www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
182
182
Qeyd edək ki, 1910-cu illərdə qələmə aldığı yazılarında,
xüsusilə «Milli dirilik» (1914) başlıqlı sislilə məqalələrində
artıq M.Ə.Rəsulzadə milli ideyanın, milli ideologiyanın yaran-
masının zəruriliyndən bəhs edirdi. O göstərirdi ki, yalnız
cəmiyyətin intellektual qismi milli ideologiyanın yaradıcısı və
təbliğatçısı ola bilər: «Ayrı-ayrı əməlpərvərlər tərəfindən təsvir
və təyin edilən, başqa sözlə desək, hazırlanan millli əməllər
layihəsi xalqın düşünüb də hiss və arzu etdiklərinə uyğun
gələrsə, sürətli bir şəkildə xalq arasında yayılar və çoxlu
tərəfdarlar qazanar» [186, 471]. Milli ideyanı əsaslandırmaq
üçün Rəsulzadə ilk növbədə, ümmət, milliyyət, millət və xalq
məfhumlanını izah etməyə çalışmışdır
«Açıq söz» qəzetinin ilk sayında nəşr olunan «Tutacağımız
yol» (1915) məqaləsində isə, Rəsulzadə ilk dəfə Azərbaycan
milli ideyasının başlıca prinsiplərini göstərmişdir. Onun fikrincə,
milli ideyanın əsas idealı milliyyətdir ki, 20-ci əsrdə milliyyət
əsri olduğuna görə, Azərbaycan türkləri də milliyyət mərhələsini
keçib millət olaraq meydana çıxmalıdır. Bu baxımdan 1-ci dünya
müharibəsi nəticəsində dünyanın xəritəsinin dəyişməsinin labüd
olduğunu qeyd edən Rəsulzadəyə görə, dünya xəritəsinin alacağı
yeni şəkilə vətəndaşların fədakarlığı, dövlətlərin təşkilatı və
orduların əzəməti ilə bərabər, aşkar və qətiyyətlə peyda olmuş
milliyyət məfkurələrinin də böyük təsiri var və olacaqdır:
«Özünü lüzumunca bilib də istiqbal üçün müəyyən bir ideal
bəsləyən millət şübhəsiz ki, böyük bir qüvvət təşkil edər.
Şübhəsiz ki, sözün tam mənası ilə deyiləcək qədər dağ dağıdan
topların hakim olduğu hərb meydanlarında təsirsiz qalmayan bu
qüvvət yaşıl mahudlu barışıq masası üzərində əsaslıca bir əsir
yapacaq. Hər hansı qalib tərəf az-çox sorunclu bir dinclik vücuda
gətirmək istərsə, əsrin vicdanları üzərində ən çox təsir icra edən
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
183
qüvvətli milliyyət məfkurəsini ehmal edəməz! Bunun böylə
olacağı arabir gələcəyin sülhü haqqında söz söyləyən Avropa
mütəfəkkirlərincə də təsdiq olunmaqdadır. Sülhsunə mənsub
siyasilərcə, milliyyət əsasına riayət etməyəcək, millətlərin
hüququnu gözətməyəcək bir sülh əqdnaməsi çox çəkməz yırıtlar
və sorunclu bir dinclik təmin edəməz» [186
a
, 171].
Milli ideologiyanın konkret cizgilərini cızan milli
ideoloq qeyd edirdi ki, təbii hüququ əlindən alınmış bir millət
əbədi olaraq bu vəziyyətdə qalarsa, bir tərəfdən Avropa
dövlətləri arasında daimi sülh əldə edilməyəcək, başqa tərəfdən
onların öz vətəndaşları arasında ögeylik-doğmalıq olduğu üçün
müutərəqqi və qüvvətli təşkilata çevrilə bilməyəcəklər: «Demək
ki, müəyyən bir məfkurəyə və əksər fərdlərcə tanınmış amala,
qayəyə malik olan millətlər, dövlətlər arasındakı münasibətdə
əhəmiyyət qazandıqları kimi, dövlətlərin daxili siyasətləri
üzərinə də böyük təsirlər icra edəcəklərdir. Bu surətdə ayrı-ayrı
millətlər bir millət olaraq yaşaya bilmək üçün hər şeydən əvvəl
özlərini bilməli, müəyyən fikir və amallar ətrafında birləşərək
bütün bir məfkurəyə, xəyal qayəsinə hədəf olacaq o işıqlı yıldıza
sahib olmalıdırlar. Çünki müttəhid bir ruh və müştərək bir
yıldıza malik olmayan millətlərlə yeni əsaslar üzərinə qurulacaq
həyat hesablaşamayacaq və böylə silahdan məhrum qalan
heyətlər kimsəyə söz eşitdirməyəcəklərdir!» [186
a
, 171]. O,
fikirlərinə davam edərək yazırdı: «Tutacağımız yolun nöqteyi-
əzəmətini (məramını) təşkil edəcək əsas – milliyyət əsası»dır
[186
a
, 172].
Bununla da, fikrimizcə, Azərbaycan tarixində ilk dəfə
siyasi-ideoloji mənada «milliyyət» anlayışını ortaya atan və onu
Azərbaycan türk milliyyəti kimi ifadə edən Rəsulzadə olmuşdur.
Ancaq bu milli ideologiyanın əsas hədəfi olan «milliyyət»çilik,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
184
184
Rəsulzadənin özünün də qeyd etdiyi kimi, şovinist millətçilik,
yəni onlarca özgə millətləri hakim millət mənafeyinə fəda edən
rus millətçiliyi deyil, mütərəqqi millətçilikdir: «Halbuki bizim
tərvic elədigimiz əsas bütün milliyyətlər üçün bir dərəcə
hürriyyət və müsavat tələb edir ki, bununla biz rus camaatının da
salim düşünür qismilə heç bir ixtilafda bulunmuyoruz» [186
a
,
172].
Onun fikrinə görə, hər bir milliyyət azad yaşayıb da
tərəqqi edə bilmək üçün üç əsasa: 1) dil; 2) din; 3) zaman-
müasirliyə istinad etmək məcburiyyətindədir. Milliyyətin birinci
əsası dildir ki, dili türk olan bu xalqın etnik mənsubiyyəti də
türkdür: «Dilcə – biz türküz, türklük milliyyətimizdir. Ona görə
də müstəqil türk ədəbiyyatı, türk sənəti, türk tarixi və türk
mədəniyyətinə malikiyyətimiz – məqsədimizdir. Parlaq bir türk
mədəniyyəti isə ən müqəddəs qayeyi-amalımız, işıqlı yıldızımız-
dır» [186
a
, 172].
M.Ə.Rəsulzadə milli ədəbi dilin formalaşması problemi
ilə bağlı qeyd edirdi ki, əski Səlcuqlu-Türkiyə və Azərbaycan
türkcəsi bir olmuş, «ortadakı ayrılığı yaradan şey isə Azərbaycan
danışığının daha çox Qaraqoyunlular, Ağqoyunlular, Səfəvilər
kimi türk dövlətlərinin yönətimi altında, Osmanlılardan ayrı,
məzhəb baxımından onlara kəskin qarşı olan başqa bir siyasi
yönətimin özəyini oluşdurmuşdur» [189, 41]. Bu baxımdan dil
məsələsində «osmançılar» (Ə.Hüseynzadə və b.) və «azərbay-
cançılar» (C.Məmmədquluzadə, F.B.Köçərli və b.) arasında orta
mövqedən çıxış edən Rəsulzadə bir tərəfdən türk ədəbi dilinin
xalqın dili ilə bağlı olmasının vacibliyini qeyd etmiş, digər
tərəfdən isə onun həddən artıq «aşağıya» enməsinin əleyhinə
çıxaraq ortaq türkcənin yaranması təklifi ilə çıxış etmişdi:
«Ədəbi dil, xalqın anlayacağı dildir. Yazı dili xalqın danışdığı
Dostları ilə paylaş: |