156
Goedhartig Menschenvriend, schatrijk in hulpbetoon,
Een Geest gevormd naar 't beeld van 't Goede, 't Ware en 't Schoon;
Beoefenaar der Kunst en van de Landshistorie,
Het algemeen ten beste, en minst voor eigen glorie;
Oranje in 't bloed verkleefd en vierende in zijn Zang,
Een Ridderlijk gemoed, heel 't eervol leven lang;
De Natie tot een roem, gehuldigd door den Koning,
Wacht, W
ITHUYS
, U de rust der Eikenduinsche woning,
Waar Gij het werkzaam hoofd op lauwren hebt gestrekt,
Tot hooger melodij, in L
UBECKS
sfeer, gewekt.
's Gravenhage, 27 Junij, 1865.
Dr. W
AP
.
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
157
L e v e n s s c h e t s
VAN
Dr. G
O T T L I E B S A L O M O N
.
G
OTTLIEB SALOMON
, oudste zoon van een Israëlitiesch koopman te Dantzig, werd
aldaar op den 20
sten
April 1774 geboren; tot zijn 13
de
jaar huisonderwijs genoten
hebbende, bragt hij een jaar door in het Jesuiten-Seminarium te Dantzig, welke
inrigting hij op 14jarigen leeftijd met de latijnsche school te Köningsbergen
verwisselde. Na zich aldaar gedurende 3 jaren op de beoefening der oude talen te
hebben toegelegd, werd hij onder het decanaat van K
ANT
als student ingeschreven.
Drie Semesters wijdde hij aan de studie der voorbereidende wetenschappen onder
de leiding van K
ANT, KRAUSE, SCHULZ
en M
ANGELSDORF
, terwijl hij daarna zijne
medische studiën onder M
ETZGER, ELZNER, HAGEN
en H
IRSCH
aanving; op 23jarigen
leeftijd, den 3
den
Augustus 1797, na volbragte examina en openbare verdediging
zijner Dissertatie: de Ostromalacia ejusque casu rariore onder presidium van Dr.
J
.D. METZGER
, is hij tot Doctor Medicinae bevorderd. Deze dissertatie bewees, dat
hij niet alleen
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
158
met de Duitsche maar ook met de Fransche en Engelsche literatuur van zijn tijd
vertrouwd was; vgl. Medic. Chirurg. Zeitung, 1798, II. 54.
Toen hij kort na zijne promotie het voornemen had opgevat zich in Amerika te
gaan vestigen, bezocht hij op zijne reize derwaarts ook Holland, waar hij door zijne
aanbevelingsbrieven uit Köningsbergen en Berlijn in aanraking kwam met de
Professoren G
. VROLIK
en R
EINWARDT
te Amsterdam en te Leiden met B
RUGMANS
.
Laatstgenoemde, toen reeds een man van grooten invloed, doorzag de talenten van
S
ALOMON
en gaf hem den raad, te Leiden den winter te blijven en eenige voorlezingen
over Anatomie, Physiologie, Pathologie en Obstetrie te houden; dezen raad volgde
hij op, en zoo bleef S
ALOMON
vooreerst te Leiden.
Gedurende dit verblijf aldaar werd hij eens bij ontstentenis van een ander
deskundige toevallig in een moeijelijk verloskundig geval geroepen; de gelukkige
afloop daarvan schijnt hem geleid te hebben zich voor goed in Leiden te vestigen.
Daar moet te dier tijde gebrek geweest zijn aan goede verloskundige hulp, zoodat
de nog jeugdige maar met uitstekende geestvermogens begaafde S
ALOMON
, toegerust
met de in Duitschland (waar het toen met het onderwijs beter gesteld was dan in
Holland) opgedane kundigheden, door veel ijver bezield en door B
RUGMANS
aanbevolen, zich spoedig in eene uitgebreide praktijk mogt verheugen. Zijne fijne
geestbeschaving en kiesche manieren deden hem dan ook vooral als obstetricator
spoedig tot de hoogste kringen toegang vinden, dien hij tot op hoogen ouderdom
behield.
Nadat hij tot het kerkgenootschap der Doopsgezinden was overgegaan, huwde hij
in 1802 J
EANNE MADELAINE HUYGENS
, uit welken echt 4 kinderen geboren werden,
waarvan drie in jeugdigen leeftijd overleden en alleen is overgebleven een zoon, aan
wiens naam die zijner moeder is toegevoegd, Mr. G
.A. SALOMON HUYGENS
, sedert
verscheidene jaren Burgemeester van Katwijk.
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
159
Na het vertrek van Dr. H
.A. BAKE
in 1804 werd S
ALOMON
benoemd tot
Stads-Vroedmeester en Lector voor de vroedvrouwen, welke betrekking hij tot in
October 1863 waarnam. Reeds in 1806 had hij het hiermede en met de praktijk zoo
volhandig, dat hij daarom voor de benoeming tot Lid van de Provinciale Commissie
voor Geneeskundig Toevoorzicht bedankte; hij kon bezwaarlijk telkens de stad
verlaten om de vergaderingen te Haarlem bij te wonen. Het is voornamelijk als Lector
voor de vroedvrouwen, dat S
ALOMON
veel goeds heeft verrigt, ja eene geheele
hervorming heeft te weeg gebragt, waarop zelfs buitenlanders ons opmerkzaam
gemaakt hebben. Zoo zeide Prof.
VON SIEBOLD
in zijne voorlezing ‘zur Lehre von
der künstlichen Frühgeburt,’ in de Kon. Akad. d. Wet. te Göttingen 10 Julij 1841
gehouden: ‘Endlich verdient zur Geschichte der künstlichen Frühgeburt noch
angeführt zu werden, das auch Hollands Geburtshelfer der Aufnahme der Operation
nicht fremd geblieben, und das besonders V
ROLIK
und S
ALOMON
dieselbe mehrfach
mit Erfolg übten.’ Vgl. Gött. Gel. Anz. 1841 s. 1212. Zie ook Summar. d. Medic. I.
428 vgl.
In 1825 schijnt men er over gedacht te hebben S
ALOMON
het Professoraat in de
Obstetrie aan de Leidsche hoogeschool op te dragen; men wilde namelijk het
onderwijs in Chirurgie en Obstetrie na den dood van Professor
DU PUI
splitsen; de
curatoren boden aan Dr. W
ACHTER
de leerstoel in de Chirurgie aan; daar deze echter
die betrekking van de hand wees, kwam van de voorgestelde splitsing toen niets, en
is het onderwijs in de beide vakken opgedragen aan Professor J
.C. BROERS
, na wiens
overlijden in 1847 eerst twee catheders voor die vakken zijn opgerigt.
Sedert 1827 weduwnaar zijnde trad S
ALOMON
in 1839 andermaal in het huwelijk
en wel met A
NGELIQUE HEYKOOP
. In 1845 legde hij op eenen 70jarigen leeftijd zijne
praktijk neder tot groot leedwezen van hen die hij onder zijne clienteele telde; hij
bleef echter met grooten lust en ijver zich op
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1865
Dostları ilə paylaş: |