4
20-30° cənub enliyi arasında yerləşən tropik qurşaqda passatların təsiri böyükdür.
Atlantik okeandan bu passatlar çoxlu miqdarda rütubət gətirir. 5-27° s.e. arasında
And dağlarının qərb yamacı və sahil əraziləri və səhralıqdır. Bu ərazilər yüksək
təzyiqli cənubi Sakit okean antisiklonunun daimi təsiri altındadır. Qərbdə subtropik
iqlim qurşağı zonası da həmin antisiklonun təsirinə məruz qalır. Yayı quraq keçsə
də, qışda siklonlar yağış gətirərək, buranın özünəməxsus "Aralıq dənizi tipini"
yaradır. Andlardan şərqə doğru getdikcə yağıntıların miqdarı artır.
Bütövlükdə, regionda yağıntıların miqdarı ən çox And dağlarının Kolumbiya
yamacı, Çilinin cənub hissəsi, Qərbi Amazoniya, Qviana və Braziliya yaylalarının
şərq yamacı, daxili hissələrə və daxili düzənliyinə düşür. Pampanın qərbi,
Pataqoniya və Puna, tropik qərb sahil və And daha quraqlıqdır.
Rütubətliliyin paylanması çay sisteminin formalaşmasına, sıxlığına,
bolsululuğuna təsir edir. And dağlarının meridianal istiqamətdə uzanaraq Sakit
okean çaylarının normal qidalanmasını məhdudlaşdırır. Rütubətli ərazilərdə bu
çaylar qısa, lakin hidroenerji ehtiyatlıdır. Atlantik hövzəsinin çayları geniş
düzənliklərdən axaraq özləri ilə bol su gətirirlər. Karib hövzəsinə Andların ən iri
çaylarından olan Maqdalena və Kauki çoxlu miqdarda şirin su gətirir. Hövzəsinin
sahəsi 7 mln. km
2
-dən çox olan Amazon dünyanın ən bol sulu çayıdır. Öz
mənbəyini 4840 m yüksəklikdən götürən və Maranyon adlanan bu çay əvvəlcə
şimala doğru axıb, dərin çay dərəsi əmələ gətirərək şərqə dönüb, özünün ikinci
qolu olan Amerika Ukayalini qəbul etdikdən sonra Amazon adlanır. Çay il boyu
bolsulu olsa da, lakin ən bol dövrü yağışların rejimindən asılıdır. Çay öz axarı
boyu 4300 km məsafədə, sistemi üzrə isə 25 min km məsafədə gəmiçiliyə
yararlıdır. Onun hidroenerji ehtiyatı 280 mln. kvt hesablansa da hələlik az
miqdarda istifadə olunur. Regionun ikinci iri çayı olan Parananın da olduqca gözəl
əlverişli təbii şəraiti vardır.
Regionda iqlimə uyğun, xüsusilə də rütubətlənmə səviyyəsinə görə torpaq-
bitki örtüyü formalaşmışdır. Qərbi Amazoniyada yayla ətəklərinədək geniş bir
sahədə Selva yerləşir. Selva - çətin keçilən rütubətli ekvatorial meşədir. Burada
qırmızı-sarı ferralit torpaqlar yayılmışdır. Ekvatorial qurşağın əsas ehtiyatını təşkil
edən qiymətli, rəngli oduncağı olan ağac növləri, nadir fauna və flora nümunələri
burada cəmləşmişdir. Subekvatorial iqlim qurşağında seyrək meşəlik və
savannalarda qırmızı-ferralit torpaqlar yayılmışdır. Mərkəzi tropik qurşaqda uzun
müddət quraqlığa davamlı ağac növləri, qırmızı-qonur, boz-şabalıdı torpaqlar
yayılmışdır. Burada olduqca qiymətli kebraço ağacı bitir. Tropik qurşağın nisbətən
rütubətli şərq rayonlarında həmin meşələr və qırmızı torpaqlar yayılmışdır.
Subtropik Şərqdə hündürboylu otlar üstünlük təşkil edir. Uruqvayda və şərqi
Pampadakı geniş düzənliklərdə və çöl zonasında məhsuldar qırmızı-qara, qara
torpaqlar üstünlük təşkil edir. Andlarda hündürlüyə qalxdıqca torpaq-bitki örtüyü
enlik zonallığına uyğun gələrək getdikcə mürəkkəbləşir.
Cənubi Amerika ərazisinə ilk insanların gəlişi 15-17 min il bundan əvvəl
olmuşdur. Bu Şimali Amerikaya vaxtilə gəlmiş hindu tayfalarının nümayəndələri
olmuşdur. Onlar sərgərdan həyat keçirmiş, ovçuluq, balıqçılıq və yığıcılıqla
məşğul olmuşlar. Sonralar əkinçilik və heyvandarlıq peşələrinə yiyələnmişlər.
5
Avropalıların gəlişinədək Andlarda möhtəşəm ilk imperiyası formalaşmışdır. Bu
imperiya iki yüzillik dövrdə fəaliyyət göstərdikdən sonra ispan konkistadorları
tərəfindən dağıdılmışdır. Hindu tayfalarının əksəriyyətinin təsərrüfatında ovçuluq
və balıqçılıq sadə əkinçiliklə uyğunlaşdırılmışdır. Lakin son dövrlərdə aparılan
tədqiqat işləri göstərir ki, o dövrün əkinçilik sistemi o qədər də bəsit və iqtisadi
cəhətdən səmərəsiz olmamışdır. Amazon ovalığı, Mojos düzənliyi, Venesuela,
Qayana və Surinamin bir çox rayonlarında intensiv əkinçilik mövcud olmuş,
torpaqların qurudulması sisetemi yaradılmışdır. İnkişaf etmiş hindu əkinçilik
mədəniyyəti dünya ölkələrinə bir çox məhsulları, o cümlədən kartof, qarğıdalı,
maniok, balqabaq, araxis və başqa məhsulları hədiyyə etmişdilər. Materikin
kəşfindən keçən bir əsr ərzində yerli hindu əhalisinin sayı kəskin sürətdə azalmağa
başladı. Bu gün hindular bütün Latın Amerikası ölkələrində yaşasalar da, Boliviya
və Ekvadordan başqa digərlərində o qədər də çox deyillər. Müasir hindular öz
əcdadları kimi bir çox dil ailələrinə mənsub olub, öz dillərində də danışırlar. Hal-
hazırda iri hindu tayfaları olan keçua, aymara və s. həmçinin də tropik meşələrdə
yaşayan kiçik hinduqrupları öz dillərin və mədəniyyətlərini qoruyub saxlamışlar.
Bir çox hindu etnik qrupları isə öz dil və mədəniyyətlərini çoxdan unutmuşlar.
Müstəmləkə dövründə plantasiyalarda işləmək üçün Afrikadan milyonlarla
zənci-qullar gətirilmişdir. Bu üç irqin nümayəndələri müasir əhalinin
formalaşmasının əsasını qoymuşlar.
Regionda demoqrafik vəziyyət təbii artımın yüksəkf səviyyəsi ilə xarakterizə
edilir. Bu özünü daha çox tropik zonada göstərir. Son on ilin (1995-2005) təhlili
göstərir ki, regionda təbii artım tədricən azalmağa meyllidir. Lakin əksər ölkələrdə
təbi artımın sürəti keçən əsrin 70-ci illəri müqayisəd heç də azalmamışdır. Bəzi
tədqiqatçılar bunu gənclərin ilkin nigaha aludəçiliyi ilə izah edirlər. Onların
məlumatlarında qeyd edilir ki, Venesuelada nigahda bulunan gənclərin orta yaşı
20, Kolumbiyada 21 və sairədir. Digər tədqiqatçılara görə isə çoxuşaqlılığın
saxlanılması artımın əsas səbəbi sayılır. Bəzi tədqiqatçılar təbii artımın
yüksəkliyini regionda katolik kilsəsinin fəal təbliğatında, əhalinin savadsızlığında,
sosial-iqtisadi inkişafın zəifliyində tibbi xidmətin və əhali arasında aparılan izahat
işlərinin səviyyəsinin aşağı olmasında görürlər.
Təbii artımın səviyyəsi regionda əhalinin yaş strukturuna da təsir
etmişdir. Region əhalisinin təxminən 40%-nin yaşı 15-dəkdir. Ayrı-ayrı ölkələrdə
və iqlim zonalarında daha fərqlidir, həmçiinn ölkələrin sosial-iqtisadi inkişaf
səviyyələrinə müvafiq olaraq uzunömürlülük fərqi daha qabarıq görünür. Belə ki,
Argentina, Uruqvay və Venesuelada 66-72, Boliviyada 46-51 ildir. Son illər bir
sıra region ölkələri demoqrafik siyasətin həyata keçirilməsində müəyyən fəallıq
göstərirlər. Proqnozlar göstərir ki, 2010-20 l5-cu illərdə region ölkələrin
əksəriyyətində, Boliviyadan başqa, əhalinin təbii artımı sabitləşəcəkdir. Boliviyada
isə təbii artımın yüksək səviyyəsi uzunömürlüyün artması hesabına hələ xeyli
müddət saxlanılacaqdır.
Latın Amerikasının ərazisində məskunlaşmanın xarakterində, əhalinin
sıxlığında da fərqli cəhətlər vardır. Region üzrə orta sıxlıq təxminən 1 kv km-də 18
nəfərdisə, Karib hövzəsində 120 nəfərdən çoxdur. Əgər Fransız Qvianasında hər 1
Dostları ilə paylaş: |