6
kv km-də 1 nəfər məskunlaşmışsa, Kolumbiya və Ekvadorda bu 24-28 nəfər təşkil
edir. Region əhalisi əsasən Andların yaylalarında, sahil zolaqlarında, Braziliyanın
cənub şərqində, La-Platanın Atlantik okeanma qovuşduğu ərazilərdə
məskunlaşmışdır. Geniş düzənliklər, Amazon ovalığı, tropik meşəlik olduqca
seyrək və ya məskunlaşmamış haldadır.
Hindu şəhərləri mədəniyyət, din və inzibati mərkəzı funksiyalarını yerinə
yetirirdi. Region avropalıların gəlişindən sonra tamamilə başqa görkəm almağa
başladı. İspanlar və portuqallar qədim hindu şəhərlərini darmadağın etdikdən sonra
onun xarabalıqları üzərində yeni inzibati mərkəzlər, ticarət və yeni-yeni əraziləri
zəbt etmək üçün güclü dayaq məntəqələri yaratdılar. XVl-XVIII əsrlərdəki şəhərlər
əsasən faydalı qazıntı yataqları yaxınlığında, vacib nəqliyyat qovşaqlarında,
sahillərdə və kənd təsərrüfatının əlverişli inkişafı üçün seçilmiş ərazilərdə salınırdı.
Bu şəhərlər əsasən düzbucaqlı planlı idi və o dövrün İspan və portuqal
arxitekturasına əsaslanırdı. Müstəmləkə dövrünün şəhərləri adətən zəif inkişaf
edirdi. Bu həmin dövrün siyasəti idi və metropoliyaya sərf edirdi. XIX-XX əsrlərdə
regionda, xüsusilə də şəhərlərdə əhalinin artması prosesi getmişdir. Bir tərəfdən
təbii artımın, digər tərəfdən isə imiqrasiyanın güclənməsi, ölkədaxili və
ölkələrarası iqtisadi əlaqələrin intensivləşməsi şəhərlərin böyüməsinə və sayını
artmasına səbəb olurdu. Bu ilk növbədə liman şəhərlərinə aid idi. Belə ki, bu
şəhərlərdə xarici kapital cəmləşir, immiqrantlar məskunlaşır və dünya ölkələri ilə
əlaqə başlayırdı.
XX əsr Latın Amerikası ölkələrinin yüksək urbanizasiya səviyyəsi bütöv
region üçün 65%-dirsə, bu rəqəm Braziliyada 64%, Venesuelada 76%, Argentina,
Uruqvay və Çilidə 80%-dən çoxdur. Regionda iri şəhərlərin böyüməsi daha
sürətlidir. Belə ki, XIX əsrin 70-80-ci illərində əhalisinin sayı 100 min nəfərdən
artıq olan şəhərlərin sayı dörd (Buenos-Ayres, Rio-de-Janeyro, Santyaqo və Lima)
idisə, hazırda 200-dən çoxdur. Bu gün Mexiko, Buenos-Ayres, Rio-de-Janeyro,
San-Paulu dünyanın ən iri şəhərlərindəndir.
Regionda sosial-iqtisadi inkişafın səviyyəsi artdıqca məskunlaşmada
yaranmış problemlərdə də tədricən həllini tapır.
Latın Amerikası hərtərəfli və müstəqil iqtisadi inkişaf üçün bütün təbii və
əlverişli imkanlara malikdir. Mülayim, subtropik və tropik iqlim qurşaqılarında
istənilən növ kənd təsərrüfatı məhsullarının ildə 2-3 dəfə istehsalını da təşkil etmək
olar. Regionun meşələri ölçülərinə və imkanlarına görə müqayisa edilməzdir.
Burada həm sənaye, həm də ərzaq əhəmiyyətli bitkilər olduqca boldur. Məhsuldar
torpaqları, bol sulu, hidroenerji ehtiyatlı çayları bioloji resurslarla zəngindir. Ətraf
dənizləri biokütləsinin miqdarına və növ zənginliyinə görə çox əhəmiyyətlidir.
Belə yüksək təbii imkanlara malik olan regionun ölkələrində təəssüf ki,
məhsuldar qüvvələrin inkişafı hələ kifayət səviyyəyə çatmamışdır. Regionda
Braziliya, Argentina, Meksika kimi iri sənayeləşmiş təsərrüfatlara malik, dünya
bazarında özünün istehsal vasitələri istehsalı məhsulları ilə tanınmasına
baxmayaraq bütövlükdə zəif iqtisadi inkişaf hələ də əksər ölkələrdə
saxlanmaqdadır. Ümumilikdə milli gəlir qonşu ABŞ-la müqayisədə 10 dəfə
aşağıdır.
7
Region ölkələri arasında iqtisadi inkişaf, adam-başına milli gəlir olduqca
müxtəlifdir. Sürətlə inkişa edən Braziliya, Argentina, Meksika ilə yanaş Venesuela,
Çili, Uruqvayda hətta adambaşına milli gəlir bir sıra Cənubi Avropa ölkələrinin
səviyyəsinə çatmış, hətta bəzilərini belə ötüb keçmişlər. Bununla belə, region
ölkələrindən Boliviya və Paraqvayı bəz Afrika və Asiya ölkələri ilə müqayisə
etmək olar. Regionun iri sənayeləşmiş ölkələri olan Braziliya, Argentina və
Meksikada nəinki sənaye istehsalının həcmi, hətta xarici ticarətdə hazır məhsulun
ixrac miqdarı da artmaqda davam edir. Yüksək inkişaf edən iqtisadiyyata malik
olan bu “üçlük” nəinki dünya bazarında getdikcə daha çox maşınqayırma
məhsulları ilə çıxış edir, hətta xarici ticarətdə müsbət saldoya malik olurlar. Bəzi
mütəxəssislər onları inkişaf etmiş ölkələrlə eyni səviyyədə görürlər. Bu ölkələrdə
avtomobil, təyyarə, gəmi istehsalı formalaşmış sənaye sahəsinə çevrilmiş, hərbi
sənaye və atom energetikası yaranmışdır.
Latın Amerikasında hal-hazırda emaledici sənayenin ümumi daxili məhsul
istehsalında xüsusi çəkisi 25%-dən çoxdur. Regionun sənaye məhsulu dəyərinin
4∕5 hissəsi üç iri nəhəngin payına düşür.
Dünya təsərrüfatında regionun payı, %-lə
1960
1970
1980
1990
2000
2005
Daxili Ümumi Məhsul
5,9
6,2
7,1
6,9
6,7
6,8
Kənd təsərrüfatı məhsulu
9,7
11,0
11,8
12,1
12,3
12,4
Sənaye məhsulu
5,6
6,4
7,2
7,0
6,8
6,8
O cümlədən emal
5,5
6,0
7,1
6,8
6,5
6,6
İxracat
7,1
4,9
4,5
3,7
3,3
3,4
Sənaye inkişaf edən region ölkələrinin qara metallurgiyası hələ də daxili bazar
üçün işləyir. Tam silsiləli metallurgiya zavodları da bu üç ölkədə fəaliyyətdədir.
Digər ölkələrin metallurgiya müəssisələri emaledici sənaye rayonlarında
cəmləşmişdir. Regionda əlvan metallurgiya nisbətən inkişaf etmiş sahələrdən olub,
daha yaxşı və aparıcı sahə kimi Çili, Pena və Boliviyada inkişaf etmişdir.
Regionda maşınqayırma sənayesinin nisbətən inkişaf etmiş sahəsi nəqliyyat
maşınqayırmasıdır. Bu sahə ümumi maşınqayırma məhsulu dəyərinin təxminən
yarısını verir. Bir çox ölkələrdə istehsal olunan avtomobil müəssisələri daxili
bazarı təmin etməyə istiqamətlənmişdir. Gəmiqayırma regionun bir çox ölkələrində
mövcud olsa da Braziliyada daha yaxşı inkişaf etmişdir. Burada iri tonnnajlı gəmi
istehsalı ilə yanaşı iri gəmi təmiri müəssisələri də vardır. Regionda aviasiya
sənayesi iri sənayeləşmiş ölkələrdə mövcuddur və əsasən də kiçik təyyarə və
vertelyot istehsal edir. Onlara aid olan mühərriklər isə xaricdən gətirilir. Region
ölkələrinin demək olar ki, əksəriyyətində bu və ya digər dərəcədə kənd təsərrüfatı
maşmqayırması inkişaf etmişdir. Braziliya, Argentina və Meksikada traktor
Dostları ilə paylaş: |