İntellektual-Elektron Kitabxananın təqdimatında
Yüklə 2,89 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 81 81 81 şəhərdir, Amma Bakı axı bicbala şəhər deyil, onun dağ kimi ata-babası, nəsli-nəcabəti olub. Məsəlçün, indiki Bakının atası olan mənim kinolu-teatrlı, trolleybuslu- tramvaylı, Leninli-Kirovlu Bakım bu qədər vəfasız, etibarsız deyildi. Nə qədər müasirləşsə də, yeniləşsə də, təzə mikrorayonlar, yeni qəsəbələr dünyaya gətirsə də onları şəhərin kənarındakı düzənliklərdə yerləşdirirdi, ata-babasından qalma İçərişəhəri də, kəhnə məhəllələri də əzizləyirdi, bircə daşına da toxunmurdu. Amma indiki Bakı bilmirəm kimə oxşadı, belə bifər çıxdı, nihilist oldu. Qərara gəldi ki ata-babadan ona heç nə qalmasa da olar, keçmişdən birdəfəlik əl üzüb yalnız və yalnız gələcəyə üz tutmaq lazımdır. Beləliklə, indiki müasir Bakı nihilizmi əlində bayraq edib başladı ata-babasından miras qalanları dağıtmağa, İçərişəhərin yarıdan çoxu sökülüb yerində yeni villalar tikildi, yuxarı və aşağı məhəllələrdəki qədim evlər, rahat həyətlər, köhnə olsa da, indikilərdən yüz dəfə etibarlı olan qədim mülklər dağıdılıb yerində kvadrat göydələnlər ucaldıldı, hər daşından babalarımızın iyi gələn imarətlərin yerində beton mutantlar, kvadrat heyvərələr qaldırıldı. Bəlkə də bu arzuolunmaz prosesin günahkarı təkcə müasir Bakı deyil, bəlkə də burda düşmən barmağı var. Bizimlə mərd, igid, qeyrətli müsəlman babalarımızın arasında olan ruhani-mənəvi bağları qırıb bizi yaddaşsız manqurtlara çevirmək və bu yolla daha asan istismar etmək istəyən qüvvələrin təsiridir bəlkə bütün bunlar? Bəlkə məhz bu qüvvələr müasir Bakının beynini doldurublar ki, əgər inkişaf etmək, sivil bir şəhər olmaq istəyirsənsə, səni keçmişə bağlayan bağları www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 82 82 mütləq qırıb atmalısan, gələcəyini öz keçmişinin xarabalıqları üstündə qurmalısan. Yəqin ki, məsələ məhz bu cür olub, müasir Bakı da bütün bu qüvvələrin təsiri altına düşüb, başlayıb onların dediyini canü- dildən həyata keçirməyə, yəni, ata babasından qalma nə varsa hamısını uçurub dağıtmağa. Amma binəva heç cür başa düşmək istəmir ki, əgər sən gələcəyini öz keçmişinin üstündə qursan, ata-babanın bütün nişanələrini dağıdıb töksən, birdəfəlik məhv etsən, daha sənin o bicbala Nyu-Yorkdan, Vaşinqtondan nə fərqin olacaq? Və sabah onlar kimi bicbala olmadığını nəylə sübut edəcəksən? Yazımın bu hissəsi bədii əsərdən çox müxalifət qəzetlərinin köşə yazılarına oxşasa da, başqa çıxış yolu yoxdur. İstəyirəm ki, oxucu məni Bakı tarixi barədə yazmağa vadar edən səbəbləri lap yaxşı başa düşsün. Bəziləri deyə bilər ki, tutalım İçərişəhəri başa düşdük, bəs axı Bakının başqa yerlərindəki köhnə evlərin sökülüb yerində də təzə binaların tikilməsinin nəyi pisdir ki? Belə düşünənlər əlbəttə ki yanılırlar. Əgər İçərişəhər bizim beş yüz-üç yüz il bundan əvvəlki tariximizin simvoludursa, şəhərin mərkəzində, yaxud yuxarı məhəllələrindəki həmin tikililər də yüz əlli il bundan əvvəlki Bakının yadigarlarıdır. Qoy İçərişəhəri gəzən adam özünü on beşinci əsrdə hiss etdiyi kimi, yuxarı məhəllələrdə dolaşanlar da, özlərini on doqquzuncu əsrdə hiss etsin. Bunun kimə ziyanı var ki? Qoy tariximizin bütün dövrlərindən, hətta sovet dövründən də nəsə qalsın< www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 83 83 83 Amma bizə qulaq asan kimdi ki< Təzə Bakı öz işindədir. Yeganə gözü oxlanmış qəzəbli Təpəgöz kimi ətrafdakı hər şeyi sındırır, dağıdır, tapdalayır, xaraba qoyur. Bir sözlə müasir Bakı bu saat ata-babasının sümüklərini yeməklə məşğuldur. Ümumiyyətlə, indi yemək zəmanəsidir, təzələr dişlərini itiləyib düşüblər köhnələrin canına - təzə musiqi köhnə musiqini yemək istəyir, təzə ədəbiyyat köhnə ədəbiyyatı, təzə evlər də köhnə evləri və s. Keçən həftə bizim köhnə həyətimizin yerində ucaldılmış iyirmi mərtəbəli nəhəng göydələni görəndə mənə həqiqətən də elə gəldi ki, bu bina bizim həyətimizi yeyib və bu saat yaraşıqlı qapısından içəri keçsəm onun mədəsində, yəni, hansısa anbarında, zirzəmisində nənəmin namaz otağını, dayımın göyərçin saxladığı çardağı, babamın qır tiyanını, atamın hərdənbir dınqıldatdığı tarı və nəhayət, öz qamış çərpələnglərimi, taxta avtomatlarımı, tapançalarımı tapacağam (Əlbəttə ki, çeynənmiş, didilmiş, bir sözlə, həzm-rabedən keçmiş vəziyyətdə). Elə bu vaxt içimdə nə isə qaynadı, istədim ki, öz taxta avtomatlarımı götürüb çərpələngimin ipindən yapışım, səmaya qalxıb yuxarıdan mənim Bakımı udmuş bu nəhəng binaları atəşə tutum, dağıdım və onların mədəsindən çıxan qırıntıları bir yerə toplayıb öz Bakımı, mənim Bakımı təzədən yığım, ikinci həyat verim, dirildim. Qeyri-ixtiyari təzə binaya tərəf addımladım, qapıda qarşıma çıxan əcaib geyimli , cibinin üstündə Yüklə 2,89 Kb. Dostları ilə paylaş:
|