İntellektual-Elektron Kitabxananın təqdimatında
Yüklə 2,89 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 239 239 239 Amma hələ ki, bibim hələ ərə getməyib onun hirsinin, hikkəsinin qarşısına qardaşları sipər çəkməli olur, hərdənbir də nənəmin yanına qısılıb ürəyini boşaldır. – Heç olmasa sən deginən, mənə qulaq asmıllar. Çağır, başa sal ki, o düdüyün başına ağıl qoysunnar, özdərini həyətdə adam kimi aparsunnar, bura olarçün dağın başı döyül.. Nənəm başını yellədərək heç nə demir, ümumiyyətlə həyətə kirayənişin buraxmaq məsələsində sözü yerə düşdüyündən inciyən nənəm yaxasını kənara çəkərək həyətdəki hadisələri sadəcə müşahidəçi qismində seyr etməklə kifayətlənir, heç bir müdaxilə eləmir. Amma yox, yenə çaşdım, bir dəfə, cəmi bircə dəfə nənəm müdaxilə eləməyə məcbur oldu və bu da onun elektrik cərəyanıyla çox isti bir kontakta girməsiylə nəticələndi< Hə, deyəsən Mirsəftərin evində qalıb ali məktəbə imtahan verən bacısı qızı həmin gün əla qiymətlə Tibb institutuna daxil olması xəbərini alır və həmin gün necə olursa bizim kişilərdən heç biri evdə olmur< Həm Mirsəftərin özü, həm arvadı, həm onlarda qalan bacısı və bacısı qızı, bir sözlə evdəkilərin hamısı , bizimkilər demişkən, açarlarını itirmiş kimi görünürlər, elə sevinirlər ki, sanki latareyada adama bir dənə maşın udublar. Məlum məsələdir ki, adam belə şad xəbər eşidəndə sevinci yerə göyə sığmır, o ki qaldı on səkkiz kvadratmetrlik bir otaq ola və bir azdan onların sevincinin otağa sığmadığı daha açıq şəkildə hiss olunur www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 240 240 – sevincin bihuşedici ətri tavanın, divarların, qapıların arasından sızıb bütün həyətə yayılır, hətta yuxarı mərtəbəyə də dırmaşır və təbii ki, ilk olaraq bibimi, sonra da nənəmi qıcıqlandırmağa başlayır. Mirsəftərgil sevinclərini çox hay küylü şəkildə büruzə verirlər, qışqıra-qışqıra biri-birini qucaqlıyıb öpürlər, hərə bir şey təklif edir, biri deyir elə bu saat şəhərlərarası danışıq məntəqəsindən rayona zəng vurub bu şad xəbəri ora da çatdırmaq lazımdır, biri təklif edir ki, axşama qonaqlıq tədarük edib şəhərdəki dost- tanışların, qohumların hamısını dəvət etmək gərəkdir, xöşbəxt abituriyent də özünü saxlaya bilməyib bu soxasoxda imtahan zamanı hansı hissləri keçirtdiyini danışır, bir yandan da radionun səsini veriblər, musiqi səsi həyəti başına götürüb, uşaqların qışqır-bağırı isə bu hay-küyə xüsusi bir kalorit verir, xülasə evdə elə vur- çartdasın var ki, gəl görəsən, dillə təsvir etmək mümkün deyil, amma buna heç ehtiyac da yoxdur. Oxucular ya özlərinin, ya da hansısa ailə üzvlərinin ali məktəbə daxil olmasını xatırlasa kifayət edər. Yuxarı otaqda oturub yorğanların yununu çırpan nənəmlə bibim bu qəfil hay-küydən əvvəlcə özlərini itirirlər, çaşıb qalırlar, elə bilirlər ki, kimsə rəhmətə gedib, amma sonra fikir verib görürlər ki, yox, kirayənişinlərin hay-küyü sevinc, şadlıq təzahürünə oxşayır. Bibim dözə bilməyib başını pəncərədən çıxarıb aşağı boylanır, elə bu vaxt həyətə çıxan Mirsəftər bibimi görür və yerdə beş qəpiklik tapan uşaq sevinciylə elan edir. www.elmler.net - Virtual İnternet R esurs M ərkəzi İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj 241 241 241 -Bacım qızı instituta girib e. Tibb institutuna. Həkim olacaq. Sözünü deyən kimi də sevincdən sanki qeyri- ixtiyari həyətin ortasında qol qaldırıb oynamağa başlayır, bunu görən evdəkilər radionun səsini bir qədər də artırırlar və gələcək tələbənin anası qapıya çıxıb qardaşına qoşulur, radiodan səslənən «Süleymani» havasında rəqsə başlayır, o birilər də qışqır-bağırla əl çalırlar. Bu eyforiya nənəmi də, başını çıxarıb aşağı boylanmağa vadar edir və gördüyündən diksinən arvadın dilinə gələn ilk sözlər bunlar olur: «Əstağfurullah, bulara noolub belə? Başdarına hava gəlib?» – Bacısı qızı instituta girib, - qaşlarını çatan bibim cavab verir. – Nə olsun ki.? Böyük iş olub, - nənəm mızıldanır, - yekə eşşey boyda kişi şingilə kimi düşüb ortaya ki, nə var-nə var bacım qızı instruta girib. Öz yerinə qayıdıb təzədən yun çubuğunu əlinə götürən nənəm bibimi də içəri çağırır. – Ört pəncərəni, keç içəri. Tiyatır döyül səninçün. Əlbəttə, nənəm də əyalət adamı olsaydı Mirsəftərgilin sevincini təbii qəbul edərdi, amma arvad tamam ayrı cür fikirləşirdi. Adam bu cür sevinər türmədə yatan oğlu buraxılanda, nə bilim, övladı birinci maaşını evə gətirəndə, toy-nişan eliyəndə, ən uzağı maşın alanda. Yoxsa ki, belə? O vaxtlar Bakı camaatı içində ali təhsil almaq elə də böyük fəxr hesab olunmurdu. Cavanların meyli də Yüklə 2,89 Kb. Dostları ilə paylaş:
|