www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
236
236
bərkdən qışqırtma. Arvad sakitdiy xoşduyur. Namaz
qılan, Quran oxuyan adamdı.
Mirsəftər bir neçə saniyə fikrə gedir və əmimə söz
verir ki, arvad-uşağına da tapşırsın, evdə çox bərkdən
danışmasınlar.
Beləliklə, ilk irad kirayənişinimizin qulağına
çatdırılır, amma vərdiş elə şeydi ki, hələm-hələm
tərgitmək olmur, Mirsəftərgil də hələ bir xeyli müddət
öz kənd adətlərini tərgidə bilmirlər, bir az sakit
danışandan sonra, bir də görürsən əmimin iradı
yadlarından çıxır və yenə də başlayırlar evin içində
qışqırmağa. Bu da təbii ki, bibimi bir az da qıcıqlandırır,
deyinmək üçün əlinə bəhanə verir.
– Saymır da sizi. Üzüvüzü yumşaq görüb, – gah
atama, gah da əmimə acıqlanır. – Düdüyün biriynən də
bacara bilmirsüz. Özünü elə aparır ki, elə bil atasının
xarabasındadı. Həm də həyəti döndərib karvansaraya.
Balam, adamın nə qədər qohumu, tanışı olar? Rayonnan
kim gəlirsə, elə avtavağzaldan düşən kimi cumur bizə.
Özü də ayıya oxşuyullar, adam hürkür vid-
fasonnarınnan. Xəcalət çəkirəm həyətdə oturmağa; biri
gəlir, biri gedir. Ayaqyoluya da yaxın düşmək olmur,
həmişə oçered ( yəni növbə) var qabağında, hamısı da
buların qonaq-qarası. Gərək gecə yarını gözdiyəsən ki,
boşalsun..
Həqiqətən də, Mirsəftərgilə gəlib gedən çoxdur,
belə görünür ki, kəndlərindən Bakıda yaşayan bircə
odur, hər hansı işdən ötrü şəhərə gələnlər də təbii ki,
onlara təşrif buyurur, bir də görürsən bir otaqlı balaca
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
237
237
237
evdə on-on iki adam gecələyir. Ora necə sığışırlar, bunu
təkcə Allah bilir.
– verillər, səsdərinnən divarlar sirkələnir. Arvaddarı da
ki, kişilərinnən beşbətər.
Atam bacısının növbəti təzyiqinə də müxtəlif
bəhanələrlə tab gətirməli olur.
– Diyim ona ki, evinə qonaq qoyma? Yaxşı çıxmır
axı. Diyər ki, bir dənə dılğır otaq veriblər mənə, salıblar
gözümçıxdına.
Bibim, əlbəttə ki, təslim olmur.
-Onda tapşır ki, karvansaraya döndərməsin evi.
Gəlib gedənnəri azaltsın.
-Elə şey olar? – Atam rayonlu dostunun tərəfini
vermir, – qohum əqrabasına necə desin ki, gəlmiyin
bizə? Yəqin bunnan başqa şəhərdə adamları yoxdu da.
– Getsinnər qastinsada qalsınnar. – Birdən
bibimin ağlına nəsə əcaib bir fikir gəlir - Nə bilirsən ,
bəlkə o evinə gələnnər heç qohumu-filanı döyül bunun.
Pul alıb gecə yatmaqçün buraxır evə.
Atamı biixtiyar gülmək tutur.
– Yaxşı görəy, gic-gic danışma. Yad adamı öz
arvad uşağıynan bir evə buraxmıyacaq ki. Gələnnərin
hamısı yəqin ki, öz qohum-əqrabasıdı.
– Bulardan nə disən çıxar. Eh, mənnən olsa
buların ipini bilirsən necə yığaram. Bir aya adam
eliyərəm hamısını.
Hə, bibim də belə bibiydi, əvvəl gündən
bakılılardan başqa heç kimi adam hesab eləmirdi və
axıracan da fikrini dəyişmədi. Bir qədər irəli qaçıb onu
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
238
238
da demək isəyirəm ki, iki-üç il sonra bibimi Kubinka
tərəfdə yaşayan uzaq qohumlarımızdan birinin oğluna
ərə verdilər və iş elə gətirdi ki, ərinin də həyətində olan
iki artıq xırda otaq kirayə verilirdi. Fərq isə ondaydı ki,
ata evində onun aqressivliyinin qarşısını müəyyən
qədər alan qardaşlar burda artıq yox idilər və bibimin
taksi sürücüsü olan əri də eynən özü kimi əyalət
adamlarına yuxarıdan aşağı baxırdı. Beləliklə, ər-arvad
birləşib kirayənişinlərin başına oyun açırdılar, qan
uddururdular yazıqlara. Bibim elə bil ata evində yığılıb
içində qalan qəzəbini də ər evindəki kirayənişinlərin
üstünə tökürdü, elə onunçün də, heç kim onların
həyətində iki-üç aydan artıq dözə bilmirdi, ayrı ev tapıb
canlarını qurtarırdılar. Hətta bizə gələndə bütün
dediklərimi qardaşlarının yanında fəxrlə danışmaqla
bibim ərinin onlardan üstün olduğunu da hiss
elətdirirdi.
– Kazım süzün tayıvız deyil e. Yumruğunu oların
başınnan əskik eləmir. Axşam qapının ağzında maşının
səsi gələn kimi hamısı qorxudan evə girib qapılarını
bağlıyıllar, işıqları da söndürüllər.
Bibimin ərinin bir əcaib xasiyyəti də vardı ki,
taksiyə rayon adamı əyləşəndə həmişə sayğacın
göstərdiyindən əlli qəpik artıq alar, müştərisi yerli
camaatdan olanda isə əksinə əlli qəpik əskik istəyərdi və
vaxt
keçdikcə
bibimgilin
maddi
vəziyyətinin
yaxşılaşmasını Bakıda yerli camaatın azalmasının, əyalət
adamlarınınsa çoxalmasının göstəricisi kimi də qəbul
etmək olardı<
Dostları ilə paylaş: |