138
İnzibati cəhətdən Qayana üç əyalətə - Essekibo, Demerara və Berbisə
bölünür. Paytaxt şəhəri olan Corctaun Demerera çayı üzərində yerləşən iri
limandır. Ətraf məntəqələrlə birlikdə əhalisi 200 min nəfərdən çoxdur.
Müasir Corctaun özünün əsrarəngiz gözəlliyi, qonaqpərvərliyi, çoxlu muzeyi,
Botanika bağı, qədim sahil zolağı, son zamanlar isə müasir dəbdə tikilmiş yaraşıqlı
və çoxmərtəbəli binaları ilə seçilir. İnzibati və mədəni mərkəz olmaqla yanaşı o,
həm də yüngül və yeyinti sənaye sahələrinin, təmir, tikinti, anbar və digər xidmət
sahələrinin də yeriəşdiyi iri sənaye şəhəridir. Dəniz və hava limanlan
vasitəsilə dünyanın əksər jrayonları ilə əlaqə saxlayır.
Qayananın çox vaxt “altı xalqın ölkəsi” də adlandırırlar. Ona bu adı öz
əhalisinin malik olduqları əsas tayfalara görə verirlər. Qayana əhalisi etnik
cəhətdən 54% hindu, 36% zənci, 10% isə avropa, asiya və digər ərazilərdən gəlmə
mənşəlidir.
Müstəmləkə təsərrüfatının formalaşmasının gedişi Qayana əhalisinin
tərkibində öz əksini tapır. Yerli əhali olan hindu aborigenləri müstəmləkəçilərin ilk
ovu olmuşlar. Lakin onlara hindulan öz plantasiyalarında işlətməyə məcbur edə
bilmək müyəssər olmamışdır.
Qayananın ilkin mənimsənilməsi dövründə müstəmləkəçilər zəngin qızıl
ehtiyatları aşkar etməsələr də, varlanmaları üçün şəkər qamışı plantasiyalarını
genişləndirmək perspektivini başa düşdülər. Onların qarşısında duran əsas problem
plantasiyaların ucuz işçi qüvvəsi ilə təmin edilməsi idi. Bu məqsədlə XVII əsrin
ikinci yarısından etibarən bura Afrikadan zəncilərin gətirilməsi başlandı.
Qayanada zənci qulların ağır, bəzən qanlı həyat tərzi dəfələrlə etiraz və
nümayişlərlə müşayət edilmişdir.
1883-cü ildə ingilis parlamenti “ingilis düşərgələrində quldarlığın
ləğvi haqqında aktı” qəbul etdikdən bir il sonra o qüvvəyə mindi. Həmin ildə
69,5 min zənci-qul azadlıq əldə etdi. Quldarlığın ləğvi ilə əlaqədar zəncilər
olduqca əzab çəkdikləri və nifrət etdikləri plantasiyaları tərk edərək
şəhərlərə və iri yaşayış məntəqələrinə köçməyə başladılar. Şəkər qamışı
plantasiyalarında yenidən boşluq yaranma qorxusu əmələ gəldi. Qayanada iki
iri plantasiyanın sahibkarı Con Qladsonun təklifı ilə işçi qüvvəsinin boş qaldığı
yeri tutmaq üçün Hindistandan müqavilə yolu ilə hindilərin gətirilməsi mərhələsi
1838-ci ildə baş tutdu. Hindistanın az torpaqlı və torpaqsız kəndlilərini
müqaviləyə cəlb etmək ingilislər üçün o qədər də çətin deyildi. Çünki onların belə
bir təcrübəsi artıq var idi. Hindistandan Mavrika adasının plantasiyalarına belə bir
cəlbetmələr olmuşdu.
Artıq 1917-ci ilin əvvəllərinədək Hindistandan 240 min kəndli gətirilmişdi.
Hindli immiqrasiyası nəticəsində Qayana əhalisi etnik cəhətdən daha bir iri milli
qrupla zənginləşdirildi və əsasən də kənd rayonlarında yerləşdirildi. Şəkər və
çəltik plantasiyaları fəhlələrinin əksəriyyəti hindi mənşəli qvianalılardır.
Hindli kəndliləriin şəkər qamışı plantasiyalarından qaçışı artıq onların
gəlmələrinin birinci ildönümündən sonra başladı. Artıq 1949-cu ildə 75,6 min
nəfər Qayananı tərk edərək vətənə qayıtmışdı.
139
1880-ci ildən başlayaraq ingilislər qeyri-məhsuldar torpaq sahələrini az-az
miqdarda hindli ailələrinə satmaqla onların ailəsini torpağa bağlamaq siyasətini
həyata keçirməyə başladılar. Beləliklə, Qayanada afrikalı və hind ailələrinin
alın təri və qanı bahasına ilk təsərrüfatları yaranmağa başladı.
1853-cü ildə müstəmləkə hökuməti Qayana plantasiyalarında işləmək
üçün çin kəndlisini güclə gətirməyə başladılar. Çinlilərin gətirilməsində dramatik
epizodlar olduqca çoxdur. Cənubi Amerika sahillərinə çatanadək immiqrantların
1/3-i yolda həlak olurdu. Bir çox çinli kəndlilər əmək şəraitinin ağırlığından,
dözülməz istismardan imtina əlaməti kimi intihar edirdilər.
Beləliklə, Qayana xalqının formalaşma prosesi olduqca mürəkkəb və
özünəməxsus idi. Qayanada bir millətin digərinə inamsızlıq hələ də
qalmaqdadır. Qayana müstəqillik əldə etdikdən sonra da milli münasibətlərin
həllinə amerika və ingilis mühafizəkarlar həmçinin də kilsə daim mane olur.
Qayana əhalisinin əzgin formalaşma prosesi altı milli qrupun əhalisinin
ixtisaslaşmasının əsas istiqamətlərini müəyyənləşdirmişdir. Onlar arasında
dominatlıq edən və sosial pillənin yuxarı hissəsində ağ elita olan ingilislər yerləşir.
Onlardan aşağı pillədə portuqal immiqrantları yerləşir, ticarət, kiçik sahibkarlıqla
məşğul olur, ya da xarici şirkətlərə xidmət edirlər. Çin immiqrantlarının törəmələri
əsasən xidmət sahələrində və ticarətdə çalışırlar. Afrika mənşəli insanlar ixtisası
olmayan fəhlə kütləsi kimi limanlarda, meşə tədarükü müəssisələrində, zavod,
şaxta, daş karxanalarında və s. çalışırlar. Onlardan az bir qismi bəzi dövlət
müəssisələrinin inzibati aparatında kiçik məmur sifətində çalışır. Hindli əhahsinin
85-90%-i kənd təsərrüfatı fəhləsi kimi şəkər plantasiyalarında və kiçik çəltik
fermerləri kimi fəaliyyət göstərirlər. Müəyyən vaxt keçdikdən sonra hindli əhalisi
içərisində sosial təbəqələşmənin izləri görünməkdədir. Daha çox çalışqanlanrı və
bacanqlıları sahibkar, mağaza sazhibləri çəltik emal edən kiçik müəssisəçilərə
çevrilmişlər. Müasir dövrdə hindli mənşəli sahibkarlar avropalıların əsas ticarət
rəqiblərinə çevrilmişlər.
Təsərrüfatının əsas sahələri və inkişaf perspektivləri
Təbii resurslannın həcminə və müxtəlifliyinə baxmayaraq Qayana aqrar ölkəsi
olaraq qalmaqdadır. Aqrar ölkəsi olmaqla yanaşı, müasir şəraitdə də xarici bazara
istiqamətlənmişdir. ölkədə iqtisadiyyatın əsasını təşkil edən kənd təsərrüfatı
və dağ-mədən sənayesi ümumi milli gəlirin 70%-ini verir. Kəşf olunmuş
ehtiyatı 1,2 mln ton olan boksit, qızıl, manqan, dəmir, almaz resursları
kifayət qədər öz emalını tapmamışdır. Emaledici sənayesi zəif inkişaf edir,
əsasən də kənd təsərrüfatı məhsullarının emalı üzrə ixtisaslaşır.
a) Kənd təsərrüfatı və aqrar münasibətlər.
Qayana regionda nisbətən geridə qalmış aqrar ölkəsi olmaqla şəkər
qamışı və çəltik əkini üzrə ixtisaslaşmışdır. Bunlardan əlavə ölkədə qəhvə,
kakao, banan, sitrus bitkiləri, tütün də becərilir. Heyvandarlıq daxili bazarı
ət və süd məhsulları ilə təmin edir. Son vaxtlar Qayanada balıqçılıq
Dostları ilə paylaş: |