Giriş
9
imkan yaradır. Lakin onu da mütləq qeyd etməliyik ki, müxtəlif regi-
onlarda
eyni
problem
sinxron
Ģəkildə inkiĢaf mərhələsi
keçmədiyindən, onlar arasında xronoloji baxımdan sinxron müqayisə
aparmaq hər zaman mümkün olmur. Bu səbəbdən məsələnin həllinə,
zənnimizcə, yalnız region prizmasından deyil, təfəkkürün, Ģüur
formasının özünün inkiĢaf prosesi baxımından yanaĢsaq məsələnin
həlli baĢqa istiqamət alar. Belə ki, ön planda region yox, təfəkkürün
yaranması və formalaĢması səbəbləri, tarixi dövr, ictimai-siyasi Ģərait,
hakim ideologiya və s. faktlar, yəni insan, onun idrak prosesi və bu
proses nəticəsində əldə etdikləri durmalıdır. Məsələyə bu cür
yanaĢmada S.Xəlilovun bildirdiyi kimi, «hansı ideyanın nə vaxt və
kim tərəfindən söylənməsi deyil, ideyanın özü önə çəkilir. Belə
olduqda, min il bundan əvvəl söylənmiĢ ideya ilə, yüz il bundan
qabaqkı və ya ən müasir ideya eyni qrupa düĢə bilər. Qədimdə irəli
sürülmüĢ bir fikir çağdaĢ tədqiqatçı tərəfindən yenidən canlandırılır
və müasir fəlsəfi araĢdırmaların strukturuna daxil edlir. Bu zaman
tarixilik elə bir önəm daĢımır, belə ki, fəlsəfə tarixi elə fəlsəfənin özü
olur» [9, 17-18].
Monoqrafiya iĢinin aktuallığını artıran amillərdən biri də
burada ġərq və Qərb düĢüncələri arasında paralellər aparmaqla
yanaĢı, ayrıca bir təfəkkür formasının inkiĢaf qanunauyğunluqlarını
izləmək və bu inkiĢafın regionlara müvafiq xüsusiyyətlərini
araĢdırmaqdır.
Problemin məhz orta əsrlər çərçivəsində təqdiminin aktuallığını
vurğulayan digər məsələ qeyd olunan dövrdə həm Qərb, həm də ġərq
təfəkküründə Renessans hadisəsinin baĢ verməsidir. Təbii ki, bu
dirçəliĢ rasional təfəkkürə olduğu kimi, irrasional təfəkkürə də aid
olmuĢdur. Bu baxımdan, irrasional idrakın orta əsrlərdə öyrənilməsi
xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.
Əsərin daha böyük hissəsini təĢkil edən üçüncü istiqamət
irrasional idrakın iki ən aktual prinsipinin – Tanrı-aləm və nu rvə
nurlanmanın Qərb və ġərq mütəfəkkirlərinin fəlsəfi görüĢləri əsasında
araĢdırmasını ehtiva edir. Əhatə etdikləri məsələlərin məzmun və
xarakterini nəzərə alaraq bildirmək olar ki, bu, Qərb və ġərq
mütəfəkkirlərinin ontoloji (Tanrı-aləm münasibəti, yaradılıĢ prosesi,
insan varlığı və s.) və qnoseoloji (nurlanma – ilahi biliyin verilməsi
kimi, onun xarakteri və s.) görüĢlərində irrasional mövqeyin və ya
həmin problemlərin irrasional baxımdan təhlilinin araĢdırılmasıdır.
10
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk
Nəhayət, tədqiqat iĢinin regionlararası dialoqun yeni səhifəsi
ola bilmək məqsədi də onun aktuallığını artırmıĢ olur. Belə ki, Qərb-
ġərq mənəvi mədəniyyətlərinin, fəlsəfi təfəkkürlərinin müqayisəli
təhlili, oxĢar və spesifik xüsusiyyətlərinin üzə çıxarılması,
ümumbəĢəri mənəvi dəyərlərin regiona görə deyil, zamana və Ģəraitə,
həmçinin istinad etdiyi mənbəyə müvafiq olaraq fərqli forma
qazanmasının, prinsipcə isə fərqlənmədiklərinin ayırd edilməsi bu
sahədə atılan əhəmiyyətli addım ola bilər.
Bir neçə aspektdən aktuallıq kəsb etməsi, geniĢ əhatəli və
mürəkkəb mövzu olması baxımından qeyd olunan problem ayrı-ayrı
alimlər tərəfindən yalnız müxtəlif istiqamətlərdə öyrənilmiĢdir.
Qərb-ġərq problemi elm və mədəniyyətin bir çox sahələrində
tədqiqatçıların üz tutduğu mövzudur. Ġstər tarixi və ya bədii, istərsə
də iqtisadi və ya siyasi aspektlərdə hər iki region arasında müqayisəli
təhlillər aparılmıĢ, gah bənzər inkiĢaf xətləri aranmıĢ, gah da onlar
kəskin Ģəkildə qarĢı-qarĢıya qoyulmuĢdur. Problem, təbii ki, fəlsəfi
aspektdə də araĢdırılmıĢ və bu sahədə dəyərli fikirlər söylənilmiĢ,
əsərlər yazılmıĢdır. Bunların sırasında ilk olaraq Amerika filosofu
Anna-Tereza Timiniçkanın redaktorluğu ilə nəĢr edilən, həm özünün
və baĢqa Qərb filosoflarının, həm də ġərq alimlərinin tədqiqat
əsərlərini cəmləĢdirən «Ġslam fəlsəfəsi və Qərb fenomenologiyası
arasında dialoq» (Islamic Philosophy and Occidental Phenomenology
in Dialogue) seriyasından «YaranıĢın metamorfozunda ruhun
həyəcanları» (The passions of the soul in the metamorphosis of
becoming» (Dötrix, 2003) kitabını göstərmək olar [137].
Avropada ġərq və Qərb mədəniyyətlərinin öyrənilməsi
istiqamətində əhəmiyyətli rolu olan nəĢrlərin sırasına həmçinin
Türkiyədə dərc edilən «Doğu Batı» (ġərq Qərb) jurnalını [33] əlavə
etmək mümkündür.
Bu görülən böyük miqyaslı iĢlər sırasında azərbaycanlı
alimlərin də əməyi az deyil.
Azərbaycanda ilk dəfə Qərb-ġərq problemi sistematik Ģəkildə
XX əsrin sonlarında görkəmli ĢərqĢünas alim Aida Ġmanquliyeva
tərəfindən öyrənilməyə baĢlanmıĢ və bir sıra dəyərli əsərlər
yazılmıĢdır. Bunlardan «Qələmin assosiasiyası» və Mixail Nuayme»
(«Assoüiaüiə pera» i Mixail Nuayme. Moskva, 1975), «Cübran Xəlil
Cübran» (Bakı, 1975) və «Yeni ərəb ədəbiyyatı korifeyləri» (XX
əsrin əvvəllərində ġərq və Qərb ədəbiyyatlarının qarĢılıqlı əlaqəsi
probleminə dair) (Bakı, 1991) [13; 91; 92].
Giriş
11
Fəlsəfi aspektdə Qərb-ġərq problemi ilk dəfə XX əsrin
sonlarında tanınmıĢ fəlsəfə tarixçisi Zümrüd Quluzadə tərəfindən
«XIII-XVI əsrlər ġərq fəlsəfəsinin inkiĢaf qanunauyğunluqları və
Qərb-ġərq problemi» (Bakı, 1983) [102] əsərində araĢdırılmağa
baĢlanmıĢdır.
Hazırda mövzu ilə bağlı bir çox sanballı əsərlər yazılmıĢdır ki,
bunlardan Anar Əzimovun «ĠĢraqilik və müasir Qərb fəlsəfəsinin
genezisi» (Bakı, 2003) [72], Səlahəddin Xəlilovun «ġərq və Qərb.
ÜmumbəĢəri ideala doğru». Fəlsəfi etüdlər (Bakı, 2004) [11], Həsən
Hüseynov və Tofiq Bəhərçinin «Qərb-ġərq münasibətləri xristian və
islam təfəkkürü baxımından» (Bakı, 2005) [8] kitablarını xüsusi qeyd
olunmalıdır.
Kitablarla yanaĢı Respublikada sivilizasiyalararası əlaqələri
geniĢləndirmək məqsədi ilə müəyyən nəĢrlər də vardır ki, bunlardan
«Ġpək yolu» (Bakı, baĢ redaktor S.Xəlilov) və «Qərb və ġərq:
sivilizasiyaların dialoqu» (Bakı, baĢ redaktor Y.Rüstəmov) elmi-
nəzəri jurnalların adları xüsusilə çəkilməlidir.
Ġrrasional idrak da ayrılıqda geniĢ tədqiq olunan və haqqında
saysız əsərlər yazılan mövzulardan hesab edilə bilər. Məsələ
burasındadır ki, müasir dövrün ictimai-siyasi Ģəraitindən doğan bir
tələblə və ya ümumiyyətlə dövrün xaosundan dincəlmək istəyilə
tədqiqatçılar və ya sıravi Ģəxslər bu problemə daha çox müraciət
etməyə baĢlamıĢlar. Buraya mistik, ezoterik biliklə yanaĢı, ayrı-ayrı
dini-mistik təlim və cərəyanlara həsr edilmiĢ əsərləri də aid etmək
olar, yəni həm filosoflar, həm də tədqiqatçılar bu və ya digər dərəcədə
irrasional bilik və idrak problemlərinə toxunmuĢ, onun müxtəlif
tərəflərini öyrənmiĢlər.
Azərbaycanlı alimlər irrasional idraka ayrıca əsər həsr
etməsələr də, müxtəlif tədqiqatlar çərçivəsində problemin ayrı-ayrı
aspektlərini araĢdırmıĢlar. Bunlardan Z.Quluzadənin «XIII-XVI əsrlər
ġərq fəlsəfəsinin inkiĢaf qanunauyğunluqları və Qərb-ġərq problemi»
(Bakı, 1983) kitabında «Rasionalizm və irrasionalizmin mübarizəsi və
çulğalaĢması» (səh. 91-116), Ə.Məmmədovun «Dialektik idrak və
ümumelmi tədqiqat metodları» (Bakı, 1997) kitabında «Ġdrakda
rasional və qeyri-rasional əməliyyatlar və onların metodoloji rolu»
(səh. 240-260), Ə.Abasovun «Ġdrakın tarixi, nəzəriyyəsi və
metodologiyası» (Bakı, 2001) kitabında «Nə üçün mistika?» (səh.
234-245) paraqraflarını göstərmək olar.
Dostları ilə paylaş: |