
Tarixçı alim Aydın Balayevin fikrincə, həmin dövrdə
Nuru paşanın «ilhaqçılar»ın təsiri altında olması ilə bağlı bəzi
müəlliflərin qeydləri doğru deyildir: «Fikrimizcə, Nuru paşanın
«ilhaqçılar»a dəstəyi Türkiyənin hakim dairlərinin o dövrdə türk
xalqları, o cümlədən Azərbaycana münasibətdə yeritdikləri
siyasətin mahiyyətindən irəli gəlirdi» [51, 114]. Bu fikirlə
razılaşaraq hesab edirik ki, bunu, «ilhaqçılar» da yaxşı bilir və bu
amildən istifadə etməyə çalışırdılar. A.Balayevin də qeyd etdiyi
kimi, əsas özəyini Azərbaycanın burjua-mülkədar və dini
dairələrinin
nümayəndələri
təşkil
edən
«ilahqçılar»ı,
Azərbaycanın müstəqilliyi ideyasından daha çox, Rəsulzadənin
başçılıq etdiyi Milli Şuranın ölkənin siyasi sistemində köklü
demokratik dəyişikliklər həyata keçirmək planları narahat edirdi:
«Milli Şuranın təxirə salmadan ölkədə geniş demokratik
azadlıqları gerçəkləşdirmək, dini dövlətdən ayırmaq, aqrar
sahədə islahatlar həyata keçirmək, qadınlara kişilərlə bərabər
hüquqlar vermək planlarını həmin dairələr öz imtiyazlarının
toxunulmazlığı üçün təhlükə hesab edirdilər» [51, 112].
Bütün hallarda, M.Ə.Rəsulzadənin uzaqgörənliyi və
müdrik siyasəti nəticəsində bu məsələ də, Azərbaycanın
müstəqilliyinin itirilməməsi şərti ilə həll edilmiş [51, 119] və çox
keçmədən «Azərbaycan milli məfkurəsi» Azərbaycandakı bütün
siyasi qüvvələrin, o cümlədən burada yaşayan bütün etnosların
əsas ideyasına çevrilə bilmişdir. M.Ə.Rəsulzadə 1918-ci ilin 10
dekabrında
parlamentin
2-ci
iclasındakı
çıxışında,
azərbaycançılıq ideyasının hansı şəraitdə yaranmasını göstərmək
üçün deyirdi: «Bizim yaxın məqsədlərmizdən biri olan
Azərbaycan muxtariyyətini tələb edərkən həm sağdan, həm də
Dostları ilə paylaş: |