63
İQTİSADİYYATIN VƏ İXRACIN
DİVERSİFİKASİYA
2000-ci ildən bəri aqrar sektorun inkişafı ilə bağlı hökumətin strateji hədəfləri isə bunlar olub:
- ölkənin ərzaq təhlükəsizliyinin təmin olunması;
- qida sənayesinin xammala və əhalinin ərzaq məhsullarına olan tələbatının yerli mənbələr hesabına ödənilməsiq;
- rəqabətqabiliyyətli kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının təmin edilməsi;
- kənd təsərrüfatı istehsalçılarının ixrac fəaliyyətinin stimullaşdırılması;
- regionlarda iqtisadi inkişafın təmin olunması hesabına kənd əhalisinin həyat səviyyəsinin yüksəldilməsi;
- əsas istehsal vasitəsi olan torpaqların münbitliyinin və məhsuldarlığının artırılması;
- aqrar sahəni qeyri-neft sektorunun aparıcı sahəsinə çevirmək.
Hökumətin aqrar siyasətin hədəflərinə nail olma səviyyəsini qiymətləndirmək üçün əsas indikatorlar
bunlardır:
- 2015-ci ilədək dənli bitkilərin əkin sahələrini 900 min hektara, məhsuldarlığı 32 sentner/hektar, ümumi
istehsalı 2,8 milyon tona;
- ət istehsalını 340 min tona;
- süd və süd məhsullarının istehsalını 2,4 milyon tona;
- sənaye üsulu ilə illik quş əti istehsalını 80 min tona;
- yumurta istehsalını 1,3 milyard ədədə;
- kartof istehsalının həcmini 1,12 milyon tona;
- tərəvəz və bostan bitkilərinin istehsalını 1,72 milyon tona;
- meyvə istehsalını 800 min tona;
- yağlı bitkilərin əkin sahələrini 135 min hektara;
- şəkər çuğundurunun əkin sahəsini 20 min hektara;
- çay yarpağı istehsalını 3 min tona;
- yem bitkilərinin əkin sahələrini 500 min hektara;
- yüksək keyfiyyətli, balanslaşdırılmış qarışıq yem istehsalını ildə 2 milyon tona çatdırmaq.
Kənd təsərrüfatı sektoruna ayrılan dövlət vəsaitləri ÜDM-in 10%-i nisbətində olub. 2008-2010-cu illərdə
beynəlxalq təşkilatlardan aqrar sektorun inkişafı məqsədilə götürülən kreditlər nəzərə alınmadan kənd
təsərrüfatı funksional bölməsi, SKMF öz vəsaitləri və büdcə investisiya layihələri çərçivəsində hökumət
kənd təsərrüfatına 1,5 milyard manat, orta hesabla ildə 450 milyon manat xərcləyib.
Kənd təsərrüfatı istehsalçılarına birbaşa dövlət dəstəyi (subsidiya formasında əvəzsiz yardım və güzəştli
şərtlərlə kreditlərin verilməsi) üçün əlavə olaraq 5 mənbədən də istifadə olunub
80
:
1) Kənd təsərrüfatı istehsalçıları torpaq vergisindən başqa bütün vergilərdən azad olunub;
2) “Aqrolizinq” ASC tərəfindən müasir texnika və texnoloji avadanlıqların alınması, güzəştli şərtlərlə
kənd təsərrüfatı istehsalçılarına lizinqə verilməsi. 2008-2010-cu illərdə texnikanın alınması üçün
hökumət təxminən 150 milyon manat, orta hesabla hər il 50 milyon manat vəsait xərcləyib;
80
Kənd təsərrüfatının maliyyələşməsilə bağlı məlumatlar dövlət büdcəsi ilə bağlı NK-nın parlamentə təqdim etdiyi büdcə
zərflərindən, “Aqrolizinq” ASC-nin interrnet saytından (www.aqrolizinq.com) və Sahibkarlığa Kömək Milli Fondunun internet
saytından (http://anfes.gov.az/az/) götürülüb.
64
İQTİSADİYYATIN VƏ İXRACIN
DİVERSİFİKASİYA
3) Dövlət büdcəsindən kənd təsərrüfatı istehsalcılarına yanacağın və sürtkü yağlarına, buğda və cəltik
əkinlərinin aparılması üçün hər hektara, həmçinin əkin sahələrinə görə mineral gübrələrin güzəştli
satışına görə subsidiyaların verilməsi. 2008-2010-cu illərdə hökumət bu məqsədlə təxminən 324,6
milyon manat, orta hesabla hər il 108,2 milyon manat vəsait xərcləyib;
4) Kənd Təsərrüfatının Kreditləşdirilməsi üzrə Dövlət Agentliyinin güzəştli kreditləri (illik 6% dərəcə
ilə). 2008-2010-cu illərdə bu kanala hökumət təxminən 30 milyon, orta hesabla hər il 10 milyon manat
vəsait xərcləyib;
5) SKMF-nin güzəştli kreditləri (2008-ci ildə bu dərəcə 7% idi, hazırda 6% təşkil edir). 2008-2010-cu
illərdə kənd təsərrüfatı sektorunun inkişafına (həm kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalı, həm
də emalı layihələri üzrə) SKMF vasitəsilə ümumilikdə 145,4 milyon, orta hesabla hər il 48,5 milyon
manat vəsait xərclənib.
Hesablamalar göstərir ki, Azərbaycanda bütün mənbələr üzrə kənd təsərrüfatına birbaşa dövlət dəstəyinin
orta illik həcmi, vergi güzəştləri nəzərə alınmazsa, təxminən 220 milyon manat təşkil edir. 2008-2010-cu
illərdə bazar qiymətlərilə kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalından yaranan ümumi gəlir təxminən 3,
kənd təsərrüfatında yaranan əlavə dəyər 2 milyard manat civarında olub. Göründüyü kimi, ümumi gəlirlərdə
subsidiyaların həcmi təqribən 7, yaranan əlavə dəyərdə isə 10% təşkil edir.
Müxtəlif beynəlxalq qurumlar Azərbaycanda aqrar sektorun geniş ixrac potensialına və xeyli sayda kənd
təsərrüfatı məhsullarına görə ölkənin müqayisəli üstünlüyə malik olduğu qənaətindədir. Dünya Bankının
2006-cı ildə apardığı “Azərbaycanın Kənd Təsərrüfatındakı Müqayisəli Üstünlüklərinin Gerçəkləşdirilməsi”
adlı tədqiqatda qeyd olunur ki, ölkənin meyvə-tərəvəz və süd məhsulları kimi yüksək dəyərli kənd təsərrüfatı
məhsulları üçün münasib təbii şəraitə malik olması Azərbaycan üçün böyük üstünlükdür. Əlverişli iqlimi və
torpaqları sitrus meyvələrindən bərk meyvələrə qədər geniş çeşidli məhsullar istehsal etməyə imkan verir.
Meyvə və tərəvəzlər bir çox regionda istehsal olunur. Həm yerli, həm də ixrac bazarları, eləcə də emal üçün
məhsullar, şimaldan cənuba qədər uzanın xətt boyunca – şimalda Quba və Xaçmazdan cənubda Astaraya
qədər olan ərazidən təchiz olunur. Heyvandarlıq və süd istehsalı üçün də əlverişli təbii şərait mövcuddur və
tələb olunan bütün növ yemləri (yaşıl ot, saman, qarğıdalı) istehsal etmək mümkündür. Azərbaycanın zəngin
florası da gəlirli tibbi və ənənəvi yağ bitkiləri sektorunun yaradılmasına imkan verir
81
. Dünya Bankının
hesablamaları müqayisəli üstünlük nəzəriyyəsinə əsaslanır və tədqiqat aparılan dövrdə araşdırma obyekti
kimi seçilən bir sıra məhsulların ölkədaxili dəyəri xarici bazar qiymətlərindən 40-60% aşağı olub.
ABŞ BİA-nın (USAID) dəstəyilə 2009-cu ildə hazırlanan “Azərbaycanın Daxili Resurs Dəyərinin Təhlili”
hesabatında da maliyyə və iqtisadi gəlirlilik göstəriciləri əsasında ayrı-ayrı kənd təsərrüfatı məhsulları
üzrə ölkənin müqayisəli üstünlüyü araşdırılıb. Hesabat müəlliflərinin yanaşmasına görə, əgər hər hansı
məhsul dövlət dəstəyi (məs., birbaşa subsidiya) olmadan qazanc gətirmirsə, o, maliyyə baxımından gəlirli
olsa da, iqtisadi baxımdan həmin məhsul üzrə ziyan var. Tədqiqata görə, Azərbaycan bir sıra meyvə (alma,
xurma, gilas, nar), alma və nar şirəsi, faraş kartof, fındıq, feyxoa, kivi, istixana şəraitində yerləşən pomidor
və xiyar müqayisəli üstünlüyə malikdir
82
. “Daxili resurs dəyəri” anlayışının mahiyyəti budur ki, məhsulun
əldə olunmasına daxildə çəkilən xərc xaricdə satıldığından nə qədər az olarsa, ölkənin həmin məhsul üzrə
müqayisəli üstünlüyü də bir o qədər yüksək olur. Nəzəri yanaşmaya görə, əgər istənilən məhsul üzrə
Daxili Resurs Dəyəri 1-dən böyükdürsə, bu, “müqayisəli əlverişsizliyi”, 1-dən kiçikdirsə, “müqayisəli
üstünlüyü” ifadə edir. Məsələn, almanın hər kiloqramı daxildə 1 dollara başa gəldiyi halda, xaricdə 2
dollara satılırsa, bu halda Daxili Resurs Dəyəri 0,50-dir (1/2) və müqayisəli üstünlük var.
81
“Azerbaijan: Agricultural Markets Study. Realizing Azerbaijan’s Comparative Advantages in Agriculture”. www.
worldbank.org
82
USAID. Özəl Sektorun Rəqabətliyinin Gücləndirilməsi Proqramı. “Azərbaycanın Daxili Resurs DəyərininTəhlili”