Giriş
15
Qərb-ġərq mənəvi mədəniyyətlərinin, fəlsəfi təfəkkürlərinin
müqayisəli təhlili, oxĢar və spesifik xüsusiyyətlərinin üzə çıxarılması
regionlararası dialoqun yeni səhifəsi ola bilər.
Ġdrak prosesinin əhəmiyyətli bir hissəsini təĢkil edən və
rasional düĢüncəni tamamlayan irrasional idrakın struktur və
metodologiyasını təqdim və təsvir etməklə idrak nəzəriyyəsinin
fəlsəfi təhlilinə yeni istiqamət verə bilər.
Ġrrasional idrakın inkiĢafının, Qərb və ġərq mütəfəkkir-
lərinin fəlsəfi görüĢlərində öz əksini tapmasının izlənilməsi
ümumbəĢəri mənəvi dəyərlərin zaman və Ģəraitlə bağlı olaraq fərqli
formalarda təqdiminə baxmayaraq qırılmaz bir xətlə tarix boyu
mövcudluğuna aydınlıq gətirə bilər.
ĠĢdə irrasional idrakın təhlilinə dair elmi ədəbiyyata ilk dəfə
gətirilən yeni terminlər və kateqoriyalar irrasional təfəkkürə və idrak
prosesinə həsr ediləcək gələcək tədqiqat iĢlərində istifadə edilə bilər.
Rasional düĢüncə fövqündə mövcud olub inkiĢaf etməyinə,
fərdi və subyektiv xarakter daĢımasına baxmayaraq irrasional yolla
dərk edilən həqiqətlərin təsviri, Ģərhi və təqdimi zamanı tədqiqatçı
rasional vasitə və metodlardan istifadə etməli olur, təbii ki, fərqli
Ģəkildə. Məlum olduğu kimi, irrasional təfəkkürə malik
mütəfəkkirlərin əsərləri daha çox rəmzi dillə yazılmıĢdr. Bu üslub
xüsusilə sufi mütəfəkkirlər üçün xarakterik olmuĢdur. Bu baxımdan
mətnlərin təhlilində, fəlsəfi müqayisə və araĢdırmalarda tətbiq olunan
metoddan
(hermenevtika,
tarixi-fəlsəfi
müqayisə,
elmi
sistemləĢdirmə) asılı olmayaraq sözlərin, kəlamların məhz ezoterik
mənasının açılıĢı ön planda tutulmuĢdur.
Tədqiqatın əsas metodu Qərb və ġərq fəlsəfi fikrində irrasional
idrakın xüsusiyyətlərinin öyrənilməsində istifadə edilən tarixi-fəlsəfi
müqayisəli təhlildir. Aparılan müqayisə zamanı hər iki bölgənin
alimləri üçün səciyyəvi olan dünyagörüĢləri, sonuncuların təməl
prinsipləri arasında paralellər aparmaqla buradakı fikir müxtəlifliyi və
onun yaranma səbəbləri aydınlaĢdırılmıĢdır. Tədqiqatda həmçinin
sistemləĢdirmə metodundan istifadə edilmiĢ və onun əsasında bir sıra
təsnifatlar aparılmıĢdıır.
Tədqiqat zamanı istifadə olunan digər metod kimi herme-
nevtikanı qeyd etmək lazımdır. Məlum olduğu kimi, tədqiq olunan
ideya və baxıĢlara dövrün ictimai-siyasi, dini-ideoloji Ģəraiti güclü
təsir göstərir. Ġdeya və təfəkkür formasının inkiĢaf xəttinin izlən-
ilməsində, onun daha ətraflı və dəqiq araĢdırılmasında, Qərb (Plotin,
16
Şərq və Qərb: ilahi vəhdətdən keçən özünüdərk
Müqəddəs Avqustin, M.Ekxart, N.Kuzanlı, N.MalbranĢ, C.Bruno və
s.-nin) və ġərq mütəfəkkirlərinin (Cüneyd Bağdadi, Mənsur Həllac,
Eyn əl-Qüzat Miyanəci, Mühyiddin ibn Ərəbi, ġihabəddin Sührəvərdi
və baĢqalarının) müxtəlif dövrlərdə eyni ideyaya münasibətlərinin
öyrənilib düzgün təhlil edilməsində hermenevtikadan daha
məqsədyönlü metod kimi istifadə edilmiĢdir.
I F Ə S I L
İRRASIONAL BILIK
PROBLEMI
İrrasional bilik problemi
19
İrrasional bilik nədir?
Fanilər rəmzdir əbədiyyətdən
Sonsuz həqiqətin
Parıltısıtək.
Orda hali olur cəmi məqsəddən
Ağıl irməyənə
Etməyirsən Ģəkk.
Höte
Ġnsanın əqli inkiĢafına təsir göstərən, onu istiqamətləndirib
cəmiyyətdə öz yerini tutmağa köməklik göstərən müxtəlif növ biliklər
insanın məkanı ilə, ünsiyyətdə olduğu obyektlərlə sıx əlaqəlidir.
Ensiklopedik lüğətlərdə bilik «insanın ictimai maddi və mənəvi
fəaliyyətinin nəticəsi, dünyanın, təbiətin və bəĢərin obyektiv keyfiyyət və
əlaqələrinin iĢarə Ģəklində ideal ifadəsi» [131] və ya «obyektiv həqiqətə
can atan əqlin nəzəri fəaliyyətinə iĢarə edən ən ümumi ifadəsi» [130]
kimi formulə edilir, yəni bilik insanın obyektlə praktiki və nəzəri
ünsiyyətinin nəticəsi, təzahürüdür.
Fəaliyyət sahəsinə, mənbəyinə və s. amillərə müvafiq olaraq
biliklər müxtəlif növlərə ayrılır: sosial bilik, elmi bilik, məiĢət biliyi, dini
bilik və s. Bununla yanaĢı, biliklərin növlərə ayrılması obyektə
münasibətdən, baxıĢ prizmasından da irəli gələ bilər, yəni ayrı-ayrı
dünyagörüĢlərindən qaynaqlanan metodlar eyni məlumatı müxtəlif
aspektlərdən açıqlaya bilər. Məsələn, ölüm hadisəsinə bioloqlar
zülalların sintezinin dayanması və parçalanması, filosoflar hər canlının
təbii sonluğu və substansiyanın, yəni onun varoluĢunun təĢkil edən
mahiyyətin yox olması, ilahiyyatçılar ruhun bədəni tərk etməsi kimi
fərqli Ģərhlər verə bilərlər.
Bilik – subyektdə obyektin inikasıdır, lakin bu, təsadüfi və me-
xaniki bir hadisə olmayıb insanın imanının, ağlının, Ģüurunun və dilinin
bilavasitə iĢtirakı ilə qavranılan, formalaĢan və ifadə edilən təsəvvür və
ya məlumatdır. Deməli, bilik məhz insana xas bir məfhumdur. Bununla
yanaĢı, nəzərə alsaq ki, insanın fiziki olduğu kimi, ruhən də obyektlə
ünsiyyətdə olmaq imkanı vardır və o, (insan) maddi və mənəvi kimi ikili
xüsusiyyətə malikdir, onda onun biliyinin daha iki növünü təyin etmək
Dostları ilə paylaş: |