II INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS
Baku Engineering University
1707
27-28 April 2018, Baku, Azerbaijan
təşkil edirdi. [11]. Möhtəşəm Porta tərəfindən cavabsız qalmayan erməni iddiası məsələni çətinləşdirdi.
Britaniyanın baş konsolu Polkovnik Vilson yazırdı ki, erməni patriarxı tərəfindən təqdim olunan rəqəmlər
şübhəsiz yanlışdı və həqiqi rəqəmlər çox ehtimal ki, Sivasın erməni yepiskopunun təqdim etdiyi rəqəmlərlə
Abedin Paşa və Bəkir Paşanın təqdim etdiyi rəqəmlər arasındadır.Bu rəqəmlər isə xristian və müsəlman
əhalinin bir-birinə 1-3.7-ə olan nisbətinin göstəricisidir. [12].
1884-cü ildə Nerses Varjabedyanın ölümündən sonra 1885-ci ildə Ərzurum Yepikopu Harutyun
Vehabedyan patrik seçilir. Vehabedyan, Mıgırdiç Hırimyan və Nerses Varjabedyanın siyasətini davam
etdirmiş və Türkiyə ermənilərinin vəziyyətinin islah edilməsi üçün Avropadan ümüd gözləmənin faydasız
olduğunu hesab edirdi. Harutyun Vehabedyanın Patriarxlığı dövründə erməni inqilab komitələri
təşkilatlarını genişlətmiş, Avropa və Amerikanı şühələnməyə vadar etmişlərdir. Erməni millətçiliyi
muxtariyyət tələb edən kilsənin fəaliyyətinə arxalanan ihtilalçı hərəkata çevrilmişdi. [13; 90]
Bu hadisələrin ardınca 1887-ci ildə erməni Avetis Nazarbekyan Cenevrədə marksist-sosialist
prinsiplərinə əsaslanan “Hıncak” adlı təşkilat yaratdı. 1890-cı ildə isə Tiflisdə millətçi-sosialist prinsipləri
əsasında Erməni İnqilabi Federasiyası - Daşnaksütyun yaradıldı. Onun təsisçiləri Kristapor Mikaelim,
Stepan Zartan və Simon Zavaryan idilər. Təşkilatlar yaradılandan sonra Osmanlıda ermənilərin ardı-ardına
başlatdığı üsyanlar və terror hadisələrinə “erməni qətliyyamı” donu geydirilmişdir.
1892-ci ildə Britaniya hökumətində qəflətən Salisburonun Qlədstoun ilə əvəzlənməsi səxsi, dini və
siyasi səbəblərdən türklərə dərin nifrət bəsləyən ingilis baş nazirinin şəxsində ermənilərə geniş beynəlxalq
dəstək verən və onların “ağrı-acısının” hər yerdə yayılmasını təmin edən etibarlı bir tərəfdaş tapmaq imkanı
verdi. Məhz, elə həmin dövrdə Londonda Lord Braysın erməni komitəsi yaradıldı. Lord Brays I Dünya
Müharibəsi dövründə ermənilərin təbliğat sənədi olan “Mavi kitab”ı nəşr etdirmişdir. Beləliklə, beynəlxalq
rəyi manipulyasiya edə biləcək geniş əməliyyat vasitələri də əl altında idi. Bu dövrdən etibarən bir-birinin
ardınca qiyam və nümayişlər baş verir.
Nəticə
Osmanlı imperiyasının dağılmasını arzu edən Avropa dövlətləri dövlətin zəifləməsindən istifadə
edərək planlarını həyata keçirməyə çalışırdı. İngiltərə siyasi maraqlarını reallaşdırmaq məqsədilə
ermənilərdən alət kimi istifadə edir. Ermənilər də çoxdan arzusunda olduqları müstəqil dövlət yaratmaq
planlarını kilsə vasitəsilə həyata keçirmək üçün İngiltərə ilə əlaqə yaradır. Bu planları həyata keçirmək
üçün kilsə və din amili başlıca rol oynayırdı. 1863-cü ildə “Nizamname-i Millet-i Ermeniyan” sənədinin
qəbul edilməsi ermənilərin atdığı ilk addımoldu. Bu sənəd Osmanlı imperiyaında yaşayan ermənilərə
müstəqil qərarlar vermə imkanı yaratdı. Ikinci addım, Berlin konfransında ermənilərlə bağlı islahat
layihəsinin qəbul edilməsi oldu. Bu layihə vasitəsilə ingilislər hər fürsətdə Osmanlı dövlətinə təzyiq
göstərirdilər. Bir müddət sonra isə qərb dövlətlərinin köməyi ilə erməni-terror təşkilatlarının yaradılmaı
Osmanlıdaardı-ardına baş verən və “erməni qətliyyamı” donu geydirilən üsyanlar və terror hadisələrinə
səbəb olur.
ƏDƏBİYYAT
1.
Davut Kılıç, Osmanlı İdaresinde Ermeniler Arasındaki Dini ve Siyasi Mücadeleler, Ankara, 2000.
2.
Islahat Fermanı’nın metni. Enver Ziya Karal, Osmanlı Tarihi, C.V, Ankara, 1983.
3.
Y.Çark. Türk türk devleti hizmetinde ermeniler , 1453 – 1953.İstambul, 1953.
4.
Sedat Laçıner, “Ermeni kimlik bunalımı ve Güç politikasının Bir ürünü olarak Ermeni sorunu, 2023, İki bin iyirmi üç Dergisi,
15 Nisan 2002, No12”
5.
Armenian atrocities: a compilation of views, Ministry of Foreign Affairs, Ankara 1999.
6.
Bilâl N. Şimşir, British Documents On Ottoman Armenians (1856-1880), Vol. I , Ankara 19R2, s. 173, Belge Nu. 69.
7.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.doc. No14
8.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.Doc.No.20
9.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.Doc.No 21.
10.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.Doc.No.23
11.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.Doc.no 21/3
12.
Bilal N. Şimşir. British Documents on Ottoman Armenians Volume II (1880-1890) TTK, Ankara 1989.Doc.No 31/1
13
Louise Nalbandian, The Armenian Revolutionary Movement. The Development of Armenian Political Parties through the
Nineteenth Century, University of Califomia Press, Berkeley ve Los Angeles 1963.
14.
Jason Goodwin “Lords of the Horizons: A History of the Ottoman Empire”, “Azbuka-Atticus”, 2013.
15.
The National Archives, Turkey, 17 (1877), part II,No.78, p.88-89; Bilal Şimşir, British Documents on Ottoman Armenians,
V.I, Ankara, 1989.